สารภาพบาปครับ

สารภาพบาปครับ
คำสารภาพบาป ผมชื่อนายโฆษิต ควรหาเวช อายุ 47 ปี จบการศึกษาปริญญาโท พัฒนาการเศรษฐกิจมหาบัณฑิต จากสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (NIDA) ปัจจุบัน ทำงานตำแหน่งนักวิเคราะห์ งานแผนงานและงบประมาณ ฝ่ายแผนกลยุทธ์และประเมินองค์กร ศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ จ. ปทุมธานี วันนี้จะมาสารภาพบาปที่ทำมา ดังต่อไปนี้ครับ ศีลข้อที่ 1 ปาณาติบาต ตั้งแต่เด็ก แม่ ตาและยาย สอนเสมอว่า ห้ามฆ่าสัตว์ เพราะเป็นบาปกรรม กรรมที่เริ่มทำ น่าจะเป็นตั้งแต่ตบยุง ฉีดยุง ฆ่าแมลงวัน มด แมลงสาบ ความคึกคะนองตามประสาเด็ก ทำให้เริ่มตีรังมดแดง เอาไข่มดแดง ใช้ไฟเผามด ซื้อปูเสฉวน ปลากัด ปลาเงิน ปลาทอง หอยมาเลี้ยงแล้วก็ตาย เคยทุบหัวปลา ซื้อแมงด้วง มาคล้องเชือกและหมุน ๆๆๆ เพื่อให้เค้าบิน นำผีเสื้อมาสตาฟท์ โดยทับทั้งเป็น ๆ ในสมุด (ซึ่งก็ไม่เห็นสวยงาม เพราะเละอย่างเดียว) จับตั๊กแตน ทำให้เค้าขาขาดบ้าง หรือ ตายบ้าง ยิงนกก็มีบ้าง ที่สำคัญ คือ จับปลา ตกปลา ตกทุกวัน ตกเล่น ๆ โดยเฉพาะปลาหมอ ได้ก็ปล่อย บางทีก็ทำให้เค้าบาดเจ็บ ตาเสีย นำมาเลี้ยงกักขังไว้ แต่ที่แย่มาก ๆ คือ นำไส้เดือนเป็น ๆ ตั๊กแตนเป็น ๆ หรือปูเป็น ๆ มา ฉีก ปูก็ฉีกกระดอง แล้วเอาเนื้อ เป็นเหยื่อ ทำหลายครั้ง แทบทุกวัน ใจร้ายมาก ทุกวันนี้ยังเจ็บหลังไม่หาย คงเพราะกรรมที่ทำ และเป็นโรคเหงือกอักเสบ แผลในปากเสมอ ต้องโดนรักษาเหงือกโดยขูดแบบสด ๆ เลือดกลบปาก หลายครั้ง เจ็บแบบปลาที่เราเคยตกเล่น ไปทะเลก็นำประการังที่มีหอยติดอยู่กลับมาบ้าน แล้วตาย เอาก้อนหินขว้างนก ไก่ สุนัข และแมว ฆ่าหนอน ตัวบุ้ง ฆ่าเห็บสุนัข พอโตขึ้นปลูกต้นไม้ ก็เริ่มใช้ยาฆ่าแมลง ฆ่ายุง ฆ่าแมลงวัน แมงหวี่ เหลือบ ฆ่าเพลี้ย ใช้มือบี้เพลี้ย เอาหอยทากที่มากินต้นไม้ไปทิ้งน้ำเพราะไม่อยากฆ่า แต่มาทราบภายหลังว่า ไงก็ตายเพราะอยู่ไม่ได้ ตีตะขาบ ฆ่าแมงป่องช้าง แมงกะชอน ตะเข็บ ปิดประตูห้องน้ำทับจิ้งจกตาย ทำจิ้งเหลนขาขาด หางด้วน เคยโกรธสุนัขแถวบ้านที่ชอบมาลอบกัดตอนกลับบ้าน จนวันหนึ่งก็เอาไม้ไล่ตี ไล่ฟาดมันแทน จนมันต้องวิ่งหนีเราแทน ต้นซอยท้ายซอย คือ แทนที่มันจะกัดเรา ก็คือเราไปกัดมันแทน แมวติดสัด เสียงดัง หรือรำคาญเสียงร้อง ก็เอาไม้ไล่ตี เอาน้ำไล่สาด ขี้เกียจเก็บของ จนปลวกกินตู้ กินเตียงที่นอน ก็ใช้ยาฆ่า ฉีดให้ตาย และจ้างบริษัทมากำจัดเป็นรายปี ซึ่งแต่ละครั้งที่ฉีด มด แมลงสาบ จิ้งจกก็ตายด้วย เคยจุดไฟเผาขยะ ต้นไม้ ทำให้มด แมลงต่างๆ ที่อยู่ใต้ดินบริเวณนั้นต้องตาย หรือล้างแก้วน้ำ ภาชนะที่มีมดอยู่ เคยไล่ตุ๊กแก โยนก้อนหินไล่ตุ๊กแก นก แมว สุนัข มาบ้านสวนก็ฆ่าทั้งมด ไส้เดือน ตัดหางตะขาบ เหยียบหอยทาก เป็นประจำ เคยสมน้ำหน้าเวลาที่มีพวกโจร คนร้ายตาย หรือเห็นด้วยกับการทำแท้ง ชอบทำร้ายพ่อแม่น้อง คนอื่นด้วยสายตา วาจา เหยียบพ่อแม่ ยายตา ก็เหยียบแรงๆ เน้น ๆ ทั้งที่บอกว่า เจ็บ ไม่ไหวแล้ว เคยทำร้ายพ่อด้วยความโมโห ทำให้พ่อหกล้ม พูดจากระแทกแดกดันพ่อแม่น้อง เคยปิดประตูเสียงดัง ทำเสียงโครมคราม เวลาโกรธพ่อแม่ โมโหร้าย เคยทอดของในกระทะ ทั้งที่พ่ออยู่ใกล้ โดยไม่สนใจว่า น้ำมันอาจกระเด็นไปถูกท่าน เคยไม่กลับบ้าน ไม่พูดกับพ่อแม่น้อง เพื่อนบ้าน ด้วยความโกรธ หลงตัวเอง คิดว่าตัวเองทำถูก เคยทานเนื้อสัตว์ เป็นการสนับสนุนให้มีการฆ่า ยิ่งเขียนก็ยิ่งว่าตัวเองเลวมาก ๆ ก็สมควรแล้วที่มีทุกข์มีอุปสรรคในชีวิต ตายแล้วยังต้องไปนรกขุมใหญ่โลกันต์อีก ศีลข้อที่ 2 อทินนาทาน ตอนเด็ก ๆ อยากได้ต้นไม้ของโรงเรียน ก็ขโมยมาปลูกที่บ้าน ตอนโตทำงาน ก็เอาของที่ทำงานมาใช้ที่บ้าน ทั้ง Notebook กระดาษ กาว ปากกา เทปกาว คลิป ที่เจาะกระดาษ แฟ้มเอกสาร สมุด กระดาษ Print เอกสารส่วนตัว Print งาน นำมาอ่านและเก็บที่บ้าน แล้วนานไปก็ชั่งกิโลขายกระดาษ ทำงานไม่ตั้งใจ ไม่เต็มเวลา ขาด อู้ มาสาย หลับ เบิกค่าใช้จ่ายเกินจริง ทำเอกสารเท็จ เล่นเน็ตในเวลางาน ออนเอ็ม เล่นเฟสบุ๊ค ชอบของฟรี ใครเลี้ยงก็ยิ่งชอบ แต่เวลาเลี้ยงคนอื่น ไม่ค่อยชอบ เด็ดดอกไม้ใบไม้ข้างทาง หรือ รั้วบ้านอื่น นำต้นไม้ที่ขึ้นบริเวณที่คนอื่น มาปลูกที่บ้าน ชอบและดีใจเวลาที่เก็บของ เก็บเงินของคนอื่นที่ทำตกได้ นำของคนอื่นไปใช้ โดยไม่ได้รับอนุญาตและชอบสร้างหนี้สิน เคยขายเสื้อผ้าให้พี่สาว เชียร์ให้คนอื่นซื้อของทั้งที่ไม่ควร โกหกว่าใช้แล้วดี ทั้งที่ไม่ใช่ ไม่เหมาะกับคนใช้ ทำให้คนอื่นเสียทรัพย์ โดยไม่จำเป็น ยืมเงินก็ติดเงินคนอื่นๆ แต่ก็ทะยอยคืน บางทีเค้าก็ยกให้ แต่ยังไงก็เอาเปรียบคนอื่น โดยเฉพาะคนที่ดี มีคุณกับเรา ช่วยเหลือเรายามยาก ศีลข้อที่ 3 กาเมฯ ผมทำผิดศีลมาทุกข้อครับ แต่ศีลข้อกาเม ผมจะผิดมากเป็นพิเศษ ชอบดูภาพโป๊ หนัง X หรืออ่านเรื่อง XX ทำให้สายตามีปัญหา มีเพศสัมพันธ์ทั้งชายและหญิง มามากกว่า 500 คน (จำไม่ได้แน่นอนครับ) ซึ่งมีทั้งชายและหญิง แต่เกือบทั้งหมดเป็นผู้ชาย เนื่องจากมีชีวิตเป็นแบบนี้ จึงไม่คิดแต่งงาน และใช้ชีวิตแบบรักสนุก ทั้งซื้อบริการ เที่ยวกลางคืน หาคู่นอนตามเน็ต เที่ยวซาวน่า ผ่านการเป็นโรคทางเพศสัมพันธ์มาบ้าง แต่ก็รักษาแล้ว จึงไปเที่ยว ซึ่งส่วนใหญ่จะป้องกัน แต่ก็มีบ้างที่ไม่ได้ป้องกัน เพราะรู้จักกันแล้ว เมื่อตอนเริ่มเที่ยวใหม่ ๆ ผมเคยเจอคนในที่เที่ยวกี่คน หลายปีต่อมาเจอกันอีก ในที่เที่ยวเหมือนเดิม แสดงว่า ยังไม่มีคู่เป็นตัวเป็นตน ยังรักสนุก แต่ก็มีหลายคนที่มีแล้ว แต่ก็โกหกกันว่า อยู่ในฟิตเนสบ้าง หรือกำลังเดินทางอยู่บ้าง ทั้งที่ยังอยู่ในซาวน่า กลางค่ำกลางคืน แทนที่จะหลับเหมือนคนอื่น ก็มาเดินหาคู่นอนกันในที่เที่ยวแบบนี้ ทั้งเสียทรัพย์ เสียสุขภาพทั้งกายและจิต และก็หาความจริงใจแทบไม่เจอ ในสังคมแบบนี้ ผมก็เลยเบื่อ และเลิกไปครับ ต่อมาก็มาหาแฟนทางเน็ต แต่ก็ได้แค่มีเพศสัมพันธ์เท่านั้น เพราะเป็นกรรมที่เราเอง ก็เห็นคนอื่นเป็นของเล่นมาก่อน ไม่รักใคร ไม่จริงใจ กับคนอื่นมาก่อน ก็ต้องรับกรรมแบบนี้ กรรมที่ได้รับจากการผิดศีลข้อที่ 3 ก็เป็นไปตามที่ พระพุทธองค์ทรงสอนไว้ นั่นคือ น้องก็ดื้อรั้นกับเรา เพื่อนร่วมงานก็มักมีปัญหาเถียงกัน พูดอะไรก็ไม่ค่อยมีคนฟัง ถึงผมจะมาทำบุญที่บ้านสวนฯบ่อย แต่ก็ไม่มีความสุขอย่างเต็มอิ่ม เนื่องจากปิดบังไม่ได้สารภาพในเรื่องนี้ และยังนับถือน้องเอิ้น ที่สารภาพในเรื่องนี้ ซึ่งผมต้องขอขอบคุณน้องเค้า อีกครั้งในที่นี้ที่นำพา ในทางที่ดีมาตลอดจนถึงบ้านสวนฯ และเป็นคนที่ดีที่สุดในชีวิต ที่เคยเจอมาครับ แต่เราก็คงมีกรรมผูกพัน ให้ต้องมีปัญหากันมาหลายชาติ หวังดีต่อกันแต่คุยกันก็ไม่ยอมกัน ขอเล่าต่อนะครับ แล้วกรรมก็มารวมตัว และด้วยพระเมตตาของเสด็จพ่อ ท่านท้าวเวสสุวรรณ ที่จัดให้ผมได้ออกมาสารภาพบาปนี้ (โดยไม่ทันตั้งตัวมาก่อน) หลังเท้าขวาของผมก็บาดเจ็บ เป็นแผลจากโดนมีดดายหญ้าปักตัวเอง แผลลึกบริเวณตรงใกล้เส้นเอ็น และใช้รหัส อ.อุบลช่วยด้วยก็ไม่หาย เพราะใช้ขาเดินไปยังที่ไม่ดี ทำสิ่งที่ไม่ดี ตามที่ท่านอ.อุบล ได้เมตตาบอก เสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณจึงจัดบาดแผลนี้ให้ เพื่อให้เล่าเป็นธรรมทาน และจะได้มีโอกาสปลดกรรมในเรื่องนี้ ผมจึงขอนำชีวิตของตนเอง มาเป็นธรรมทานแก่ทุกท่านในที่นี้ และขอยืนยันกับท่านผู้อ่าน ที่อาจมีชีวิตแบบนี้ว่า อย่าใช้ชีวิตแบบผมเลย การมีชีวิตแบบนี้ หาความสุขยากอยู่แล้ว อย่าเพิ่มบาปกรรมให้กับตัวเองอีกเลย และที่สำคัญ คือ ทำผิดบ่อย ๆ เราก็มีเจ้ากรรมนายเวรเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ตายไปก็ตกอเวจีมหานรกนับล้าน ๆ ปี ไม่คุ้มกับที่ทำความดีมาทั้งชีวิต ไม่คุ้มกับได้มีโอกาสเกิดมาเป็นคน ได้มีโอกาสพบพระพุทธศาสนา ได้พบพระมหากษัตริย์ผู้ทรงธรรมครับ จะมีคู่ก็ขอให้รักและจริงใจ และไม่ทำผิดศีล จะคบกันก็ขอให้ผู้ปกครองทั้งสองฝ่ายรับรู้ และรู้จักคำว่า พอ ครับ ตั้งแต่ผมเปลี่ยนแปลงกรรมตัวเอง เลิกเที่ยว เลิกทำผิดศีลข้อ 3 แล้ว ชีวิตผมกับน้อง ๆ ก็ดีขึ้น ไม่ทะเลาะ หรือมีปากเสียงบ่อยดังเดิม และหลังจากที่ผมสารภาพบาปแล้ว แผลก็หายเร็วขึ้น หน้าก็ขาวขึ้น อย่างน่าแปลกใจ ศีลข้อที่ 4 มุสาฯ ข้อ 4 นี้ ก็ผิดไม่ใช่น้อยเหมือนกัน และผิดบ่อยแทบทุกวันด้วยครับ ทั้งพูดปดเพื่อเอาตัวรอด พูดปดโดยเจตนา พูดลามก สองแง่สองง่าม เขียนข้อความลามกเวลาคุยเอ็ม พูดจาส่อเสียด เพ้อเจ้อ เป็นตัวโจกเรื่องแซวว่าคนอื่นในที่ทำงาน คิดเร็ว ปากเร็วมาก ถ้าคิดเรื่องงานเร็วแบบนี้คงดี ชอบพูด สอนสั่งคนอื่น โดยเฉพาะพ่อและแม่ บาปมาก ตัวเองยังทุกข์ ยังเดือดร้อน ยังไม่พ้นนรก ยังไปเที่ยวสอนสั่ง ว่าคนอื่น โดยเฉพาะบุพการี ชอบติฉินนินทาคนอื่น ติเตียนสมณะชีพราหมณ์ ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้มีปัญหาเรื่องปากและฟัน มาโดยตลอดจนถึงทุกวันนี้ โดยกรรมมารวมตัวกับกรรมตกปลา รูปปากก็ไม่สวย ปากเบี้ยว ฟันล้ม ฟันผุ ปากมีกลิ่นเหม็น เป็นแผลในปากเรื้อรังตลอดชีวิต ศีลข้อที่ 5 สุราเมรัยฯ เคยดื่มเหล้า ดื่มเบียร์ เวลาอยู่กับเพื่อน หรือเวลาไปงานเลี้ยงสังสรรค์ เคยเปิดร้านเช่าการ์ตูน มอมเมาเด็กและเยาวชน เล่นหวย เล่นแชร์ เล่นหุ้น ยุยงส่งเสริม เห็นดีเห็นงามกับคนอื่น เวลาที่เค้าได้รับประโยชน์จากการเล่น ชอบและดีใจเวลาที่คนอื่นถูกหวย หรือ เปียแชร์ได้ เพราะเค้าพาไปเลี้ยง ไปกินฟรีของเค้าอีก ชอบดื่มชา กาแฟ น้ำอัดลม ข้าวหมาก ติดหนัง ละคร ดารา
ผู้ตั้งกระทู้ โฆษิต ควรหาเวช :: วันที่ลงประกาศ 2012-08-22 01:33:06

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (1625452)

แหม่..นึกว่าคุณเพ่ โค เจ๊ย โฆษิต

จะไม่ยอมมาสารภาพบาปซะแล้ว

อนุโมทนาด้วยนะค๊า

เพราะระหว่างที่เขียนๆอยู่นั้น

คงจะเห็นตัวเองแล้วใช่ไหม๊ว่า

ทำกรรมมาเยอะมาก

แถมโหดซะด้วยเนอะ(ไม่เคยรู้ตัว เลยดิ๊)...

ฉะนั้น เร่งสร้างบุญต่อไป

อย่างไม่ย่อท้อนะค๊า

ผู้แสดงความคิดเห็น ชนิดา เชิงสะอาด/CHANIDA ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-08-22 02:48:41

ความคิดเห็นที่ 2 (1625477)

ขออนุโมทนาบุญธรรมทานของพี่โฆษิตด้วยครับ

โอ้ว...สารภาพบาปที่เคยทำมาได้แบบ สวดดดด.....ยอดดด จริงๆครับ

เราต่างก็เคยผิดพลาดมาด้วยกันทั้งนั้น อยู่ที่ว่าจะสำนึกและยอมรับกฏแห่งกรรมหรือไม่เท่านั้นครับ

ยังไงผมขอ +1 กำลังใจให้พี่สร้างบุญต่อไปครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น ชวนินทร์ กฤตธกร (ก็อต) ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-08-22 09:20:42

ความคิดเห็นที่ 3 (1625491)
ขออนุโมทนากับคุณโฆษิตด้วยนะคะ เฮ้อโล่งอกซะทีใช่มั้ยคะ
ผู้แสดงความคิดเห็น กุหลาบ รักสนิท วันที่ตอบ 2012-08-22 09:53:55

ความคิดเห็นที่ 4 (1625496)

เคยโกรธสุนัขแถวบ้านที่ชอบมาลอบกัดตอนกลับบ้าน

จนวันหนึ่งก็เอาไม้ไล่ตี ไล่ฟาดมันแทน

จนมันต้องวิ่งหนีเราแทน ต้นซอยท้ายซอย คือ

แทนที่มันจะกัดเรา ก็คือเราไปกัดมันแทน

...............

คุณพี่เรานี่สวดยอด

เก่งจริงๆ ไปกัดกับ....

คิดได้งัยเนี่ย

เออ..ตกลง ใครชนะ

ล้อเล่นน่า ขำๆ

...........

พี่ผมคนนี้สุดยอดอยู่แล้ว ทุ่มเททำบุญขนาดนี้

เห็นตัวเล็กๆ ทำงานอึดจริงๆ

ผมยังทำสู้พี่ไม่ได้เลย

เป็นกำลังใจให้ สู้ สู้ อึด ๆต่อไป

.....................

ผู้แสดงความคิดเห็น อดิศักดิ์ โพธิสาร ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-08-22 10:05:38

ความคิดเห็นที่ 5 (1625531)

เป็นกำลังให้นะน้องต้น

..........................................................................

ผู้แสดงความคิดเห็น บุญภิบาล คงเขียว ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-08-22 13:44:04

ความคิดเห็นที่ 6 (1625548)

อนุโมทนากับธรรมทานการสารภาพ

ของพี่โฆษิตด้วยนะคะ

เห็นตัวเล็ก ๆ วีรกรรมก็ไม่เล็กเหมือนตัว

เล็กพริกขี้หนูจริง ๆ

ผู้แสดงความคิดเห็น อัญ - อนัญญา สุขถาวร ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-08-22 15:35:42

ความคิดเห็นที่ 7 (1625684)

การผิดศีลแต่ละข้อนี้

เมื่อกรรมรวมตัวกัน และผลของการกระทำตามทัน

เมื่อกรรมส่งผล จะทำให้เรารู้ทันทีและมองย้อนกลับไปว่า

ไม่น่าทำเลย

โดยเฉพาะศีลข้อที่กาเม

อนุโมทนากับธรรมทานของคุณโฆษิต ด้วยนะคะ สาธุ

อ่านแล้วเตือนสติได้ดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ณัชชา พรหมทองแก้้ว ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-08-23 07:47:01

ความคิดเห็นที่ 8 (1625805)

ผมเขียนไปก็ยิ่งนึกได้มากขึ้น

และเห็นว่า ตัวเองไมถึงได้ชั่วได้ถึงขนาดนี้

ถ้าไม่ได้มาบ้านสวนฯ จะยิ่งชั่วได้อีกขนาดไหน

และที่ " สำนึก" ได้ขนาดนี้

ก็มาจากธรรมทานของพวกเรานี่แหละครับ

อย่างกรรมตีสุนัข ตีแมว ก็นึกได้จากพี่สาวของคุณแก้ว

ที่สารภาพว่าตีจนเค้าขาหัก วันที่ท่านอาจารย์ไปแสดงกรรม

ที่คณะเวชศาสตร์เขตร้อน ผมเองทำไปก็ไม่รู้เค้าบาดเจ็บไหม

และที่นึกได้เพิ่มเติมได้ถึงที่ปวดหลัง อีกสาเหตุหนึ่ง

ก็คือ ตอนเด็ก เคยตบหลังเพื่อน ซึ่งเราไม่คิดว่าแรง

แต่เค้าร้องไห้เลยครับ เคยทะเลาะกับเพื่อนผู้หญิง

และถีบเค้ามาเหมือนกัน พูดแล้วอายจัง

แต่จะมาอายทำไมนะ ชั่วจนป่านนี้แล้ว

นอกจากนี้ก็เคยคิดแว่บกับพ่อที่ป่วย

และท่านจะขี้วีนมาก ห้ามยังไงไม่ฟัง

คิดอยากให้ท่านตาย แต่มันแค่แว่บ ๆ นะครับ

เหมือนกำลังจะคิด แต่เราห้ามใจไม่สนใจให้คิดจบ

เหมือนเรากำลังจะเขียนคำว่า "กรรม"

คิดแค่ "กร" ก็จบ เลิก ไม่สนใจ

ไม่คิดต่อจนครบคำว่า "กรรม

แต่ยังไงก็เป็นกรรมหนักที่ต้องยอมรับ

และกรรมล่าสุดที่นึกได้ ที่จะฝากแม่ครัวทุกท่าน

คือ เคยซื้อแมงดาเป็น ๆ มาให้แม่ตำน้ำพริกกะปิแมงดาครับ

เค้าคงทรมานตั้งแต่ถูกจับแล้วยังถูกเราทำเป็นอาหารอีก

แม่ครัวคนไหนเคยทำ ก็อย่าลืมขอขมากรรมนะครับ

กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ทั้งสองและคุณท๊อป

และเทวดาประจำตัวท่านอาจารย์และครอบครัวทุกพระองค์

และขอขอบคุณกำลังใจจากทุกท่านครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น โฆษิต ควรหาเวช ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-08-23 18:41:22

ความคิดเห็นที่ 9 (1625862)

อนุโมทนากับธรรมทานของคุณโฆษิตด้วยนะคะ

และขอร่วมเป็นกำลังใจให้สู้ทำความดี ยิ่งๆ ขึ้นไปคะ

ผู้แสดงความคิดเห็น กัญญานี ถือธรรม ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-08-23 23:02:34

ความคิดเห็นที่ 10 (1626330)
ขออนุโมทนากับธรรมทานของคุณโฆษิตด้วยครับ
ผู้แสดงความคิดเห็น จุมพล บัวโต วันที่ตอบ 2012-08-26 15:57:32

ความคิดเห็นที่ 11 (1629322)

วันนี้ผมมาสารภาพบาปเพิ่มเติมครับ

เป็นบาปที่ทำผิดโดยไม่รู้ว่าเป็นความผิดมหันต์

นั่นคือ บาปทางความคิด หรือ ความผิดทางมโนกรรม

ผมเป็นคนที่ไม่ทำร้ายใคร

เป็นคนที่ใครว่าอะไรทำอะไรให้ก็เฉย

นาน ๆ จึงจะแสดงความโกรธออกมา

มีหลายคนที่รู้จัก บอกว่าผมเป็นคนใจเย็น

แต่ผมมักจะบอกทุกคนว่าผมเป็นพวกไฟเย็นมากกว่า

เป็นไฟที่คุกรุ่นอยู่ในความเย็น

เพราะความจริง ผมจะเก็บทุกอย่าง

ที่ใครทำกับผมไว้ในใจเสมอ

เก็บกดไว้ไม่รู้ตัวมานานหลายปี

ผมเคยสงสัยตัวเองว่า

ทำไมเวลาฝัน ตัวตนในฝันของผม

ถึงเป็นนักเลง ทำร้ายคนอื่นได้ง่าย ๆ

โดยไม่มีเหตุผล

ทั้งที่ในชีวิตจริงไม่ได้เป็นแบบนั้น

ในฝันมักเป็นคนก้าวร้าว

เคยตบหัวน้องสะใภ้แรงๆ ในฝัน

เคยละเมอจนเป็นคำพูดออกมาจากปากได้

ค่อย ๆ เค้นจนเป็นน้ำเสียงออกมา แม้ไม่ชัด

เพราะสภาพครึ่งหลับครึ่งตื่น

ซึ่งไม่ใช่คำพูดที่ดี แต่เป็นคำสาปแช่งผู้อื่น

จนกระทั่งได้มาพบท่านอาจารย์ครั้งแรก

จึงรู้ว่า สิ่งที่เราคิดในใจว่าไม่ผิด

เพราะยังไม่ได้กระทำนั้น

ความจริงผิดมหันต์ ผิดถึงขั้นมหาศีล

แล้วการที่คิดผิดบ่อย ๆ มาเกือบตลอดชีวิต

ในเมื่อจิตทรงความเลวไว้เสมอ

ตายแล้วจะไปไหน

ก็ต้องไปอเวจีมหานรก

เหมือนคดีจ้างวานฆ่า จับคนฆ่าแล้ว

ต้องสืบไปถึงคนที่จ้างวาน คนที่เป็นต้นคิดด้วย

เพราะหากไม่คิด ความผิดก็จะไม่มีวันเกิดขึ้นได้

ทุกวันนี้ผมจึงพยายามหักห้ามความคิด

คิดให้ถูกต้องตามธรรมนองคลองธรรม

คิดในทางบวก และระวังความคิดไว้เสมอ

แม้จะยังไม่ดีเท่าที่ควร

ซึ่งที่ผ่านมา ตั้้งแต่เริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง

อาการฝันแปลก ๆ ก็เริ่มหายไปด้วย

ผมขอกราบขอขอบพระคุณท่านอาจารย์ทั้งสอง

และคุณท็อป พร้อมด้วยเทวดาประจำตัวของทุกท่าน

ที่ไห้โอกาสผมได้มาสร้างบุญที่บ้านสวนพีระมิด

และขออนโมทนาบุญกับทุกท่านครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น โฆษิต ควรหาเวช ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-09-14 00:06:42

ความคิดเห็นที่ 12 (1629581)

ขอโมทนาบุญกับคุณโฆษิตด้วยค่ะ

กรรมที่เราเคยทำ เคยคิด ถ้าไม่ได้สารภาพออกมามันเหมือนมีอะไรสุมอยู่

แต่พอได้สารภาพออกมาแล้วมันโล่งอย่างบอกไม่ถูก

นี่แหละลูกบ้านสวนตัวจริง เพราะพวกเราไม่เคยโสนะหน้าใครเลย

ตรงกันข้ามพวกเรากลับดีใจด้วย ที่เห็นคนเคยทำกรรมไม่ดีไว้หันกลับมาทำความดี

ขอให้คุณโฆษิตเจริญทั้งทางโลกและทางธรรมนะค๊ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น เบญ/วรินทร์ธร รัศมีจรัสฐากร ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-09-15 16:46:16

ความคิดเห็นที่ 13 (1632644)

ขออนุโมทนาบุญกับธรรมทาน คุณโฆษิต ด้วยค่ะ

สารภาพได้ตรง โดนใจ เห็นภาพ และเป็นประโยชน์ มากค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น Naiyana Chom ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-10-05 10:45:17

ความคิดเห็นที่ 14 (1632720)
อนุโมทนาธรรมทาน ด้วยครับ จะๆๆ ... คุณโฆษิต
ผู้แสดงความคิดเห็น กานต์ ศาสตรี วันที่ตอบ 2012-10-05 14:55:05

ความคิดเห็นที่ 15 (1632794)

ขออนุโมทนาบุญกับธรรมทานของคุณโฆษิต ด้วยจ้า

ผู้แสดงความคิดเห็น อัญชลี สิงห์แก้ว ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-10-05 22:25:45

ความคิดเห็นที่ 16 (1636429)

วันนี้ผมมาสารภาพบาปเพิ่มเติม (อีกแล้ว) ครับ

เป็นบาปที่ทำผิดมาตลอด คือ ไม่เขียนธรรมทาน

และขาดความกตัญญูรู้คุณ

ไม่ปกป้องท่านอาจารย์และบ้านสวนฯครับ

ที่ผ่านมามุ่งแต่มาสร้างบุญ เพื่อตนเองและครอบครัว

มากิน มาอยู่ มาใช้น้ำ ใช้ไฟ ทานอาหารของท่านอาจารย์

แต่งานที่ท่านสั่งให้ทำโดยเฉพาะงานทั้งสองกลับขี้เกียจ

ทั้งที่ท่านเมตตาอยากให้เราปลดล็อค พ้นทุกข์ในชีวิต

เพราะการบอกเล่า ธรรมทาน โดยเฉพาะการเล่าเรื่องตัวเอง

เป็นตัวอย่างเพื่อให้ผู้อื่นหยุดประกอบกรรม เป็นบุญที่ยิ่งใหญ่มาก

และเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย เค้าก็อยากให้เราเล่า

เพราะเค้าจะได้บุญกุศลไปด้วย

จนงานค่าย 13 ที่ท่านอาจารย์ตำหนิ

วันนั้นทำงานผูกลวด ได้แผลจากลวดตำมือหลายจุด

ก็เพราะมือนี้ ไม่สร้างความดี ไม่สร้างธรรมทาน

และไม่รู้จักปกป้องครูอาจารย์ ท่านผู้มีคุณ และบ้านสวนฯครับ

คิดแล้วก็น่าละอายใจมาก ที่ปล่อยเวลาผ่านไป

มีแต่กรรมที่เดินเร็วทุกวัน แต่บุญกลับเดินบ้าง หยุดบ้าง

ท่านอาจารย์เสียสละความสุขของครอบครัวของท่าน

เพื่อลูกศิษย์ได้ทุกอย่าง แต่แค่เข้าเว็ปเขียนธรรมทาน

ยังอิดออด ยังทำไม่ได้ ช่างเห็นแก่ตัวจริง ๆ ครับ

ก็ตั้งใจว่าจะปรับปรุงตัว จะเอาชนะความขี้เกียจ

จะเอาชนะเจ้ากรรมนายเวรที่แค้นเรามาก

และดลจิตดลใจให้เราทำผิด ไม่ทำตามที่ท่านอาจารย์สอนครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น โฆษิต ควรหาเวช ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-10-25 00:31:50

ความคิดเห็นที่ 17 (1636430)

วันนี้ผมมาสารภาพบาปเพิ่มเติม (อีกแล้ว) ครับ

เป็นบาปที่ทำผิดมากและผิดกฏสวรรค์

เพราะผมชอบคุยระหว่างท่านอาจารย์แสดงกรรม

ระหว่างที่ท่านทำกิจกรรมกลุ่มอยู่

ขนาดที่ท่านอาจารย์บอกว่า

ดูปริญญาโท คุยกัน ยังเลว ยังไม่รู้ต้ว

มารู้ตัวตอนที่ออกไปหน้าห้อง

แล้วท่านตำหนิตรง ๆ ซึ่งผมขอขมาลาโทษ

ต่อท่านอาจารย์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น โฆษิต ควรหาเวช ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-10-25 00:31:59

ความคิดเห็นที่ 18 (1645202)

โมทนาบุญธรรมทานกับพี่ตันด้วยนะครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น รัตน์ติพงษ์ พอพระ ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-12-13 13:11:56

ความคิดเห็นที่ 19 (1645409)

โมทนาบุญธรรมทานจากคุณโฆษิตด้วยนะคะ

เป็นธรรมทานที่เล่ากรรมได้ละเอียดมากๆค่ะ

และขอบคุณ คุณรัตน์ติพงษ์ที่ทำให้พี่นุชได้มาอ่าน

ธรรมทานแบบเต็มๆในครั้งนี้

ขอเป็นกำลังใจให้คุณโฆษิตได้หลุดกรรมและเจริญในธรรมนะคะ

ผู้แสดงความคิดเห็น คนึงนุช พงษ์ดี ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-12-13 21:23:10

ความคิดเห็นที่ 20 (1645478)
ขออนุโมทนาบุญธรรมทานนี้ค่ะ
ผู้แสดงความคิดเห็น กนกพร โรจนัสถ์สกุล วันที่ตอบ 2012-12-14 10:24:07

ความคิดเห็นที่ 21 (1645712)

ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

ป้าไม่เคยลืมน้ำใจของคุณโฆษิต

ที่เคยช่วยป้าตอนเป็นลม

โดยใช้แหวนเทพสฟิงซ์

กดที่แขนป้าแล้วมีพลังแล่นไปในตัวป้า

ทำให้หายจากการเป็นลม

หัวโล่งเบาเลย

กราบขอบพระคุณเทพสฟิงซ์

และขอบคุณ คุณโฆษิตมาก ๆ ค่ะ

สิ่งที่ผ่านมาแล้วเรากลับไปแก้ไขไม่ได้

แต่เรากลับตัวไม่ทำอีกได้ค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น วัชรินทร์ เกษมณี ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-12-16 23:59:36

ความคิดเห็นที่ 22 (1647461)

ขอโมทนาบุญกับธรรมทาน

ของคุณโฆษิตด้วยคนค่ะ

ขอให้หลุดพ้นจากห้วงแห่งทุกข์ในเร็ววันนี้นะคะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ปัญจกานต์ วรรณทอง ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-12-29 02:19:06

ความคิดเห็นที่ 23 (1647541)

เพิ่งมาได้อ่านธรรมทานชีวิตของคุณโฆษิต

ต้องขอบอกว่าสุดยอดมากค่ะ

ดีใจด้วยนะคะที่สามารถละอัตตาได้สำเร็จซะที

พูดถึงแมงดา...(จริงๆ)

เมื่อก่อนก็เคยไปซื้อมาย่างและตำใส่น้ำพริก

และ

จำได้ว่าหลายครั้งที่เห็นเขาจับแมงดากัน

ก็ไปช่วยเชียร์แบบว่าร่วมด้วยช่วยกัน

ที่จริงลืมเหตุการณ์นั้นไปแล้ว

จนกระทั่งได้อ่านคำสารภาพนี้

ต้องขอขอบคุณคุณโฆษิตมา ณ ที่นี้

ตอนนี้รู้สึกสำนึกผิดทันทีค่ะ

*********

สาธุค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ธัญญาภรณ์ พุกภัย พิสมัย (ฝรั่งเศส) ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2012-12-30 04:29:03

ความคิดเห็นที่ 24 (1649609)

ขอโมทนาบุญกับธรรมทานสุดขั้วของคุณต้น เราต่างก็เลวกันมาคนละทิศคนละทาง ไม่ได้ดีไปกว่ากันเลยค่ะ นับถือในน้ำใจและความกล้าหาญของคุณต้นนะคะ เรามาผลัดกันให้กำลังใจกันและกัน และมาร่วมสร้างบุญ สร้างบารมีเพื่อว่าเราจะพอมีความดีที่จะได้กลับบ้านนิพพานด้วยกันนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ

อาจินต์ และครอบครัว ภิรมย์รักษ์

ผู้แสดงความคิดเห็น กฤตยวรรณ ภิรมย์รักษ์ ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2013-01-15 16:00:44

ความคิดเห็นที่ 25 (1658311)
ขออนูโมทนาบุญกับคุณโฆษิต ที่ได้สารภาพบาปให้ได้รู้เป็นธรรมทาน อนูโมทนาสาธุด้วยค่ะ
ผู้แสดงความคิดเห็น บุญจิราภรณ์ จีนโน วันที่ตอบ 2013-05-06 10:07:51

[1]