เข้ามาอนุโมทนากับการสารภาพบาป

ของคุณ กรภัทร์อีกครั้งค่ะ

แล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณ

มั่นคงในการรักษาศีลห้า

ให้ได้ตลอดไปนะคะ

สาธุ

 มาสารภาพบาปอีกครั้งค่ะ

    เมื่อวันที่ 27 กันยายน ที่ผ่านมา ได้ผิดศีลข้อ 4 โกหก และ ผิดคำพูด

ว่าจะไม่หลอกลวงลูกค้าว่า สินค้าที่จำหน่ายนำเข้ามาจากจีน

แต่พอลูกค้าถามว่า มีของนำเข้าจากอเมริการึเปล่า? ด้วยความโลภ ก็เลยตอบไปว่า มีค่ะ แต่สุดท้ายลูกค้าก็ไม่ได้ซื้อ

บาปกรรมข้อนี้ ทำให้นับตั้งต่วันนั้นไม่มีความสุข รู้สึกทุกข์ตลอดเวลาว่าผิดคำพูด แถมขายของไม่ได้เลยค่ะ

และที่มาสารภาพบาปครั้งนี้ ก็ไม่ได้หวังว่า จะกลับมาขายของได้

เพียงแต่หวังว่า พระศรีอาริย์เมตตรัย ท้าวเวสสุวรรณ องค์เทพสฟิงซ์ องค์มหาพีระมิด

และ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในบ้านสวนพีระมิด จะให้โอกาสคนสำนึกผิด

ได้กลับตัวกลับใจ ทำคุณไถ่โทษ ด้วยการนำเรื่องมาเล่าเป็นธรรมทาน

เพื่อไม่ให้ทุกคนเอาเยี่ยงอย่าง และจะพยายามรักษาสัจจะ ด้วยการไม่ผิดศีลข้อ 4

ในเรื่องของการหลอกลวงลูกค้าอีก

ขอบคุณค่ะ

ลูกบ้านสวนฯ

ควรจะ "ทำบาปไม่ขึ้น" เช่นนี้ แล

ถูกต้อง...แล้วคร๊าบ..

ขออนุโมทนาบุญ กับธรรมทาน คุณ กรภัทร์ ด้วยค่ะ

กราบเรียน ท่าน อ.อุบล และ อ.มงคล

มีเรื่องมา สารภาพบาปอีกแล้วค่ะ

ครั้งนี้เกิดในค่าย 13

ช่วงกลางคืนของวันที่ 6 ตุลาคม 2555 

ตอนทำเวิร์คชอป ก่อนที่ท่าน อ.อุบล จะแจกมันปิ้งให้

รับประทานค่ะ

กลุ่มของหนู ได้มานั่งปรึกษากันที่ใต้ต้นไม้

ข้างๆหอประชุม

แต่เพราะหนูเดินออกมาทีหลัง เลยไม่มีที่นั่ง

จึงเดินอ้อมไปหลังด้านข้างๆของต้นไม้ 

ด้วยความไม่ระวัง จึงเหยียบ  "หอยทาก"

ตายคา รองเท้าเลยค่ะ

ตอนนั้น รู้สึกตกใจมาก รีบขอโทษ

โดยบอกกับ ซาก ( ศพ ) หอยทาก ที่แหลก

ไส้ทะลัก แบนแต๊ดแต๋

ว่า..ไม่ได้ตั้งใจ มองไม่เห็น

คือ..มันมืดค่ะ ก็รู้สึกเสียใจ แต่ก็ปล่อยให้เรื่องผ่านไป 

จากนั้นก็เข้านอน

พอตอนเช้า ช่วงที่ลุกออกจากที่พักไปอาบน้ำ

ก็ปรากฎว่า "ผลกรรมตามเล่นงาน แบบปัจจุบันทันด่วนค่ะ"

เพราะจู่ๆ  แน่นหน้าอก เหมือนถูกเหยียบ

เจ็บปวดมาก หายใจติดขัด ทรมานมากๆ

คล้ายจะตายให้ได้เลยค่ะ

แต่โชคดีที่นึกถึง บารมีพระศรีอาริย์

และ รหัส อ.อุบล ช่วยด้วย ได้ทันเวลา

จึง ตั้งจิตอธิษฐาน ขออารธนาบารมีพระศรีอาริย์

และ ขอให้รหัส อ.อุบล ช่วยด้วย ก็ให้หายเจ็บปวด

 ผ่านไป 1 อึดใจ ความเจ็บปวดก็หายไป

กลับมา หายใจได้ตามปกติ

จากนั้นก็ไม่มีอาการเกิดขึ้นตลอดทั้งวันค่ะ

แต่ความเลว ของหนูก็ยังไม่หมด

คิดไม่ออกจริงๆ ว่าไปทำอะไรมา จึงต้องเจ็บปวดถึงขนาดนั้น

พอไปเล่าให้พี่คนอื่นๆฟัง

พี่เค้าบอกว่า คงได้รับเมตตาจาก "ท่านท้าวเวสสุวรรณ"

มาปลุกให้ตื่นนอน

ก็หลงตัวเอง คิดว่าท่านมาปลุกให้ตื่นจริงๆ

ไม่ได้สำนึกถึงความเลวของตัวเองเลย

จนมาถึงช่วงที่ทำเวิร์กชอป ช่วงบ่ายของวันที่  7 ตุลาคม 

กลุ่มของหนูพูดคุยกันถึง เรื่อง กรรมเวร บาปกรรม

ที่เคยทำ จึงมานึกขึ้นได้

เลยรีบตั้งจิต อธิษฐาน

ขอ ประทานพระมหากรุณาธิคุณ จาก "ท่านท้าวเวสสุวรรณ" 

ขอให้ท่านช่วย อโหสิกรรม งดโทษ และ อดโทษ ให้กับหนู ผู้กระทำผิด

ต่อไปจะคิดให้ดี ไม่หลงตัวเอง

อาจเอื้อมไปจาบจ้วงท่านอีก

และด้วยด้วยความสำนึกผิด ต่อ หอยทากผู้เคราะห์ร้าย

หนูจึงอุทิศบุญกุศล ที่เคยทำมา และ บุญกุศลที่ได้ถวายแรงกาย

และ บริจาคเงินทำบุญ กับบ้านสวนพีระมิด

ให้กับหอยทากผู้นั้น

โดยขอให้เค้ามาโมทนาบุญ และรับบุญกุศลจากหนู

แล้วอโหสิกรรมให้ค่ะ

ถึงตอนนี้ รู้สึกผิด และต้องการขออโหสิกรรมจาก

หอยทาก ตัวนั้นจริงๆ

 จากนี้ไปจะอุทิศบุญให้บ่อยๆ ค่ะ

"สุดท้ายนี้ หนู ขออุทิศบุญกุศล ที่เขียนเล่าธรรมทานเรื่องนี้

ให้กับ หอยทาก ที่ต้องตายเพราะถูกเหยียบด้วยค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

กราบขอบพระคุณค่ะ 

 กราบเรียน ท่าน อ.อุบล และ อ.มงคล

   มีเรื่องมาสารภาพบาปอีกแล้วค่ะ

เรื่องแรก

  เมื่อวานนี้ ( 11 ตค ) หนูได้ไปโก่งราคาวัตถุมงคล 1 เส้น

 (ไม่ขอบอกว่าคืออะไร แต่เป็นของหายาก

และ ทำให้มีแต่สิ่งดีดีในชีวิต )

 จากราคาปกติเส้นละ 1,000 บาท

แต่หนูบอกขายเส้นละ 3,500 บาท

 ตั้งใจว่า จะนำส่วนต่าง 2,500 บาท

ไป ซื้อวัตถุมงคลดังกล่าว 2 เส้น

ให้พ่อและแม่ ได้บูชาติดตัว

และที่เหลือจะสมทบทุนสร้างพระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐม

 วัดวนคีรีบุญมาราม จังหวัดลำปาง

 แต่แล้วหนูก็ไม่สบายใจ คิดว่า มันเป็นบาป ผิดศีลข้อ 4

 และ หากคนที่เช่าบูชาต่อไปรู้ทีหลัง คงไม่พอใจ

 หนูจึงไม่อยากโก่งราคาเช่าบูชา วัตถุมงคลเส้นนั้น

เลยตัดสินใจเดินไปบอกคนที่สนใจซื้อว่า

"หนูไม่แน่ใจราคา ขอเช็คอีกทีหนึ่ง"

 แต่ตั้งใจว่า หากมีคนมาถามก็จะบอกราคาปกติ

ไม่โกงราคาอีก

คิดว่าเป็นบุญสัมพันธ์ของคนที่จะมาบูชาผ่านหนู

สุดท้ายนี้ อยากบอกว่า

หนูสำนึกผิดแล้ว จะไม่โก่งราคาเช่าบูชาวัตถุมงคลอีกต่อไป

ส่วนเรื่องที่ 2

เมื่อวานนี้ ( 11 ตค )

หนูแอบใช้เครื่องถ่ายเอกสารในออฟฟิศ 

ถ่ายเอกสารคู่มือหนีกรรมผิวพรรณ

มาแจกจ่ายพนักงานในออฟฟิศ TNN24 ค่ะ

ตอนลงมือถ่ายเอกสาร หนูก็ตั้งจิตอธิษฐานว่า

"หากพระศรีอาริย์ไม่อนุญาตให้หนู

กระทำการดังกล่าว ก็ขอให้ถ่ายเอกสารไม่ได้"

และพระศรีอาริย์ท่านก็ไม่อนุญาตจริงๆค่ะ

เพราะจู่ๆ เครื่องถ่ายเอกสารเกิดติดขัดขึ้นมาซะงั้น

แต่หนูก็ยังดันทุรัง แก้ไขจนถ่ายต่อได้

แต่เรื่อง มันไม่ง่ายอย่างนั้น

เพราะตอนที่กำลังจัดเรียง เพื่อใช้แม็คเย็บเล่ม

ปรากฎหนูถูกกระดาษบาดนิ้ว

เลือดออก ตกใจเลยค่ะ

แถมทั้งวัน หนูขายของซึ่งเป็นรายไ้ด้เสริม

ไม่ได้ซักบาทค่ะ

คิดว่า พระศรีอาริย์ ท่านก็เตือนแล้ว

ยังฝ่าฝืน เลยถูกลงโทษ

ตอนนี้ หนูสำนึกผิดแล้ว

จะไม่ใช้เครื่องถ่ายเอกสาร

ถ่ายคู่มือหนีกรรมผิวพรรณแจกคนในออฟฟิศแล้วค่ะ

แต่จะเอาไปจ้างร้านถ่ายเอกสาร

ดำเนินการแทน และ

จะไม่ฝืนคำเตือนของพระศรีอาริย์

รวมทั้งสิ่งศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไปค่ะ

สุดท้ายหนูขอกราบขอขมา พระศรีอาริย์ และ สิ่งศักดิ์สิทธิ์

ที่ลงโทษหนู

ขอให้ท่านอโหสิกรรม อย่าลงโทษ ถือโทษ เอาโทษ กับหนูอีกต่อไปค่ะ

กราบขอบพระคุณค่ะ

ขออนุโมทนาบุญธรรมทานของน้องกรภัครด้วยค่ะ

พี่เองก็มีเรื่องไม่สบายใจและอยากสารภาพ

ก่อนนี้พี่นุชเคยขายประกันเป็นอาชีพเสริม

แต่ตอนนี้พี่ก็แค่บริการลูกค้าเดิม

เมื่อหลายวันก่อนลูกค้าพี่ได้โทรมาหาและบอกว่า

ลูกชายไปเตะบอลแล้วขาพลิก มีอาการบวม

จะไปหาหมอต้องทำอย่างไร ความหมายก็คือ

ต้องทำยังไงถึงจะเคลมได้

ตอนนั้นพี่ก็เริ่มอึดอัดแล้ว แต่ก็คิดไม่ทันจริงๆ

เลยบอกเขาว่า เวลาไปพบหมออย่าบอกว่า

ไปเตะบอลนะ

(เพราะจะเคลมไม่ได้เนื่องจากไม่นับเป็นอุบัติเหตุ

เพราะเรา เอาตัวเราเข้าไปอยู่ในเหตุเอง)

เมื่อพี่บอกไปแล้วก็รู้สึกทุกข์ใจมากว่าเราได้ผิดศีลข้อ4

และคิดว่าจะต้องเจอเคสอย่างนี้อีกแน่ๆเราจะต้องตั้งสติให้ดี

เมื่อปีที่แล้วหลานก็อยากซื้อประกัน แต่เราไม่อยากขายเขา

เพราะเท่าที่คุยกันเหมือนว่าไม่ว่าเจ้บป่วยทุกกรณีก็จะหาทางให้บริษัท

ประกันออกค่ารักษาให้คือหาทางซิกแซ็กให้เบิกได้ ก็เลยไม่ไปตามต่อ

แต่เมื่อเร็วๆนี้พี่เขยโทรมาคุย และบอกว่าลูกเขาน่าจะทำประกัน

ซื้อค่ารักษาเผื่อไว้ยามฉุกเฉิน ให้โทรไปคุยกับลูกเขาหน่อย

เพอิญพี่สาวแวะมาหา เลยได้คุญกับพี่เรื่องนี้บอกพี่ว่าจะทำงานแบบไม่ผิด

ศีลถ้าจะให้ทำงานแบบให้ช่วยซิกแซ้กคงลำบากใจ เพราะตั้งใจรักษาศีล

พี่กลับบอกว่า" ตัวแทนคนอื่นเขาก็ทำกันทั้งนั้นแหละ มีใครไม่ทำ " 

ซึ่งเราก็งงกับคำพูดของพี่ และคิดว่า พี่เขาคงไม่เข้าใจเรา

ทั้งๆที่ได้บอกพี่แล้วว่าต้องการรักษาศีล 5 ไม่อยากผิดศีล

เพราะไม่อยากลงนรก 

สรุปก็ให้หลานไปซื้อกับเพื่อนเขาแทน

แต่ก็ยังรู้สึกว่า ยังแก้ไขปํญหาไม่ดีเท่าไหร่เลยค่ะ