กราบเรียน   ท่านอ.อุบล และท่านอ.มงคลที่เคารพอย่างสูง

      หนูกุหลาบ   รักสนิทมีเรื่องอยากกราบขอขมาต่อท่านท้าวเวสสุวรรณ  สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์  และจิตวิญญาณของลูกที่ได้ทำแท้งไป

      เนื่องในวันที่ 6-8 เมษาที่ผ่านมาที่ท่านอ.อุบลได้เมตตาพาส่งวิญญาณของเด็กที่ถูกทำแท้งให้ไปสู่ภพภูมิที่ดี  ตัวหนูเองก็ดีใจที่ตัวเองจะมีโอกาสได้ไปร่วมในพิธีนี้  ก็เลยบอกคุณสามี  เค้าบอกว่ายังไม่แน่  ยังบอกไม่ได้ว่าจะได้ไปรึเปล่า  เพราะว่าเค้าจะมีพิธีพระราชทานเพลิงศพ  อารมณ์ในตอนนั้นเริ่มไม่พอใจสามี   ก็เลยไม่พูดเงียบเก็บความไม่พอใจเอาไว้ในใจ  วันที่ 6 ก็เลยลองไปตั้งจิตอธิษฐานดู  เพราะใจอยากไปมากผลปรากฎว่า มีอาการขนลุกมาก เย็นไปทั้งร่างกายก่อนตั้งจิตอีก  ก็มาเล่าให้สามีฟังเค้าก็เฉยๆ  พอวันที่ 7 ก็ลองตั้งจิตใหม่ว่าจะเป็นเหมือนเดิมรึเปล่า  หนูไปทำหน้าหิ้งพระ  พอเสร็จคำอธิษฐาน ทั้งขนลุก  ทั้งร้องไห้  ร้องมากซะด้วย  ซึ่งในความรู้สึกไม่ใช่หนูร้อง  หนูก็เลยคิดว่าลูกคงอยากให้เราไปมาก  ซึ่งหนูเองก็คิดว่าสามีคงพาไปวันที่ 7  เค้าก็ไม่ว่าอะไร  ตัวหนูเองก็ไม่ถาม  เพราะรู้แล้วเราคงพลาดโอกาสที่ดีๆอย่างนี้แล้ว  ก็ได้แต่สงสารลูกหนูเองก็ไม่รู้จะทำยังไง  ถ้าเค้าไม่พาไปหนูก็ไปไม่ได้  ไม่อยากบังคับ  ก็เลยปล่อยเค้า 

           ตั้งแต่วันที่ 7 เป็นต้นมา จิตของหนูตกมาตลอด สามีพาไปทำบุญที่ไหนก็ไม่มีจิตยินดีในบุญนั้นๆเลย  เริ่มมีจิตไม่พอใจสามี  หนูไม่ยอมพูดด้วย  ไม่ถามก็ไม่พูด  จิตหนูอยู่ที่บ้านสวนตลอด  และสงเกตุได้ว่าตัวเองเริ่มมีอาการมึนศรีษะ  ปวดต้นคอ  เริ่มปวดเอวมาตั้งแต่บัดนั้นแต่อาการยังไม่มาก  ตัวเองรู้ทันทีว่าอาการเหล่านี้เคยเป็นก่อนที่จะอธิษฐานหน้าจอหายเมื่อปี 53  อาการเริ่มมาอีก  ใช้รหัสก็เบานิดหน่อย  เอาน้ำพีระมิดทาก็พอบรรเทาไปได้บ้าง  ก็ได้แต่อุทิศบุญให้ลูกตลอด  แต่อาการก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย

            จนมาวันที่  17 เมษา หนูและครอบครัวก็ได้ขึ้นไปบ้านไร่ปลายตะวัน  เพราะที่ไร่ได้จัดปฎิบัติธรรม  ซึ่งตัวหนูเองก็ได้ไปทำสมาธิตอนเย็นเพื่ออุทิศให้กับลูก แต่อาการต่างๆก็ยังเหมือนเดิม   จนมาวันที่ 19  หลังจากที่ทำบุญใส่บาตรตอนเช้าเสร็จ  อาการปวดต้นคอ ร้าวไปหาศรีษะ ปวดมาก  ปวดขมับทั้งสองข้าง  เอวก็ปวด ซึ่งวันนี้มีพระวิทยากรมาจากนครสวรรค์เค้าบอกว่าท่านแสดงธรรมดีมาก  จะมาแสดงตอนบ่ายโมง  ศรีษะก็ดูเหมือนจะปวดมาก  ก็เลยบอกน้องแสตมป์ว่า  ถ้าญาติธรรมทานข้าวตอนกลางวันเสร็จพาแม่ไปนวดหน่อย  ทนไม่ไหวแล้ว  อีกใจก็คิดว่านวดแล้วก็ไม่หาย   ตัวหนูเองรู้ว่าไม่ได้ปวดธรรมดา  แต่อยากจะบรรเทาเพื่อจะได้มานั่งฟังธรรม    พอเสร็จธุระลูกชายก็พาขับรถไปนวดที่ร้านสปา  ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากไร่   เค้าคิดชม.ละ 300 บาท  2ชม. 500 บาท  ก็ตกลงนวด 1 ชม.  พอเวลาผ่านไป 1 ชม.  ก็ดีขึ้นนิดหน่อย อยากให้ดีขึ้นกว่าเดิมเลยเพิ่มเป็น 2 ชม.  คิดในใจอยู่ว่า เค้าคงอยากให้เราเสียทรัพย์  ในตอนนวดก็ได้เล่าให้คนที่นวดฟังว่า  อาการแบบนี้เคยหายมาตั้งนานแล้ว  ก็เล่าเกี่ยวกับรหัสอ.อุบล  ให้เค้าฟัง  ท่าทางเค้าก็เชื่อ  ก็เลยเล่าให้เค้าฟังว่าที่หนูเป็นอาการแบบนี้หนูเคยทำแท้ง   สงสัยเค้าคงมาเกาะคอ  เกาะเอว  ก็คุยกันตั้งนาน  จนนวดเสร็จเป็นเวลาบ่าย  3 โมง  แสตมป์ก็มารับ   ตอนนั้นรู้สึกดีขึ้นเยอะ   พอขับรถออกจากร้านสปา  อาการปวดต่างๆเริ่มขึ้นมาอีก  ก็เลยบอกลูกชายให้ขับไปร้านขายยา  ต้องพึ่งยาแล้วไม่ไหวจริง   ซึ่งตั้งแต่อธิษฐานหายไม่เคยทานยา  ใช้รหัสอ.อุบลช่วยด้วย  และน้ำพีระมิดเท่านั้น  ต้องให้เราเสียเงินอีกเหรอ  ก็ต้องยอม  ถึงตอนนี้ยอมรับกรรมไม่รู้จะทำอย่างไร  จิตตกก็พยายามดึงจิตกลับมานึกถึงคำท่านอ.อุบล  จิตใจต้องเบิกบาน  พยายามนึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์   พอซื้อยาก็ทานทันที  กลับมาถึงไร่ก็บ่าย   3  โมงกว่า ๆ  ก็ไม่ได้เข้าไปฟังธรรม  เพราะยาออกฤทธิ์  อยากนอน 

                พอตกกลางคืนหลับเพราะฤทธิ์ยาฝันเห็นฉัพพรรณรังสีของพระพุทธเจ้า เห็นพระพุทธรูปสีทองอยู่ตรงกลางฉัพพรรณรังสี  และท่านพระอินทร์ท่านสวยมาก  แล้วก็มีผู้ชายใส่ผ้าเหมือนโจงกระเบนสีขาวในความรู้สึกบอกว่าท่านคือ ท่านท้าวเวสสุวรรณ  ท่าทางท่านขึงขังน่ากลัวมากทำปากขยับไปมาเหมือนพูดอะไรกับหนูแต่ฟังไม่รู้เรื่องเพราะท่านอยู่สูง  แล้วก็รู้สึกตัวในตอนที่พระท่านตีระฆังทำวัตรเช้าพอดี  ตีสามกว่าๆ  ตัวหนูเองก็เลยยกมือขึ้นสาธุ  เพราะคิดว่าตัวเองฝันเป็นศิริมงคลกับตัวเอง 

               ตี่นเช้าขึ้นมาอาการก็ทุเลานิดหน่อย  แต่เอวไม่หายปวด  ศรีษะก็ยังเป็นงงๆอยู่  ก็พอทนได้  ทนมาจนถึงวันที่  22 หลังจากดูรายการของท่านอ.อุบล ได้ 1 ชม. ก็พากันกลับบ้าน  พอถึงโคราชก็ได้พากันแวะซื้อของที่โลตัส  เวลาประมาณ  6 โมงเย็น  หลานที่อยู่ กท. ได้โทรมาถามว่าสิ่งที่เค้าเป็นมันจะเกี่ยวกับท่านอ.อุบลหรือเปล่า   ซึ่งหลานคนนี้เค้าก็ได้ตั้งจิตเหมือนกันกับหนู ตอนที่อ.อุบลเปิดรอบ 2  เค้ามาบ้านตอนสงกรานต์ กะว่าจะพากันไปกับหนูแต่หนูบอกว่าไม่รู้จะได้ไปมั้ยเพราะ น้าวัติไม่ว่าง  กลับมาเล่าถึงอาการที่เค้าเป็น  เป็นวันเดียวกับหนู อาการคล้ายๆกัน แต่เค้าเป็นเยอะกว่า  อาการค่อยๆเป็นหลังจากที่เค้ากลับไปกท. วันที่ 15  เมษา  ตอนแรกก็คิดว่าเป็นเพราะตัวเองทำงาน  ตัวเค้ามาฉุกคิดขึ้นได้ว่าคงเป็นเพราะเค้าผิดสัจจะที่ว่าจะมาบ้านสวนแล้วไม่ได้มา  ก็เลยโทรหาหนู  หนูก็เลยคิดได้ตอนที่หลานโทรมานี่เองว่า  ตัวหนูเองทำผิดสัจจะกับท่านท้าวเวสสุวรรณ  และจิตวิญญาณของลูก ว่าอยากไป  ท่านก็มาเตือนทุกวิธีทาง  แต่ตัวหนูเองไม่มีปัญญาคิดออกเลยคิดไปเรื่อยเปื่อย  แก้ไม่ตรงเหตุซะทีอาการก็ยังปวดเหมือนเดิม   หลังจากโทรคุยกับหลานเสร็จศรีษะหนูโล่งทันที   เหลือแต่เอวนิดหน่อย  พอกลับมาถึงบ้านประมาณ 2ทุ่มกว่าๆ  ก็อาบน้ำแล้วรีบขึ้นบ้าน  ไปหน้าหิ้งพระทันที รับขอขมาท่านท้าวเวสสุวรรณ  และจิตวิญญาณของลูกทันที  ถ้าเป็นด้วยเหตุนี้ขอให้ตื่นเช้ามาขอให้อาการดังกล่าวหายด้วยเถิด

        เช้านี้ตื่นขึ้นมาอาจารย์อุบลขาหนูหายเป็นปกติแล้ว   พึ่งสำนึกได้ว่าไม่ควรไปล้อเล่นกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์  เหมือนไม่ให้เกียรติท่าน  แต่สิ่งที่ลูกได้ทำไปนั้นลูกไม่ได้ตั้งใจ 

       ลูกนางกุหลาบ  รักสนิทกราบขอขมาแทบพระบาทของท่านท้าวเวสสุวรรณที่ทำไปเพราะความรู้เท่าไม่ถึงการณ์  เพราะความที่เป็นคนไร้ซึ่งปัญญาคิดตริตรอง  สมควรแล้วที่ได้รับการลงโทษ  แต่พระองค์ก็ยังมีพระเมตตาให้ลูกนึกได้  สำนึกได้   ลูกสำนึกด้วยจิตที่แท้จริง  ไม่เสแสร้งแต่อย่างใด  ลูกสำนึกในพระมหากรุณาของพระองค์เหลือเกิน  ขนาดมีลูกหลานเหลวอย่างนี้พระองค์ยังมีเมตตา  ลูกนางกุหลาบ  จะไม่กระทำการอย่างนี้อีกแล้วเจ้าค่ะ   

       และลูกกราบขอบพระคุณเทวดาที่รักษาท่านอ.อุบล ที่เมตตาให้ลูกได้ใช้รหัสสวรรค์   และกราบขอบพระคุณท่านอ.อุบล  เป็นอย่างสูงที่มอบแต่สิ่งที่ดีให้กับครอบครัวหนูเสมอมา  พระคุณนี้ยิ่งใหญ่นักหนา ไม่รู้จะตอบแทนได้อย่างไรหมด  หนูจะพยายามทำความดี คือรักษาศีล 5 ให้ได้แต่ก็อาจจะแหว่งบ้างขาดบ้าง  แต่ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ