ก่อนเข้าค่าย22ดิฉันมีอาการปวดขาตั้งแต่ตะโพกบนลงขาล่าง ปวดที่เส้นด้านในและเส้นด้านนอกจึงเดินกระเผ็กมาเกือบอาทิตย์ทานยาก็บรรเทาแต่อาการไม่หายได้คุยกับหัวหน้าสาขาลำลูกกาและเขาบำบัดให้ทางlineส่วนตัวของเขา(ห้องเดี่ยว)ดีขี้นมากจนมาบ้านสวนได้ หลังจากนั้นต่อมาก็ได้มาบ้านสวนอีกในวันเสาร์ที่5กค57 วันที่อ.แม่แถลงข่าว ตอนเย็นดิฉันจะกลับบ้านรู้สึกปวดขามากและหนักแทบเดินไม่ได้ต้องฝืนเดินมานั่งรถเพื่อนและต่อจากนั้นก็ลงเรียกรถกลับบ้านอีกถึงบ้านปวดอยู่เดินค่อยๆขยับจนกระทั่งเข้านอน ดิฉันหยิบมือถือมาดูlineจนเที่ยงคืนเผลอหลับมือถือวางอยู่บนท้อง ในวินาทีนั้นได้ยินเสียงติ๊งlineเข้ามาสะดุ้งตื่นปรากฎว่าเป็นท่านอาจารย์แม่โพสlineในเวลา 00.15น. ดิฉันมองเห็นในขณะนั้นแต่ยังไม่ทันได้โพส สักครู่ก็มีความรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าจี้จนสะดุ้ง2ครั้งที่เส้นขาด้านใน ตรงจุดที่ดิฉันปวดอยู่  ก็นึกเอ๊ะใจว่าโทรศัพท์มือถือไฟรั่วดูดรึเปล่า.ตกใจไม่กล้าจับมือถือจึงนำไปวางที่โต๊ะวินาทีนั้นแป๊บเดียวกระแสไฟก็มาอีกจี้มาที่ข้างตะโพกตรงที่ปวดเส้นด้านนอกอีก  ความรู้สึกที่ได้รับรู้คือกระแสไฟจริงๆรู้สึกสะดุ้งและเจ็บพอทนได้ ซึ่งอาการหายปวดขาได้หายในวินาทีนั้นเลยและรู้สึกตนเองได้สัมผัสพลังปาฏิหารอย่างไม่คาดคิด (เรื่องนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคลค่ะ) ดิฉันคิดว่าถ้าเป็นกระแสไฟฟ้าบ้านดิฉันคงไม่มีชีวิตอยู่รอดแล้วค่ะในวินาทีต่อมาได้ตอบline  ท่านอาจารย์ในเวลา 00.19น.และพักผ่อนพอรุ่งเช้าลุกขึ้นเดินได้ปกติ จนกระทั่งได้มาเข้าค่าย23อีกและจนบัดนี้ยังปกติดีเหมือนเดิมค่ะ. ลูกขอกราบแทบเท้าท่านพ่อดตาจินิน พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งบ้านสวนพีระมิด และพระผู้เมตตามารักษาขาให้ลูกถึงบ้านพระศรีอาริย์และท่านอ.อุบลและเทวดาที่รักษาตัวท่านอาจารย์อุบล ลูกขอนอบน้อมก้มกราบขอบพระคุณอย่างสูงยิ่งที่ได้เมตตาอย่างหาที่สุดมิได้ค่ะ