ดิฉันชื่อ ปรางทิพย์ ภูบาล  

เคยขับรถชนหมา ไม่ทราบว่าตายหรือเปล่า เคยฆ่ามด,ปลวก,แมลง.ยุง ชนิดเอาไฟจุดก็มี  เพราะเข้าใจไปเองว่ากรรมที่ทำกับสัตว์ ไม่น่าจะเป็นอะไร  แต่กรรมที่หนัก และเป็นทุกข์ แบบทุกครั้งที่นึกถึง และไม่เคยมีความสุขเลย ก็คือ เคยทำแท้งถึง 2 ครั้ง และพาน้องสาวของตนเองไปทำแท้ง ขณะตั้งท้องได้ 6 เดือน ซึ่งตอนนั้นดิฉันสาบานได้ว่า ไม่เคยรู้ว่าเป็นกรรมที่หนัก  ซึ่งกรรมก็ส่งผลต่องานที่ทำ  แต่ก็คิดเข้าข้างตนเองว่านายไม่รัก ถึงแม้จะทำงานได้ดีแค่ไหน จนกระทั่งได้มาที่บ้านสวน และได้ดูรายการผลกรรมของคนที่ทำแท้ง จึงรู้ว่าผลของการทำแท้ง หากมีลูกจะส่งผลถึงลูก หรือไม่มีลูก ก็จะส่งผลต่อการงาน และชีวิตคู่ ซึ่งตนเองก็ได้มาร่วมบุญขุดสระน้ำที่บ้านสวน พร้อมกับพ่อของลูก และอุทิศบุญให้พวกเขา 

และทุกข์วันนี้สิ่งที่ดิฉันทำได้ ก็คือ จะพยายามบอกให้คนรอบข้าง หลาน,วัยรุ่น ได้รู้ถึงกรรมที่เกิดจากการทำแท้งว่ามันหนักแค่ไหน รวมทั้งให้เงินเขาไป หรือพาไป ก็รับกรรมเท่ากับคนที่ทำ หากการเขียนธรรมทานของดิฉันในวันนี้ พอจะมีกุศลอยู่บ้าง และบุญทุกๆ บุญ ที่ดิฉันได้ทำมา ดิฉันขออุทิศให้กับลูกและหลานของดิฉัน ท้ายที่สุดดิฉันก็ขอยอมรับผลกรรมที่ทำ โดยไม่หวังอะไร เพียงขอให้เขาไปเกิดในภพภูมิที่สูงขึ้นๆ  และไปเกิดเป็นลูกของคนที่เขาต้องการมีลูกด้วยเทอด