ReadyPlanet.com


คำสารภาพบาปของข้าพเจ้าตั้งแต่จำความได้


 อ่านกระทู้ของท่านอื่นมาหลายกระทู้แล้ว ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับทุกกระทู้ และขอสารภาพบาปของตัวเองบ้างค่ะ แต่คงต้องเริ่มจากศีลทีละข้อ และถ้านึกออกจะมาเขียนเพิ่มเติมอีก

ศีลข้อที่ 1 

- ตั้งแต่เป็นเด็กมาที่ชอบมากคือเอาถุงไปผูกปลายไม้ แล้วไปครอบจับแมลงปอ ไม่ได้มีเจตนาอยากฆ่า แต่ทำไปด้วยความสนุก ถ้าจับได้จะดีใจ บางครั้งก็เอาด้ายมาผูกที่ตัวเขา เพื่อให้เขาบินให้ดู  เป็นการสร้างความสนุกบนความทุกข์ของผู้อื่น  (ตอนนั้นยังชวนให้น้องมีส่วนบาปด้วย)  - ช่วงที่เวลาน้ำท่วมบ้านมีปลาช่อนมาว่ายติดอยู่ในบ้าน ก็เอาตระกร้าไปไล่จับเขาเพื่อจับมาดู สร้างความตกใจให้เขาและมีบาดแผลถลอกที่ตัว  - เคยไปจับลูกแมวตามถนนเอากลับมาบ้านเพราะอยากเอาเขามาเล่น  ไม่รู้ว่าเป็นการสร้างบาปให้เขาพลัดกับแม่โดยไม่รู้ตัว - ช่วงเวลาที่เรียนวิชาเกี่ยวกับแมลง ต้องฆ่าแมลงหลายชนิด หลายตัว โดยการเอามาใส่ขวดน็อค แล้วเอาตัวไปสต๊าฟ -ตบยุงตายเยอะมากเพราะอยากเห็นความแม่นของตัวเอง (ตอนนั้นก็เริ่มคิดว่าอาจจะบาป แต่คิดว่าเขาเป็นยุง ที่ทำร้ายคน) - ฆ่าเห็บที่อยู่บนตัวหมาก็มากอยู่  ทั้งเอาตัวมาบี้ แล้้วเผาไฟ โยนลงไปในน้ำยา (ทำไปทั้งที่ไม่อยากทำเพราะเริ่มกลัวบาปแล้ว แต่ไม่ทำก็ไม่ได้)  - ฆ่าปลวก  โดยการฉีดยาฆ่าปลวก (อันนี้ไม่ทำก็ไม่ได้เพราะปลวกกินบ้าน) นอกจากนี้ก็อาจจะทำร้ายสัตว์ตัวเล็ก ตัวน้อย โดยไม่ตั้งใจ เพราะความประมาทของเรา เช่น มด หรือ แมลงอื่น ๆ

    ขออโหสิกรรมต่อสัตว์ทุกตัวที่เคยล่วงเกิน ขออโหสิกรรมจริงๆ  

- มี่ส่วนรู้เห็นในการทำแท้งของน้องสะใภ้  คือเขามาบอกว่าจะทำแท้ง ได้แต่รับฟัง แต่ไม่รู้จะห้ามยังไง

        ขออโหสิกรรมต่อหลานด้วยนะ

ผลกรรมที่ได้รับ  (เนื่องจากเป็นคนไม่ค่อยชอบกินยาและไปหาหมอ จึงรับกรรมอยู่นานวัน)

    - เคยมีอาการมึน ๆ หัว โดยไม่มีสาเหตุ เป็นบ่อยๆ 

   - เคยเป็นไข้หวัดใหญ่ อยู่หลายเดือน ไอจนเจ็บไปทั้งปอด 

  - เคยเป็นไข้เลือดออก  มีอาการไข้สูง ปวดหัว อาเจียน  



ผู้ตั้งกระทู้ พรทิพย์ สมฤทธิ์ กระทู้ตั้งโดยสมาชิก โพสต์และแสดงความเห็นเฉพาะสมาชิกเท่านั้น :: วันที่ลงประกาศ 2013-09-03 18:40:42


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (1666296)

 

ขออนุโมทนาบุญกับธรรมทาน

 

ของคุณ พรทิพย์ สมฤทธิ์ด้วยนะคะ

แพมก็มีกรรมเรื่องแมลงมากเหมือนกัน

 

เรื่องแกล้งแมลงปอนี่

ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมตอนเด็ก ๆ

พวกเราจึงมีความคิดแบบนั้น

 

แพมก็เคยทำ

แต่เจ๋งกว่า(ชั่วร้ายกว่า)

คือเอาหญ้าเจ้าชู้เสียบก้นเขาแล้วปล่อยให้เขาบิน

เขาก็จะบินไม่สูงและบินเร็วไม่ได้

แล้วเราก็วิ่งไล่ตามเขาจับเขาอย่างสนุกสนาน

จับได้ก็ปล่อยให้บินต่อ

ทำอย่างนี้จนตัวเองเหนื่อยจึงหยุดเล่น

จำไม่ได้ว่าทำแบบนี้กี่ครั้ง

แต่คงจะมีแมลงปอหลายร้อยหลายพันตัว

ที่ต้องทนทุกข์ทรมานจนตาย

 

มด

หน้าฝนเวลามดง่ามขึ้นบ้านเป็นสาย ๆ

จะเอาน้ำราด บางครั้งโหดกว่านั้นอีก

เอาไฟไปเผาพวกเขา

แล้วก็เอาไม้กวาด กวาดทิ้งไป

 

ปลวก แมลงสาบ

นี่ก็ไม่เบาเหมือนกัน

เอายาฆ่า ฉีดที่ตัวพวกเขาเลย

ไม่นับเห็บ เหา ที่ฆ่าโดยบี้ให้ตาย

 

ผลกรรมที่ได้รับคือ

เป็นริดสีดวงทวาร และโรคสะเก็ดเงิน

รักษายังไงก็ไม่หาย

 

แต่พอไปทำบุญแรงกาย

ที่บ้านสวนพีระมิดเพียงครั้งเดียว

ติ่งเนื้อที่ยื่นออกมาของโรคริดสีดวง

มีขนาดเล็กลงและไม่เจ็บอีกเลยจนทุกวันนี้

ส่วนอาการของโรคสะเก็ดเงินก็ดีขึ้นมาก

ทั้ง ๆที่ไม่ได้ใช้ยาอะไรเลย

 

เรื่องนี้มันต้องพิสูจน์ด้วยตัวเอง

จึงจะเห็นจริง

 

เดี๋ยวนี้แพมได้สำนึกแล้ว

รู้สึกเสียใจมากที่แกล้งและฆ่าพวกเขาเหล่านั้น

จึงพยายามไม่สร้างกรรมใหม่

และอุทิศบุญกุศลให้พวกเขาทุกครั้งที่นึกได้

 

ขอเป็นกำลังใจให้คุณพรทิพย์

เขียนธรรมทานให้ครบศีลทั้งห้าข้อ

ในเร็ววันนี้นะคะ

อย่าหยุดไปนาน เพราะจะทำให้เราไม่อยากเขียนต่อค่ะ

 

 

 

 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ปัญจกานต์ วรรณทอง ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2013-09-06 00:16:14



[1]


Copyright © 2010 All Rights Reserved.