ขอกราบ นมัสการท้าวเวสสุวรรณ และกราบรำลึกถึง อ.อุบลที่เคารพรักอย่างสูงสุด ดิฉันผ่านพ้นห้วงแห่งความทุกข์และขอเล่าประสบการณ์เป็นธรรมทานแก่ท่านอื่น ๆ ที่ได้อ่านกระทู้นี้.

ดิฉันได้รับข่าวร้ายของสามีจากผลการตรวจของแพทย์ศิริราชว่าต้องรอผลแล็บจาก การเจาะไขกระดูกว่าจะเป็นเนื้องอกต่อมน้ำเหลืองหรือไม่ ในช่วงหนึ่งสัปดาห์ที่รอผลนั้นครอบครัวเรามีแต่ความเศร้าหมอง ดิฉันไม่กล้าบอกลูกเพราะแกยังเล็กนักแค่ 8 กับ 6 ขวบ จนกระทั่งคืนก่อนที่จะฟังผล ดิฉันสวดมนต์อธิษฐานจิตอย่างแรงกล้าระลึกถึงท้าวเวสสุวรรณและ อ.อุบล ขอได้โปรดช่วยชีวิตของสามีไว้ด้วยเถิด เขายังไม่พร้อมจะตาย ลูกเขายังเล็กนัก

ขอให้สามีได้มีชีวิตอยู่เพื่อดูแลลูก ให้ได้เห็นลูกทั้งสองเจริญเติบโตด้วยเถิด จบคำอธิษฐานก็ปาดน้ำตาด้วยความเสียใจท่ามกลางความเศร้าที่สุดในชีวิตเมื่อ มองเห็นสามีและลูกทั้งสองนอนหลับ รอเผชิญโลกแห่งความจริงในวันรุ่งขึ้น

และแล้ววันนั้นก็มาถึง ระหว่างทางเลี้ยวรถเข้าศิริราชดิฉันรู้สึกหนาวสั่นด้วยความหวาดกลัวมาก ดิฉันอธิษฐานอีกครั้งขอให้ท้าวเวสสุวรรณ และอ.อุบลมาช่วยลูกด้วย ลูกขอข่าวดีด้วยเถิด จนกระทั่งแพทย์อ่านผลวินิจฉัยออกมาว่าสามีไม่ได้เป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง แต่เป็นโรคไขกระดูกฝ่อไม่สร้างเม็ดเลือดแดง

ซึ่งในวันนั้นดิฉันกับสามีดีใจกันมากกับผลวินิจฉัยที่เราครอบครัวยังมีโอกาส ที่จะได้อยู่ด้วยกันต่อไป ได้มีวันได้เห็นลูกเติบโตมีอนาคตร่วมกัน ปาฏิหารย์ได้เกิดขึ้นแล้ว

ขอกราบขอบพระคุณท้าวเวสสุวรรณและอ.อุบล ที่ช่วยให้ครอบครัวเราผ่านพ้นอุปสรรรคอันแสนยิ่งใหญ่ ขอบพระคุณท่านมาก ๆ เลยค่ะ เราทั้งครอบครัวตั้งใจทำความดี อยู่ในศีลห้า ตามที่อ.อุบล สอนสั่งเพื่อขีวิตจะได้สงบสุข ลูกๆ จะได้เป็นเด็กดีของสังคมและประเทศชาติต่อไป