หลังจากที่ดิฉันได้ศึกษาคู่มือหนีกรรมผิวพรรณ ที่ถ่ายทอดโดย อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ ทำให้ดิฉันทราบว่าสาเหตุที่แท้จริงของปัญหาผิวพรรณทุกชนิด ทั้งผิวหน้าและผิวกาย เกิดจากกรรมโทสะ คนที่มักโกรธ จะมีผิวพรรณทราม ซึ่งท่านได้แนะวิธีหนีกรรมไว้ 3 วิธี ดังนี้

1.แบบลงทุน คือ บริจาคเสื้อผ้าอาภรณ์ ถวายผ้าไตรจีวรให้พระ ถวายไม้กวาด ไม้ถูพื้น วัตถุสิ่งของที่ใช้ทำความสะอาดวัด

2.แบบลงแรง คือไปทำความสะอาดในเขตวัด เขตที่บริสุทธิ์ ปัดกวาดเช็ดถู ซักล้าง ยิ่งทำส่วนที่สกปรกมากยิ่งเห็นผลเร็วมาก

3.แบบไม่ต้องลงทุนไม่ต้องลงแรง มีอานิสงส์สูงสุด เร็วที่สุด คือ อภัยทาน ละวางความโกรธ ถ้าทำสมาธิร่วมด้วยผลยิ่งเร็วขึ้น

ด้วยความอยากสวยดิฉันเองก็พยายามปฏิบัติตามวิธีดังกล่าวข้างต้น ข้อที่ดิฉันทำไม่ได้ ก็คือ การให้อภัยทาน ละวางความโกรธ ทำสมาธิ แต่ถึงอย่างไรก็ตามแม้ดิฉันจะทำได้เพียงแค่สองข้อแต่ความสวยก็มีแนวโน้มที่ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก เวลาถ่ายรูปออกมาก็ดูผุดผ่องจะเรียกว่าดูดีมีออร่าก็ว่าได้ค่ะ มันจึงทำให้ดิฉันเกิดความประมาทในชีวิตและคิดว่า การให้อภัยทาน และการละวางความโกรธทั้งปวงนั้นไม่จำเป็นต้องทำให้ได้อีกต่อไป คิดเอาเองว่าสวยแค่นี้ก็พอแล้วพอใจแล้ว เมื่อคิดได้เช่นนั้น ดิฉันก็รับความโกรธเข้ามาเป็นเพื่อนสนิทไปโดยปริยาย ใครทำอะไรไม่ถูกใจก็โกรธไปหมด โกรธลูก โกรธสามี โกรธแม่ โกรธเจ้านาย โกรธลูกน้อง โกรธเพื่อนร่วมงาน ในที่สุดดิฉันก็ได้รับบทเรียนจากเจ้าความโกรธอย่างแสนสาหัส ดิฉันเริ่มเป็นโรคอีสุกอีใสในวันที่ 15 มิถุนายน 2556 และในตอนเช้าของวันที่ 17 มิถุนายน 2556 ดิฉันตื่นนอนตอนเช้าเห็นสภาพตัวเองในกระจกแทบช็อคตายดิฉันเป็นอีสุกอีใสอย่างรุนแรง คือ เป็นตั้งแต่ศีรษะไปจนถึงตาตุ่ม มีลักษณะเป็นตุ่มใสขนาดใหญ่พุพองสภาพผิวของดิฉันตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้ามีลักษณะเหมือนผิวของคางคก ดิฉันเครียด ซึมเศร้า นอนน้ำตาไหล ไม่กล้าไปหาหมอ ไม่กล้าให้ใครเห็น ได้แต่เก็บตัวอยู่แต่ในห้องพักของน้องสาว น้องสาวเองก็กลัวจะติดโรคจากดิฉันและได้ขอให้ดิฉันย้ายไปพักกับน้องชายเพราะน้องชายก็เป็นโรคอีสุกอีใสเหมือนกัน (น้องชายเป็นไม่มาก)  และในวันที่ 19 มิถุนายน 2556 น้องชายก็มารับดิฉันไปพักด้วย ด้วยความอับอายและกลัวว่าคนอื่นจะรังเกียจถ้ารู้ว่ามีคนป่วยเป็นโรคติดต่อเข้ามาพักอยู่ในอพาตเมนท์เดียวกันดิฉันจึงต้อง หลบๆ ซ่อนๆ แต่งกายมิดชิดสวมหมวกใบใหญ่ปิดบังใบหน้ากว่าจะไปถึงห้องพักน้องชายแทบแย่ (กลัวผู้คนเห็นแล้วพากันแตกตื่น) แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดี อพาตเมนท์ที่น้องชายพักสามารถใช้อินเตอร์เน็ตได้ ดิฉันจึงเข้าเว็บไซต์บ้านสวนพีระมิด และได้เข้าไปบำบัดด้วยรหัสเจ้ากรรมนายเวร 99 ดิฉันมีอาการดีขึ้นตุ่มหนองที่พุพองก็ยุบตัวแห้งเร็ว อาการเจ็บปวดในหูก็รู้สึกโล่งหายเจ็บ (ดิฉันเป็นอีสุกอีใสในหูด้วยมีอาการปวดหูมากและมีเลือดไหลซึมออกมาต้องคอยเอาคัทเติ้ลบัทเช็ด) พอวันรุ่งขึ้นดิฉันวานให้น้องชายโอนเงินทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวรเป็นเงินจำนวน 200 บาท และดิฉันได้เปิดดูปฏิทินกิจกรรมบุญบ้านสวนพีระมิด เดือนมิถุนายน 2556 ทำให้ทราบว่าในวันศุกร์ที่ 28 มิถุนายน 2556 ท่านอาจารย์อุบลและคณะลูกศิษย์บ้านสวนพีระมิดได้จัดกิจกรรมธรรมะบำบัดสัญจร ที่สโมสรทหารมหาดเล็กฯ ร.1 พัน.1 รอ.1 ดินแดง กทม. (ลืมบอกไปค่ะดิฉันเดินทางมาจากจังหวัดปัตตานีโดยได้ลางานมาเพื่อมาติดต่อเรื่องเรียนที่มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช เป็นเวลา 3 วัน คือตั้งแต่วันที่ 17 - 19 มิถุนายน 2556 โดยมีกำหนดขึ้นเครื่องกลับในวันที่ 19 แต่มาป่วยเสียก่อนไม่สามารถเดินทางกลับได้เพราะดิฉันเป็นโรคติดต่อทางสายการบินไม่อนุญาตให้ขึ้นเครื่องค่ะ) ดิฉันมีความตั้งใจที่จะไปร่วมกิจกรรมธรรมะบำบัดสัญจรที่สโมสรทหารมหาดเล็กฯ เพราะถ้าพลาดงานนี้ดิฉันคงหาโอกาสได้ยากยิ่ง จึงขอให้น้องชายขับรถไปส่ง แต่เจ้าน้องชายก็ดันทักขึ้นมาว่าจะไปได้อย่างไรเป็นโรคซะขนาดนี้เขาจะให้เข้าไปร่วมกิจกรรมในงานหรือ เท่านั้นแหละค่ะความตั้งใจที่ว่าจะไปให้ได้กลายเป็นความกังวลใจขึ้นมาทันที จึงตอบน้องชายไปว่าเหลือเวลาอีกตั้ง 3 วัน กว่าจะถึงวันจัดกิจกรรมธรรมะบำบัดถ้าสภาพร่างกายฉันดีขึ้นเธอช่วยไปส่งฉันหน่อยนะ ฉันอยากไปน้องชายก็ตอบตกลง ในระหว่างที่รอเวลาดิฉันได้เรียกรหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วยช่วยให้ดิฉันหายจากโรคอีสุกอีใสโดยเร็วด้วยเถิดโดยใช้ควบคู่กับผลิตภัณฑ์พาเมล่า(สบู่อโลเวร่า+ครีมสมุนไพรเกสรบัว) แล้วก็ขอให้น้องชายยอมไปส่งดิฉันเข้าร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ด้วยเถิด ในที่สุดสิ่งมหัศจรรย์ก็ได้เกิดขึ้นกับชีวิตดิฉันอีกครั้ง บริเวณใบหน้าของดิฉันที่เป็นตุ่มตะปุ่มตะป่ำดำเหมือนหนังคางคกนั้นได้หลุดลอกออกไปจนหมด เหลือบริเวณลำตัวแต่ดิฉันสามารถปกปิดได้ด้วยการสวมเสื้อและกางเกงขายาวในที่สุดน้องชายก็พาดิฉันไปเข้าร่วมกิจกรรมธรรมะบำบัดสัญจรที่สโมสรทหารมหาดเล็กฯ หลังจากที่ดิฉันได้รับการบำบัดไปพร้อมๆ กับผู้ที่เข้าร่วมกิจกรรมในวันนั้น ปรากฎว่าผิวของดิฉันดีขึ้นมากโดยเฉพาะแผลเป็นนูนที่เป็นเม็ดตุ่มดำๆ เต็มใบหน้ามีลักษณะเรียบและจางลงอย่างเห็นได้ชัดเจน ดิฉันหวังว่าธรรมทานนี้จะเป็นอุทาหรณ์ให้กับทุกท่านได้พึงสังวรณ์โทษอันเกิดจากกรรมโทสะ เพราะกรรมโทสะ ไม่ได้ทำให้เราแค่เป็นสิวฝ้าที่ใบหน้าเท่านั้น ขอให้ทุกท่านจงพากันถอนรากถอนโคนเจ้าความโกรธให้หมดไปจากใจเถิด ให้ชีวิตของดิฉันเป็นบทเรียนคอยเตือนสติให้ทุกท่านได้ตระหนักถึงโทษภัยอันเกิดจากกรรมโทสะ โกรธมาก แค้นมาก ก็ย่อมส่งผลที่มากตามไปด้วย สุดท้ายนี้ดิฉันขอกราบแทบพระบาทองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ มีท่านพ่อดตาจินินเป็นที่สุด สมเด็จพ่อพระปฐมฯ พระศรีอาริยเมตไตร องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ ท่านอาจารย์อุบล และขออุทิศบุญนี้แก่เทวดาทั้งหลายที่รักษาท่านอาจารย์อุบล แก่ดวงวิญญาณและเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายที่อยู่รายล้อมตัวข้าพเจ้า ขอให้อนุโมทนาและได้รับผลบุญของข้าพเจ้าโดยทั่วกัน สาธุ สาธุ สาธุ