ดิฉันและเพื่อนๆ ได้ชักชวนกันไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติน้ำตกทรายขาวโดยพารถไป 2 คัน กระบะ 1 คัน เก๋ง 1 คัน ดิฉันขับรถเก๋งล่วงหน้าไปก่อนในรถมีสมาชิกอีก 3 คน หนึ่งในนั้นมีน้องโบนัสลูกสาวคนโตของดิฉันนั่งไปด้วย ทางขึ้นอุทยานแห่งชาติน้ำตกทรายขาวเป็นเนินเขาสูงมาก ในขณะที่ดิฉันขับรถขึ้นเนินเขาเหลือระยะทางอีกประมาณ 50 เมตร ก็สามารถขับรถขึ้นเขาได้สำเร็จปรากฎว่ารถคันที่ขับอยู่เพลาขาดไม่สามารถขับได้อีกต่อไป ดิฉันต้องดึงเบรคมือและเหยียบเบรคค้างไว้เพื่อไม่ให้รถตกเขา ดิฉันมองออกไปนอกรถหัวใจหล่นตุ๊บลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม อาจารย์อุบลช่วยด้วย! ตำแหน่งที่รถเสียจอดอยู่บริเวณจุดสูงสุดของเนินเขา ซึ่งรถอาจจะพลิกคว่ำตีลังกาตกลงมาจากเขาได้ วัตถุมงคลที่ดิฉันมีอยู่ในรถก็คือ พีระมิดจำลองรุ่นมวลสารบ้านสวนพีระมิด รูปถ่ายท่านอาจารย์อุบลเป็นป้ายแขวนคอที่ดิฉันได้มาจากการไปเข้าค่ายกิจกรรมที่บ้านสวนพีระมิดด้วยความศรัทธาท่านอาจารย์อุบลดิฉันนำมาแขวนไว้ที่หน้ารถ และดิฉันเองก็มีความมั่นใจและศรัทธาในการใช้รหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วยเป็นอย่างมาก แต่เหตุการณ์ระทึกขวัญก็ได้เกิดกับดิฉันอีกครั้งเมื่อระบบเบรคเริ่มต้านทานไม่อยู่ ดิฉันจึงบอกให้ทุกคนที่อยู่ในรถรีบออกไปจากรถ แต่ด้วยความเป็นห่วงดิฉันทุกคนวิ่งไปออกแรงดันที่ท้ายรถไว้เพื่อไม่ให้รถตกเขา ดิฉันเห็นท่าไม่ดีเกรงว่ารถจะไหลทับคนที่ดันอยู่ท้ายรถ จึงได้บอกให้ทุกคนถอยออกไปให้ห่างจากตัวรถไม่ต้องห่วงดิฉัน จากนั้นดิฉันได้น้อมจิตไปที่รูปถ่ายของท่านอาจารย์อุบลและพีระมิดที่วางอยู่หน้ารถ เรียกรหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วยไปเรื่อยๆ ให้ท่านช่วยไม่ให้รถพลิกคว่ำตกเขาแล้วก็ขอให้มีคนมาช่วยโดยเร็วที่สุด (วันนั้นไม่มีแม้แต่รถขับสวนมาไม่รู้จะเรียกให้ใครช่วย) แต่ปรากฎว่ารถสามารถจอดค้างอยู่บนเนินเขาสูงๆ ได้ราวปาฏิหาริย์โดยไม่พลิกคว่ำลงมา ไม่ต้องมีใครมาออกแรงดัน และดิฉันก็ได้รับความช่วยเหลือจากสุภาพบุรุษ 3 คน ที่ผ่านมาเห็น ทั้งสามคนช่วยกันนำรถของดิฉันลงจากเนินเขาได้อย่างปลอดภัย ดิฉันต้องขอบพระคุณสุภาพบุรุษทั้งสามคนเป็นอย่างสูง และขอน้อมจิตกราบสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิดทุกพระองค์ ท่านอาจารย์อุบลที่ได้เมตตาช่วยชีวิตลูกไว้