กราบขอบพระคุณ  อาจารย์  อุบล  เป็นอย่างสูง  ที่ให้โอกาศให้  บุญศิริ  เป็นสมาชิก  บุญศิริ  อายุ  65  ปี  แล้ว  นับถือศาสนาพุทธ  พยายามนั่งสมาธิ  แต่จิตรยังไม่นิ่ง  ประกอบกับยังมีงานเยอะอยู่  ยังไม่สามารถให้เวลากับพุทธศาสนา  และตัวเองได้มากพอ  คิดว่าในวันหนึ่งวันใดคงจะทำได้ดีกว่านี้จึงเรียนอาจารย์  อุบล  เพื่อขอสารภาพบาปเรื่อง  แรก  และขอปวรนาตัวเอง  ถวายปัจจัยเพื่อทำนุบำรุงพุทธศาสนาไปก่อน.  บาปเรื่องที่หนึ่งเท่าที่จำได้เป็นดังนี้

เรื่องที่หนึ่ง 

เมื่ออายุประมาณ 12-13  แม่ให้เฝ่าปลาที่กำลังทอดอยู่เพื่อไม่ให้แมวโขมย  ทีเผอแมวเข้ามาถึงปลา  ก็เลยเอาที่ตักถ่านเคาะหัวแมว  มันเจ็บสบัดหัวหลายที  พอบุญศิริ  อายุได้ประมาณ  17  หลังสอบไร่ ม 8สมัเก่าเสร็จ  ก็เกิดอาการที่ทางการแพทย์เรียกว่าบ้านหมุน  เป็นเวลาหลายวัน  อาการบ้านหมุนจะเกิดไม่บ่อย  แต่เกิดนานประมาณ  1  สัปดาห์  ไม่ทราบสาเหตุไม่ได้รักษา  เมื่อจบพยาบาล  ปี  1971  ไปอยู่ อเมริกา  ก็เกิดอาการอีก  ต้องหยุดงาน  ไปพบแพทย์  ได้ทำการตรวจหู  ท่านบอกว่าน่าจะเป็นการที่เชื้อเส้นประสาทที่หูชั้นในเกิดอาการไวต่อสิ่งกระทบหรือเชื้อโรค  ทำให้เกิดอาการบ้านหมุน  จะให้หายขาดต้องผ่าตัดหูชั้นในซึ่งเป็นเรื่องใหญ่  และอาจจะไม่ได้ผล  เลยตัดสินใจใช้ยายารักษาอาการ  อาการยังคงอยู่ในปัจจุบัน  เมื่อมีภาระยุ่งใจ  หรือ  ต้องใช้สายตามาก  ก็จะเกิด  มันเป็นอาการที่ทรมาร  หลังจากทบทวนด้วยตัวเอง  ก็คิดว่าน่าจะเป็นกรรมที่เราเคาะหัวแมวที่เราเลี้ยง  (เป็นคนที่รักสัตว์และดอกไม้จึงเลี้ยงสัตว์  และปลูกไม้ดอก)

วันนี้ขออนุญาติเล่าเรื่องที่หนึ่งก่อน

ด้วยความเคารพอย่างสูง

บุญศิริ 

   (ขออนุญาตขยายตัวอักษรค่ะ)

                   ขออนุโมทนาบุญธรรมทานกับ คุณ บุญศิริ ด้วยค่ะ

 โมทนาบุญกับคุณฉวีวรรณด้วยนะคะ

ขอให้หายเร็วๆนะคะ