ReadyPlanet.com


สารภาพบาปกรรมเพิ่มเติม


   กราบ อ.อุบล และ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่บ้านสวนพีระมิต ทุกพระองค์

  จำได้ว่า ยามสุขเรามักจะลืมเรือน ทาน ศีล ภาวนา ทำบ้างไม่ทำบ้าง จนกระทั่ง บุญไม่เพิ่มมากขึ้น กรรมก็ตามทัน ชีวิตคนเรามักเป็นแบบนี้ทุกข์ ถ้ายังไม่เจอ กรรมตามทัน หลงระเริงกับ อบายมุข ความสุขที่มี

    ชีวิตในวัยเด็กก็เหมือน ทุกคน ที่อยู่ระหว่างเพื่อนๆ ความสนุกสนาน การยิงนกตกปลา ส่วนมากก็จะทำตามๆกัน จะเพื่อหาเลี้ยงชีพก็ไม่ใช่ ความสนุกตื่นเต้น เร้าใจ ตามประสาวันเด็ก ไม่เคยคิด ทุกสิ่งทุกอย่างมีชีวิต มีจิตใจ ไม่ว่าคน หรือสัตว์ เพียงแต่เราไม่สามารถสื่อสารภาษ ระหว่างกันได้ สัตว์ทุกอย่าง เค้าไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็น อาหาร เราเองต่างหาก ที่พยายามหามาทำเป็นอาหาร ทุกชีวิต ต้องการความอยู่รอด สัตว์เล็กย่อมเป็นอาหารของสัตว์ใหญ่ แต่ตอนตายสัตว์ใหญ่ก็กลับเป็น อาหารของสัตว์เล็กเช่นกัน หนอนแมลงวัน มด กัดกิน เนื้อสัตว์ใหญ่ที่ตาย ให้หมดลงจนเหลือเพียงซี่โครง

    ชีวิตในวัยรุ่น ก็ ยังตามติดกระแส การล่ายังเหมือนเดิม แต่จะมากขึ้น ด้วยเทคโนยี่ อุปกรณ์ทันสมัยมากขึ้น การล่าการฆ่ามากขึ้น มากกว่าที่จะนำมาเป็นอาหาร (แต่เป็นการล่าการฆ่า)เพื่อเกมส์แข่งขัน ประชันกัน สัตว์ที่เป็นเหยื่อก็ จำนวนมากขึ้น สิ่งที่ได้มากก็มากขึ้นตาม หนอน ไส้เดือน แมลง ปลา นก กบ เขียด สาระพัด ที่จะทำ ปลาบางอย่างได้มา ตัวเล็กๆเกินแทนที่จะปล่อยก็ โยนทิ้งแบบไม่ใยดี ว่าจะลงน้ำหรือไม่ พิการ หรือ ตาย

  พอทำงาน ก็มีกิจกรรมใหม่ๆ เพิ่มอีก ยิงนกตกปลา ยังมาเลี้ยงนก ก็ต้องใช้หนอน มาให้นกกิน หาตั๊กแตนมาให้นกกิน

  มีแต่บาปกรรมที่ทำเพิ่ม

 พอเริ่มวัยรุ่นก็เพิ่มกิจกรรม ทางเพศตามมา ไม่ว่าสถานบริการ หรือ แหล่งมั่วสุ่ม ไม่สนใจว่า คนนั้นมีพันธะหรือไม่ ยิ่งมากก็กลายเป็น ฮีโร่ในกลุ่มไป

  ทุกสิ่งที่กล่าวมา ล้วนผิดศีล 1 -5 ครบถ้วน กระบวนความ บุญนะทำ บาปก็ทำ แต่ดูเหมือน บาปจะมากกว่าบุญเสียแล้ว

   เหตุการณ์ต่างๆเริ่มปรากฏ ที่ละน้อย ข้าพเจ้าก็ละเลย ไม่สนใจ ไม่คิดว่านั่นคือ กรรมตามทันแล้วนะ เค้ารอโอกาสนี้ มานานแล้ว บุญไม่เพิ่มมีแต่เพิ่มกรรม นายเวรก็เลย มาประชิดตัว ชีวิตเริ่มผกผลัน ที่ละน้อย เริ่มจากสิ่งรอบตัวเริ่มเปลี่ยนไป การเงิน การงาน ความรัก เริ่มปรากฏอุปสรรค ความขัดข้อง เข้ามาทีละน้อย เหมือนนายเวรมาเตือนว่า ทำบุญนะ เราจะเริ่มปล่อยกรรมที่เคยทำมาละนะ เปล่าเลย เหมือนไม่รู้สึก จนกระทั้ง ทุกอย่างประดังถาโถมเข้ามา ทุกด้านไม่เป็น ไปตามที่เราคิด ซะแล้ว

  กฏแห่งกรรมเริ่มปรากฏ จนสำนึกได้ว่า ถึงบางอ้อ แล้วว่า เราละหลวมปล่อยเวลาให้เสียไป เพื่อความเพลิดเพลิน สนุกสนาน จนกรรมตามทัน เราจะโทษ นายเวรเค้าไม่ได้ เพราะหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโย ท่าน บอกไว้ถูกจริง ๆ

  ทุกสิ่งที่เกิดกับเรา ล้วนไม่มีบังเอิญ ล้วนมาจากกอดีต มาหาปัจจุบัน ทั้งสิ้น นายเวรก็คือ กรรมที่เราทำไว้ จะตั้งแต่อดีตภพชาติ จนปัจจุบัน นั่นเอง ทำอะไรไว้ ย่อมรับผลกรรมตามนั้นทุกประการ แต่จะมากหรือน้อย หรือ เท่านั้นเอง

  หลวงปู่ที่ผมนับถือ ท่านก็ บอกไว้ถูกว่า เมื่อก่อน เราถือไฟ..ใส่ฟืน(กรรม+ปาบ)ไว้เรื่อยๆสั่งสมมา พอตอนนี้สำนึกได้ เริ่มถือน้ำ (ตัวบุญ)  ทำบุญ ทาน ศีล ภาวนา จะเร่งยังไงก็เหมือน น้ำ(บุญ)ได้ที่ละหยด ที่ละแก้ว มันยังไม่พอไปดับไฟ (กรรมที่ทำมา) ในทันที ต้องสร้างต่อไปเรื่อยๆ จากเป็นแก้ว เป็นขวด เป็นโหล เป็นไห เป็นตุ่ม เป็นโอ่ง ก็เริ่มพอจะดับไฟ(บาปให้เบาบางลง) ไม่มีใครสามารถแก้กรรมได้ ถูกต้อง แต่ พระอริยะสงห์ ท่านบอกว่า เราหนี้กรรมได้ โดย สร้าง ทานศีล ภาวนา ให้มากขึ้น เพื่อหนีกรรม ให้ถอยออก ถอยห่างไว้ เท่านั้น

  ทุกครั้งที่แผ่ อุทิศบุญ ก็ไม่ลืม ขอโทษ ขอขมากรรม ขออโหสิกรรม สำนึกในความผิดที่กระทำมา ด้วยความจริงใจ คิดว่าสักวัน บุญที่เราอุทิศเค้าคงจะพอใจ ให้ อภัย ให้อโหสิกรรม

  ผมตอนนี้ กำลังชดใช้กรรม ด้วยบุญ จนกว่านายเวร จะพอใจ และ จากไป ด้วยการอโหสิกรรมซึ่งกันและกัน

 

 ขอนายเวรของข้าพเจ้าทั้งหมด โปรดรับรู้ถึง คำสารพบาปที่ข้าพเจ้า ได้เผยแผ่ บาปกรรมที่ข้าพเจ้าได้กระทำไว้ เป็นการประจานกรรมชั่วของข้าพเจ้าที่ทำมา ต่อสาธาระณะชน ได้รับรู้ และ ให้ สำนึกในกรรม ว่า กฏแห่งกรรมมีจริง บาปมีจริง กรรมมีจริง นายเวรมีจริง

  ถึงนายเวร ขอได้โปรดรับรู้ เถิดว่าข้าพเจ้า สำนึกผิด ในบาปทั้งหลายที่กระทำมาแล้ว ขอโทษ สำนึกผิด และ ขออโหสิกรรม ซึ่งกันและกัน อย่าเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย ขออานิสงค์บุญธรรมทานนี้  จงเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ต้องการ ส่งถึงนายเวรที่มาถึงแล้ว และ มาเบียดเบียน และ กำลังจะมา ขอจงอนุโมทนารับบุญ ขออโหสิกรรมด้วยบุญนี้ นำไปสู่การอโหสิกรรมนี้เทอญ สาธุ สาธุ สาธุ

 



ผู้ตั้งกระทู้ นิติ ชัยชัชวาล กระทู้ตั้งโดยสมาชิก โพสต์และแสดงความเห็นเฉพาะสมาชิกเท่านั้น :: วันที่ลงประกาศ 2014-09-09 16:28:25


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (1685094)
image

  มาต่อสารภาพบาปต่อครับ

  เมื่อวานนี้ พอกลับถึงบ้าน 18.30 น. ทานข้าว อาบน้ำ ก็ ใส่ชุดขาว เข้าไปสวดมนต์ อารธนาศีล 5 ขอขมากรรม อโหสิกรรม เหมือนทุกวัน แล้วก็ แผ่บุญ แผ่เมตตา ให้ นายเวร บิดามารดา ญาติ สรรพสัตว์ อื่นๆ

  ก็เจริญสมาธิภาวนา 19.10 - 21.30 น. โดยประมาณ ระหว่างภาวนา ก็ ภาวนา คาถาจักรพรรดิ์ คาถาบูชาพระศรีอะริยเมตตรัย คาถาอโหสิกรรมของหลวงพ่อเงินบางคลาน และ อิติปิโส(พุทธคุณ1ห้อง) 4 คาถานี้ วนภาวนาไปเรื่อย จิตก็สงบนิ่งมากขึ้น มากขึ้นๆ ลมหายใจจากเร็วก็ ช้าลง ช้าลง แผ่วเบา กำหนดสมาธิไว้ตรงหน้าผาก ไม่นานนักก็ เริ่มเห็นภาพอดีต สัตวืที่เคยเบียดเบียนไว้แต่วัยเด็ก เริ่มจาก กุ้งฝอยที่ช้อนมาก็เอามาทำ กุ้งชุบแป้งทอด ชัดเจนมากก็ แผ่เมตตา แผ่บุญ ระว่างสมาธิไปให้เค้า และ ตามมาด้วย ปลาหมอ ปลาอื่นๆ ที่เคยตกมาสมัยเด็ก และ ปลาที่เลี้ยงในตู้ ในชวด ในตุ้ม ในบ่อ ก็แผ่บุญไปเรื่อย ตามภาพที่เห็นในจิต จนได้เวลา ที่ภรรยา ขึ้นมาเปิดห้องนอน ห้องพระติดกับห้องนอน ก็เลย ออกจากสมาธิภาวนา แผ่บุญ ตามแบบ หลวงตาม้า ถ้ำเมืองนะ ด้วยขอบารมี พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงห์ บารมีรวมจักรพรรดิ์หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ ส่งไป 3โลกธาตุ และ เจ้ากรรมนายเวร ญาติ สรรพสัตว์ ให้ได้รับบุญ

   ผมทำแบบนี้มา ประมาณ 9 เดือนละ ใช้การภาวนา ตามแบบหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ สอน ไม่ว่า จะนั่ง ยืน นอน อาบน้ำ กิน ข้าว ภาวนาไปตลอด จะทุกข์ จะสุข จะเศร้า สาระพัดเรื่องราว ไม่ต้องสนใจ ภาวนาไปตลอดเวลา ก็ทำตามหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญอสน ก็ยังไม่เคยฝันร้ายเลย มีแต่ฝันดี มาตลอด แถมมีนิตรดีด้วยครับ

 

ขอนายเวรของข้าพเจ้าทั้งหมด โปรดรับรู้ถึง คำสารพบาปที่ข้าพเจ้า ได้เผยแผ่ บาปกรรมที่ข้าพเจ้าได้กระทำไว้ เป็นการประจานกรรมชั่วของข้าพเจ้าที่ทำมา ต่อสาธาระณะชน ได้รับรู้ และ ให้ สำนึกในกรรม ว่า กฏแห่งกรรมมีจริง บาปมีจริง กรรมมีจริง นายเวรมีจริง

  ถึงนายเวร ขอได้โปรดรับรู้ เถิดว่าข้าพเจ้า สำนึกผิด ในบาปทั้งหลายที่กระทำมาแล้ว ขอโทษ สำนึกผิด และ ขออโหสิกรรม ซึ่งกันและกัน อย่าเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย ขออานิสงค์บุญธรรมทานนี้  จงเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ต้องการ ส่งถึงนายเวรที่มาถึงแล้ว และ มาเบียดเบียน และ กำลังจะมา ขอจงอนุโมทนารับบุญ ขออโหสิกรรมด้วยบุญนี้ นำไปสู่การอโหสิกรรมนี้เทอญ สาธุ สาธุ สาธุ

ผู้แสดงความคิดเห็น นิติ ชัยชัชวาล ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2014-09-10 09:19:12


ความคิดเห็นที่ 2 (1685151)

 สารภาพบาปต่อ......

   ทุกวัน เราสังเกตไหม บางวัน เราครุ่นคิด แต่เรื่องราว ความทุกข์ ไม่ว่า การงาน การเงิน ความรัก คิดมากทุกข์มาก ที่มันเกิดขึ้นมันเกิดจาก  เรา อ่อน ทาน ศีล ภาวนา หรือ สมาทานศีลแล้ว ศีล 1- 5 ขาด บกพร่องระหว่างที่เรา ดำเนินชีวิต เราไม่สังเกตว่า ศีลพร่อง นายเวร ก็เลยมาประชิดตัว เราสะกตจิตเราให้เกิดความทุกข์กาย ทุกข์ใจ ให้เรานึกย้อนอดีต ที่ทำให้เกิดทุกข์ สิ่งที่เกิด หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ ท่านสอนไว้แล้ว ไม่มีคำว่าบังเอิญ ทุกอย่างมาจากอดีต ไม่ว่ากรรมจากชาติก่อน หรือ ชาติ นี้ คือสิ่งที่เรา กระกรรมไว้ทั้งสิ้น นั่นเองคือสาเหตุ ให้เราเกิดทุกข์ วิบากกรรมกำลังสนองเราอยู่

  จริงๆแล้วจะว่า เค้าทำเราวิบากกกรมก็ถูกบางส่วน แต่จริงๆแล้ว เราเคยเกิดมาแต่อดีต เธอทำเรา เราทำเธอ ผลัดกันทำ เป็น เจ้ากรรมนายเวรสลับกัน เมื่อนึกได้ ก็เลย ตั้งจิต อธิฐาน ขออโหสิกรรมให้ กรรมใดๆที่ใครเคยทำกับข้าพเจ้ามาทุกภพทุกชาติ ข้าพเจ้า ขออโหสิกรรมให้ทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่คิดจองเวรจองกรรม อีกต่อไป นับแต่นี้ ทุกภพทุกชาติ

  

ทุกวันนี้ ตื่นนอน อาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน จะ สมาทานศีล 5 ก่อนนอกจากบ้าน พอขับรถก็ ภาวนาไปตลอดจนถึงที่ทำงาน พอเที่ยงก็ ภาวนาต่อ เลิกงานก็ ภาวนา จนถึงบ้าน เย็นอาบน้ำ เสร็จก็ สวดมนต์ภาวนา 2 ชั่วโมง พอนอนก็ ภาวนาจนหลับ ทำแบบนี้มา 8 เดือน ทุกอย่าง เริ่ม เบาตัว สบายตัว ความทุกขืเริ่ม จางหาย มีแว๊ปขึ้นมาบ้าง แต่ไม่นานเหมือนก่อน ไม่ทุกข์ทรมานเหมือนก่อน ผมจะจดจำ คำพูดของ หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโย ที่ว่า สิ่งที่เกิดขึ้น ไม่มีบังเอิญ ล้วนมาจาก กรรมเก่าที่เราทำมา ทั้งสิ้น สิ่งที่เกิดปัจจุบัน ก็ คือ ภาพยนต์ในอดีต(กรรมที่เราเคยกระทำ) นายเวรมา ผลกรรมที่ได้รับก็คืด สิ่งที่ทำให้นายวเรเจ็บปวดมา

สิ่งที่เกิดขึ้นปัจจุบัน วิบากกรรม ถ้ามองทางเส้นทางบุญ ก็ นายเวร ก็ไม่ต้องการ สร้างกรรม เพิ่มอีกเช่นกัน เพียงให้เรา สำนึกในกรรมที่เคยกระทำไว้ ทุกอย่าง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ทั้งสิ้น เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร เรารู้จักสำนึกในกรรม สำนุกในบาปที่กระทำมา ขอโทษ ขอขมากรรม แผ่บุญส่งบุญ บ่อยๆ ทึกอย่างจะคลี่คลาย แต่ที่จะไม่เกิดเลย เราก็จะไม่สำนึก นายเวร ท่านก็เลย ขอหน่อยน่า จะได้รู้กรรม ไม่กระทำอีก

ที่ผมเขียนธรรมทานอยู่นี้ ผมก็อธิฐานให้ นายเวร และ ลูกที่ทำแท้ง ได้รับรู้ เรื่องราว การสารภาพบาป และ การสร้างบูญ ชดใช้ หนี้กรรม หนี้เวร อยู่นี้ ไปตลอดชีวิต สาธุ สาธุ สาธุ ตลอดเวลาที่ รู้สำนึกในกรรม แผ่เมตาให้ตัวเอง ให้สรรพสัตว์ บ่อยรู้สึกถึงสิ่งดีดีเริ่มเดินเข้ามาในชีวิต ตลอดเวลา แบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่เหมือนกรรมที่สร่ง มันรวดเร็วแบบติดจรวด แต่ก็ ดีกว่าไม่ สร้าง ทานศีลภาวนา เลยช้าๆได้พร้าเล่มงาน ทุกวันนี้ เริ่มมีความสุข กับ ทานศีลภาวนามากขึ้น ไว้จะมาเขียนสารภาพบาปต่อครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ขออธิฐาน หากข้าพเจ้าและ ภรรยานี้เคยมีกรรมล่วงเกินใคร ไม่ว่ามนุษย์ หรือสัตว์ ขอธรรมทานนี้จงส่งผลเป็น อโหสิกรรม ให้ทุกชีวิตได้บุญในครั้งนี้ ขอให้บุญในวันนี้ ให้ชีวิตคู่ของข้าพเจ้า พบความดี สิ่งดีในชีวิตตลอดไป เดินอยู่ในเส้นทางที่ถูกต้องในศีลในธรรม

ขอวิญญาณลูกที่ทำแท้ง และนายเวรของข้าพเจ้าและแฟน ทั้งหมด โปรดรับรู้ถึง คำสารพบาปที่ข้าพเจ้า ได้เผยแผ่ บาปกรรมที่ข้าพเจ้าได้กระทำไว้ เป็นการประจานกรรมชั่วของข้าพเจ้าที่ทำมา ต่อสาธาระณะชน ได้รับรู้ และ ให้ สำนึกในกรรม ว่า กฏแห่งกรรมมีจริง บาปมีจริง กรรมมีจริง นายเวรมีจริง

  ถึงวิญญาณลูกที่ทำแท้ง และนายเวร ขอได้โปรดรับรู้ เถิดว่าข้าพเจ้าและแฟน สำนึกผิดแล้ว ในบาปทั้งหลายที่กระทำมาแล้ว ขอโทษ สำนึกผิด และ ขออโหสิกรรม ซึ่งกันและกัน อย่าเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย ขออานิสงค์บุญธรรมทานนี้  จงเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ต้องการ ส่งถึงนายเวรที่มาถึงแล้ว และ มาเบียดเบียน และ กำลังจะมา ขอจงอนุโมทนารับบุญ ขออโหสิกรรมด้วยบุญนี้ นำไปสู่การอโหสิกรรมนี้เทอญ สาธุ สาธุ สาธุ

ผู้แสดงความคิดเห็น นิติ ชัยชัชวาล ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2014-09-12 13:22:09



[1]


Copyright © 2010 All Rights Reserved.