ส่วนใคร

ที่มาเพื่อจะพบ ดร.จิตรา

อย่างเดียว แต่ไม่ต้องการร่วม

กิจกรรมอื่น

คงผิดหวัง และ สามารถ

ยกเลิกได้ รับเงินคืนได้ นะคะ

ขอบอก

-*-*-*-*-*-*-*-

น้องหว่าหวา+นงนภัส อยากมาบ้านสวนพีระมิด ค่าย 13

เพราะอยากมาสร้างบุญ และฟังธรรมะจากท่านอาจารย์อุบล

น้องหว่าหวาสอบเสร็จก็ขอมาบ้านสวนเลยถึงไม่มีวิทยากรท่านอื่นก็มาค่ะ

เพราะที่ท่านอาจารย์ให้รู้จักบาป เวรกรรมและให้ใช้รหัสอ.อุุบลช่วยด้วยครอบจักรวาลก็เกินพอแล้วค่ะ

ขอกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบลที่เตือนสติ

และขออนุโมทนาบุญทุกท่านที่ผ่านการคัดเลือกค่าย 13 คร้งนี้

เรียน  อ.อุบลที่เคารพ

ลูกขอโอนเงินร่วมทำบุญ ค่าย 13  หรือร่วมบุญอื่น ๆ

โอนเงินบัญชีออมทรัพย์ธนาคารกรุงเทพฯ สาขาลาดพร้าว 99

บัญชีเลขที่ 181-0-684-678  ชื่อบัญชี อ.อุบล  ศุภาเดชาภรณ์

วันที่ 5  ตุลาคม 2555  เวลา 09.01 

จำนวน  1,000  บาท

สาธุ สาธุ

ขออุทิศบุญให้เทวดาที่รักษาตัว อ.อุบล ทุกพระองค์ค่ะ

เห็นด้วยกับคุณชนิดา เรื่องคุณจั๋มค่ะ

ช่วงเวลาที่เราอ่อนล้าสุดๆ ทั้งทางร่างกาย และจิตใจ

จนทำให้ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะทำอะไร

ไม่อยากเอาอะไรแล้วนั้น

มักจะมีเหตุการณ์ให้เราต้องตัดสินใจ

ที่จะต้องเลือก

ทำ

หรือ

ไม่ทำ

ซึ่งถ้าเราสามารถเอาชนะใจตัวเองได้

เลือกทำ (สิ่งที่ดี)

เราจะมีจิตใจที่เข้มแข็งขึ้นอย่างประหลาด

จะได้ความเชื่อมั่นกลับคืนมา

ความอ่อนแอจะหายไป ไม่มากล้ำกรายเราได้อีกต่อไป

คุณจั๋ม สู้ๆ

ที่มานี่

อยากหาย อยากเป็นผู้รับ

หรือว่า อยากเป็นผู้ให้

อยากฟัง

ท่านที่สมัครมา ตอบ อ.อุบล หน่อย

------------------------------------------------------

หนูอยากเป็นทั้งผู้รับและผู้ให้ค่ะ

อยากเป็นผู้รับ เนื่องจาก ตอนนี้สิ่งที่เป็นความรู้จริงๆที่อยู่ในตัวหนูยังมีน้อยมากๆๆ ถ้าการได้รับฟังสิ่งที่เป็นประโยชน์ที่สามารถช่วยโลกของเราใบนี้ได้ ก็ขอเป็นผู้รับฟังที่ดี เพื่อทีจะได้นำสิ่งต่างๆที่เป็นประโยชน์ไปบอกต่อ เพื่อที่จะเตือนสติคนรอบข้างเรา ที่เค้ายังไม่ทราบเรื่องต่างๆภัยพิบัติต่างๆที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้เค้าจะได้ไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต

อยากเป็นผู้ให้ เนื่องจากถ้าจากการที่ได้เป็นผู้รับมากแล้วย่อมมีข้อมูลต่างๆมีความรู้มากขึ้นและต้องเป็นความรู้ที่ไม่เคยรู้มาจากที่ไหนแน่นอน ซึ่งเป็นสิ่งที่สามารถช่วยเหลือคนอื่น เมื่อตัวเองได้รู้ว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกนี้มีเหตุมาจากอะไร และจะแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างไรก็อยากให้คนอื่นเค้าได้รู้เหมือนที่เรารู้ จะได้แก้ไขปัญหาต่างๆได้ทันเวลา จะได้มีสติไม่ประมาท เตรียตัวเตรียมใจไวล่วงหน้าได้ เมื่อให้เค้า เค้ามีความสุขทำให้ตัวเราเองมีความสุขไปด้วยค่ะ เวลาตัวเรามีความสุข ก็อยากเห็นคนรอบข้างเค้าได้รับความสุขด้วยเช่นกันค่ะ

ที่มานี่

อยากหาย อยากเป็นผู้รับ

หรือว่า อยากเป็นผู้ให้

อยากฟัง

ท่านที่สมัครมา ตอบ อ.อุบล หน่อย

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

คำถามนี้สำหรับหนิงเป็นคำถามกระตุ้น

ให้เรารู้จุดหมายของตัวเอง

ที่ได้รับความเมตตาให้เข้าค่ายกับบ้านสวนพีระมิดค่ะ

ที่สำคัญเมื่อเราได้มาบ้านสวนฯ

เราอยากเป็นผู้รับ  รับธรรมะคำสอน

ที่อ.อุบล พร่ำสอน จากเรื่องเข้าใจยากให้เข้าใจง่ายขึ้น

 เหมือนแม่สอนลูก  เหมือนอาจารย์สอนศิษย์ 

ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง เร่งให้รักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์

ชี้หนทางที่ทำให้เราได้กลับบ้าน

และเมื่อเราเป็นผู้รับแล้วก็ต้องเป็นผู้ให้

นำธรรมะที่ได้รับ ผลของการรักษาศีล 5

นำรหัสจักวาล อ.อุบลช่วยด้วย ไปบอกต่อ

นี่เป็นจุดหนึ่งเวลาอ่านเจอข้อความของ อ.อุบล

ที่ อ.อุบลจะคอยจี้ กระตุ้น กระทุ้ง ให้รีบทำ

เมื่อธรรมทานมีผู้ที่ได้ฟัง - อ่าน ทำตาม เกิดผลดี

กับผู้นั้นแล้วเขามีความสุข เราก็มีความสุขตามไปด้วยค่ะ

กราบขอบพระคุณ อ.อุบล อ.มงคล และคุณท๊อป

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ในบ้านสวนพีระมิดค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับผู้ที่รับการเข้าค่าย 13 นะคะ

  สาธุ สาธุ  สาธุ

ดีใจกับทุก ๆท่านด้วยค่ะ

ขอน้อมรับค่ะ

ส่วนเงินขอร่วมทำบุญกับท่านอาจารย์อุบล  ด้วยค่ะ

กราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านสวนพีระมิดทุก ๆ พระองค์

ท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล และคุณท็อป

ขอบคุณค่ะ

ค่าย 13 พรุ่งนี้แล้ว ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้รับโอกาสนี้ค่ะ

สำหรับตัวเองและลูกยังไม่มีโอกาส ยังติดภารกิจที่เลี่ยงไม่ได้

ขอเป็นกำลังใจให้พี่จุ๋ม พี่จิ๋มและคุณจั๋มนะคะ

กราบอนุโมทนาบุญกับท่านอาจารย์อุบล อาจารย์มงคลและคุณท็อปกับภารกิจที่สำคัญและมีความหมายเป็นอย่างมากค่ะ

 ที่มานี่

อยากหาย อยากเป็นผู้รับ

หรือว่า อยากเป็นผู้ให้

อยากฟัง

ท่านที่สมัครมา ตอบ อ.อุบล หน่อย

-------------------------------------------------------------------
ขอขอบพระคุณอ.อุบล มากนะครับที่ได้พิจารณาให้ผมเข้าค่ายครั้งนี้ ขอขอบคุณคุณน้าแมวที่ประสานงานและผู้เกี่ยวข้องทุกท่านครับ ขอขอบคุณรหัสจักรวาล"อ.อุบลช่วยด้วย" ขอขอบพระคุณบารมีพระศรีอาริย์ ที่ผมขอให้ได้เข้าร่วมค่าย 13 นี้สำเร็จ ผมดีใจมากๆเลยครับเมื่อได้ทราบว่าได้มีสิทธิ์เข้าร่วมค่าย 13 นี้

ที่ผมมาสมัครเพราะว่าความรู้สึกผมบอกว่าต้องมาให้ได้ครับ และในระหว่างการสมัครการต่างๆก็มีอุปสรรคพอสมควรครับ แต่ผมไม่ยอมแพ้มัน คิดเพียงว่านั่นคือบททดสอบ ถ้าแค่นี้่ผ่านไปไม่ได้ก็ไม่ต้องทำอะไรสำเร็จหรอก และผมอธิฐานจิตเสมอว่า อ.อุบลช่วยด้วยๆๆและอธิฐานขอพระศรีอาริย์ให้ช่วยผมด้วย เพราะด้วยบารมีผมเองอาจจะพลาดกิจกรรมดีๆอย่างนี้ไปได้ จึงขอบารมีท่านขอให้ได้เข้าร่วมค่าย13นี้ด้วยเถิด และก็ผ่านการคัดเลือก เมื่อพบกับคำถามว่า "ที่มานี่ อยากหาย อยากเป็นผู้รับหรืออยากเป็นผู้ให้" ครับจากใจที่ผมอยากก็คืออยากจะเป็นผู้รับที่ดี เพื่อจะได้นำสิ่งที่ได้นั้นได้บอกต่อให้แก่ผู้อื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพครับเพราะเมื่อเราเป็นผู้รับที่ดีก็จะสามารถพัฒนาตนเองไปสู่การเป็นผู้ให้ที่ดีได้ครับ และผมหวังว่าการเข้าค่าย13 ครั้งนี้จะเป็นประโยชน์ต่อทั้งตัวผมเอง คนใกล้ชิด และคนที่ได้รับจากการที่ผมได้มีโอกาสเป็นผู้ให้ข้อมูลเขา ได้ประโยชน์ไม่มากก็น้อยครับ 

และสำหรับโอกาสดีๆที่ผมได้รับนี้ ผมจะพยายามตั้งใจทำให้ดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ครับ เพื่อเป็นประโยชน์ต่อผมเองและหวังว่าผมจะได้มีโอกาสช่วยโลกเพื่อโลกอนาคตไม่มากก็น้อยครับ ขอบคุณครับ

 ท่านบอกว่า

ทุกคนที่อยากพบท่าน

ให้มาแสดงความเห็นผิด ถูก ไม่เป็นไร

แต่

ท่านอยากจะรู้ว่า ใครบ้าง

ที่สนใจการมาของท่านจริง ๆ จัง ๆ

----------------------

กราบพระบาทพระศรีอาริืยเมตไตร ที่ท่านอาจารย์อุบลอัญเชิญมาค่ะ

ข้าพเจ้า นางละม่อม ทองเจือ สนใจการมาของพระพุทธองค์ค่ะ  ติดตามท่านอาจารย์อุบลทางเวปไซต์บ้านสวนพีระมิดทุกตอนค่ะ และได้ปฏิบัติตามที่ท่านอาจารย์อุบลแนะนำ ตอนที่อาราธนา เมตตานะ ศรีอาริยเมตโต...9 จบ ปลื้มใจ ขนลุกค่ะ  และตอนที่ ท่านอาจารย์อุบล ถาม เกี่ยวกับ ดร.จิ๋ม อิจฉามั๊ย? พอถึงขา ละม่อมน้ำตาไหลร่วงค่ะ และพูดบอกว่าให้ ดร.จิ๋ม ขาเดินได้ปกติค่ะ  ที่ศรีษะขนลุกค่ะ

และที่เห็นได้ชัด ทุกคนในที่ประชุม จะเห็นได้โดยตนเองจากการป่วยของตนเอง ที่ขณะยื่น และเดินเข้าใกล้ท่านอาจารย์อุบลค่ะ

ทุกคนถ้าจิตตั้งมั่น ศรัทธา เคารพ  จะพบกับความสุข ค่ะ

และตอนที่ท่านอาจารย์อุบล บอกว่า ให้ทุกคนบอกพระศรีอาริย์  ละม่อมก็บอกทางเวปไซต์ ว่า ยังไม่มีบ้าน ยังขายดินไม่ได้  และต่อมาพี่สาวอยากให้ละม่อมอาศัียอยู่ใกล้กัน พี่สาวดำเนินการออกเงินซื้อบ้านให้ก่อน ละม่อมมีเงินแล้วค่อยให้  ละม่อมบอกกับพี่ชายว่า ละม่อมมีเงินจะให้กำไรค่าบ้านที่พี่สาวซื้อให้ด้วยค่ะ

ขณะที่ร่างข้อความเขียน ที่ศรีษะขนลุกค่ะ

อยากให้ทุกคนที่กำลังดูเวปไซต์ บ้านสวนพีระมิด เปลี่ยนใจ เชื่่อ ศรัทธา เคารพ  เปลี่ยนความทุกข์ มาเป็นความสุข    นะค่ะ

กราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์เบื้องบนทุกพระองค์ พระศรีอาริยเมตไตร ที่ท่านอาจารย์อุบลอัญเชิญมาค่ะ ท่านอาจารย์อุบลและครอบครัวค่ะ

แล้วเคยมีใครสงสัยหรือไม่ว่า

ทำไม

พระศรีอาริย์

จะต้องปกปิด พระองค์จริง

ทำไมพระองค์ท่านไม่เปิดเผย

ตรง ๆ ไปเลย 

---------------------

ขอแสดงความคิดเห็นค่ะ

1. พระองค์ท่าน ให้รู้ด้วยเฉพาะตน ผู้ศรัทธาจะพบด้วยตนเองทางเวปไซต์ หรือ ทางลูกบ้านสวนแนะนำค่ะ

2.คนที่ทุกข์ จะดิ้นรน เมื่อเห็นทุกข์ จะมองเห็นธรรม ค่ะ

3.พระองค์ท่าน ต้องการอยู่กับคนที่บริสุทธิ์ และให้โดยไม่มีเงื่อนไข มีคำว่า ให้ ให้ ให้ อย่างเดียว พระพุทธองค์ ทรงเห็น ท่านอาจารย์อุบล ที่เหมาะสมที่สุดของที่สุด มาผ่าน กาย วาจา ใจ ท่านอาจารย์อุบล ให้ลูกบ้านสวน และทุก ๆ คน ได้สัมผัสกัน และคนที่ศรัทธา คนที่ยังดื้อ นั่นน่าสงสาร เพราะมารยังขวางกั้น ค่ะ

กราบสวัสดีค่ะ

  ท่านบอกว่า

ทุกคนที่อยากพบท่าน

ให้มาแสดงความเห็นผิด ถูก ไม่เป็นไร

แต่

ท่านอยากจะรู้ว่า ใครบ้าง

ที่สนใจการมาของท่านจริง ๆ จัง ๆ

----------------------

กราบพระบาทพระศรีอาริยเมตไตรที่ท่านอาจารย์อุบลอัญเชิญมา

เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วที่ลูกได้เริ่มสนใจแลศึกษาด้านธรรมะมาสมัยนั้นเค้าพูดกันว่าหลังโลกแตก (คือภัยพิบัติเก็บกวาดคนชั่วไปหมด  จะเหลือแต่คนดี)ก็จะเข้าสู่ยุคพระศรีอารย์โลกทั้งโลกจะมีแต่ความสงบสุขไม่มีโจรผู้ร้าย จิตใจมนุษย์ก็จะเปลียนไปมีแต่คนจิตใจดีงาม  ไม่มีโจรผู้ร้าย ก็ได้แต่สงสัยว่าท่านจะอุบัติขึ้นมาเหมือน พระพุทธเจ้าหรือไม่ แต่รูปลักษณ์ของท่านตามวัดวาต่างๆ จะได้เห็นคือ พระอ้วนๆพุงใหญ่ๆหน้ายิ้มๆเปี่ยมไปด้วยความเมตตาปราณี ที่บ้านก็จะมีรูปลักษณ์ของท่านตั้งเป็นพระประธานไว้ตั้งแต่10  กว่าปีที่แล้ว  ก็ได้มารู้มารู้จักท่านจริงๆที่บ้านสวนพีระมิดที่ท่านอาจารย์อุบลอัญเชิญบารมีของท่านมาโปรดมนุษย์จริงๆ ตัวลูกเองเชื่ออย่างไม่ต้องลังเลสงสัย ก็จะติดตามการมาของท่านจากบ้านสวนต่อไปค่ะ ซึ่งขณะนี้ท่านอาจารย์อุบล ก็คงอัญเชิญบารมีของท่านมาให้ลูกหลาน ค่าย13  ได้สัมผัสกัน ตัวลูกเองก็จะขอสัมผัสบารมีของท่านทางเวปไซด็ค่ะ  สาธุ

 ข้าพพุทธเจ้าเอง ก็ติดตาม และ ค้นหาพระองค์ ตามที่ครูบาอาจารย์ท่านแนะสับสนบ้าง  ปฏิบัติตนดูจิตตนเอง ปรับเปลี่ยนตน เพื่อให้อยู่ในยุคพระองค์  หรือต้องตามหาพระวรกายเนื้อ แต่ตามที่ฟังมา เขาบอกว่า (เป็นเณร)  (ผู้สูงศักดิ์บ้าง)  (หญิง) (ชาย) ตามความรู้แบบโง่ๆ ของจิตนี้ *** ต่างฝ่ายต่างกลุ่ม ล้วนแก่งแย่ง ว่าบุคคลของตนเป็นคนสำคัญ หากพระองค์เปิดเผยตนจะเปิดโอกาสให้ หมู่มารที่ คอยจ้องจะทำลายอยู่ตลอดเวลา  ((อนึ่งพระองค์อาจจะถูกปิดกั้นทางสังคมจึงเปิดเผยพระองค์ไม่ได้)) หากจะเปิดจะต้องเป็นผู้ที่ใกล้ชิดพระองค์เป็นผู้สื่อสารมาถึงบุคคลที่สำคัญจริงๆ ได้รู้และรับรองพระองค์ได้  หากเกิดภัยพิบัติแล้วบุคคลที่ปิดกั้นพระองค์ไม่มี ณ ตอน นั้นคงไม่มีใครสนใจอดีต และ เรื่องราวของพระ องค์  ก็จะเป็นการดีสำหรับพระองค์  ***บ้างก็ว่ามีพระโพธิสัตว์ อยู่รับช่วงกึ่งพุทธกาล  ให้เราฝึกจิตตนดูตัวเอง*** เหลืออีกไม่กี่วัน แต่ละกลุ่มคงต้องใช้เวลาที่เหลือ หาวิธีช่วยบุคคล ที่มีบุญสำพันกัน ได้อยู่รอด เพื่อสร้างโลก สร้างธรรมให้เกิดในจิต  สุดแล้วแต่เบื่องบนท่านเป็นผู้คัดสรร  และ มีสถานที่สำคัญให้ได้ไว้รองรับ ใน และ (นอก)…?  สิ่งใดที่ข้าพพุทธเจ้าล่วงเกินพระองค์หรือ ท่านทั้งหลาย   ต้องกราบขอขมาโทษด้วยค่ะ  

กราบสวัสดีครับ

ท่านอาจารย์ อุบล ท่านอาจารย์ มงคล และคุณท๊อปครับ

นี้เป็นครั้งแรกเลยที่ผมได้เข้ามาเขียน

หลังได้มีการจัดระเบียบ สมาชิก เพราะไม่ได้รับอนุญาติ

แต่วันนี้มาเชคอีกทีวันนี้ได้รับอุนญาติแล้ว  เย้ เย้

ผมมีความดีใจมากเลยครับ ขอขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธ์

บ้านสวน เทวดาที่รักษา ท่านอาจารย์ อุบล

และท่านอาจารย์ด้วยครับ

วันนี้ตอนช่วงค่ำๆ คุณชิมได้โทรเข้ามา เล่าเรื่องราวบ้างอย่างที่

สามารถเปิดเผยได้เกี่ยวกับข้อมูล ค่าย13  ที่เกี่ยวกับ การขอพร

กับจี้ องค์เทพสฟิง มีอนุภาพ ในแต่และคน ไม่เหมือนกัน

เพราะอะไร แล้วทำอย่างไร จึงจะมีอนุภาพ มากขึ้น

และข้อมูลที่สำคัญ มากที่สุดคือ เรื่อการเขียน ธรรมทาน

เพื่อสร้างบุญเพื่อ สร้างบุญรับมือเกี่ยวกับถัยพิบัติ

ทำให้ผม มีความกังวล ว่า ผมยังไม่ได้ รับอุนญาติเขียนเลย

คุณชิมเลยให้ผม ขอบารมี องค์เทพ สฟิงขอเค้าที่มี12 องค์

บวก ของผมอีก1องค์รวมกันเป็น13 องค์

ขอพรให้ผมได้รับอุนญาติ

จึงได้ทำการขอพรอีกครั้งเข้าเขียนธรรมทานได้

หลังจากนั้นผมจึงได้ลองเปิด เวปบ้านสวนพิรามิด

อีกครั้งและก็สามารถเข้ามาเขียนได้ทันทีเลยครับ

ทำให้ตกใจมากๆเลยครับขอขอบคุณ สิ่งศักดิ์

บ้านสวนพิรามิด ทุกพระองค์

ท่านอาจารย์ อุบล ท่านอาจารย์ มงคล คุณท๊อป

และเวปมาสเตอร์ บ้านสวนด้วยครับ

ขออุนโมทาน กับลูกบ้านสวน ทุกท่านที่เข้าค่าย13 ด้วยนะครับ

สาธุ สาธุ สาธุ

ธรรมทานในวันเข้าค่าย 6-7 ต.ค.55

เจี๊ยบมาถึงบ้านสวนฯในวันศุกร์ที่ 5 ต.ค. ตอน 3 ทุ่มแล้ว ต้องตะลึงกับสวนฯเนรมิตรที่ท่านอาจารย์ตกแต่งหน้าห้องน้ำใหม่ ซึ่งเมื่อก่อนจะมีกองดินสูง เล้าไก่โอนเอนพิงกองดิน และพื้นดินที่สูงๆต่ำๆ แฉะไปด้วยน้ำ เนรมิตรกลายเป็นสวนสวรรค์ ประดับประดาด้วยดอกไม้สีสันสวยงามรอบต้นกระท้อน มีเก้าอี้นั่งล้อมรอบต้นกระท้อน ซึ่งดัดแปลงจากท่อทางระบาำยน้ำ มีม้านั่งหินประดับไว้พักผ่อนยามเราเหนื่อยแรงจากการทำงาน แถมด้วยม้านั่งชิงช้า ส่วนทางเิดินไปห้องน้ำก็มีกวางน้อยคอยสวัสดี สัตว์ต่างๆ จัดวางทั่ว พื้นดินก็ปูด้วยกระเบื้องหลังคา เงยหน้ามองต้นกระท้อนก็เห็นสัตว์ต่างๆเช่น ลิง ไก่ ห้อยโหนอยู่บนต้นไม้ ทุกต้น สุ่มไก่ประดับด้วยช่อดอกไม้ก็ลอยเด่นอยู่บนต้นกระท้อน แถมด้วยกระจาดใส่ผลไม้ห้อยย้อยระย้าลงมาให้หยิบกินได้ตามสบาย อื้อฮื้อ  โอ้โห สวรรค์บนดินชัดๆๆ

ต้องขออนุโมทนาบุญกับท่านอาจารย์ และทุกๆท่านที่ช่วยท่านอาจารย์เนรมิตรสวนสวรรค์นี้เพื่อลูกหลานค่ะ

คืนวันศุกร์เราก็ซุ่มซ้อมละะครที่จะเล่นคืนวันเสาร์กัน แต่ซ้อมได้ไม่เต็มที่เพราะนักแสดงมากันไม่ครบ เอาเท่าที่มีบทของแต่ละคน ซ้อมไปก็หัวเราะกันเองไป กว่าจะนอนก็ปาเข้าไปตี 2-3 แล้ว เช้าวันเสาร์โดนปลุกตั้งแต่ 6 โมงเช้าเพื่อมาออกกำลังกายกัน

จากนั้นก็ไปใช้แรงกายสร้างบุญที่แปลงเกษตร โดยไปถางหญ้าที่แปลงเผือกทำร่องน้ำใ้ห้น้ำไหลผ่าน เพราะเผือกเริ่มเป็นหัวแล้ว

จากนั้นได้พักทานอาหารเช้าแล้วเราก็เริ่มลุยงานหนักกันเต็มที่เพื่อสร้างบุญเต็มพิกัดในวันเสาร์ โดยมีงานบุญวิหารทานรอพวกเราอยู่ คือเทปูนลงหลุมอาคารใหม่และก่ออิฐในหลุม มีงานผูกเหล็ก งานถอนหญ้า ดายหญ้าแปลงเกษตร เตรียมดินเพื่อปลูกผักคะน้า ต้องขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยนะคุ่ะที่แย่งงานกันทำจนแทบจะยืนเกยกัน  กำลังใจเต็มที่ทุกคนค่ะ

อาหารเช้าวันเสาร์ เป็นก๋วยจั้บเจโดยคุณอัมแม่ครัวแสนสวยแถมใจบุญ และมื้อเที่ยงเป็นขนมจีนน้ำยาเจและแกงไตปลาเจ โดยคุณอรนำมาร่วมบุญ และแม่ครัวคนอื่น มีคุณแมว คุณอังคนาและคนอื่นๆที่ฝีมือไม่เคยมีวันไหนที่ไม่อร่อย ส่วนอาหารอื่น ขนม และผลไม้เพียบ เยอะมากที่พวกเรานำมาร่วมบุญ

ตอนเย็น 5 โมงเราเริ่มเตรียมตัวกันมาอาบน้ำเพื่อเข้าสู่กิจกรรมภาคกลางคืิน ภาคกลางคืนท่านอาจารย์จัดให้มีคลิปภัยพิบัติ ตื่นเต้น เร้าใจมาให้พวกเราได้ดูกัน จากนั้นก็มีการแสดง 2 ชุด โดยชุดแรกเป็นการเต้นรำของสาวๆๆๆ ที่แต่งตัวได้น่ารัก จัดโดยคุณอัมแม่ครัวใจบุญ โดยเป็นการเต้น 2 ชุด 2 เพลงจัดมาเพื่อท่านอาจารย์โดยเฉพาะค่ะ

ส่วนการแสดงชุดที่ 2 เป็นละครเรื่อง เงาะป่า ผู้จัดก็คือคุณโฆษิต ผู้กำกับเผด็จการของคุณแหม่ม ที่เคร่งเครียดกับบทละครจนนอนไม่หลับเป็นอาทิตย์ กลัวว่าผลงานจะออกมาไม่ดี เพราะโจทย์คือละครจะต้องมีเนื้อหาสาระ ไม่ใช่ฮาลูกเดียว และคุณโฆษิตก็คิดเรื่องออกมาได้ดีมาก มีทั้งสาระ ฮากันสนุกสนาน  ชุดการแสดงก็อลังการงานสร้าง ขอขอบคุณคุณอรที่เป็นธุระเรื่องจัดหาชุดการแสดง ให้นักแสดงทุกคนสวย สง่ากันทุกคนค่ะ ต้องขอชื่นชมนักแสดงทุกคนที่แสดงได้ดี น่ารักไม่มีการเขิน เพราะพวกเราหน้าด้านกันหมดแล้วค่ะ

จากนั้นกิจกรรมต่อมา ท่านอาจารย์ใ้ห้พวกเราทำ workshop โดยแบ่งพวกเราออกเป็นกลุ่มๆ ให้หัวข้อที่แต่ละกลุ่มไปทำคนละเรื่อง โดยพวกเราจะต้องระดมความคิดกันในกลุ่มเพื่อหาข้อสรุปแล้วนำเสนอท่านอาจารย์ ระหว่างที่ท่านอาจารย์รอพวกเราทำ Workshop นั้น ท่านอาจารย์ก็ได้จัดให้มีการปิ้งบาบีคิว มันเผา ฟักทองเผาตรงสวนสวรรค์ กลิ่นหอมฟุ้งไปทั่ว ควันไฟก็ไล่ยุงไปในตัว ทานมันเผากันไปหัวเราะกันไปเป็นที่สนุกสนาน

ต่อมาท่านอาจารย์ก็ได้พวกเราร่วมกันถ่ายรูปกับท่านอาจารย์เป็นที่ระลึกตรงสวนสวรรค์ แล้วจัดใ้ห้มีธรรมทานใครมีประสบการณ์อะไรก็มาแชร์กัน ที่น่าสนใจก็จะเป็นของน้องชิม ซึ่งสร้อยคอของน้องชิมมีจี้ 9 องค์คล้องคอ ทำให้ได้รับพลังอนันตจักรวาลเต็มๆ เมื่อเวลาไปใช้รักษาใครก็จะสัมฤทธิผลมาก ท่านอาจารย์ได้ให้คนอื่นๆลองคล้องสร้อยของน้องชิม ปรากฏว่าอาการ เจ็บป่วยดีขึ้นทันตา เช่น

ป้าอุ๊ ซึ่งปวดขาจะเดินกระโผลกกระเผลก ปรากฏว่าขาเบาขึ้น เดินปร๋อเลย

น้องลินลูกอาจารย์พันธ์ ซึ่งท่าเดินจะเป็นเป็ด ปลายเท้าจะปัดเข้าไปข้างในเวลาเดิน ปรากฏว่าขาตรงเลยไม่ปัดอีกแล้ว

ป้าพร ซึ่งหูตึงมา 5 ปี ปรากฏว่า หูหายตึงแล้วค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ

ขออนุญาติไปต่อวันพรุงนี้ค่ะ ขอพักก่อนค่ะ

เรียนคุณปณวัฒน์

ช่วยปิดอีเมล์ของคุณด้วยค่ะ ด้วยการติ๊กช่องไม่แสดอีเมล์ค่ะ

 ขอมาเล่าเรื่องการเข้าค่าย 13ครับ

โดยเบสได้ไปบ้านสวนในวันศุกร์ตอนเย็น ซึ่งเมื่อตอนเดินเข้าไปก็รู้สึกว่ามีอะไรหลายอย่างเปลี่ยนไปมากๆ

ซึ่งครั้งแรกที่เห็นบริเวณหลังเวที ซึ่งเมื่อก่อนมีกองดินอยู่ และบรรยากาศดูไม่ค่อยดีมากนัก แต่ครั้งนี้กลับต้องตะลึงมากๆ

เพราะว่าภาพเก่าๆเหล่านั้นได้เปลี่ยนไปแล้ว เพราะว่าในตอนนี้ได้ถูกเนรมิตให้สวยงามตะการตาอย่างมาก โดยมีการตกแต่งประดับประดาด้วยต้นไม้ สัตว์ต่างๆ และมีท่อระบายน้ำ ซึ่งนำมาประยุกช์ใช้เป็นที่นั่ง ซึ่งมองดูแล้วเข้ากันมาก ทุกอย่างลงตัว และดูงมงามอย่างที่สุด โดยตอนนั้นคิดเลยว่า นี่ขนาดแค่ไม่ได้มาแค่ 5 วัน ทำไมถึงได้เปลี่ยนแปลงไปได้ขนาดนี้ โดยสวยงามมากๆ สุ่มไก่ที่เคยวางไว้ที่พื้น ก็กลับกลายมาเป็นโมบายประดับสวยงาม เรียกได้ว่าไม่มีจุดไหนที่ไม่สวยเลยก็ว่าได้ และเมื่อได้เดินเข้าไปดู รู้สึกได้ถึงความเย็นสบายของจิตใจ มันเป็นความรู้สึกที่มีความสุขมากๆ

ในวันเสาร์

พวกเราตื่นกันแต่เช้า เพื่อที่จะมาร่วมกิจกรรมออกกำลังกายกัน ซึ่งทุกคนต่างให้ความร่วมมือกันอย่างดีเยี่ยม และคิดท่าออกกำลังกายกันอย่างสนุกสนาน โดยสลับกันออกมานำออกกำลังกายคนละ 1 ท่า  ต่อมา อ.อุบลก็ได้กล่าวเปิดงานค่าย 13 และพวกเราก็เริ่ม สร้างบุญแรงกายกัน

โดยบางคนก็ ผสมปูนบ้าง ยกปูนบ้าง ตัดเหล็กบ้าง บางคนก็ไปทำงานเกษตรกัน เรียกได้ว่าทุกคนแข็งขันกันสร้างบุญด้วยแรงกายมาก เบสเห็นได้ว่าทุกคนต่างทำกันชนิดที่เรียกว่าสุดๆ ทำแบบสุดความสารถเลยครับ ทำให้เห็นถึงความสามาคคี และคิดว่าความสามัคคีนั้นมีพลังยิ่งใหญ่มหาศาลจริงๆครับ

ตกเย็น ก็มีการฉายวีดีโอเรื่องภัยพิบัติต่างๆให้ดูกัน และก็มีการแสดงสองชุด คือ มีการเต้น และการแสดงละคร ในการแสดงเต้นนั้น เป็นไปอย่างสวยงาม และมีความเป็นมืออาชีพมาก ถึงจะไม่ค่อยมีเวลาซ้อม แต่การแสดงดูเพลิดเพลิน และสนุกสนานเป็นอย่างมาก และต่อมาก็คือการแสดงละคร เรื่อง สังข์ทอง ตอน นางรจนาเลือกคู่ โดยก็เป็นไปอย่างสนุกสนานเฮาฮากัน โดยเบสก็มีโอกาสได้ร่วมแสดงด้วย ซึ่งก็รู้สึกดีที่ได้ร่วมแสดงกับคนอื่นๆ และก็กล้าๆกลัวๆ เพราะแสดงอะไรกับเค้าไม่ค่อยเป็นสักเท่าไหร่  และจากนั้นก็มีการทำ work shop ซึ่งให้ทุกคนแบ่งกลุ่มกัน และช่วยกันเสนอความคิดเกี่ยวกับหัวข้อต่างๆ ว่ามีความเห็นอย่างไรบ้าง และนำมาร่วมแสดงความคิดเห็นกัน ซึ่งกิจกรรมนี้ทำให้เราได้เห็นมุมมองของคนอื่นมากขึ้น ว่าคนอื่นมีมุมมองอย่างไรกันบ้าง และเราจะช่วยกันปกป้อง ชาติ ศาสนา พระมหากษัติย์กันได้อย่างไร ต่อจากนั้นพวกเราก็ได้ไปนั่งกันบริเวณหลังเวที ที่จัดไว้อย่างสวยงาม และก็ได้มีคนออกมาแชร์ประสอบการณ์ต่างๆกัน เช่น พี่ชิม ก็ออกมาเล่าว่า มีพัสดุที่เป็นจี้องค์เทพสฟิงค์มาส่งที่บ้าน และตลอดที่พัสดุนี้อยู่ในบ้าน ลูกค้าจะเข้าร้านเยอะผิดปกติ และเมื่อนำพัสดุออกจากบ้าน คนที่มาซื้อของก็บางตาลงทันที อีกทั้งยังมีพี่แมวออกมาเล่าว่า มีคนโทรมาหาชื่อ คุณสมจิต จากชลบุรี เขาบูชาจี้องค์เทพสฟิงค์ไป 3 องค์ แล้วก็ได้ทำสมาธิ โดยขณะทำสมาธิได้สวมจี้ทั้ง 3องค์ แล้วในสมาธิ ก็ได้รู้คำตอบว่า จักรวาลคืออะไร เมื่อเล่าจบ ทุกคนต่างฮือฮากันมาก แล้วพี่ชิมก็ได้ห้อยจี้องค์เทพสฟิงค์ถึง 9 องค์ และได้ลองนำมาให้คนอื่นสวม ปรากฏว่าอาการที่เป็นอยู่หาย แล้วก็มีคนมากมายออกมาสวมจี้องค์เทพสฟิงค์ 9 องค์ของพี่ชิม และก็หายกันอย่างมากมาย ทั้งๆที่ยังไม่ได้สารภาพบาปเลย แค่สวมไว้เฉยๆก็หาย หรือดีขึ้นแล้ว โดยเคสของพี่ริน ที่มีอาการเท้าขวาเอนออกไปข้างนอก ทำให้เวลาเดิน จะเดินไม่ตรง ซึ่งเป็นมาตั้งแต่กำเนิดนั้น เกิดหายขึ้นมา ซึ่งทำให้เป็ฯที่ฮือฮาและตกตะลึงเป็นอย่างมากต่อคนที่ได้พบเห็น

ในวันอาทิตย์

ในวันนี้เวลาประมาน 9 นาฬิกา พวกเราก็มารวมกันที่เวทีเพื่อร่วมทำกิจกรรม work shop กัน โดยก็เป็นการระดมสมองอีกเช่นเคย โดยในคราวนี้พวกเราก็ได้รับหัวข้ิอใหม่ โดยมี 3คำถามให้พวกเราช่วยกันคิด ซึ่งก็คือ คุยกันในกลุ่มว่า ใครมีปัญหาอะไรอยู่บ้าง และพวกเราจะสามารถช่วยคนในกลุ่มได้อย่างไร โดยในกลุ่มของเบสดูเหมือนว่าส่วนใหญ่จะมีปัญหาการเงินกันเป็นอย่างมาก ซึ่งเราก็ได้แชร์ประสบการณ์กัน เช่น ถ้าอยากมีสภาพคล่องทางการเงิน ให้ตักบาตรวิระทะโย แล้วอธิฐานขอให้เงินนี้ เป็นสังฆทาน ธรรมทาน วิหารทาน และทานใหญ่น้อยทุกทาน และก็มีพี่น้อยมาเล่าประสบการณ์ชีวิตของตัวเอง ว่าเคยมีปัญหาการเงินมาอย่างมาก แต่ตอนนี้มีสภาพคล่องทางการเงิน และมีเงินเก็บ เพราะว่า หันมาตั้งใจ รักษาศีลตลอดชีวิต หันมาทานมังสาวิรัติ ใส่บาตรวิระทะโย สวดคาถาเงินล้าน ทำสมาธิโดยภาวนาคาถาเงินล้านร่วมไปด้วย เป็นต้น และก็มีพี่อีกคนหนึ่งเป็นเจ้าของโรงงานน้ำปลา แต่ไม่ชอบสิ่งที่ทำอยู่ และก็อยากเปลี่ยน พวกเราเลยช่วยกันเสนอความเห็นของตนเอง และพี่คนนี้ก็ตัดสินใจที่จะเปลี่ยนจากโรงงานน้ำปลา จะมาทำเป็นโรงงานผลิตซอสถั่วเหลืองแทน ซึ่งทุกคนต่างดีใจเป็นอย่างมาก ที่เห็นพี่คนนี้ตั้งใจที่จะประกอบอาชีพที่ไม่เบียกเบียนคนอื่น และพวกเราก็ได้ใช้จี้ช่วยคนในกลุ่มที่มีอาการเจ็บป่วยอยู่ด้วย โดยเมื่อเสร็จกิจกรรมก็มีการรายงานผลสรุป โดยหลายๆกลุ่มก็จะใช้จี้ที่ตัวเองมีอยู่ให้คนในกลุ่มสารภาพ และมีบางกลุ่มที่รวมจี้จากทุกคน แล้วนำมาให้คนที่มีอาการเจ็บป่วยอยู่ได้สวม หรือสัมผัส เช่นกลุ่มของพี่เหมี่ยว ได้ให้พี่ก๊อตซึ่งมีอาการตาบวมเอาจี้รวมทั้งหมด 14องค์ มาประคบที่ตา สักครู่หนึ่ง ปรากฎว่าตาของพี่ก๊อตที่มีอาการบวมอยู่นั้น ยุบลงแบบฉับพลันทันที ทำให้เป็นที่ฮือฮาของคนในกลุ่มมาก เบสก็ตะลึงเหมือนกัน เพราะเบสเห็นพี่ก๊อตตาบวมตั้งแต่เช้าแล้ว และมีอีกเคสหนึ่งคือป้าเจี๊ยบ มีอาการคันหัวเข่ามาเป็นเวลา 7 ปี พอใช้จี้ 14องค์ อาการดีขึ้นมาก เข่าที่เคยดำกลับมาขาว

โดยท่าน อ.อุบล ก็ได้บอกว่า ต่อไปนี้ให้พวกเราหมั่นท่องคาถาบูชาพระศรีอาริย์โดยให้ท่องวันละ 99จบให้ได้ 9 วัน คือท่องตอนไหนก็ได้ เดินก็ท่องได้ เข้าห้องน้ำก็ท่องได้ ท่องได้ทั้งวันให้จิตของเราเกาะเกี่ยวอยู่กับบุญ กับกุศล และตอนก่อนนอน ให้สวดมนไหว้พระ โดยใช้จิตสวด จะนอนสวดก้ได้ โดยสวดอิติปิโส ปะโตเมตัง คาถาท้าวเวสสุวรรณ และให้สวดคาถาบูชาพระศรีอาริย์เยอะหน่อย  และจากนั้นพวกเราก็ได้ทำ work shop อีกครั้งหนึ่ง ในหัวข้อ พระศรีอาริย์จะปราบมารได้อย่างไร

โดยเบสคิดว่าสิ่งที่ได้จากการทำกิจกรรมนี้คือ ได้เปิดโลกทัศน์ ได้รับรู้มุมมองจากคนอื่นๆ ไดเแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิต ที่เกิดขึ้นจริง กับตัวเอง โดยเบสเห็นว่าการทำ work shop นั้น เป็นสิ่งที่ดีมากๆ เพราะได้เป็นการกระตุ้นให้ทุกคนคิด และหาทางหรือวิธีการต่างๆที่จะมาตอบโจทย์ที่ได้รับ ซึ่งแตกต่างจากของเดิมที่เราจะเป็นฝ่ายรับจากท่าน อ.อุบล เป็นฝ่ายเดียว คราวนี้เราเลยได้มีโอกาศคิดและเสนอความเห็นกัน ซึ่งเบสคิดว่ากิจกรรมนี้ทำให้เรามีความสามัคคีมากขึ้นด้วย เพราะว่าเราต้องทำงานเป็นทีม และช่วยเหลือกันให้งานออกมาสำเร็จ   (มีต่อครับ)

ลูกขอขอบพระทัยพระศรีอาริย์ที่ส่งลูกกลับถึงบ้านด้วยความปลอดภัย ไร้อุปสรรค

กราบขอบคุณเทวดารักษาอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์อุบลและครอบครัว 

ขออนุญาติพักผ่อนก่อนครับ

แต่ละคนคงถึงบ้านดึก

มืด ค่ำ

แต่คุณเจี๊ยบ

ยังคงรักษาแชมป์ไว้ได้

อย่างมั่นคง

คุณตาโต๊ะ

อุส่าห์มาส่งข่าวว่าถึงบ้านแล้ว

โดยสวัสดิภาพ

น้องเบส

ก็ยังครองแชมป์คู่กะคุณเจี๊ยบ

ได้สม่ำเสมอ

น้องเบส พัฒนาตัวเองได้รวดเร็ว

มีจิตใจที่เข้มแข็ง แข็งแกร่ง ขยันขันแข็ง

ร่างกายก็แข็งแรงกว่าแต่ก่อน

แสดงละคร

ก็เจ๋ง ฮา อย่าบอกใคร

(นางรจนา...ฮาระเบิด)

วันเสาร์-วันอาทิตย์ 6-7 ตุลาคม 2555

  ได้เดินทางถึงบ้านสวนในตอนเช้า แต่ในคืนวันศุกร์ยังกลัวๆว่าวันเสาร์ตอนหัวรุ่งที่จะเดินทางมาขึ้นรถฝนจะตกหนักหรือไม่เพราะว่าอย่างที่ท่านอาจารย์อุบลบอกไว้ว่า จะมีพายุและฝนตกแม้ว่าเราจะผ่านด่านแรกมาได้ แต่ก็ต้องรอลุ้นด่านที่สองอีก ว่าจะฝ่าสายฝนฝ่าพายุมาได้หรือไม่  กลางคืนวันศุกร์จึงขอบารมีพระศรีอาริย์ ขอให้ลูกได้เดินทางไปบ้านสวนได้อย่างปลอดภัยไม่มีอุปสรรคฝนอย่าตก ปรากฏว่า ตี5ครึ่งได้เดินทางมาขึ้นรถฝนไม่ตกค่ะ แถมอากาศเย็นๆสบายๆแต่พอนั่งรถมาได้ประมาณครึ่งชั่วโมงฝนก็ตกลงมาแต่ตกไม่หนักพอมาถึงบ้านนา ก็ไม่มีฝนเลยค่ะ 

ตอนเข้ามาบ้านสวนก็ได้อาศัยรถคุณฉันทนาค่ะ โดยมีลูกชายคุณฉันทนาและคุณบุญเรืองมาด้วยกัน  บังเอิญคุณฉันทนาบอกว่าปกติและจะขับรถมาเก็บตกลูกบ้านสวนที่รอรถอยู่บริเวณนั้น จะได้พาขึ้นรถเข้าบ้านสวนด้วยกันเลย พอขึ้นรถยังไม่ทันออกก็มีลูกบ้านสวนคนหนึ่งไม่แน่ใจว่าชื่อคุณนุชหรือเปล่านะค่ะถ้าผิดขอโทษด้วยนะค่ะ ขอเคาะประตูขอไปด้วย คุณนุชบอกว่ากำลังหารถรับจ้างเพื่อจะไปบ้านสวนอยู่พอดี บังเอิญหันไปเห็นคุณฉันทนาที่ใส่เสื้อบ้านสวน ก็แน่ใจเลยว่าต้องไปบ้านสวนแน่ๆจึงขอร่วมเดินทางเข้าบ้านสวนด้วยกัน คืออยากจะบอกว่า หนูคิดว่าสิ่งที่ทำให้เราทราบว่าพวกเราเป็นพวกเดียวกันที่ตั้งใจจะมาสร้างบุญกันที่บ้านสวนคือ เสื้อบ้านสวนที่ใส่แล้วรู้ได้ทันทีว่า คนนี้ลูกบ้านสวนแน่นอน พอได้เห็นแล้ว อุ่นใจ อบอุ่นเลยค่ะเหมือนเห็นคนในครอบครัวเราเลย รู้เลยว่าปลอดภัยค่ะ  ขอบครัวคุณฉันทนาค่ะที่ให้ร่วมเดินทางเข้าบ้านสวนด้วย

สร้างบุญแรงกายในช่วงเช้าถึงเย็น   บุญแรกที่ทำก็คือ เป็นสายพานลำเลียงก้อนอิฐ แต่ว่าหนูมาลำเลียงตอนใกล้เสร็จแล้ว ได้ประมาณไม่เกิน30 ก้อน  งานต่อมาคือ เป็นสายพานอีกเช่นกัน แต่เป็นสายพายลำเลียงปูนไปเทลงในหลุมเพื่อเทคานไม่แน่ใจเรียกคานรึเปล่าานะค่ะ อันนี้สายพานทำงานหมุนหลายรอบอยู่เหมือนกันค่ะ ส่งถังปูนไปพร้อมกับท่านคาถาบูชาพระศรีอาริย์พร้อมกันด้วยโดยมีคุณชินเป็นแกนนำท่อง (ไม่แน่ใจว่าเรียกชื่อถูกรึเปล่า ท่านที่ใส่จี้เยอะๆนั้นแหละค่ะ) อ้อเดียวจะขอบอกก่อนว่า ท่านอาจารย์อุบลท่านบอกว่าให้ท่องคาถาพระศรีอาริย์ให้ได้วันละ99เที่ยว(สาธุ สาธุ สาธุ ไว้ท่องตอนสุดท้ายไว้ปิดท้ายค่ะ)  ท่องได้ทุกที่ทุกเวลา นั่ง นอน ยืน เดิน อาบน้ำ กินข้าว ถ่ายหนัก ถ่ายเบา ได้ทั้งนั้น แล้วผลจะตามมาอย่างอัศจรรย์ ผลนี้หนูไม่แน่ใจนะค่ะ จำไม่ค่อยได้ ว่าสวยสาวขึ้น ท้องผูกก็จะหาย หรือเปล่าไม่แน่ใจนะค่ะ แต่เป็นการฝึกจิตของเราให้เป็นสมาธินั้นเองค่ะ     งานต่อมาคือผูกลวดกับเหล็กเส้นใช้ทำเป็นคาน(คานหรือเปล่าอันนี้ก็ไม่แน่ใจอีกแล้วเห็นบอกๆกันมา) การผูกดูเหมือนจะผูกง่ายๆนะค่ะ แต่พอได้ลงมือทำต้องใช้สมาธิเหมือนกันเพื่อกะให้ระยะห่างเท่ากัน ต้องใช้แรงในการบิดลวด ช่วงแรกๆแต่ละคนก็จะไม่ค่อยชำนาญเท่าไหร่ แต่ผ่านไปสัก 2-3เสา ก็จะผูกได้เร็วขึ้นกว่าเดิม เกิดความชำนาญ  เริ่มมองทางตัวเองในอนาคตออกแล้ว อิอิ แม้ว่าแต่ละคนไม่เคยมีใครเคยทำมาก่อนแต่ทุกคนล้วนทุ่มทั้งแรงใจแรงกายอย่างเต็มที่ เพื่อที่จะให้เสาออกมาได้สวยงามและทน รู้สึกว่าจะเสร็จประมาณ 8 ต้น อยากทำให้ครบ 9 แต่ไม่ทันเวลาซะแล้วสิ งานที่ออกมาได้สมบูรณ์ภายในเวลาอันน้อยนิดและจำกัดต้องอาศัยแรงกายและแรงใจที่ต่างคนต่างทุ่มเท เพื่อผลออกมาเต็ม 100% ไม่ว่าคนเยอะคนน้อยไม่เกี่ยวอยู่ที่ใจอย่างเดียวทุกอย่างก็จะเสร็จสมบูรณ์อย่างภูมิใจค่ะ    

เดี๋ยวขอตัวก่อนนะค่ะแล้วจะมาเล่าต่อค่ะ  ขณะที่พิมพ์ธรรมทานเสร็จ ได้มีตะขาบตัวเล็กไม่ทราบวิ่งมาจะไหนของห้องเหมือนมาเตือนอะไรบางอย่าง พอเห็นก็ตกใจยืนหมุนทำอะไรไม่ถูก หันไปเห็นถ้วยก็เอามาครอบไว้กะจะลากไปทิ้งหน้าห้อง แต่จะหวะที่ลางไม่รู้ว่าตะขาบหายไปไหนหาไม่เจอ พอตั้งสติได้เพิ่งจะนึกรหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วย  เหมือนกับมีอะไรบางอย่างมาเตือนว่าสัตว์ต่างๆที่มีพิษเริ่มเข้ามาใกล้เราแล้วเรื่อยๆ แล้วที่สำคัญเห็นสิ่งเหล่านั้นปุบสิ่งแรกต้องนึกรหัสให้ได้ทันที แต่เมื่อกี้หนูไม่ทันนึกไม่ไม่ทันตั้งตัวมัวแต่ยืนหมุนคิดอะไรไม่ออกตื่นเต้นตกใจ  ถ้าวันใดวันหนึ่งสิ่งเหล่านี้ปรากฎให้เห็นอีกซึ่งอาจไม่ใช้ตะขาบเล็กๆถ้าเราไม่มีสติไม่มีสมาธิ เราไม่รอดแน่นอนค่ะ ตอนนี้รู้ตัวเลยว่าตัวเองยังไม่ผ่าน ค่ะ  

น้องเบส

ก็ยังครองแชมป์คู่กะคุณเจี๊ยบ

ได้สม่ำเสมอ

...............................

อิอิ นอกจากคุณพี่เจี๊ยบและน้องเบส

จะเป็นแชมเ***ยนในการเข้ามาเขียน

ธรรมทานก่อนใครทุกงานแล้ว

ยังมีคอมเมนเตเตอร์ระดับกิติมศักดิ์

อย่างท่านอาจารย์ด้วยนะค๊า

ที่เข้ามาเม้นต์ได้รวดเร็ว

ไม่แพ้แชมเ***ยนทั้งสองเล๊ย...

อนุโมทนากับทุกๆธรรมทานด้วยนะคะ

เพราะเท่าที่อ่านดู รู้เลยว่า

ประสบการณ์ที่จะนำมาเขียน

เป็นธรรมทานจากกิจกรรมค่าย13นี้

แต่ละคน แต่ละกลุ่มต้องมีเรื่องเหลา

ที่หลากหลายและแตกต่างกันไปแน่นอน

เพราะแต่ละทีม ก็คงจะมีเรื่องราว

และเหตุการณ์ที่เจอแตกต่างกันไปแน่ๆ

ส่วนเรื่องราวความขลัง

หรือปาฏิหาริย์ที่เกิดจากการ

สวมจี้9องค์พร้อมกันของคุณซิม

อ่านแล้วก็น่าคิดนะคะ

ว่าเบื้องบนต้องการจะสื่อสารอะไร

แล้วก็ทำให้ชนิดานึกย้อนไปถึง

ตอนที่ได้รับจี้ในวันแรก

ก็ยังไม่ได้ให้คุณสามีในทันที

คือช่วงระหว่างทำงานชนิดา

ก็นำจี้ทั้งสององค์มาห้อยพร้อมกัน

ก็พอจะสัมผัสได้ว่า

การสวมหนึ่งองค์กับสององค์นั้น

พลังแรงต่างกันอยู่

แต่ก็ไม่ได้นำมาพิจารณาต่อ...

เพราะคิดว่า สวมจี้องค์เดียว

พร้อมกับมีแหวนองค์เทพสฟิงซ์

อยู่ในมือตลอดเวลา

ก็เรียกว่า พลังล้นเหลือแล้ว

แต่เรื่องของคุณซิม ทำให้ชนิดาคิดว่า

(ต้องบอกว่าจินตนาการดีกว่าค่ะ)

ที่ได้รับปาฏิหาริย์ชัดเจนนั้น

ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะ

ปัจจัยที่เราบูชาทั้งหมด

คือกำลังบุญหนุนส่วนหนึ่ง

เพราะยิ่งเราบูชามาก

ท่านอาจารย์ก็นำเงินบูชาเหล่านี้

ไปสร้างบุญได้มากขึ้น

นั่นคือบุญจากส่วนของเรามาหนุนเราเอง

และอีกส่วนหนึ่ง

ก็คือในจี้ทุกองค์จะมีพลังของสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ที่ท่านอาจารย์อัญเชิญมาสถิต

ซึ่งหลักๆพวกเรา

ก็พอจะรู้ๆกันอยู่ว่ามีพระองค์ใดบ้าง

แต่จะเป็นไปได้ไหม๊คะว่า

นอกจากนี้ในจี้แต่ละองค์

ก็จะมีเทวดารับหน้าที่คุ้มครองอยู่

สมมติว่าจี้ละ100องค์แล้วกันนะคะ

ฉะนั้นถ้าเราสวมจี้3 องค์ หรือ 9 องค์

แสดงว่าเราจะมีกำลังเสริม

จากเทวดาเป็น 300 องค์

หรือ 900 องค์ทันที

พลังก็เลยแรงต่างกัน

อิอิ อันนี้"จินตนาการล้วนๆค่ะ"

แต่ความจริงเป็นเช่นใด

ชนิดาก็ไม่แน่ใจนะคะ

ชาวค่าย13อาจจะมีคำตอบ

ที่กระจ่างให้ชาวเกาะได้รู้บ้าง...ก็ได้

ได้มาเข้าค่าย 13

จะขอเล่าเป็นเรื่อง ๆ นะคะ

เรื่องแรกเมื่อมาถึงตอนเช้าวันที่ 6 ตุลาคม

ท่านอาจารย์อุบลได้ปฐมนิเทศชาวค่าย ตอนนี้ไม่ได้เตรียมอุปกรณ์มาจด ได้จากความจำนะคะ

ตอนที่สำคัญคือ ท่านพูดว่าเลข 13 ฝรั่งว่าเป็นเลขอาถรรพ์

เราต้องทำลายอาถรรพ์เลข 13 นี้ให้ได้ (สร้างบุญให้มากอันนี้คิดเองค่ะ)

ท่านให้สวดคาถาบูชาพระศรีอาริยเมตไตย เพราะยุคนี้เป็นยุคของท่่าน

โดยให้สวด 99 จบอย่างน้อย 9 วัน

"เมตตานะ ศรีอาริยะเมตโต

พุทธานะมะ

สันติเกโล อนาคามิ

ท่องไปแล้วจบสุดท้ายจึงค่อยท่องปิดท้ายว่า

สาธุ สาธุ สาธุ"

ท่านอาจารย์บอกว่าวันแรกจะขับสิ่งไม่ดีออกไป

บางคนอาจมีอาการถ่ายท้องก็ได้

พวกเราก็เลยใช้เป็นคำภาวนาระหว่างทำงานไปเลย

บางช่วงก็สวดพร้อมกันเสียงดัง

เพื่อช่วยคนที่ยังสวดไม่คล่องให้สวดคล่องขึ้น

ซึ่งก็ได้ผลดีเพราะสำหรับตนเองนั้น

ยังสวดไม่คล่องต้องเปิดโพยดูเพราะมักจะสวดสลับวรรคกันหากตอนสวดไม่มีสมาธิ

แต่หลังจากสวดไปเรื่อย ๆ ก็สวดได้คล่องไม่สลับวรรคแล้วค่ะ

สิ่งที่ได้จากค่าย 13

ที่เด่นชัดในความรู้สึกก็คือ

จะขอบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วย

ไม่ว่าจะเป็นตนเอง หรือผู้อื่น

จะต้องมีความศรัทธา + มีความเมตตา + มีความสามัคคี (การรวมพลัง)

ความปรารถนาดี

จะช่วยแก้ไขปัญหา ความทุกข์ โรคภัยได้

ฉับพลันทันที่ 100 %

ป้าอุ๊ที่มาเข้าค่ายด้วย ได้ออกมาให้แง่คิดมุมมอง

ที่ทำให้รู้ว่าทำไม่ป้าอุ๊ถึงได้...สาว...สวย และอ่อนกว่าวัยมาก ๆ

นั้นก็คือ การคิด ... ให้คิดบวก

เลิกกรรมโทสะ

และบุญใหญ่อีกเรื่องหนึ่งก็คือ

การปกป้องบ้านสวนพีระมิด และอาจารย์อุบล

ในเฟสบุ๊ค ป้าอุไม่ได้ไปตอบโต้เขาเหล่านั้นด้วยถ้อยคำหยาบคาย

แต่ป้าอุ๊ได้ทำด้วยวิธีที่ชาญฉลาด และสุภาพ

คืิอการโพส ข้อความบุญ เรื่องราวดี ๆ เรื่องราวด้านบวกลงไปมาก ๆ

ผลไม่อยากจะพูดเลยเพราะเขาเหล่านั้นก็เข้ามาอ่านมาตามติด ติดตาม

แต่การกระทำนี้ก็ทำให้ป้าอุ๊บรรลุวัตถุประสงค์ คือ

การได้ปกป้องบ้านสวนพีระมิด และอาจารย์อุบล

ท่านอาจารย์บอกว่า

พระศรีอารย์ท่านต้องการให้ลูกหลานมาเขียนธรรมทาน

เพราะเป็นบุญใหญ่มาก

ใครที่ละเลยอีกหน่อยจะไม่ได้มาค่ายบ้านสวนฯ

นับว่าเป็นความเมตตาของท่าน

เป็นการกระตุ้นให้ลูกหลานทำความดีแบบง่าย ๆ

แต่ได้บุญใหญ่ ได้แบบต่อเนื่องด้วย

เพราะใครอาอ่านได้นำใช้ไปปฏิบัติเกิดผลดีได้บุญ เราก็ได้ไปด้วย

และยิ่งบนเว็บไซต์ด้วยแล้ว

มีคนเข้ามาอ่านจำนวนมาก

ยิ่งได้บุญมาก

ไม่ต้องเสียเงิน ไม่ต้องเดินทาง ไม่ต้องเหนื่อย

 (ต่อครับ)  โดยต่อมานั้นจะเป็นกิจกรรมชมบารมีพระศรีอาริย์ โดยอาจารย์ได้อาราธนาบารมีพระองค์ท่านมาให้ทุกคนได้สัมผัสเช่นเคย โดยเมื่อเริ่มอาราธนาก็มีคนหายทันทีมากมาย แต่ก็ยังมีคนที่หลงเหลืออาการอยู่ จากนั้นคนที่เหลืออาการอยู่ก็ค่อยๆเดินขึ้นไปใกล้ๆท่านอาจารย์ทีละคน ซึ่งทุกคนต่างมีอาการดีขึ้น หรือบางคนก็หายจากอาการที่เป็นอยู่โดยทันที โดยในครั้งนี้ อ.อุบลท่านบอกว่า พระศรีอาริย์ท่านเน้นเรื่องการเขียนธรรมทานมาก โดยอาการที่เป็นอยู่ของหายๆคน พอบอกว่าจะตั้งใจเขียนธรรมทานให้มากขึ้น อาการก็หายทันที นี่ทำให้เห็นถึงสิ่งที่พระศรีอาริย์ท่านต้่องการจะสื่อสาร ว่าให้ลูกหลานทุกคนหมั่นเขียนธรรมทานกัน ให้มากขึ้นกว่าแต่ก่อน โดยมีหลายรายมากที่บอกว่าจะเขียนธรรมทานให้มากขึ้นแล้วอาการที่เป็นอยู่หายโดยทันที และบางท่านที่มีอาการอยู่ ก็ได้จับจี้องค์เทพสฟิงที่ท่านอาจารย์อุบลนำมาเป็นถุงให้พวกเราจับ โดยน่าจะมีมากกว่า20องค์ในถุงนั้น โดยอาการต่างๆที่เป็นอยู่ ก็เช่น

ป้าปู๊ ปวดหัวเข่า ส้นเท้า เมื่อรับบารมีแล้ว หายจากอาการที่เป็นอยู่

ดร.จิ๋ม มีอากการดีขึ้นที่หลัง หัวใหล่ และพอบอกว่าจะเขียนธรรมทานอาการที่เป็นอยู่ก็หายทันที

พี่มิ้ม มีอาการเจ็บคอ ปวดเอว เข่า และเมื่อชมบารมีแล้วอาการดีขึ้น และพอได้จับจี้องค์เทพสฟิงที่ท่านอาจารย์นำมาเป็นถุงซึ่งเบสคิดว่าน่าจะมากกว่า20องค์ ก็มีอาการดีขึ้นจนหายในที่สุด

พี่ภา ปวดแขน หลังจากได้รับบารมีพระศรีอาริย์แล้ว หายจากอาการปวดแขน  เป็นต้น

ซึ่งเบสคิดว่า สิ่งที่เบสได้รับจากค่ายนี้นั้น มีมากมายมหาศาล เช่น ได้รับความรู้ใหม่ๆ ได้รับรู้มุมมองชีวิตผ่านการเล่าเรื่องจากบุคคลต่างๆ ได้รับรู้วิธีช่วยคนในรูปแบบใหม่ๆ เช่น ถ้าเรามีจี้องค์เทพสฟิงแค่อันเดียว แต่ถ้าเรานึกว่า เรารัก อ.อุบล เรารักพี่เหมี่ยว รักพี่ขวัญ รักคนอื่นๆ ที่สวมจี้อยู่ ก็จะเป็นการเชื่อมสัญญาณจี้ให้จี้ของเรามีอานุภาพมากขึ้น ซึ่งทำให้ในตอนฉุกเฉิน ถ้าเรามีจี้องค์เทพสฟิงแค่อันเดียว แต่เรานึกถึงคนที่มีจี้ก็จะสามารถเชื่อมญาณจี้กับคนเหล่านั้นได้ และทำให้จี้ของเรามีอานุภาพมากขึ้น และเบสยังได้รับความสุขมากมาย ได้รับรู็วิธีการใช้จี้ช่วยคนโดยการเล่าจากคนอื่นๆว่าเขาเหล่านั้นใช้จี้ช่วยคนยังไงบ้าง และก็ได้ใช้ปัญญาในการคิดช่วยกับคนอื่นๆทำกิจกรรมต่างๆ ซึ่งสิ่งที่ได้รับจากค่ายนี้นั้น มันมากมายมหาศาลเหลือเกิน  ค่าย13 ที่เขาบอกกันว่าเลข13เป็นเลขอาถรรพ์ เป็นเลขที่ไม่ดีนั้น เบสคิดว่าค่ายนี้คงบอกให้หลายๆได้รับรู้ว่า ถึงจะเป็นอาถรรพ์แต่ถ้าพวกเราร่วมแรงร่วมใจกันสู้ เพื่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์แล้ว อะไรที่ไม่ดี ก็จะพลิก เปลี่ยนแปลง มาในทางที่ดีได้ โดยดูได้จากค่ายนี้ว่ามีอาการเปลี่ยนแปลงมากมาย ทั้งในเรื่องสถานที่ ที่สวยงามตระการตา และมีกิจกรรมที่สร้างสรรและเป็นประโยชน์ ดังนั้น ถึงจะอาถรรพ์ยังไง เบสก็คิดว่าก็สู้ใจของพวกเราไม่ได้หรอกครับ เหมือนกับที่เขาว่า ทุกสิ่งสำเร็จได้ด้วยใจ 

ตอนค่ำ่วันที่ 6 ท่านอาจารย์ได้ให้แบ่งกลุ่มทำ workshop

กลุ่มตนเองได้หัวข้อว่า

ถ้ามีคนมาปรามาสล่วงเกินอาจารย์อุบล เราจะมีวิธีการปกป้องอย่างไร

โดยได้ยกกรณีที่ คนที่มาค่าย 13 นี้

นั่งมอเตอร์ไซต์รับจ้างเข้ามาบ้านสวนฯ

แล้วมอเตอร์ไซต์รับจ้างได้พูดปรามาสล่วงเกิน

โดยที่เขาไม่ได้ปกป้อง

ในกลุ่มได้ช่วยกันเสนอความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ และมาสรุปร่วมกัน

กิจกรรมนี้เป็นการระดมสมองและแชร์ความคิด มุมมองของทุกคน

ถ้าคิดคนเดียวอาจใช้เวลามาก และบางครั้งอาจคิดไม่ออก

ทำให้เพิกเฉย และนิ่งดูดาย เพราะไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร

ในกลุ่มสรุปว่า

ควรพูดกับคนที่ปรามาสด้วยความเมตตา

ถ้าเขารู้จริงคงไม่พูดให้เกิดกรรมชั่วหรอก

ประมวลคำพูดจนถึงวันอาทิตย์ที่รายงานบนเวทีแล้วก็คือ

เมื่อฟังเขาพูด ให้เรานึกในใจว่า อาจารย์อุบลช่วยด้วยให้เขาเชื่อในสิ่งที่เราพูด

แล้วพูดว่า

อาจารย์อุบลไปทำอะไรให้คุณเดือดร้อน

คุณรู้จักอาจารย์อุบลดีแล้วหรือ

คุณเชื่อเรื่องเวรกรรมไหม จะกล่าวหาใครมันบาปนะ

เรื่องแบบนี้มันต้องพิสูจน์

อาจารย์ท่านสอนธรรมะของพระพุทธเจ้า กฏแห่งกรรมมีจริง

คนที่มาเขาได้ผลกันทั้งนั้น

เคยเห็นไหมแบบฉับพลันทันทีหนะ

ธรรมทานการเข้าค่าย 13 (6 - 7 ต.ค.55)

     เช้าวันเสาร์ - การเดินทางลุ้นตลอดทางค่ะ ท้องฟ้าครึ้มฝนแกมีอย่าพึ่งมานะคะ จากคลอง3 ตามเส้นทาง รังสิต - นครนายก แต่มาสะดุดเขตต.เขาเพิ่ม งงๆ ลังเลกับเส้นทาง จะเลี้ยวไปทางบ้านสวนพีระมิดตรงไหน ป้ายที่ถนนใหญ่หายไป จนเลยไปทางแก่งคอย  เอ๊ะ!!!!    เลี้ยวกลับทันที

"อ.อุบลช่วยด้วย"

ของให้เจอทางเลี้ยวไปบ้านสวนฯด้วยค่ะ

ผลคือเจอค่ะ พอถึงหน้าบ้านฯก็สาธุกันใหญ่

                         คุณธนาเรียกระดมพล งานเริ่ม 9 โมงเช้า พออ.อุบลให้โอวาทสำหรับค่าย 13  การท่องบทพระศรีอาริย์ 99 จบในหนึ่งวัน ติดต่อกัน 9 วัน จะเกิดผลกับชีวิตผู้น้ันด้านบวกทุกทาง แนะนำผู้มาบ้านสวนฯครั้งแรก และผู้ที่เรียกเสียงฮือฮา เพราะหน้าตาช่างแตกต่างกับอายุมั๊กๆเป็นผลจากการปฏิบัติธรรม ก็คือป้าอุ๊นั่นเองค่ะ เสร็จแล้ว ได้ลงมือสร้างบุญแรงกาย ส่วนหนึ่งไปทำงานเกษตร ทำอาหาร ทำงานตัดเหล็ก  มัดเหล็กเส้น ช่วยกันขนอิฐบล๊อค สายพานถังปูน ขณะทำงานมีเสียงบอกต่อๆกันว่าให้จับลมหายใจ ท่องบทพระศรีอาริย์ฯไปด้วย  บางช่วงฝนตก แต่แรงสร้างบุญของทุกท่านก็ไม่หวั่นค่ะ พอครบทุกหลุม ก็ยกโขยงกันไปมัดเหล็กเส้นสำหรับหล่อคานรู้สึกได้ว่าตัวเองสนุกเพลินดีค่ะท่องบทพระศรีอาริย์ไปด้วย มัดไปด้วย ทั้งที่ไม่เคยทำ จนคุณธนามาประกาศให้ทุกคนไปล้างมือแล้วไปทานข้าวกลางวันได้แล้วครับ  งงมากเพราะเวลาผ่านไปเร็ว ถึงเวลากินแต่ไม่หิว

                           ช่วงบ่ายกลับมาช่วยกันมัดเหล็กเส้นกันต่อ ระหว่างมัด ได้รับความเมตตาจากอ.อุบล มาให้กำลังใจกลุ่มมัดเหล็กเส้น กระตุ้นให้ท่องบทพระศรีอาริย์ เพราะคนที่ยังไม่ทราบบทว่ายังไง จะได้ท่องตามกันได้ ท่องกันไปเริ่มร้อนนิดๆ มีแสงแดดโผล่ออกมาทักทายเป็นบางครั้ง ฝนไม่ตกแล้ว  อยู่ดีๆก็มีลมพัดมาเย็นๆ อ.อุบลเนรมิต พัดลมให้ค่ะ

                                                   (โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ)

ตอนท้ายวันอาทิตย์ ท่านอาจารย์ได้บอกวิธีปฏิบัติ คือ การสวดมนต์

ก่อนนอนให้สวดมนต์ไหว้พระ

นะโม ๓ จบ 

ให้สวดอิติปิโส 1 จบ

อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ.

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูฮีติ.

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเณยโย อัญชะลีกะระณีโย อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ.

พระคาถาบูชาพระศรีอาริย์ 

เมตตานะ   ศรีอาริยะเมตโต   พุทธานะมะ 

สันติเกโล   อนาคามิ    สาธุ สาธุ สาธุ

------------------

คาถาพพระยายม

ปะโตเมตัง  ปะระชีวินัง   สุคโตจุติ  

จิตตะเมตะ   นิพานนัง     สุขโตจุติ

------------------

พระคาถาบูชาท่านท้าวเวสสุวรรณ

อิติปิโสภะคะวา ยะมะราชาโน   ท้าวเวสสุวรรณโณ มรณังสุขัง

อะระหังสุคะโต นะโมพุทธายะ        ท้าวเวสสุวรรณโณ จาตุมหาราชิกา

ยักขะพันตา ภัทภูริโต  เวสสะพุสะ พุทธัง อะระหัง พุทโธ

ท้าวเวสสุวรรณโณ นะโมพุทธายะ

------------------

และคาถาเงินล้าน 

        สัมปะจิตฉามิ (คาถาสนองกลับ)

        นาสังสิโม (คาถาพระพุทธกัสสป)

        พรหมา จะ มหาเทวา สัพเพยักขา ปะรายันติ (คาถาปัดอุปสรรค)

        พรหมา จะ มหาเทวา อภิลาภา ภะวันตุ เม (คาถาเงินแสน)

        มหาปุญโญ มหาลาโภ ภะวันตุ เม  (คาถาลาภไม่ขาดสาย)

        มิเตพาหุหะติ (คาถาเงินล้าน)

        พุทธะมะอะอุ นะโมพุทธายะ

        วิระทะโย วิระโคนายัง วิระหิงสา วิระทาสี วิระทาสา วิระอิตถิโย

        พุทธัสสะ มานีมามะ พุทธัสสะ สวาโหม (คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้า)

        สัมปะติจฉามิ (คาถาเร่งลาภให้ได้เร็วขึ้น)

        เพ็ง เพ็ง พา พา หา หา ฤา ฤา (คาถามหาลาภ)

การสวดจะใช้อิริยาบทใดก็ได้ นั่ง นอน ยืน เดิน

ให้สวดบทบูชาพระศรีอารย์ให้มากหน่อย

สวดจนหลับไป จิตทรงเป็นฌาณ

ตื่นเช้ายังนอนอยู่ให้สวดเหมือนก่อนนอน

การสวดนั้นทำได้ตลอดเวลา อย่าปล่อยให้จิตว่างจากความดี

ตอนจบได้แง่คิดมาว่า

การที่เวลาเราใช้รหัสอาจารย์อุบล

แล้วท่่านอาจารย์ให้เราอุทิศบุญให้เทวดารักษาตัวอาจารย์อุบล

และได้สอนให้อุทิศบุญให้วิญญาณทั้งหลาย นั้น

จะส่งผลกับเรามาก จะช่วยเราเวลาเดือดร้อนมีภัย คือ

ท่านอาจารย์บอกว่าเวลาเกิดภัยพิบัติ

จะมีเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายของเรา

ที่ได้รับโอกาสจากท่านพระยายมราชมาเอาคืนจากผู้ที่เบียดเบียนเขา

ทำนองเดียวกัน

สวรรค์ก็เมตตาจะรวมรวมสรรพเทวดา

ที่เราเคยอุทิศบุญให้ท่านเหล่านั้น มาช่วยเรา

จากความเห็นที่ 427 (1632984) ตรงข้อความ ไหน ๆ ก็มาแล้ว เข้ามาพิสูจน์กันก่อน ผมว่าเป็นความคิดเห็นที่ผิดเพราะเขาเคยดูรายการคุยไปแจกไปซักตอนหรือไม่ก็ยังไม่รู้  จะผิดกฏทำให้คนในกลุ่มที่เสนอความคิดเห็นจะเดือดร้อนได้ ควรนำกฏระเบียบของบ้านสวนนำมาพิจารณาด้วย

กราบเรียน อ.อุบล อ.มงคล และ คุณท็อป

เรื่อง ธรรมทานในวันเข้าค่าย 6-7 ต.ค.55

        จินได้รับโอกาสให้ไปบ้านสวนพีระมิดเป็นครั้งแรกรู้สึกตื่นเต้นมากในคืนวันศุกร์ และได้เตรียมของพร้อมทั้งของที่ไปร่วมทำบุญและของใช้ส่วนตัว วันรุ่งขึ้นได้ออกเดินทางตี 5.30 น. ถึงบ้านสวนประมาณ 7.20 น.
         สิ่งแรกที่ได้สัมผัสบรรยากาศบ้านสวนพีระมิดรู้สึกได้ถึงความสดชื่น ความเป็นธรรมชาติ ความเรียบง่ายแต่มีกฏเกณฑ์ กติกา ความมีวินัยของลูกบ้านสวนฯ  ทุกคนมีน้ำใจ แนะนำ ช่วยเหลือ ต้องขอบคุณคุณธนาที่ได้แนะนำในกระทู้ค่าย 13 ว่าต้องเตรียมตัวอย่างไรก่อนไปบ้านสวนฯทำให้คนมาใหม่ไม่ทำผิดกฏ และ ปฏิบัติตัวได้ถูกต้อง
         หลังจากลงทะเบียน และ ได้ทราบห้องพัก จินได้พักห้องพีระมิดสีเหลือง มีสมาชิกพักด้วยกันทั้งหมด 7 คน ทุกคนน่ารักเป็นกันเอง แนะนำกัน ต้องขอบคุณคุณยุ้ยที่แนะนำเรื่องหากเข้าห้องน้ำแล้ว ต้องเติมน้ำให้เต็มทุกครั้งทั้งในถังเล็กและถังใหญ่ และหลังเข้าต้องสะอาดกว่าก่อนเข้า ซึ่งเป็นวิธีการที่ดีมากค่ะ เพราะคนที่มาเข้าต่อจากเราจะได้เข้าห้องน้ำที่สะอาดทุกครั้งและจิตใจพายินดีมีความสุขที่มาเข้าห้องน้ำสะอาดไม่สกปรก นี่ก็เป็นการทำบุญน้อยๆอย่างนึงแล้วค่ะ
        หลังเก็บของเรียบร้อยแล้วได้ใช้แรงกายพบน้องมิ้มกำลังมาหยิบจอบเพื่อไปขุดแปลงผักจึงได้ไปหยิบจอบและเดินร่วมไปกับน้อง ทุกคนที่แปลงผักทำงานกันอย่างขะมักเขม้น อากาศเช้าวันเสาร์ อากาศดี ทุกคนทำงานกันไปพูดคุย และ หัวเราะกันสนุกสนาน เป็นบรรยากาศที่อบอุ่น สำหรับคนมาใหม่มากค่ะ จินได้ขุดแปลงผักได้ไม่นาน คุณธนาได้ให้ทุกคนไปล้างหน้าแปรงฟัน เพราะคนมาก่อนวันเสาร์ตื่นเช้ามาก็มาทำงานแล้ว น่านับถือจริงๆค่ะ หลังจากนั้นทุกคนไปทานข้าวเช้าและมารวมกันปฐมนิเทศน์ค่าย 13 พร้อมกัน
         อาจารย์อุบลได้มาเปิดงานและกล่าวต้อนรับลูกบ้านสวนทุกคน และกล่าวว่าวันเสาร์ให้ทุกคนทำบุญด้วยแรงกาย และ ตอนกลางคืนจะมีกิจกรรม workshop ส่วนวันอาทิตย์จะพูดคุยเรื่อง ธรรมบำบัดแบบฉับพลันทันที ชมบารมีพระศรีอาริย์ และ เตือนภัยพิบัติขั้นวิกฤติ และอาจารย์ได้ถามว่าใครเพิ่งมาครั้งแรกบ้างให้ยกมือ ซึ่งมีคนมาใหม่ครั้งนี้เยอะมาก รวมทั้งจินด้วย และมีป้าอุ๊ ซึ่งจริงๆหากป้าอุ๊ไม่ได้บอกอายุคงไม่มีใครทราบว่าป้าอุ๊อายุ 50 กว่าแล้ว ดูสาวและสวยมากๆๆ อ.อุบลบอกว่าเหตุที่ป้าอุ๊สาวและสวยเพราะป้าอุ๊ได้ทำความดีแบบนินจา คอยปกป้องอ.อุบลและบ้านสวนฯโดยเข้าไปใน facebook ของบ้านสวนฯหากมีใครมา post ไม่ดีป้าอุ๊จะ post ข้อความที่ดีมีประโยชน์แล้วให้ข้อความไม่ดีนั้นตกไปอยู่ด้านล่างๆ ต้องขอบคุณป้าอุ๊ด้วยค่ะ
        หลังจากนั้นทุกคนได้แยกย้ายไปทำงานโดยคุณธนาแบ่งงานให้ วันนี้มีงานโม่ปูน ขนปูน  เพื่อเทลงหลุมทำเสาปูน งานผูกเหล็ก ตัดเหล็ก ในช่วงเช้าจินได้ไปขนปูนที่โม่แล้ว โดยทุกคนได้ยืนกันแบบมดงาน ยืนห่างกันหนึ่งช่วงแขน แล้วส่งต่อถังใส่ปูนที่ผสมดิน ปูน หิน เรียบร้อยแล้ว ส่งต่อกันไปเรื่อยๆ ทุกคนทำงานโดยมีใบหน้ายิ้มแย้ม แม้แต่เด็กเล็กๆ 6 ขวบ ยังมาช่วย แม้จะเป็นงานกลางแจ้ง แต่เด็กๆก็ทำเต็มที่ น่ารักและน่ายินดีมากๆ ค่ะ เช้าวันเสาร์วันนั้นไม่มีแดด ทำไปสักพักมีฝนตกโปรยๆลงมาแต่ไม่หนัก แต่ทุกคนก็ยังทำงานต่อ จินแปลกใจและได้คติสอนใจว่าหากทุกคนทำงานด้วยความสามัคคี เต็มใจ ไม่เกี่ยงงานกัน เราจะทำงานด้วยความสุขใจ ขอย้ำว่าสุขใจจริงๆ แม้แต่คุณป้า ที่อายุมากแล้ว ยังทำอย่างขยันขันแข็ง เป็นภาพที่ประทับใจมากมากค่ะ
           ทำจนถึงเวลากลางวัน คุณธนาให้ทุกคนแยกย้ายไปทานอาหาร บรรยากาศการทานอาหารบ้านสวนทุกคนเข้าแถวกันเพื่อตักอาหาร อย่างมีระเบียบ โรงครัวสะอาดมาก ไม่น่าเชื่อว่าตึกโรงครัว ที่พัก ลูกบ้านสวนช่วยกันทำทั้งหมด มีพี่คนนึงเล่าว่าจริงๆ อ.อุบล จะให้ช่างมาทำก็ได้แต่อาจารย์มีความแยบยลให้ลูกบ้านสวนทำเพื่อได้ใช้แรงกายทำบุญเพราะในขณะที่เราทำงาน ใช้แรงกาย เราทำเต็มแรง ทำเต็มที่ เต็มกำลัง บุญที่ทำนั้นบริสุทธิ์มาก และได้ทั้ง พลังปราณ และ พลังมโนธาตุด้วย และ ทำในสถานที่ที่เป็นเนื้อนาบุญด้วยแล้ว พลังบุญจะเต็มที่เช่นกัน
         ช่วงบ่าย คุณธนาแจ้งว่างานปูนเพียงพอแล้วให้ทุกคนมาทำงานผูกเหล็ก ตัดเหล็กต่อ เป็นงานที่สนุกมาก จินไม่เคยทำมาก่อน จึงได้น้องน้องสอนให้ ครั้งแรกทำแบบเก้เก้กังกัง ทำสักพักก็เกิดเป็นความชำนาญ จะว่าไปทุกขั้นตอนของการทำงานเราได้ข้อคิดดีดีเสมอ สามารถเอามาใช้ในชีวิตประจำวันได้ทั้งสิ้น การผูกเหล็กในครั้งแรกต้องเหล็กมา 4 เส้นก่อน และนำเหล็กที่ได้ดัดแล้วเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ามาคล้องเหล็ก 4 เส้นนั้นโดยให้ระยะห่าง 1 ช่วงคีมหนีบแล้วนำลวดเล็กๆพันไว้แบบผูกเชือก หลังจากนั้นนำเล็กอีกสองเส้นมาพาดไว้ตรงกลาง แล้วนำลวดเล็กๆผูกไว้อีกให้แน่น ระหว่างทำ อ.อุบล ได้มานั่งอยู่ใกล้ๆพวกเราซึ่งเป็นกำลังใจอย่างมาก จริงๆ อาจารย์ไม่ต้องมานั่งกับพวกเราก็ได้ แต่ด้วยความมีเมตตา อาจารย์ได้นำพัดลมมาเปิดให้ และนั่งอยู่ใกล้ๆ และสอนพวกเราให้ท่องคาถาบูชาพระศรีอาริย์ตลอดเวลา โดยอาจารย์สอนว่าให้ท่องคาถานี้ วันละ 99 จบ เป็นจำนวน 9 วันจะทำให้มีสิ่งดีดีเกิดกับตัวและพระศรีอาริย์จะคุ้มครอง แต่ต้องท่องด้วยความศรัทธา จริงใจ และให้พูด สาธุ สาธุ สาธุ ตอนจบ ได้ ไม่ต้องพูด สาธุ สาธุ สาธุ ทุกครั้ง

"เมตตานะ ศรีอาริยเมตโต   พุทธานะมะ สันติเกโล นาคามิ"

หลังจากทำเสร็จช่วงบ่าย คุณธนาให้ทุกคนแยกย้ายไปอาบน้ำ และ ทานข้าว เพื่อเตรียมตัวกิจกรรมช่วงเย็นต่อค่ะ

                                                                      มีต่อค่ะ

ความเห็นที่ 431 (1632993)
จากความเห็นที่ 427 (1632984) ตรงข้อความ ไหน ๆ ก็มาแล้ว เข้ามาพิสูจน์กันก่อน ผมว่าเป็นความคิดเห็นที่ผิดเพราะเขาเคยดูรายการคุยไปแจกไปซักตอนหรือไม่ก็ ยังไม่รู้  จะผิดกฏทำให้คนในกลุ่มที่เสนอความคิดเห็นจะเดือดร้อนได้ ควรนำกฏระเบียบของบ้านสวนนำมาพิจารณาด้วย
ผู้แสดงความคิดเห็น จุมพล บัวโต วันที่ตอบ 2012-10-08 09:26:48

ขอบคุณค่ะ

ข้อความที่คุณ จุมพล ท้วงติง เป็นความคิดส่วนตัวค่ะ

และได้แก้ไขแล้ว

ตามความเห็นดั้งเดิม

ความรู้สึกจากการเข้าค่าย 13

    เลข 13 เป็นเลขแห่งความเปลี่ยนแปลงจริง ๆ  ตั้งแต่การตกแต่งสถานที่ ตลอดจนพิธีการในงานก็เปลี่ยนรูปแบบไปด้วย ทำให้รู้สึกตื่นเต้นกับความแปลกใหม่ ต้องคอยลุ้นตอนต่อไปอยู่เรื่อย ๆ

    ปกติเวลาเข้าค่ายที่ผ่านมาก็จะเป็นการฟังคำบรรยายจาก ดร.อาจอง และฟังธรรมทานต่าง ๆ ของแต่ละคนที่มาเข้าค่าย

    แต่ค่าย 13 นี้ เป็นการปรับเปลี่ยนแปลงรูปแบบ  ซึ่งคนที่มาเข้าค่ายก็ไม่มีใครรู้ ทำให้สนุก ตื่นเต้น และทุกคนได้มีส่วนร่วมในงาน เป็นการระดมความคิดในแง่มุมต่าง ๆ ของผู้ร่วมงาน โดยท่าน อ.อุบล จะมีโจทย์คำถามให้มา แล้วให้พวกเราแบ่งออกเป็นกลุ่ม ๆ แสดงความคิดเห็นของแต่ละคนออกมา แล้วให้หัวหน้ากลุ่มสรุปแล้วตอบโจทย์ท่านอาจารย์ โดยออกไปนำเสนอ

    ความรู้สึกส่วนตัวแล้วชอบค่ะ เราได้มีส่วนร่วมในการทำงาน ได้มีโอกาสแสดงความรู้สึกของเรา ความเห็นของเรา และได้ใช้ความคิดของเรา ซึงก็เกิดจากแนวทางความรู้ที่ท่านอ.อุบลสอนเรามา แต่ว่าเรารับมาได้แค่ไหน สามารถนำมาใช้ได้แค่ไหน ผิดหรือถูก เราก็จะได้นำมาปรับปรุง และพัฒนามัน เพื่อที่จะได้ช่วยเผยแพร่ และช่วยคนที่เขาไม่ได้มีโอกาสได้รู้อย่างเรา

    โดยส่วนตัวของแหม่มนั้น อยากให้คนอื่นได้มีโอกาส พบเห็นสิ่งเหล่านี้ ที่ทำให้เรามีความสุข เราได้ทำบุญที่มีอานิสงค์จริง ๆ เราได้พบพระอรหันต์แล้ว ตรงนี้จะทำให้พ้นทุกข์ และมีโอกาสที่จะรอดพ้นจากภัยพิบัติได้

    สรุปแล้ว ค่ายนี้ทำให้เรามั่นใจว่า เรามีหน้าที่ที่จะต้องช่วยผู้คน และเราต้องทำได้ เหมือนเป็นการซ้อมใหญ่ เพื่อออกปฏิบัติการจริง

 กราบเรียน อ.อุบล อ.มงคล และ คุณท็อป

เรื่อง ธรรมทานในวันเข้าค่าย 6-7 ต.ค.55

        ในคืนวันเสาร์ ก่อนเข้าสู่การแสดงอ.มงคลได้มีความกรุณาโชว์ภัยพิบัติทั้งจากหนังและเรื่องจริงที่เกิดขึ้นให้ได้ชม หลังจากนั้นได้มีการแสดงโชว์  2 โชว์และการแสดง 1 โชว์ โชว์แรกถวาย อ. อุบล ซึ่งเพลงที่เลือกมานั้นคุณอัมบอกว่าฟังทีไรนึกถึง อ.อุบล เสมอ เพราะ อ.อุบล เป็นผู้ให้ เป็นแม่พระทางธรรมของพวกเรา อ.อุบลได้ให้รางวัลเป็นอุปกรณ์สารภาพบาปแต่มีอานุภาพมากเพราะผู้ที่โชว์ได้รับต่างมีปิติ ขนลุก มีความสุขมาก อ.อุบล บอกว่า ปัจจุบัน อ.อุบลพบความสุขที่แท้จริงแล้วคือการช่วยเหลือพวกเราทุกคนให้พ้นทุกข์ สถานที่แห่งนี้บ้านสวนฯ จริงๆไม่ต้องสร้างแบบนี้ ไม่ต้องมีโรงทาน ไม่ต้องมีการสร้างเวที ห้องประชุม ไม่ต้องสร้างตึกเพิ่ม แบบนี้ เพราะจริงๆ อาจารย์อยู่กันเพียง 3 คน เท่านั้น แต่อาจารย์อยากช่วยเหลือพวกเราทุกคนให้พ้นทุกข์ ให้ได้รับความสุข ในขณะที่เขียนจินเองก็น้ำตาซึม จินต้องขอบคุณอาจารย์มากนะค่ะที่มีเมตตากับพวกเราทุกคนค่ะ ขอทำความดีตามที่อาจาย์สอนเพื่อเป้าหมายสู่นิพพานค่ะ
        โชว์ที่สองก็เป็นโชว์ที่น่ารักเช่นกัน อ.อุบลได้ให้โชว์แรกและโชว์ที่สองได้รับรางวัลพร้อมกันและให้แนะนำตัวและอ.อุบลได้แนะนำว่าแต่ละคนได้หายจากอาการบาดเจ็บจากอะไรบ้างเช่นน้องจากพังงา หายปวดหัวโดยกราบอาจารย์จากด้านล่างเวทีแล้วหายและเมื่อได้รับอุปกรณ์สารภาพบาปแล้วอาการปวดเอวหายไป น้องจากเชียงใหม่ใช้รหัสอ.อุบลช่วยด้วยแล้วหาของเจอ ก่อนแสดงโชว์ปวดหัวแต่หลังการแสดงอาการปวดหัวหายไป น้องจากลพบุรี แมวหาย แมวป่วย ใช้รหัสอ.อุบล ช่วยด้วยแล้วหาย และได้ใช้จี้ช่วยลูกค้าด้วย คุณอ๋อย ห้อยจี้แล้วโดนสุนัขกัดปลายนิ้วมือ แต่ไม่มีแผล แต่ชาๆที่มือเท่านั้น คุณอุ๊ ขอให้มีปัญญาเวลาที่ไม่สบายใจแล้วสามารถแก้ปัญหาได้ทุกครั้ง ดร.จุ๋ม อ.อุบลได้เมตตาต่ออายุคุณพ่อคุณแม่และคุณจั๋มน้องสาวให้หายจากอาการไข้สูงไม่ลด โดยคุณจุ๋มได้นำเงินของคุณจั๋มมาร่วมบุญกับบ้านสวนฯและขอบารมี อ.อุบล โดยอ.อุบลได้เอาบุญของอาจาย์ช่วยคุณจั๋ม เมื่อกลับไปที่รพ. ไข้ของคุณจั๋มลดลงและพูดคุยได้ตามปกติ หลังจากนั้นคุณจุ๋มไปเขียนธรรมทาน อาการคุณจั๋มดีขึ้นเรื่อยๆ อ.อุบล สอนว่า การเขียนธรรมทานก็เพื่อตัวเรา จึงให้ทุกคนหมั่นเข้าไปเขียนธรรมทานทุกวันค่ะ และการใช้รหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วย หากเราไม่บอกต่อ ไม่ใช้จี้ช่วยเหลือคนอื่น ต่อไปก็จะใช้ไม่ได้ผล เพราะเมื่อเราหายดีแล้วต้องไปช่วยเหลือคนอื่นต่อๆไป เหมือนที่เราได้รับการช่วยเหลือจากอาจารย์อุบล
        อาจารย์อุบลแจ้งว่าที่บ้านสวนฯมีการทำปุ๋ยจากใบไม้ การทำไบโอแก๊ส หากหน่วยงานใดต้องการศึกษาสามารถขอทำเรื่องอนุญาติมาดูงานได้ และจะมีธรรมบำบัดและชมบารมีพระศรีอาริย์ให้ด้วย
        การแสดงสุดท้ายเป็นการแสดงรจนาตามหาคู่ ซึ่งทุกคนแสดงได้ดีมาก พร้อมสอดแทรก ธรรมะ ในการแสดงด้วย และทุกคนได้รับรางวัลเป็นอุปกรณ์สารภาพบาปซึ่งมีอานุภาพมากกว่าปกติทำให้พบความสุขในทุกเรื่องค่ะ
        หลังจากนั้นอาจารย์อุบลได้ให้ทุกคนแบ่งกลุ่มเพื่อทำ workshop กลุ่มละประมาณ 15 คน ในกลุ่มได้รับหัวข้อ "หากมีคนมาลบหลู่ อ.อุบล เราจะทำอย่างไร" ในกลุ่มได้มีหลายความคิดเห็นโดยมีคุณธนามาช่วย guideline ให้ว่าควรให้ทุกคนแสดงความคิดเห็น เขียนไว้และมาสรุปตอนหลัง โดยในกลุ่มแบ่งเป็น 1.มีคนมาลบหลู่แล้วเราได้ยิน 2.ลบหลู่ใน internet ในข้อ 1 ทางกลุ่มนำตัวอย่างจากมีมอเตอร์ไซต์มาส่งคนมาค่าย13 แล้วบอกว่าบ้านสวนฯ มีหลอกลวง มีการระดมทุน เราจะตอบว่าคุณรู้จักอ.อุบล ดีแค่ไหน
อ.อุบล ไปทำอะไรให้คุณเดือดร้อน
คุณเชื่อเรื่องเวรกรรมไหม จะกล่าวหาใครมันบาปนะ
อาจารย์ท่านสอนธรรมะของพระพุทธเจ้า กฏแห่งกรรมมีจริง
คนที่มาเขาได้ผลกันทั้งนั้น
ข้อ 2 ให้ทำโดยวิธีของป้าอุ๊ โดย post ข้อความดีดีไปเรื่อยๆจนข้อความไม่ดีตกมาอยู่ล่างๆเอง

        หลังจากนั้นอ.อุบลได้ทำเตาปิ้ง มันสำปะหลัง อาหารอื่นๆและได้กรุณาจัดกระเช้าผูกกับต้นไม้และนำผลไม้ใส่ไว้ให้พวกเราลูกบ้านสวนได้กินกัน ต้องขอขอบคุณที่อาจารย์เมตตาและเป็นการต้อนรับที่อบอุ่นประทับใจในการมาครั้งแรกเป็นอย่างมากค่ะ หลังจากพวกเราได้อิ่มท้องแล้ว อ.อุบลได้มีความกรุณาให้ถ่ายรูปร่วมกับอ.อุบลและให้แต่ละคนเล่าประสบการณ์การใช้วัตถุมงคลต่างๆ มีน้องชิมจากนครสวรรค์ ขายอุปกรณ์เกี่ยวกับไหมพรมได้บูชานี้องค์สฟิงซ์จำนวน 12 องค์ โดยสั่งให้ตัวเองและลูกค้าที่อยู่กรุงเทพ เมื่อวันที่พัสดุมาส่งน้องชิมได้วางไว้โดยยังไม่ได้ไปเปิดเพราะมีลูกค้ามาเข้าร้านซื้อของ แต่เป็นที่น่าแปลกใจว่าลูกค้าเข้าร้านมาไม่หยุด ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ทำให้น้องชิมศรัทธาเป็นอย่างมากและปัจจุบันน้องมีจี้องค์สฟิงซ์แขวนที่คอจำนวน 9 องค์ โดยอ.อุบลสอนว่าหากเราบูชาโดยไม่มีความอยาก เราได้จะทุกอย่างที่เราปรารถนาและการห้อยจี้ 9 องค์จะมีอานุภาพมากเพราะเป็นการรวมพลังของทุกสิ่งในจักรวาลถึง 9 เท่า และได้ให้ทุกคนที่มีอาการป่วยอยู่ได้ลองสวมสร้อยของน้องชิมดู ณัฐากาญจน์เองตอนนั้นมีอาการปวดแขนทั้งสองข้างอยู่ อาจารย์จึงได้ลองสวมสร้อยของน้องชิม รวมทั้งที่ตัวเองใส่อยู่รวมเป็น 10 องค์หลังจากสวมสร้อยแล้วรู้สึกเบาโล่งที่แขนมาก ป้าคนนึงมีอาการหูตึง ได้ยินไม่ชัด เมื่อได้ลองสวมแล้ว หูได้ยินชัดขึ้น น้องผู้หญิงเดินเท้าข้างนึงไม่ตรงเวลาเดินเท้า เท้าจะบิดเข้าด้านในตั้งแต่เกิด เมื่อสวมสร้อยแล้ว ทุกคนนับพร้อมกันว่า 1 2 3 ไปเรื่อย สักระยะทุกคนสามารถเห็นได้เลยว่าน้องสามารถเดินเท้าได้ตรงขึ้นไม่บิดเข้าข้างในด้วย ยินดีด้วยนะค่ะ ที่น่านับถืออีกท่านคือร.ศ. จากมหาวิทยาลัยท่านนึงได้พาลูกน้องมาบ้านสวนฯเพื่อให้มีศีลธรรม และก่อนเป็นผอ.ท่านบอกว่าท่านจะเป็น ผอ.ที่มีพรหมวิหาร 4 มีศีลธรรม และได้พาลูกน้องมาหาอ.อุบล พิมพ์เอกสารแจกให้ลูกน้อง โดยผอ.บอกว่าท่านมีหน้าที่บอกให้ทุกคนได้ทราบแต่ไม่ได้ให้เค้าทำคนที่จะทำเค้าต้องทำด้วยตัวเค้าเองค่ะ คุณกระเต็นได้ใช้จี้ช่วยคุณพ่อเพื่อนที่เป็นมะเร็งไขสันหลังคุณพ่อมีอาการปวดหลัง โดยนำจี้แตะเนื้อตัวคุณพ่อเพื่อนและเอาน้ำพีระมิดให้ดื่ม คุณพ่อเพื่อนไม่ปวดหลัง หลังจากนั้น 2 วันคุณพ่อเพื่อนจากไปอย่างสงบ และก็เป็นการจบกิจกรรมของวันเสาร์และทุกคนได้แยกย้ายไปพักผ่อนและเตรียมพร้อมในการทำกิจกรรมในวันอาทิตย์ค่ะ

มีต่อค่ะ 

บรรยากาศในงานค่าย 13

ขอเหลาบางช่วงในคำคืนของวันเสาร์

ตอนที่อาจารย์ได้ทำบาบีคิวร์เลี้ยงพวกเราทุกคน

แล้วให้มานั่งล้อมวงใต้ต้นมะม่วงหน้าทางเข้า

ซึ่งอาจารย์ได้ประดับตกแต่งอย่างสวยงาม

บรรยากาศดูสบายๆ แต่รู้สึกอบอุ่นเป็นกันเอง

แล้วคุณธนาก็ได้เชิญคุณ ชิม ออกมาเหลา

การบูชาจี้องค์สฟิงค์

คุณชิมเหลาว่ามีคนรู้จักฝากบูชาจี้ 12 องค์

พอกล่องพัสดุที่มีจี้ 12 องค์ไปถึงที่ร้าน

ก็ทำให้มีลูกค้าเข้าร้านเยอะอย่างผิดปกติกว่าทุกวัน

จนทำให้ลูกน้องไม่มีเวลากินข้าวเลย

จนต้องยกกล่องพัสดุออกไปไว้ที่อื่นก่อน

เพื่อให้ลูกน้องได้มีเวลากินข้าว

และนี่เป็นสาเหตุที่ทำให้คุณชิมต้อง

ห้อยจี้ตั้ง 9 องค์ 

และท่านอาจารย์ก็ให้ทุกคนได้พิสูจน์ว่า

ถ้ามีจี้เยอะๆแล้วพลังจะเพิ่มขึ้นไหม

โดยให้คนที่อาการเจ็บปวดได้คลองจี้ 9 องค์

ของคุณชิม 

- ป้าปุ๊  พอได้คล้องจี้อาการที่ปวดแขนก็หายทันที

ขาที่เส้นยึดก็เดินได้ดีขึ้น อย่างชัดเจน

-คุณลิน เวลาเดินขาไม่ตรง พอคล้องจี้แล้ว

เดินขาก็ตรงขึ้น

-ป้าพร หูไม่ได้ค่อยได้ยิน พอคล้องจี้แล้ว

ฟังอาจารย์พูดชัดขึ้น

ขอยกตัวอย่างแค่ 3 คนที่อาการดีขึ้นอย่างชัดเจน

จนทำให้พวกเราทุกคนตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น

แต่ว่าตอนท้ายคุณชิมเจ้าของจี้ 9องค์

บอกอาจารย์ว่ามีอาการปวดที่ขา

แล้วทำไมจี้ที่คล้องคออยู่ตั้ง  9 องค์ไม่ช่วยเลยเหรอ

อาจารย์ก็บอกว่าเคยใช้ขาเดินไปในที่ไม่ดีหรือเปล่า

เคยไปทำอะไรที่คาราโอเกะ

พอคุณชิมได้รุ้สาเหตุ อาการที่ปวดขาก็หาย

ตรงนี้น่าคิดนะครับ

ถึงแม้ว่าเราจะมีจี้เยอะแค่ไหน

แต่ถ้าเราไม่สำนึกถึงความผิดของตัวเอง

ที่เคยทำมา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านก็คงไม่ช่วย

คนที่ยังกลับตัวกลับใจไม่ได้  ทำให้ผมนึกถึง

คำที่อาจารย์พูดว่า ถ้าใจเราศรัทธาเต็มร้อย

แค่นึกถึงอาจารย์ ท่านก็สามารถช่วยได้

มันอยู่ที่ใจเราว่ายังลังเล สงสัย อยู่หรือเปล่า

โยงมาถึงวันอาทิตย์

ท่านอาจารย์ได้แบ่งกลุ่มทำworkshop 

ขอยกตัวอย่าง กลุ่มน้องขวัญ ที่ได้รวมเอาจี้

จากสมาชิกในกลุ่มมาคล้องคอแล้วให้คนที่อาการเจ็บป่วย

มาสารภาพ ผลที่ได้ก็ดีขึ้นอย่างทันที

และน้องขวัญพอได้คล้องจี้หลายๆองค์

ก็รู้สึกได้ถึงพลังของจี้ คือมีอาการร้อนแผ่ออกมา

และกลุ่มของน้องสะเก็ดดาว

โดยรวมเอาจี้ทั้งหมดมาให้คุณก็อต ซึ่งมีอาการ

ถุงใต้ตาบวม และระคายเคืองตา คุณก็อตก็เอา

จี้มาแทงเข้าลูกกะตา อ๋อ ไม่ใช่นะครับ

แค่เอาจี้ทั้งหมดมาประคบเบาๆ

อาการบวมก็หายทันตาเห็น

สร้างความตกตะลึงแก่น้องสะเก็ดดาวอย่างมาก

และอีกคนหนึ่งพี่เจี๊ยบ  บริเวณเข่า จะมีหนังหนาๆ

สีดำๆ มีอาการคัน พอเอาจี้มาอธิฐานจิต

หนังหนาๆก็นิ่มขึ้น และขาวขึ้นอย่างชัดเจน

โยงมาถึงช่วงชมบารมีพระศรีอาริย์

ก็ให้คนที่อาการเดินผ่านอาจารย์

มีหลายๆคนเดินผ่าน  แต่อาการไม่หาย

และท่านอาจารย์ก็หยิบถุงที่มีจี้อยู่หลายองค์

ให้อธิฐานจิต อาการบางคนก็หาย 100 %

แต่บางคน ก็เหลือนิดหน่อย

และท่านอาจารย์ก็ได้เน้นย้ำให้ทุกคนกลับไป

เขียนธรรมทาน แล้วอาการต่างๆจะดีขึ้น

ค่ายนี้ท่านเน้นย้ำ เรื่องการเขียน

ธรรมทานมากๆ

ข้อสรุปตามความคิดเห็นของผมนะครับ

ในการทำ workshop ค่าย 13ทุกคนคงได้เห็น

อานุภาพของจี้แล้วนะครับ  แต่ว่าถ้าเราไม่มีบุญ

หรือถ้าใจเราไม่ศรัทธา เต็ม 100 ถึงจะมีจี้คล้อง

เต็มตัวท่านก็งคงปล่อยให้เราตาย

แต่หากว่าเรามีจี้หลายๆองค์ ขยันเขียนธรรมทาน

และศรัทธาเต็ม100 ขยันใช้จี้ ช่วยคนเยอะฯ

อะไรก็ฉุดท่านไม่อยู่หรอกครับ

แล้วสำหรับคนจนๆอย่างผมไม่มีเงินบูชา

จี้หลายๆองค์จะทำยังงัย

ท่านอาจารย์ก็ได้เฉลยว่าถ้าเราอยากได้พลังเพิ่ม

ก็ให้เรานึกถึงหน้าคนนั้น อยากได้พลังจากอาจารย์

ก็นึกถึงอาจารย์  แล้วใครที่ช่วยคนมาเยอะฯ

พวกเราจำหน้าเขาใว้ดีๆนะ อย่างน้องขวัญ

คุณธนา  น้องเบส แต่อย่าไปคิดถึงเรื่องอื่นนะครับ

ค่าย13 นี้ถือว่าได้เข้าเรียนแบบติวเข้ม

เอาแต่เนื้อๆ เห็นกันจะจะ เพื่อเตรียมตัวสอบ

เอ็นสะท้าน ปลายปีนี้

...................................

ขอขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนฯ

ท่านอ.อุบล และครอบครัว

ลูกบ้านสวนฯทุกท่านที่มีส่วนช่วยในงานนี้

ที่อนุญาติให้ผมได้เข้า13ขอบคุณครับ

ค่าย13

ค่ายแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

สัมผัสแรก

"นี่คือสถาน แห่งบ้านทรายทอง ลัลลา ลัลลา"

โอ้ อยากจะร้องเพลงวัยรุ่นเพลงนี้เจงๆครับ เพราะพอขับรถเลี้ยวเข้ามาสู่บ้านสวนพีระมิด ก็เห็นหน้าบ้านเปลี่ยนไปถนัดตา เพราะมีต้นไม้ พี่ๆสัตว์เล็กสัตว์น้อย น่าฮักมากมาย

และเห็นท่านอาจารย์อุบลกำลังนำลูกหลานตกแต่งบริเวณประตูกั้นทางเข้า เคลื่อนย้ายพระแม่ธรณีอยู่ครับ ตกแต่งจนวัยรุ่นต้องบอกว่า งามเวอร์ ขั่กๆ

แต่ที่ประทับใจสุดๆคือ บริเวณองค์พีระมิดองค์ใหญ่5องค์ ซึ่งท่านอาจารย์ได้นำกลุ่มพี่น้องเนรมิตรพื้นที่ใหม่ทั้งหมดกลายเป็นสรวงสวรรค์ในพริบตา

ต้องบอกตามตรงว่า ผมทึ่งกับไอเดียการจัดแบบนี้มากครับ เพราะเห็นที่นั่งมากมายรายล้อมต้นไม้ต่างๆ เรียกมีที่นั่งจุใจ และปูกระเบื้องสีอิฐรอบบริเวณจนกลายเป็นรีสอร์ตไปแว้วววว

ยิ่งมองเห็นบ้านพักหลังใหม่ซึ่งก่อนหน้านี้ก็เห็นว่าธรรมดาเพราะเป็นอาคารที่พัก ไม่โดดเด่น แต่ว่าพอตกแต่งล้อมรอบด้วยต้นไม้และเหล่าสัตว์ที่น่ารักรอบอาณาบริเวณ ทำให้กลายเป็นจุดเด่น และเป็นที่พักที่ดูมีสไตล์แบบรีสอร์ตขึ้นมาทันที งามล๊ายยหลาย

ที่ชอบอีกอย่างก็คือ ตามต้นไม้ดูร่มรื่นมากๆเพราะมีไม้กระถางเช่น กล้วยไม้ สีสันต่างๆเต็มไปหมด มีเหล่ากระรอก นกแก้ว ลิง และสารพัดสัตว์ห้อยโหนตามกิ่งไม้ ดูแล้วเหมือนอยู่ในอุทยานแห่งชาติย่อมๆ

แต่ไฮไลท์ที่พิเศษสุดของพื้นที่นี้ก็คือ บรรยากาศที่เย็น สบาย เย็นจนออกเป็นหนาวเย็นในช่วงกลางคืน ซึ่งแปลกกว่าที่อื่นๆในบ้านสวนฯซึ่งมีอากาศอบอ้าว แต่จุดนี้กลับหนาวเย็น เวลานอนก็ต้องบอกว่าห่มผ้านอนกันก๊าบบ 5555

สรุปสถานที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก สวยงามสวดยอดด เรียกว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่อย่างแรกที่ประทับใจมั่กกก

ความสำเร็จและการเปลี่ยนแปลงของบ้านสวนฯ

ก่อนที่จะลงรายละเอียด ผมขอมองภาพรวมของค่าย13ในมุมมองของตนเอง เพื่อให้พี่ๆน้องๆได้เห็นภาพรวมครับ

1.ผู้มาร่วมงาน และมุมมองที่เปลี่ยนไป

ถือว่าค่าย13นี้เป็นค่ายที่มีเวลาเตรียมตัวน้อยที่สุดดดด เพียงแค่ไม่กี่วัน และเป็นค่ายแรกที่ผู้คนสมัครกันมามากมายทั้งๆที่มีเวลาจำกัดและกฏระเบียบการคัดเลือกเคร่งครัดสุดๆ

มีสมาชิกหน้าใหม่เข้ามาร่วมงานนี้ประมาณ40%น่าจะได้เท่าที่เห็นคร่าวๆ คือเพื่อนๆเหล่านี้เพิ่งมาบ้านสวนฯเป็นครั้งแรก แม้ว่าจะติดตามบ้านสวนมาเป็นแรมปี หรือเพิ่งติดตามได้ไม่นานก็ตาม แต่ล้วนมีศรัทธาที่แน่วแน่ อยากมาร่วมงานนี้จริงๆ

ผมเห็นบางท่านอยากมาเพราะอยากหายจน หายเจ็บ อยากนั่นอยากนี่ในตอนแรก แต่พอกิจกรรมต่างๆผ่านไปผมสัมผัสได้ว่าผู้คนเหล่านี้กลับมีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป เพราะเริ่มเห็นได้ว่า คนที่จะทำให้เรามีความสุข หายเจ็บ หายจน ไม่ใช่ใคร แต่เริ่มที่ตัวเราเองก่อน และที่เป็นๆอยู่ทุกวันนี้เกิดจากผลกรรมที่ตนเองทำมาทั้งนั้น

ผมสังเกตจากกิจกรรมกลุ่ม Workshop ต่างๆได้เห็นวิธีการคิดของแต่ละท่าน ก็พอทราบได้แล้วล่ะครับว่าบ้านสวนฯได้เปลี่ยนแนวความคิดของแต่ละท่านที่เข้ามาให้อยู่บนโลกความเป็นจริง ไม่ใช่เพ้อฝัน รอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วย และรอมาอ้อนวอนร้องขอ โดยไม่ทำอะไรเลย

Ohhh Yesss !! สำหรับผมนี่คือความเร็จก้าวแรกที่สำคัญ

2.การชมบารมีพระศรีอาริย์

ครั้งอื่นๆที่ผ่านมา เช่นที่มหิดล โรงแรมเดอะแทรเวอเลอร์ และที่อื่นๆ เราได้สัมผัสพระบารมีพระองค์ท่านกันจะๆมาหลายครั้งแล้ว

แต่ครั้งนี้ผมถือว่าเป็นครั้งแรกจริงๆที่ได้เห็นผู้คนสัมผัสพระบารมีพระองค์ท่านได้แบบชัดเจนกันมากๆๆอาจจะเรียกว่า 100%เลย พบเห็นปรากฏการณ์ที่เหนือคำบรรยาย เช่น น้องลิน ซึ่งเดินขาบิด ฝ่าเท้าบิดเข้ามาเวลาเดินเหมือนเป็ด ก็หายทันทีอย่างน่าอัศจรรย์ น้องแพรแพร(ขอโทษนะครับหากจำผิด) สาวน้อยที่ขาบิดเวลาเดินเช่นกัน ก็หายจากอาการนี้แบบทันทีเช่นกัน ทั้งๆที่เป็นมาแต่เกิดเลย

ป๊าดดด...นอกจากนี้เหล่าบรรดาพี่น้องทั้งหลายก็มีแต่รอยยิ้ม เจอปรากฏการณ์อัศจรรย์หายทันที

ผมคิดว่าส่วนหนึ่งน่าจะมาจากว่า ทุกคนได้เข้ามาร่วมกิจกรรมบุญแรงกาย เพื่อถวายทุกๆพระองค์และพระศรีอาริย์ ดังนั้นจิตของแต่ละคนได้เปิดและพร้อมที่จะรับพระบารมีพระองค์ท่าน

และแน่นอนครับ บุญแรงกายที่แต่ละคนสร้างมามีอานิงค์ยิ่งใหญ่ครับ กำลังบุญมาก ซึ่งทำให้ทุกคนสามารถรับพระบารมีพระองค์ท่านได้อย่างชัดเจน

ค่ายนี้จึงเป็นค่ายที่ทุกคนมีแต่รอยยิ้มกลับบ้านกันอย่างมีความสุข

3.การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญของกิจกรรมในบ้านสวนฯ

พวกเราคงเห็นจนชินตาใช่ไหมครับว่าแต่ละครั้งนั้นท่านอาจารย์อุบลจะคอยช่วยทุกคน ถามแต่ละคนว่าทำกรรมอะไรมาบ้าง เรียกว่าท่านเมตตากับทุกคนในทุกค่าย ทุกงานเพื่อช่วยเหลือผู้คน

แต่งานนี้มาแปลก ไอ้ผมเองก็เซอร์ไพร้ส์สุดๆเช่นกัน ที่มีการเปลี่ยนรูปแบบกิจกรรมแบบไม่เคยคาดคิดมาก่อน เชื่อไหมครับทุกท่าน

แทนที่ท่านอาจารย์จะเมตตาบำบัดเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา แต่ครั้งนี้กลายเป็นว่า พี่น้องต่างคนต่างบำบัดกันเอง และมีการรวมพลังบุญ พลังปัญญา ความรัก ความสามัคคี ใช้ธรรมะบำบัดช่วยเหลือกันและกัน ผ่านกิจกรรมกลุ่ม Workshop

เรียกว่าโดนใจวัยรุ่นอย่างผมอย่างแฮงง... เพราะเห็นได้ชัดเจนว่า

1.ทุกคนได้มีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็น

2.ทุกคนได้แสดงบทบาทการเป็นผู้นำ ค่อยๆพัฒนากันไป

3.ทุกคนได้เรียนรู้วิธีการ เทคนิค การบำบัดโดยใช้จี้องค์เทพสฟิงซ์ และรหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วย ด้วยตนเอง 

4.เกิดการเรียนรู้ แบ่งปันประสบการณ์สำหรับผู้มาใหม่แบบใกล้ชิด เพราะที่ผ่านมาทุกคนได้แต่นั่งฟังท่านอาจารย์อุบลเมตตาบำบัดให้ แต่ไม่เคยรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วตัวทุกคนเองก็สามารถทำเองได้ ตามข้อ3

5.พากันหายแบบฉับพลันทันที และเกิดความมั่นใจในแต่ละคน ที่จะนำวิธีการนี้ไปช่วยตนเอง ผู้อื่นด้วยความมั่นใจ เรียกว่าเป็นการสร้างภาวะผู้นำ และสร้างจิตของผู้ให้ อย่างเป็นรูปธรรม

6.ทุกคนตระหนักและระดมความคิดเพื่อสร้างความเป็นหนึ่งเดียวในหน้าที่สำคัญที่จะช่วยโลกใบนี้ให้เข้าสู่ยุคใหม่ ด้วยหลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ที่งดงามและสามารถทำเป็นรูปธรรมแบบเห็นผลทันที

อื่นๆอีกมากมาย เล่าความประทับใจไม่หมดครับ เดี๋ยวค่อยมาโม้ต่อนะครับ

 กราบเรียน อ.อุบล อ.มงคล และ คุณท็อป

เรื่อง ธรรมทานในวันเข้าค่าย 6-7 ต.ค.55

        เช้าวันอาทิตย์ คุณธนามาเป่านกหวีดเพื่อให้ทุกคนได้มาออกกำลังกายกัน โดยให้ทุกคนได้ออกไปนำท่าคนละท่าและให้ทุกคนออกกำลังกายตาม สนุกสนานเป็นอย่างมากหลังจากนั้นให้ทุกคนแยกย้าย อาบน้ำ แปรงฟัน แล้วไปทานข้าว และมาพร้อมเพรียงกันทำกิจกรรมสำคัญต่อไป 
        หลังจากทานข้าวเสร็จทุกคนมารวมกันที่ห้องประชุมโดย
อ.อุบลได้เริ่มกิจกรรมธรรมบำบัดแบบ workshop โดยให้แบ่งกลุ่ม 10 คน และให้หัวข้อ
1.ปัญหาของแต่ละคน สุขภาพ การเงิน การงานและอื่นๆ
2.ให้แต่ละคนช่วยบำบัดเพื่อน
3.เมื่อบำบัดแล้วให้มารายงานผล
         อ.อุบลได้ให้ผู้นำกลุ่มขึ้นมาบนเวที โดยกลุ่มคุณเหมี่ยวได้บำบัดน้องผู้ชายที่ปวดตา ตาแดง บวม โดยนำจี้ปิดไว้ที่ดวงตา สักพักเมื่อนำจี้ออก ปรากฏว่า ตาหายแดงและบวม และเข่าขวาของคุณเจี๊ยบที่ด้านและเป็นสีดำ ก็บางลงเป็นสีขาวอย่างเห็นได้ชัด อ.อุบล บอกว่าที่คุณเหมี่ยวช่วยบำบัดแล้วได้ผลเพราะคุณเหมี่ยวช่วยคนเยอะ ช่วยคนพิการไว้มาก ทำให้คุณเหมี่ยวมีพลังในการช่วยคน อ.อุบล บอกว่าหากเราช่วยคนได้ 99 คนไม่ต้องใช้พลังจากจี้ พลังจักรวาลจะส่งผ่านตัวของคนๆนั้นได้เองและที่อาจารย์อุบลให้ทำ workshop และให้แต่ละคนช่วยเพื่อนนั้นเพราะเมื่อถึงเวลาภัยพิบัติมาถึง เราทุกคนไม่สามารถมาหาอ.อุบลได้ทุกคน เราจึงมีหน้าที่ที่ต้องช่วยเหลือคนอื่นโดยให้สารภาพบาปกับจี้ และ ใช้รหัสอ.อุบล ช่วยด้วย เพราะในหากที่คนคนนั้นสลบไม่สามารถพูดเองได้ เราสามารถช่วยพูดแทนได้ และที่น่าแปลกใจกลุ่มเด็กซึ่งคุณธนาเป็นหัวหน้ากลุ่มได้เสนอความคิดเห็นที่จริงใจและตรงๆว่าการช่วยเหลือคนอื่นทำได้โดย ให้เค้าอนุโมทนาหน้าจอ,ดูclipรายการคุยไปแจกไปครบ 9 ตอน,การเขียนธรรมทาน,การขึ้นเล่าธรรมทานบนเวที,การเลิกกินเนื้อสัตว์,การรักษาศีล5,การใช้จี้ช่วยคน ไม่น่าเชื่อว่าเด็กๆจะเก็บข้อมูลได้ครบถ้วนขนาดนี้ อนุโมทนาด้วยนะค่ะ
        อ.อุบลสอนว่าให้เราท่องคาถาพระศรีอาริยเมตไตร ให้บารมีคุ้มครอง กาย วาจา ใจ และท่องให้ได้ 99 จบต่องไว้ จนครบ 9 วัน ให้ท่องคาถาเงินล้าน ให้ใส่บาตรวิรัทโย ละคำว่าอยาก ละเนื้อสัตว์และคนที่มาบ้านสวนฯไม่จำเป็นต้องรวย ประสบความสำเร็จ แต่ต้องมีศรัทธาเต็มร้อยเท่านั้น รวมทั้งต้องมีศีล 5 มีพรหมวิหาร 4 มีความเมตตา คิดช่วยเหลือคนอื่นและมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวน บ้านจะปลอดภัย อย่างตัวอย่างลูกบ้านสวนที่อยู่อยุธยาน้ำท่วมทุกบ้านเป็นเมตรแต่หลังนั้นได้บูชาพีระมิดจากบ้านสวนน้ำมาเพียงแค่ตาตุ่มเท่านั้น มหัศจรรย์จริงๆค่ะ บางคนสารภาพกับแหวนก็หายจากอาการเจ็บป่วยได้ หรือ นำจี้ไปจุ่มน้ำแล้วดื่มก็หายได้แต่อาจารย์น่ารักพูดขำๆว่าควรนำไปล้างเหงื่อไคลออกก่อนนำไปแช่ให้คนอื่นดื่ม  
         ช่วงต่อมาเป็นหัวข้อชมบารมีพระศรีอาริย์ อ.อุบล ได้นำอีกหัวข้อคือนำภัยพิบัติขั้นวิกฤติมาบอกพร้อมกัน และได้ให้ชมclip vdo ซึ่งมีความหมายแฝงใน clip vdo แต่ละอันด้วย
clip vdo แรกเป็นควายเดินอยู่สัก 5 ตัวโดยมีลูกความเดินรั้งท้ายและสิงโตประมาณ 5 ตัว วิ่งมาด้านหลังมาจับลูกควายเพื่อไปกินตอนแรกคิดว่าลูกควายต้องโดนกินแน่ สักพักมีฝูงควายตามมาช่วย โดยตัวที่กล้าสุดได้ใช้เขาขวิดสิงโตก่อน สักพักควายตัวที่กล้าตัวต่อไปก็ไปช่วยขวิดสิงโต และ อีก 2 ตัวที่กล้าก็มาช่วยขวิดสิงโตและลูกควายก็รอดมาได้ อ.อุบล สอนว่าศัตรูจะมาทำร้ายคนที่อ่อนแอ คนที่ไม่สู้ ไม่ดิ้นรน และหากมีคนมาทำร้าย ให้ร้าย สถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ เราต้องพร้อมปกป้อง ไม่ใช่ปล่อย ไม่สนใจ รักตัวเอง แต่เราต้องหาวิธีปกป้อง แม้แต่หากใครมาพูดถึง อ.อุบล ในทางที่ไม่ดี เราก็ต้องพร้อมปกป้องด้วย ไม่ใช่นิ่งเฉย ให้อาจารย์ต่อสู้ตามลำพัง

clip2 งูกินจระเข้ และจระเข้กินงู ซึ่งเป็นการจองเวรไม่รู้จบ และปัจจุบัน จระเข้ที่หลุดเมื่อน้ำท่วมปีที่แล้วยังจับไม่ได้ หากเกิดภัยพิบัติต้องระวังจระเข้ให้ดี และปัจจุบันหมูก็กินคนแล้ว ตามข่าวที่เกิดขึ้น

clip3 สิงโต 1 ตัวกำลังจะกินม้าลาย 1 ตัว เป็นการต่อสู้กันแบบ 1 ต่อ 1 สิงโตรู้วิธีการกัด กัดที่คอเพื่อกัดให้เส้นเลือดขาดและม้าลายจะตาย หากม้าลายไม่ต่อสู้ ยอมแพ้ อ่อนแอ ก็ต้องตายแต่ม้าลายเลือกที่จะสู้ ม้าลายก็รอด แต่เป็นการสู้เพียงลำพังไม่มีม้าลายตัวอื่นมาช่วย อ.อุบลจึงสอนว่าหากเราไม่ช่วยเหลือใคร ก็จะไม่มีใครช่วยเหลือเราเช่นกัน
 
clip4 ปลาฉลามกินคน คนเดิน อยู่บนฝั่งแท้ๆ กำลังให้ภรรยาถ่ายรูปกับน้ำทะเลที่น้ำตื้นๆเท่านั้น สักพักมีปลาฉลามโฉบมากินโดยที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่อง อ.อุบลจึงสอนว่าหากเรากินปลา ปลาจะกลับมากินเราเช่นกัน

clip5และ6 เกี่ยวกับสิงโต clip5คนไปเที่ยวในสวนสัตว์เปิด มีพ่อ แม่และลูก พ่อเปิดประตูไปถ่ายสิงโต สิงโตเห็นจึงทะยานกัดกิน ไม่มีใครแม้แต่คิดช่วย คนที่ถ่าย vdo ก็ไม่ช่วยยังถ่ายต่อ อ.อุบลจึงสอนว่าหากภรรยาตั้งสติได้ขับรถชนสิงโตและให้รถคร่อมคนนั้นไว้สิงโตก็กินคนนั้นไม่ได้แล้ว ส่วน clip 6 คนเข้าไปให้อาหารสิงโตในกรงแล้วสิงโตกัดและจะกินคนนั้น แต่มีคนนอกกรงจำนวนมากแต่ไม่มีใครวิ่งเข้ามาช่วย แต่สักพักมีคนมีสติ ยิงปืนจนสิงโตตาย แต่อ.อุบลสอนว่าหากมีสติเข้าไปจับขาสิงโตคนละขา สิงโตก็ไม่ตาย คนนั้นก็รอด แต่ปัจจุบันคนเรารักแต่ตัวเองไม่คิดช่วยคนอื่น ภัยพิบัติจึงได้ใกล้มาแล้ว

มีต่อค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับธรรมทานของทุก ๆ ท่านที่มาเหลาให้คนทีไม่ได้ไปร่วมงานได้รับรู้

เหมือนอยู่ในงานก็ไม่ปาน มีความสุขสดชื่นเมื่อได้อ่านธรรมทาน และมีความรู้สึกว่า

บ้านสวนพีระมิดกำลังก้าวกระโดดไปในทิศทางแห่งบุญบริสุทธิ์ เป็นประเทศไทยจำลองขึ้นทุกวัน เพราะกิจกรรมแต่ละกิจกรรมจะมีการพัฒนาตลอด ความศักดิ์สิทธิ์ก็จะมีเพิ่มพูนขึ้นเรื่อย ๆ

นี่แหละหนาคนมีบุญก็ต้องมาเจอสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ เสียดายที่ตัวเองบุญยังน้อย

ไม่สามารถฟันฝ่าเข้ามาในค่ายนี้ได้ วันที่รู้ว่าไม่ได้รับคัดเลือก ใจมันสั่นยังไงก็ไม่รู้ ตกใจและสับสน 

ทำงานต่อแบบไม่เต็มร้อย กลัวว่าจะทำงานผิดพลาด ทำแล้วต้องตรวจสอบนานกว่าปกติเพราะกลัวทำงานผิดพลาด

เมื่อวานนั่งดูรายการคุยไปแจกไป ตอนที่ ดร.จิตรา บอกว่า

พระนางเนเฟอร์ตารีมาเกิดแล้ว พระศรีอารย์ก็เกิดแล้ว เป็นผู้หญิง ก็มองที่ตัวท่านอ.อุบล แล้วก็บอกตัวเองเลยว่า "ใช่เลย"

เพราะคุณสมบัติที่อ.อุบล มี ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา คำสั่งสอน ความเมตตา อยู่ในตัวท่านอ.อุบล ทั้งหมด

และยิ่งมาเห็นเคสของพี่อมร ที่มาตอกย้ำว่าบารมีพระศรีอารย์

เราต้องศรัทธาและบอกให้ถูกจะยิ่งมีพลังมหาศาล

ลูกจะขอติดตามและเดินตามทางที่ท่าน อ.อุบลได้ปูทางไว้ให้

สำหรับลูกบ้านสวนฯ ทุกคน

ทุกวันนี้ถ้ามีโอกาสได้พูดคุยกับใครก็จะพยายามบอกกับทุกคน

ให้รักษาศิล 5 ให้บริสุทธิ์ เมื่อวันก่อนลูกค้าเข้ามาติดต่อและบอกว่าตอนนี้เครียดมากบางวันนอนไม่หลับ เพราะได้ยินมีคนมาว่าให้ไม่สบายใจ ใส่แหวนเพชรก็ว่า ก็ปลอบพี่เค้าไปว่าอย่าไปถือโทษโกรธเค้าเลย ถ้ามีโอกาสพูดก็บอกเขาและชี้ให้เห็นถึงบาป-บุญในการว่ากล่าวให้ร้ายผู้อื่น แต่ถ้าไม่มีโอกาสพูด ก็คิดเสียว่าแสดงว่าเรามีดีซิ เขาถึงอิจฉา เราไปห้ามความคิดเขาไม่ได้ ก็คุยกันอยู่สักพัก พอพี่เขาลากลับก็บอกว่าเออดีเนาะได้มาคุยกับน้องทำให้พี่สบายใจมาก และถามว่าเดี๋ยวนี้ไปทำบุญที่ไหน ก็บอกพี่เค้าไปว่า ตั้งแต่ไปทำบุญที่บ้านสวนพีระมิดมาหนูก็ดีขึ้นทุกด้าน เค้าถามว่าอยู่ที่ไหนไปคราวหน้าพี่จะไปด้วย ก็เลยบอกกับเค้าไปว่าถ้าพี่จะไปต้องดูรายการให้ครบอย่างน้อย 9 ตอนแล้วก็แจกคู่มือหนีกรรมและจดรหัส อ.อุบลช่วยด้วยให้พี่เค้าใช้ด้วย

และเดี๋ยวนี้ก็มีหลายคนที่อยากไปบ้านสวนฯ ก็จะบอกกับทุกคนว่า การทำบุญที่บ้านสวนฯ ไม่มีการง้อคน ถ้าคุณอยากไปจริง ๆ คุณต้องดูรายการให้ครบ 9 ตอนและทำตามกฎได้ด้วย

หนูขอกราบขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุก ๆ พระองค์ บารมีพระศรีอารย์ อ.อุบล-อ.มงคล ศุภาเดชาภรณ์และคุณท๊อป ที่ได้มีโอกาสเข้ามาร่วมบุญกับบ้านสวนฯ  สาธุ สาธุ สาธุ

สรุปสาระสำคัญในค่าย13

อยากสรุปเพื่อให้หลายๆท่านที่ไม่ได้เข้าค่าย สามารถอ่านและปฏิบัติได้ทันที

1.การเขียนธรรมทาน ให้เขียนทุกวัน ทำต่อเนื่อง เพราะเป็นบุญที่มีกำลังบุญมาก ที่ขึ้นมารับพระบารมีพระศรีอาริย์แล้วไม่หายหมด 100% แต่ดีขึ้น 50-90%ในแต่ละท่านนั้น พอรับปากว่าจะเขียนธรรมทานทุกวัน ส่วนใหญ่หาย100%ในทันที นี่คือสิ่งที่พระศรีอาริย์ท่านเน้นย้ำให้ลูกหลานทุกคนต้องทำ

2.อย่าห่วงเรื่องงาน เงิน และอื่นๆมากเกินไป ตอนนี้เหลือเวลาน้อยมากแล้ว ขอให้ทุกคนมุ่งสร้างบุญให้มากที่สุด อยู่บ้านก็เขียนธรรมทานทุกวัน สร้างความดีทุกลมหายใจ เพราะภัยพิบัติอย่างไรก็เกิดแน่นอน

3.ทาง2แพร่ง เราสามารถเลือกได้ว่า

3.1เอาตัวเองรอด ทำตัวเองให้ดีสร้างบุญเยอะๆถึงวันเกิดภัยฯ เราก็รอดคนเดียว หรือ

3.2เรารอดด้วย คนอื่นรอดด้วย ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์คนอื่นให้มีโอกาสรอดและมีโอกาสถึงนิพพานด้วย เราจะเลือกอย่างไร

หากเลือก 3.2) พวกเราต้องตั้งใจและทำกันอย่างจริงจังเพื่อหาพระศรีอาริย์ให้พบก่อนเกิดภัยใหญ่ และพระองค์ท่านจะพาพวกเราเข้าสู่ยุคใหม่ ภัยใหญ่ไม่เกิด แต่จะเกิดภัยเป็นหย่อมๆแทน เพื่อล้างคนบาปที่ไม่ยอมเปลี่ยนตัวเองจริงๆ

4. ช่วยกันหาพระศรีอาริย์ โดยหาคุณสมบัติของพระองค์ และช่วยกันพิสูจน์อย่างเป็นวิทยาศาสตร์ให้ทุกคนพิสูจน์ด้วยตนเองได้ ซึ่งพวกเราอาจเข้ามาเขียนเสนอว่า รู้จักคนไหนที่เขาบอกว่าเขาเป็นพระศรีอาริย์บ้าง เราก็เชิญเขามาพิสูจน์กัน ให้เป็นที่ยอมรับว่า ใช่ หรือ ไม่ใช่

5.ให้ทุกคนปฏิบัติบูชา จิตเกาะเกี่ยวอยู่กับความดีทุกลมหายใจ

5.1 สวดคาถาอิติปิโสฯ คาถาปะโตเมตัง คาถาบูชาท้าวเวสสุวรรณ คาถาเงินล้าน คาถาบูชาพระศรีอาริย์ ทุกวันตอนตื่นเช้าก่อนลุกจากที่นอน ก่อนนอน เป็นต้น

5.2 สวดคาถาบูชาพระศรีอาริย์วันละ 99จบ 9วันติดต่อกันเป็นอย่างน้อย สวดมากเท่าไหร่ยิ่งดี ให้จิตเกาะเกี่ยวกับพระองค์ท่านตลอดเวลา

6.เผยแพร่รหัสจักรวาล อ.อุบลช่วยด้วย การช่วยคนโดยใช้จี้องค์เทพสฟิงซ์ เพื่อแสดงกฏแห่งกรรม ช่วยผู้คนให้เปลี่ยนจิตใจโดยเร็วที่สุด มากที่สุด

7.คนที่ได้รับผลกรรมจากภัยพิบัติ เช่นจากน้ำท่วม แผ่นดิไหว พายุถล่ม ภูเขาไฟระเบิด และอื่นๆ ล้วนเกิดจากการผิดศีลข้อ2 ซึ่งนี่คือคำสอนของพระพุทธองค์ที่ทรงสอนไว้อย่างชัดเจน ดังนั้นขอให้ทุกคนรีบรักษาศีล5ให้บริสุทธิ์ ความดี และบุญเท่านั้นคือที่พึ่งของทุกคนในยามคับขัน ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน บุญจะนำทางไปสู่ที่ปลอดภัยและมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คอยช่วยอยู่ตลอดเวลา

8.เกิดเหตุอัศจรรย์ที่ญาติธรรมนำมาเล่าคือ

8.1)คุณป้าสมจิต จากสัตหีบได้โทรมาเล่าเหตุการณ์อัศจรรย์เกี่ยวกับจี้องค์เทพสฟิงซ์ ซึ่งป้าแกสวมใส่ถึง3องค์และจู่ๆจิตใจก็อยากลองฝึกมโนมยิทธิดู และอยากรู้ว่าจักรวาลเป็นอย่างไรซึ่งไม่เคยรู้เห็นและเกี่ยวข้องมาก่อนเลย พอภาวนานะมะพะธะ ได้สักพักก็เห็นแสงสว่างก็เลยตามไป และป้าแกบอกว่า ตอนนี้ป้ารู้แล้วว่าจักรวาลเป็นอย่างไร ไปท่องมาหมดแล้ว

8.2)น้องชิม หนุ่มนครสวรรค์เจ้าของตำนานรักแท้ในคาราโอเกะ ได้เล่าว่าตนเองได้สั่งบูชาจี้องค์เทพสฟิงซ์ให้เพื่อน 11องค์ พอกล่องมาถึงร้าน ปรากฏว่ามีลูกค้ามากมายเข้ามาซื้อสินค้าชนิดที่ไม่คาดคิดมาก่อนเลย จนกระทั่งพนักงานในร้านเหนื่อย ไม่ได้กินข้าวเลย ตนเองเกิดความสงสาร เลยลองเอากล่ององค์จี้ฯไปไว้ที่อื่น ลูกค้าก็เริ่มซาทันทีเลย ว้าวววว เคล็ดลับความรวยนี่เอง 555

จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ทราบว่าองค์จี้นั้นมีพลังงานจากอนันตจักรวาลมหาศาลอยู่แล้ว แต่เมื่อมารวมกันจำนวนหลายองค์ก็ยิ่งเกิดพลังงานมหาศาลยิ่งๆขึ้นไป และเราได้ทดสอบสมมติฐานดังกล่าว โดยนำจี้ฯที่น้องชิมเพิ่งบูชามาสดๆร้อนๆ9องค์ห้อยอยู่ในคอเป็นสง่า 555

ให้เพื่อนๆที่มีปัญหาแค่ลองสวมใส่จี้ทั้ง9องค์ของน้องชิม ปรากฏว่าอาการที่เจ็บป่วยมีปัญหาหายไปแบบปลิดทิ้งในทันที เพียงนับแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น แต่ที่อึ้งสุดๆเช่น

ป้าพร น้องสาวป้าเตือน ปกติหูตึงมาทำบุญค่ายต่างๆสม่ำเสมอ เป็นนักบุญตัวยง มาครั้งนี้พอได้สวมจี้ฯแป๊บเดียว อาการหูตึงก็ดีขึ้นอย่างมากมาย ได้ยินเสียงท่านอาจารย์อุบลชัดเจนแบบชนิดเจ้าตัวยิ้มแก้มปริเลยทีเดียว

น้องลิน ลูกสาวอาจารย์พัน เดินขาบิดมานานนนแสนนาน ไม่รู้จะรักษาอย่างไร พอสวมใส่จี้ฯเท่านั้นละครับ ได้รับเสียงกรี๊ดกร๊าดจากพี่น้องล้นหลาม เพราะหายทันทีน่ะดิก๊าบบเดินตรงสวยได้ใจเลย ทุกคนดีใจกับน้องลินมั่กกก อาจารย์ณี อาจารย์พันก็ยิ้มแก้มปริเยยยย ดีใจด้วยก๊าบบ 

ไว้มาโม้ต่อนะครับ

เช้าวันอาทิตย์ที่ 7

ได้มีกิจกรรมธรรมะบำบัด โดยแบ่งคนเป็นกลุ่ม เพื่อระดมสมองว่า

1. ในกลุ่มของตนนั้นมีใครมีปัญหาอะไร ไม่ว่าจะเป็นด้านสุขภาพ การเงิน การงาน ด้านจิตใจ ฯลฯ

2. เมื่อท่านมาบ้านสวนเห็นวิธีการบำบัดของท่านอาจารย์อุบล เมื่อคืนวันเสาร์ แล้วจะช่วยบำบัดให้เพื่อนในกลุ่มอย่างไร

3. รายงานผลการบำบัดโดยละเอียด

กิจกรรมนี้เหมือนที่คุณธนาว่าไว้คือ

เป็นการรวมพลังบุญ พลังปัญญา ความรัก ความสามัคคี

ใช้ธรรมะบำบัดช่วยเหลือกันและกัน

หลังจากรายงานผลของแต่ละกลุ่มแล้ว

ท่านอาจารย์ได้สรุปที่ละกลุ่ม ซึ่งประมวลได้ว่า

ที่ให้เราทำ workshop ธรรมะบำบัดนี้เพื่อเตรียมความพร้อมของเรา

ถ้าเกิดภัยพิบัติ หรืออุบัติเหตุ มีคนได้รับบาดเจ็บ ลูกบ้านสวนจะทำอย่างไร

ให้นำวิธีการของกลุ่มคุณเหมี่ยวมาประยุกต์ใช้ เพราะเป็นเหตุเฉพาะหน้าเร่งด่วน

(กลุ่มคุณเหมี่ยว ใช้พลังของจี้หลาย ๆ อันนำมารวมกัน

แล้วนำไปแตะอวัยวะส่วนที่ต้องการบำบัด เช่นเจ็บตาก็ไปประคบที่ตา

แล้วอธิษฐานขอบารมีพระศรีอารย์ ให้ช่วย)

แต่เราไม่ต้องถอดจี้ไปให้เขา ให้ชูจี้ออกมา หรือถ้าจำเป็นก็คือนำจี้ไปแตะเขา

ที่สำคัญอยู่ที่  ศรัทธาเต็ม 100 หรือไม่

จากกิจกรรมธรรมะบำบัด สิ่งที่ได้ คือ ทำให้คนที่ไม่เคยใช้จี้ช่วยคน

มีประสบการณ์ตรง มีความมั่นใจ และสามารถนำไปใช้ช่วยคนด้วยความมั่นใจ

        ในการ workshop ธรรมะบำบัดนี้ คุณธนาได้แยกเด็กออกมา 1 กลุ่ม และได้รวบรวมความคิดเห็นของเด็ก ๆ มานำเสนอ ไม่น่าเชื่อว่ามีเด็ก ๆ ตั้งแต่ประมาณ 5 ขวบถึง 12 ขวบ ได้ซึมซับความรู้ที่ท่านอาจารย์นำมาใช้ช่วยเหลือคนอื่น ได้ถึง 10 ข้อ เป็นความคิดเห็นที่มาจากใจ

        1. ใช้รหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วย

        2. สารภาพบาปกับจี้

        3. สารภาพกับอาจารย์อุบล โดยตรงเลย

        4. ใช้แรงกายที่บ้านสวน

        5. ให้เค้าอนุโมทนาหน้าจอเมื่อดูรายการคุยไปแจกไป

        6. ดูคลิปรายการคุยไปแจกไปให้ครบ 9 ตอน

        7. เขียนธรรมทานในเว็บบ้านสวนพีระมิด

        8. เล่าธรรมทานบนเวทีบ้านสวนพีระมิด

        9. การเลิกกินเนื้อสัตว์

        10. การรักษาศีล5

จากข้อมูลที่เด็กๆ รวบรวมมาค่อนข้างจะครบถ้วนนี้ ผู้ใหญ่ถ้าลืมก็นำมาใช้ได้

ต้องขออนุโมทนากับทุก ๆ ธรรมะทานในทุกช่วงกิจกรรมของบ้านสวนพีระมิดด้วยค่ะ

 กราบเรียน อ.อุบล อ.มงคล และ คุณท็อป

เรื่อง ธรรมทานในวันเข้าค่าย 6-7 ต.ค.55

             ให้เรารักษาศีล 5 ให้ทานเต็มกำลัง มีอารมณ์ใจของพรหม มีเมตตา สงสาร ยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี เราจะพลอยมีความสุขใจด้วยและให้มีอุเบกขา เพราะหากมีการพลัดพรากจากคนในครอบครัว และต้องคอยช่วยเหลื่อคนอื่น 
        อ.อุบลได้ให้ทุกคนทำกิจกรรม workshop โดยแบ่งกลุ่ม 20 คนโดยในกลุ่มได้หัวข้อ พระศรีอาริย์จะนำคนสู่ยุคทองได้อย่างไรและให้ตัวแทนไปพูดบนเวที โดยแต่ละท่านได้บอกว่าท่านต้องทำให้ทุกคนเป็นคนดีพร้อมโดยศีล5 พรหมวิหาร4 ทุกคนอยู่ด้วยความรัก มีเมตตาและแสดงอนุสาสนีปาฏิหาริย์ ให้ทุกคนหายป่วยแบบฉับพลันทันที อ.อุบลบอกว่ากิจกรรมต่อไปจากไปจะเน้นการทำแบบ workshop มากขึ้นและกิจกรรมจะเข้มข้นไปเรื่อยๆทุกอาทิตย์ อ.อุบลเน้นย้ำให้เราช่วยเหลือคน และให้หยุดทำผิดศีลทุกข้อ,ไม่เล่นอบายมุข,ไม่เที่ยวกลางคืน,ไม่ดูละคร ไม่ติดเกมส์,ไม่เล่นหวย,ไม่เล่นการพนัน,ไม่ขี้เกียจหลังยาว,ไม่คบคนชั่วเป็นมิตร
            ก่อนนอน ให้สวดมนต์ ไหว้พระ จะนั่ง นอน ยืน ก็ได้ แต่ใช้จิตที่ตั้งใจ ศรัทธา ท่องบท นะโม 3 จบ, อิติปิโส 1 จบ,คาถาปะโตเมตัง,คาถาเงินล้าน,คาถาบูชาท้าวเวสสุวรณ,คาถาบูชาพระศรีอาริย์(อาจารย์ย้ำว่าคาถานี้ต้องท่องทุกวันและท่อง 99 จบเป็นเวลา 9 วัน) และต้องท่องทุกคาถาทุกวัน จะเกิดพลัง ให้ท่องจนหลับไป และก่อนลุกจากที่นอนให้สวดมนต์ก่อน
        หลังจากนั้นอ.อุบล ได้ให้ทุกคนได้รับชมบารมีพระศรีอาริย์โดยคนที่ยังมีอาการเจ็บป่วยอยู่ให้เดินผ่านหน้าอาจารย์โดยบอกอาการที่เป็นอยู่และบอกอาการหลังเดินผ่านหน้าท่านอาจารย์แล้ว ก่อนขึ้นเวทีจินมีอาการปวดเมื่อยแขนมากแต่เมื่อเดินผ่านหน้าท่านอาจารย์แล้ว หายปวดไป 80% อาจารย์บอกว่าได้เขียนธรรมทานบ้างหรือไม่ จินบอกเขียน อาจารย์ถามว่าเขียนกี่ครั้งจึงบอกอาจารย์ว่าเขียนทุกครั้งที่ได้ร่วมงานที่กรุงเทพฯ 2 ครั้ง อาจารย์บอกว่าต่อไปต้องเขียนทุกวัน จึงรับปากว่าได้ค่ะ อาจารย์ให้ดูว่าหายหรือยัง เมื่อดูอาการปรากฏว่าอาการปวดแขนหายไปจริงๆค่ะ มหัศจรรย์จริงๆค่ะ ทำให้สัมผัสได้ว่าทุกอย่างอยู่ที่บุญโดยแท้ค่ะ การทำความดี การทำบุญ ทำให้เราพบเจอแต่สิ่งดีดี ได้ทั้งการงาน การเงิน สุขภาพ ขอบคุณในบุญของตัวเองที่ทำให้ได้พบอาจารย์ อุบล ค่ะ และขอบคุณอาจารย์อุบลที่มีความเมตตาพวกเราเป็นอย่างสูงที่ให้ความช่วยเหลือทุกคนให้พ้นทุกข์ ซึ่งจริงๆแล้วหากวันเสาร์ อาทิตย์ ท่านควรได้พักผ่อนอยู่กับครอบครัวแต่ต้องมาช่วยเหลือใช้ธรรมบำบัดพวกเรา ต้องสละแรงกาย แรงทรัพย์ ทำเพื่อพวกเรา ขอบคุณอาจารย์มากจริงๆนะค่ะ หนูจะปฏิบัติในสิ่งที่อาจารย์สอนทุกอย่างค่ะอาจารย์

 ตอนชมบารมีพระศรีอารย์

แล้วเดินผ่านท่านอาจารย์อุบลแล้ว

แขนที่ปวดจากการใช้แรงงานยังไม่หาย 100 %

ท่านอาจารย์ให้กลับไปเขียนธรรมทานมาก ๆ

ได้นึกสารภาพบาปว่าถ้าเคยใช้ให้ใครยกของแบกของ

โดยเขาไม่เต็มใจและไม่ใช้หน้าที่ของเขา

ต่อไปนี้จะไม่ทำอีกแล้ว

ปรากฏว่าหายจากการเจ็บแขนค่ะ

กราบขอบพระคุณพระศรีอารย์และอาจารย์อุบล

กราบขอบพระคุณเทวดาที่รักษาท่านอาจารย์อุบลทุกพระองค์ พระศรีอารีย์ ท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล และคุณท็อปค่ะที่ได้เมตตาให้หนูและครอบครัวได้เข้าค่าย 13 ครั้งนี้

ตอนเข้าบ้านสวนประทับใจมากตั้งแต่ทางเข้าค่ะ รู้สึกตื่นตาตื่นใจ บ้านสวนพัฒนารวดเร็วมากค่ะ หนูได้มาบ้านสวนครั้งล่าสุดเมื่อช่วง 8-9 กันยายน 55 (งานบวงสรวงพระศรีอารีย์) ท่านอาจารย์ตกแต่งสวรรค์บนดินได้สวยงาม เมื่อได้เข้าไปนั่งรู้สึกเย็นสบาย เย็นกายเย็นใจค่ะ และวันเสาร์ท่านอาจารย์ เปิดงานและได้แนะนำให้ท่องถาคาพระศรีอารีย์ให้ได้ 99 ครั้ง 9วันเป็นอย่างต่ำ และให้ท่องตลอดเวลา และหนูก็ได้ท่องไปทำบุญแรงกายไปด้วย วันนี้รู้สึกมีความสุขที่ได้ทำงานไม่เหนื่อย ไม่หิว และทำงานมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกค่ะมีความสุข เวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ช่วงเย็นมีการแสดงอย่างอลังการงานสร้างทุกชุดเลยค่ะ

และท่านอาจารย์ได้ให้แบ่งกลุ่มทำงาน และได้มีอาหารว่างให้รับทาน และท่านอาจารย์ได้บำบัด โดยใช้จี้ 9 องค์ ของคุณชิมให้ทุกคนลองสวมใส่เผื่อบำบัด ผลการบำบัดได้ผล 100 % ทุกคนเลยค่ะหนึ่งในนั้นมีหนูได้ลองสวม เพราะมีอาการเจ็บที่ไหล่ขวามาก พอสวมไม่ถึง 5 วินาที มีอาการเหมือนมีอะไรกระชากความเจ็บปวดออกจากหัวไหล่ค่ะ

สำหรับกิจกรรมของกลุ่มหนูได้รับหัวข้อ ถ้ามีคนปรามาส ท่านดร.อาจอง  ท่านว. และพระอริยะ จะทำอย่างไร และกลุ่มเราก็ได้ช่วยกันระดมสมอง และแยกเป็นหัวข้อ ว่าถ้าปรามาสทางเวบไซด์ ก็จะช่วยโพสข้อมูลดี ๆ ผลงานของท่าน เพื่อให้ข้อมูลที่ปรามาสหายไป และเจ้ง 1212 เพื่อร้องเรียนค่ะ  สำหรับถ้าเป็นการปรามาส ซึ่ง ๆ หน้า ก็จะถามเค้าว่าเค้าไปได้ข้อมูลมาจากที่ไหน   ก็จะถามคนเหล่านั้นว่า  ท่านไปทำความเดือดร้อนอะไรให้คุณหรือ

และวันอาทิตย์ท่านอาจารย์

ได้ให้ทำกิจกรรมกลุ่ม เรื่องถ้าเกิดเหตุฉุกเฉินเราจะช่วยผู้อื่นอย่างไร

สำหรับกลุ่มหนู ได้ถามปัญหาสมาชิกในกลุ่ม

นำจี้และวัตถุมงคลของบ้านสวนมารวมกัน และให้สมาชิกในกลุ่มสวม

โดยนำวัตถุมลคลบ้านสวนรวมกันเช่นจี้ 9 องค์ อุปกรณ์ 14 องค์ จี้พีระมิด 1องค์ ธนบัตรขวัญถุง 1ฉบับ แหวน 2 วง

รวมกันรู้สึกเหมือนมีพลังงานความร้อน รับรู้ได้ถึงคนข้างเคียง  และอาการเจ็บป่วยก็หาย

อาจารย์ได้เมตตาสอนว่า พลังความสามัคคีจะช่วยได้มาก และถ้าเราไม่มีพลังบุญเพียงพอ เรารักใครก็สามารถรับพลังจากคนนั้นได้  ถ้ารักพี่เหมี่ยวด้วยความบริสุทธิใจ ให้คิดถึงพี่เหมี่ยวเพราะพี่เหมี่ยวเคยไช้จี้ช่วยคนมากพี่เหมี่ยวก็จะมีพลังบุญมาก เราก็จะสามารถรับพลังบุญจากพี่เหมี่ยวมาช่วยคนอื่น มาช่วยเราได้โดยที่เราไม่ต้องบูชาจี้ 9 องหรือหลาย ๆ องค์ ที่สำคัญถ้า    คิดดถึงท่านอาจารย์อุบล ก็ได้รับพลังบุญจากท่านอาจารย์อุบล  เพราะอาจารย์อุบลเคยช่วยคนมากกว่า 99 คน ช่วงหลังทานข้าวอาจารย์

ได้ให้ดูคลิบวิดีโอที่เป็นปริศนาธรรม ดูแล้วเกิดปัญญามากเลยค่ะ

อาจารย์อุบลฉลาดที่สุดเลยค่ะ ทำทุกวิธีทางให้ลูกหลานเกิดปัญญา

ที่ผ่านมาอาจารย์พยามสอนให้เลิกทานเนื้อสัตว์ แต่ก็ยังไม่เห็นภาพยังไม่ได้ทำตาม 100 %

พอเห็นภาพแล้วสุดยอดค่ะเกิดความกลัว และเลิกได้โดยปริยาย โดยเฉพาะลูก ๆ ของหนู

น้องบิ๊กซันกับน้องจีจ้าบอกว่า ต่อไปนี้จะไม่แอบทานเนื้อสัตว์อีกแล้ว กลัวปลามากินเราบ้างอย่างวีดีโอที่ท่านอาจารย์ให้ดู 

และไม่กล้าเถียงพ่อแม่ พูดจาเพราะขึ้นมากค่ะ เค้าบอกว่าเค้ากลัวตกลงไปในหลุมยุบเพราะอาจารย์อุบลบอกว่าคนที่จะตกหลุมหยุบคือคนที่ด่าพ่อแม่ เถียงพ่อแม่ ตีพ่อแม่ และคิดไม่ดี พูดไม่ดีกับพระหรือพระเจ้าอยู่หัว และอาจารย์อุบล

พอช่วงบ่ายอาจารย์ก็ได้ให้ทำกิจกรรมกลุ่มเกี่ยวกับการตามหาพระศรีอารีย์

หลายกลุ่มก็ได้แสดงความคิดเห็นหลายความคิด

แต่หนูประทับใจกลุ่มเด็ก ๆ มากเลยค่ะไม่น่าเชื่อว่าพวกเค้าจะคิดได้ และความคิดเค้าดีซะด้วย

และที่หนูได้รับในการเข้าค่ายครั้งนี้ มันคุ้มค่ามากเลยค่ะ มีเงินเท่าไหร่ก็ซื้อความสุขแบบนี้ไม่ได้ และไม่มีที่ใหนที่ได้แบบนี้

หนูชอบรูปแบบการเข้าค่ายครั้งนี้มากเลยค่ะทำให้ทุกคนช่วยกัน มีความรัก มีความสามัคคี มีความอบอุ่น มากค่ะ และไม่ทำให้ง่วงนอน  เราได้แสดงความคิดเห็นของเราออกมาอาจถูกหรือผิดไม่เป็นไร  และท่านอาจารย์ก็รู้ว่าพวกเราคิดอยู่หลงทางอยู่หรือไม่ และอาจารย์ได้แนะนำในสิ่งที่ถูกต้อง

 ท่านอาจารย์ได้สอนให้ปฏิบัติตัวก่อนนอน และก่อนตื่นนอน โดยให้สวดมน บทอิติปิโส คาถาบูชาท่านท้าวเวสุวรรณ คาถาปะโตเมตัง คาถาเงินล้าน และคาถาบูชาพระศรีอารีย์ให้ถ่องจนหลับ ทำให้หลับในอารมย์ฌาณ หากตายจะได้ไม่ลงที่ต่ำ และก่อนตื่นก็ทำเช่นเดียวก่อนนอนและขอพระบารมีพระศรีอารีย์ บังคับกระแสจิตให้คิดดี พูดดี ทำดี  และให้อุทิศบุญให้ ให้เทวดา สรรพวิญาณ  และเจ้ากรรมนายเวร

และที่สำคัญครอบครัวหนูได้รับการบำบัดสุขภาพกายสุขภาพใจ แข็งแร็งทุกคนค่ะ

เช่นตัวหนูเองมีปัญหาคือ ละวางความโกรธไม่ค่อยได้ และได้ร่วมกิจกรรมกลุ่มได้แจ้งปัญหา และได้รับพระบารมีพระศรีอารีย์ที่ท่านอาจารย์ได้เมตตา อาราธนามาช่วยลูกหลาน หนูสังเกตุตัวเอง มีเหตุการหลายครั้งเช่นมีคนตำหนิ หรือ มีคนขับรถปิดท้าย ปิดหน้าออกไม่ได้ แต่ก่อนจะโมโหง่ายมากเลยค่ะใครว่าอะไรไม่ได้ต้องสวนกลับทันที หรือ จะต้องบ่น หรือด่าในใจ แต่วันนี้ ดีมากเลยค่ะ ใจสงบ สบาย ไม่โกรธ เฉยๆ ไม่เครียด  หนูสังเกตตัวเองเราทำไม่นิ่งสงบจังเลย  ดีใจมากเลยค่ะ ที่หนูเอาชนะความโกรธ เอาชนะใจตัวเองได้ เพราะพยามยามมานานแล้ว    ฝึกสมาธิมาหลายที่ อ่านหนังธรรมะมาหลายเล่ม ฟังพระเทศมาหลายองค์แต่ไม่เคยทำได้ มาครั้งนี้ได้รับความเมตตาจากพระศรีอารีย์ จากท่านอาจารย์อุบล  หนูมีความสุขที่สุดเลยค่ะ ขณะพิมพ์อยู่นี้น้ำตาไหลปิติมาก และอยากจะบอกว่าหนูรักอาจารย์อุบลมากที่สุดค่ะ ท่านอาจารย์อุบลให้ทุกอย่างแก่ชีวิตหนู ถึงคราวเคราะห์ท่านอาจารย์อุบลก็ช่วยหนู เงินขาดมืออาจารย์อุบลก็ช่วยหนู มีปัญหาเรื่องงานอาจารย์อุบลก็ช่วยหนู อาจารย์อุบลคือผู้ที่ให้ทุกสิ่งในชีวิตหนูค่ะ

สามี(นายผดุง สุดจิตต์) ปวดขามาก พออาจารย์อาราธนาพระบารมีพระศรีอารีย์ และทำจิตน้อมตาม อาการปวดหาย 100% โดยไม่ต้องเข้าแถวรับพระบารมีเลยค่ะ และทำให้กระตือรือร้นที่จะเขียนธรรมทานและ เร่งหาช่างติดอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง  เพราะที่บ้านใช้แอร์การ์ด ติดๆ ดับ เข้าอินเตอร์เน็ตไม่ค่อยได้ 

ลูกชาย บิ๊กซัน บอกว่า ชอบกิจกรรมกลุ่มค่ะ และน้องไม่สบายเป็นภูมิแพ้ไซนัสเรื้อรัง ได้รับพระบารมีพระศรีอารีย์ และได้รับการบำบัดจากพี่ธนาใช้จี้  น้องก็สารภาพปาบว่าฆ่ามด ช่วยพ่อฆ่าปลวก ตบยุง รังแกน้อง และตีหมา ตีแมว ขโมยขนม โขมยดินสอเพื่อน  หยิบของคุณพ่อไปใช้โดยไม่ขออนุญาต น้องบอกว่าอาการหาย หายใจโล่ง และเมื่อเช้าสังเกตุดูไม่มีน้ำมูกเลยค่ะ เพราะปกติทุกเค้าเวลาอาบน้ำเสร็จจะมีน้ำมูก จามตลอดเวลา และน้องพูดจาเพราะขึ้น รับฟังเหตุผลของผู้ใหญ่มากขึ้นน ไม่เถียง

สำหรับน้องจีจ้า เป็นภูมิแพ้ จามตอนเช้า ๆ  ได้รับการบำบัดจากกิจกรรมเข้ากลุ่มแล้ว วันนี้น้อง ไม่จามเลยค่ะ น้องพูดจาเพราะขึ้น ไม่มีอาการหงุดหงิดงี้เง้า

 หนูเคยตั้งสัจจะกับตัวเองว่า ถ้าทำบุญบ้านสวนหรือมาเค้าค่ายหรือร่วมกิจกรรม จะไม่กลับก่อน  ถ้าอาจารย์ไม่กล่าวปิดงาน ยังไม่ได้เก็บเก้าอี้   จะไม่กลับ เพราะหนูเคยกลับก่อนในตอนมางานพิธีบวงสรวงพระศรีอารีย์ กลับตอนบ่าย 3 โมงซึ่งอาจารย์ยังไม่ได้ปิดงาน ด้วยมีเหตุผล ต่าง ๆ  นา ๆ  (ไปส่งแม่ที่ขอนแก่นกลัวมืด) ทำให้พอออกจากบ้านสวนแล้วรู้สึกไม่ดีเลยค่ะ สามีก็บ่นว่าทุกครั้งมาทำบุญบ้านสวนจะมีกำลังมีแรง จะสุขภาพดี ขับรถไม่เหนื่อยไม่ล้า แต่งานนี้ รู้สึกเมื่อยล้า ปวดขา  หนูคิดว่าคงเป็นเพราะเราไม่ได้อยู่จนอาจารย์กล่าวปิดพิธี และถ้าเรากลับก่อนเหมือนเราไม่ให้เกียรติท่านอาจารย์ ท่านอาจารย์อุตสาห์ มีเมตตากับพวกเรามาก ท่านเสียเวลาเสียแรงกาย เสียเงินเพื่อเตรียมงาน เพื่อคอยต้อนรับ ให้คอยแต่สิ่งดี ๆ กับทุกคน  และท่านเหนื่อยกว่าเราหลายพันเท่า งานท่านเยอะกว่าเราหลายเท่า ในเมื่อท่านยังไม่กล่าวปิดงานท่านยังนั่งอยู่ในพิธี เราจะไม่ควรกลับ   และครั้งนี้มาเข้าค่าย 13  หนูตั้งใจ และปิดโทรศัพท์ไม่รับรู้เรื่องภายนอกตลอดเวลาที่อยู่บ้านสวน และก็ร่วมกิจกรรม กับอาจารย์นั่งรับฟังคำสอนจากอาจารย์จนจบพิธีและที่สำคัญได้รับพรจากอาจารย์ อาจารย์ได้อวยพรและอาราธนาพระบารมีพระศรีอารีย์ส่งลูกหลานกลับบ้านอย่างปลอดภัย  และช่วยเก็บเก้าอี้ กราบลาอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล พี่แมว พี่ธนา คุณแม่น้อย พี่เจี๋ยบและพี่ ๆ หลายท่าน รู้สึกอบอุ่น มีความสุขมากค่ะ และที่สำคัญกราบไหว้พระพุทธองค์ก่อนกลับ พอออกจากบ้านสวนก็อุ่นใจ สามีบอกว่าครั้งนี้มีความสุข  มีกำลังแรงใจไม่ง่วง ไม่หิว ไม่เหนื่อย ระหว่างทางฝนตกปลอย ๆ ถึงบ้าน ห้าทุ่มครึ่ง ก็ไม่เพลีย ตื่นเช้ามาก็สดชื่น ปกติถ้าไม่ได้มาบ้านสวน ถ้านอนดึก หรือทำงานในไร่ จะเหนื่อยและเพลียมากแทบมาทำงานไม่ไหว แต่ครั้งนี้มีกำลังมีแรงสดชื่นอย่างน่าอัศจรรย์ และลูก ๆ ก็ตื่นเช้าแบบสดชื่นเบิกบานค่ะ ถึงแม้จะนอนดึก 

หนูขอกราบขอบพระคุณ พระศรีอารีย์ เทวดาที่รักษาท่านอาจารย์อุบลทุกพระองค์  ท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล คุณท็อป พี่แมว พี่ธนา คุณอัม คุณอัง และทุกท่านที่ได้อำนวยความสะดวก และทุกท่านที่ได้ทำอาหารที่แสนอร่อยให้พวกเราได้ทานค่ะ

 ช่วงบ่ายอาจารย์ได้ให้ชมคลิปวีดิโอสั้น หลายเรื่อง ล้วนแต่ให้ธรรมะและแง่คิดสอนใจ

เรื่องแรก เป็นเรื่องการต่อสู้ของควายกับสิงโต

เรื่องมีอยู่ว่า  มีควายเดินอยู่สัก 5 ตัวโดยมีลูกควายเดินรั้งท้าย ต่อมามีสิงโตประมาณ 5 ตัว วิ่งมาด้านหลังและคาบลูกควายเพื่อไปกิน (อาจารย์บอกว่า ศัตรูจะทำร้ายโดยเลือกคนที่อ่อนแอที่สุดก่อน)   ควายตัวใหญ่วิ่งหนีไปโดยไม่ได้ช่วยอะไร  พวกสิงโตก็ลากลูกควายลงทึ้งกันในบึงน้ำ ในบึงนั้นก็มีจระเข้ ขึ้นมาแย่งลูกควายกับสิงโต  มาชักกะเยอกันไปมา (อาจารย์พูดว่าหนีเสือปะจรเข้มันเป็นอย่างนี้) ในที่สุดลูกควายก็ถูกสิงโต ลากขึ้นมาพ้นจากจระเข้  แต่ก็เจ็บสะบักสะบอม  สักพักมีฝูงควายฝูงใหญ่วิ่งมาช่วย  แสดงว่า ควายที่วิ่งหนีไปตอนแรกวิ่งไปตามพรรคพวกมา แต่มาแล้วก็ยืนนิ่ง ๆ ไม่ได้ทำอะไรทั้ง ๆ ที่พวกก็มากกว่า ตัวก็โตกว่า   ทันใดนั้นก็มีควายตัวที่กล้าที่สุด 1 ตัว วิ่งออกไปใช้เขาขวิดสิงโต และวิ่งไล่สิงโตไป   สักพักจึงมีควายที่รวบรวมความกล้าออกไปช่วยขวิดสิงโตอีก 1 ตัว  และต่อมาก็มีอีก 2 ตัวก็พึ่งจะกล้ามาช่วยขวิดสิงโต  ในที่สุดลูกควายก็รอดมาด้วยความสะบักสะบอม  

        อ.อุบล สอนว่าฝูงควายเปรียบเสมือนลูกบ้านสวน ที่มีจำนวนมาก สิงโตก็คือคนที่จ้องทำลายซึ่งมีเพียงน้อยนิด  ควายตัวกล้าคืออาจารย์อุบล ลูกบ้านสวนมัวแต่มองดูอาจารย์ต่อสู้กับศัตรูเพียงลำพัง ดังนั้น ลูกบ้านสวน จะต้องเปลี่ยนตัวเอง ต้องมีความสามัคคี พร้อมที่จะช่วยเหลือต่อสู้ ปกป้องและป้องกัน จากคนที่มาทำลาย 3 ร่มโพธิ์ศรี คือ สถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์  ไม่ใช่ปล่อยปละละเลย นิ่งดูดาย  ไม่สนใจ

ธรรมทานค่าย 13

กราบเรียน ท่านอาจารย์อุบล
สืบเนื่องมาจากค่าย 13 อาจารย์เน้นย้ำเรื่องการเขียนธรรมทานอย่างแรง จนตนเองรู้สึกผิดว่าไม่ค่อยเขียนเท่าไร เขียน อาทิตย์ละครั้ง และไม่ค่อยนั่งจด แต่ใช้จำ และจะเล่าที่โดนใจ ประทับใจ ต่อไปนี้ก็ยังจะขอเล่าสิ่งที่โดนใจเท่านั้น แต่ต่อไปจะตั้งใจจดจำมาเล่าให้มากขึ้น เนื่องจากค่ายนี้มีผู้สอบตกไม่ได้ถูกคัดเลือกหลายคน แต่ขอให้ตั้งใจทำความดีกับบ้านสวนต่อไป ความดีของท่านเทวดาจะบันทึกไว้ ตัวเองที่ถูกคัดเลือกจริงๆแล้วอาจทำตัวแย่กว่าพวกท่านที่สอบตกก็ได้ ขอเข้าเรื่องที่น่าตื่นเต้นแล้วกัน

เหตุใดจึงต้องมีภัยพิบัติเกิดขึ้นในโลก

ทุกวันนี้ผู้คนไม่มีศีลธรรมกันเลย ผิดศีลกันทุกข้อ อบายมุขจะทำกันจนปกติ แค่เล่นหวย ติดละคร ตนเองก็เพิ่งทราบว่าเป็นสาเหตุให้ตกนรก ก็เมื่ออ.อุบลสอนนี่เองโดยภัยใหญ่มาล้างคนเลวผิดศีลธรรมให้ออกไปจากโลก คนจำนวน 1 ใน 10 เท่านั้นที่จะรอด โดยคนที่จะรอดจะต้องเป็น โสดาบันเท่านั้น นอกนั้นไม่น่าไว้ใน อจ.บอกว่ารอดแต่พิกลพิการจะมีมากพวกเราก็ควรเตรียมพร้อมกันได้ คนที่ไม่ประมาทคงมีโอกาสได้เดินทางเข้าสู่ยุคของพระศรีอารย์ ที่ท่านจะมาช่วยให้เรารอด ตอนนี้เราก็ต้องตามหาท่านกัน แต่ตนเองปัญญาน้อย เป็นควายของบ้านสวนเหมือนกัน ตามยังไงก็ยังงงๆๆๆ

เอาแค่นี้ก่อน แล้วจะมาคุยให้ฟังอีกจ้า

จุ๋ม

 สิ่งที่ได้รับความเมตตาจากการเข้ารับบารมีพระศรีอาริย์

ความปิติที่สัมผัสด้วยตา+ใจ (หายจากโรค ในฉับพลันทันที) สำหรับตัวลูก

 หายจากอาการเจ็บเข่าทั้ง 2 ข้าง อาการหูอื้อดีขึ้น 70 % หายจากอาการ

หายปวดต้นแขนทั้ง 2 ข้าง(มีอาการขณะที่ยืนรอบำบัดฯ)

จริงๆแล้วตัวเองได้ทำผิดศีลทั้ง 5 ข้อค่ะ

ปัญหาสุขภาพ

        1. หูอื้อ (เสียงดังในหู ประมาณ 5 ปี)

       2. เจ็บเข่าทั้ง 2 ข้าง (หกล้มเข้ากระแทกพื้น 2 ครั้ง ) เข่าขวา ประมาณ

             5 เดือนก่อน เข่าซ้าย  2 สัปดาห์ก่อน นั่งยองๆไม่ได้เจ็บมาก

****************

สารภาพบาปเพิ่มเติมที่มีผลให้

หูอื้อ+สายตายาว+เจ็บเข่าทั้ง 2 ข้าง

ทำหูทวนลม คิดไม่ดีกับคำสอนของพระพุทธเจ้า

ส่งจม.+ข้อความ ให้ความหวังกับผู้ชายประมาณ 5 คน 

คุยโทรศัพท์ในเวลางาน(คุยกับแฟน) มีชู้ มีกิ๊ก ใช้สายตา

ดูหนังโป้ ชอบดูละคร ไปในที่อโคจร (เทค โรงแรม ร้านอาหาร) 

เล่นคุณไสย ฯลฯ ใช้เท้าทำงานแทนมือ ใช้เท้าเขี่ยเหรียญ

เคยหันเท้าไปทางพระ กระทืบเท้าเวลาไม่พอใจ

อ่านข้อความ+ดูภาพ ฟังเสียงที่ไม่เหมาะสม

**********

ปัญหาสุดท้ายคือปวดต้นแขนทั้ง 2 ข้าง
ปวดแบบทันทีทันใด

สาเหตุจากการไม่เขียนธรรมทาน หรือเขียนบ้าง

ลูกสำนึก และกราบขอบคุณในความเมตตา

ของพระองค์ ที่เมตตาเตือนให้ลูกได้รู้

และแก้ไขสาเหตุแห่งปัญหา และเกิดปัญญา

แก้ไขปรับเปลี่ยนตัวเอง รักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์ยิ่งขึ้น

*******

ลูกรับรู้ด้วยตา และใจแล้วว่าขณะนี้เข้าสู่ยุคพระศรีอาริย์แล้ว

และท่านก็เมตตามาโปรดแล้วลูกหลาน

ให้ได้รับความสุข หายจากโรค 

มีความสุขกาย สุขใจ 

และที่หนูได้รับในการเข้าค่ายครั้งนี้ มันคุ้มค่ามากเลยค่ะ มีเงินเท่าไหร่ก็ซื้อความสุขแบบนี้ไม่ได้

หนูชอบการเข้าค่ายลักษณะแบบนี้มากเลยค่ะทำให้ทุกคนช่วยกัน มีความรักมีความอบอุ่น มากค่ะ และไม่ทำให้ง่วงนอน

 เราได้แสดงความคิดเห็นของเราออกมาอาจถูกหรือผิดไม่เป็นไร

ความเห็นจาก คุณมยุรฉัตร สุดจิตต์

-----------------------------------------------------------------------

โดนใจอย่างแรงครับ ผมเห็นด้วยครับ ผมได้แอบไปสังเกตการณ์ตามกลุ่มต่างๆได้เห็นแต่ละท่านช่วยกันแสดงความคิดเห็นอย่างเต็มที่ มีมุมมองที่หลากหลาย

ที่สำคัญต่างพูดถึงเรื่องของธรรมะของพระพุทธองค์เพื่อนำมาใช้กับหัวข้อที่ได้รับมอบหมายอย่างฉะฉาน มั่นใจ

ว้าวว...แบบนี้ต้องบอกว่า เอาอีก เอาอีก เอาอีก

โอ้โห รศ.เบญจรัตน์ และท่านอื่นๆเล่าได้ละเอียดยิบ เก็บทุกเม็ดอย่างนี้ เป็นบุญชาวเกาะทุกท่านแท้ๆเลยครับ สาธุ

และแต่ละท่านนั้นเขียนแบบไม่มีเม้มเลย ทำให้ค่าย13สร้างความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในการเขียนธรรมทานของลูกบ้านสวนฯอย่างแท้จริงเลย

ยังไงก็อย่าลืมนะครับ ขอให้พิจารณาข้อมูลกันดีๆว่าอันไหนสมควรเขียน หรือไม่ควรเขียน เห็นนักเขียนหน้าใหม่แต่เขียนแบบหน้าเก่าอายม้วนไปเลย สวดดดยอดด เอาใจช่วยทุกท่านนะครับ

 1)  ขอขอบคุณในโอกาสทองที่ได้รับ

เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ (6 – 7ตค. 55) นะคะหนู รู้สึกดีใจมากเลยที่ได้รับความเมตตาจากท่านอาจารย์ได้มอบโอกาสทองให้มาเข้าร่วมค่าย  13 ในครั้งนี้   ตอนแรกที่ หนูกลัวจะไม่ได้รับเลือก เนื่องจากคุณสมบัติไม่น่าจะครบ แต่หลังจากที่ท่านได้เฉลยบนเวทีในตอนท้ายหนูจึงได้รับทราบจากท่านว่า ท่านได้เมตตาพิจารณา และตัดสินใจอีกครั้งเพื่อให้โอกาสนี้แก่คนที่ยัง 1) ไม่ค่อยเขียนธรรมทาน และ 2) ไม่ค่อยเผยแพร่รหัส และใช้จี้ช่วยคน ก็เพื่อที่จะมอบโอกาสดีนี้ให้หลายๆคนรวมทั้งตัวหนูด้วยในให้การมาร่วมค่ายนี้ หนูร้สึกซาบซึ้งมากๆ และขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ เทวดาที่รักษาตัวท่านอ.อุบล และครอบครัว

ท่านที่ไม่ได้มาคงอยากรู้สินะคะว่าค่าย 13นี้ เราทำอะไรกันบ้าง พอมาถึงบ้านสวนฯ เราก็เห็นทุกคนทำงานกันอย่างขะมักเขม้น เราก็เลยรีบวางของไปลงทะเบียนและ ไปช่วยทำงานกันคะ ในตอนนั้นทุกๆคนกำลังช่วยกันส่งถังปูนเทลงหลุมที่เป็นฐานของตึกใหม่ หนูเลยรีบวิ่งเข้าไปเสียบหาช่องว่างและทำงานกับทุกคนอย่างต่อเนื่องทันที

งานชิ้นที่สองก็คือการผูกเหล็กเส้นเป็นคานค่ะ ตอนแรกที่พี่เสริฐมาสอนคะก็เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างแต่พอหลังๆนี้โอ้โหทุกคนนี่แบบคล่องปรื๋ออแย่งกันทำอย่างสนุกสนานกันมากค่ะ

เดี๋ยวหนูจะกลับมาเล่าให้ฟังต่อนะคะ ตอนนี้ขอไปทำทุระก่อนค่ะ

2)  กราบเรียนขออนุญาตเขียนเรื่องบ้านสวนพีระมิดที่ข้าพเจ้าได้สัมผัส เป็นหัวข้อการบ้านเรียงความช่วงปิดเทอม

สืบเนื่องจากที่หนูได้มีโอกาสในค่าย 13นี้หลังการแสดงบนเวที่ที่หนูได้แสดงความขอบคุณโดยวาจา แด่ท่านอาจารย์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ ที่สถิตย์ ณ บ้านสวนพีระมิด และเทวดาทุกๆท่านที่รักษาตัวท่านอ.อุบล และครอบครัว ที่ให้หนูก็ได้ใช้รหัสจักวาล” อ.อุบลช่วยด้วย” ช่วยให้หนู เกิดความคิดดีๆในการทำการบ้านปิดเทอมด้วยค่ะ หนูจึงอยากจะกราบเรียนขออนุญาติท่านอาจารย์ ขอนำเรื่องบ้านสวนพีระมิดในมุมมองที่หนูได้สัมผัส (ที่เผยแพร่ได้) เป็นไอเดียการเขียนนิทานเล่มหนึ่งคะ ท่านอาจารย์

เหตุผลของหนูคือว่า หนูเชื่อว่าจะเขียนทั้งที ต้องดี และมีประโยชน์ที่สุด หนูมาคิดดู เวลานี้ ชั่วโมงนี้ เรื่องราวของบ้านสวนพีระมิดนี้ น่าจะเยี่ยมที่สุด เป็นประโยชน์อย่างยิ่งที่สุด เพราะว่าขนาดกับตัวของหนูเอง กับทุกคนในครอบครัว ยังสามารถสร้างความเปลี่ยนแปลง ขัดเกลา ให้ได้ตระหนักถึงเรื่องกฏแห่งกรรมได้อย่างชัดเจน ในระยะเวลาอันสั้น และใกล้ตัวเราทุกคนมากๆ ทำให้หนูกลัวเวรกรรม จึงระมัดระวัง ไม่กล้าสร้างกรรมใหม่ และจะเดินหน้าสร้างแต่บุญ ทำความดีให้ถึงที่สุด ละเว้นความชั่ว โดยใช้แนวทางศีล 5 เข้าจับในการใช้ชีวิตประจำวัน ให้มีพรหมวิหาร 4  ให้ลด ละ เลิก อกุศลกรรมบถ 10 ทั้งหมดนี้ล้วนแล้วแต่เป็น คำสอนของพระพุทธองค์ที่ดูเหมือนเราๆ ทุกคนจะคุ้นเคยกันทั้งนั้น แต่...อนิจจา... ที่พวกเราไม่เคยปฏิบัติได้จริงจัง และต่อเนื่อง อาจเป็นเพราะ... เพราะ ไม่เห็นความสำคัญ และจำเป็น ว่าทำไม..จึงต้องเปลี่ยนทันทีทันใด อาจเป็นเพราะ..ไม่เคยทราบถึงผลของกรรมแต่ละอย่าง ว่ามีความสัมพันธ์กัน  เป็นเหตุ เป็นผล อย่างไร และส่งผล ดี หรือ ชั่วเพียงใด  และพอตายแล้วยิ่งน่ากลัวกว่าเพียงใด ทำไมโลกเราจึงต้องเผชิญกับภัยพิบัติ เกี่ยวข้องอย่างไรกับการกินเนื้อสัตว์ แต่...ท่านอาจารย์ได้เมตตาเปิดโลก เปิดมุมมองใหม่ๆ เปิดหู เปิดตาพวกเรา อดทนพากเพียรหาวิธีที่ดีๆ ที่ง่ายๆ ที่จะสอนพวกเรา แสดงให้เราได้รู้ได้เห็น ได้เข้าใจ ได้สอนให้เราวิเคราะห์ด้วยตัวเอง ว่าผลที่เราเป็น ที่เราได้รับทุกวันนี้ ล้วนแล้ว เกิดจากเหตุที่เราสร้างไว้ทั้งสิ้น สอดคล้องกับหลักการทางวิทยาศาสตร์ ให้เราได้เข้าใจว่าหากเราต้องการให้ผลออกมาดี เราจึงจำเป็นจึงต้องตั้งหน้าตั้งตาสร้างแต่เหตุที่ดีเท่านั้น เพราะการดับเหตุ ก็คือการดับผล นั่นเอง  และท่านยังได้สอนวิธีที่จะแก้ปัญหาชีวิตของแต่ละคน ได้อย่างยืนยั่งยืน สิ่งที่ดีวิเศษทั้งหมดทั้งมวลคือให้เราตระหนักรู้ และช่วยกันรักษา “ สามร่มโพธิ์ศรี “ คือ ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ แบบเป็นรูปธรรม ไม่ยาก และทุกคนสามารถปฏิบัติได้จริงๆ    

สิ่งดีๆเล่านี้เมื่อหนูและครอบครัวได้รับ หนูก็อยากจะแบ่งปันให้ทุกคนที่อยู่ใกล้ๆหนูได้รับเหมือนกัน  หนูเชื่อว่า ถ้าคุณครูได้อ่าน ต้องเข้าใจ เห็นด้วย และอยากเผยแพร่ บอกต่อต่อให้นักเรียนคนอื่นรู้ให้ทั่วโรงเรียนแน่ๆ และน่าจะจุดประกายให้นักเรียน และพ่อแม่ของพวกเค้า ได้ตระหนักรู้ เป็นโอกาสที่จะได้เปลี่ยนให้เด็ก เป็นเด็กที่ดีขึ้น โตขึ้นก็เป็นคนดีให้สังคม และประเทศชาติ ให้เห็นความจำเป็นที่จะต้อง เปลี่ยนแปลงตนเองให้เร็วที่สุด ให้ได้เหมือนที่ที่หลายๆคนทำได้ เหมือนที่หนูกำลังพยายามอยู่ และจะทำต่อเนื่องให้ดีที่สุดค่ะ 

อาจารย์อุบลขา มาถึงตรงนี้หนูจึงอยากจะกราบขออนุญาติ เพื่อเขียนเรื่องราวของบ้านสวนพีระมิด ที่หนูได้สัมผัสเป็นหัวข้อการบ้านปิดเทอมด้วยค่ะ  ท่านอาจารย์จะกรุณาอนุญาติไหมคะ คุณครูได้กำหนดความยาวไว้ที่ 50 หน้าค่ะ ถ้าท่านอาจารย์ อนุญาติ หนูจะเขียนให้เสร็จ แล้วส่งให้ท่านพิจารณาก่อนเปิดเทอม แล้วจึงส่งคุณครูค่ะ  หนูขอความกรุณาท่านอาจารย์โปรดพิจารณาด้วยนะคะ 

หนูขอขอบพระคุณท่านอาจารย์ และ ขอขอบพระคุณเทวดาทุกๆพระองค์ที่รักษาตัวท่านอาจารย์ด้วยค่ะ

กฤตยวรรณ ภิรมย์รักษ์

ค่าย 13 ป้าปุ๊ได้รับความ มหัศจรรย์ใจ

อย่างมาก

1.เป็นคนแรกที่สวมสร้อยของคุณซิม

มีจี้ 9 + 1 ของป้าเอง 1

พอยกขึ้นบูชาแล้วสวมศีรษะ

เหมือนมีพลังพุ่งมาที่ศีรษะแล้วไหล

ไปทั่วร่างกายจนถึงปลายเท้า

พอขยับแขนไหล่ขวาที่ปวดก็หาย

ถึงเข่าและเท้าที่ปวดก็หายเป็นปลิดทิ้ง

เกิดปิติจนขนลุก

2. วันศุกร์ทำบุญแรงกายร่วมในการยกหิน

เพื่อผสมปูนเทฐานเสา 8 หลุม

โดยลุงบุญใช้บุ้งกี๋แมคโคตักเท

เห็นประโยชน์ของรถที่ใช้งานได้มาก

หลุมที่ 9 -12 ต้องใช้คนลำเลียงเป็น

สายพาน ทำ ทำ ไปก็เริ่มปวดแขนมากขึ้น

ก็อธิษฐาน ขอให้บุญนี้แก่เจ้ากรรมนายเวร

ที่ทำให้ปวดแขน ปวดเข่า ปวดส้นเท้า

แล้วก็สารภาพว่าใช้มือตีลูก ตีนักเรียน

ขโมยเงินพ่อ แม่ สามี ลุงถมป้าจี่

ขโมยขนมแป๊ะเก๋า ขโมยของซ้อร้านจิ๋บตั้งเส็ง

เอาสิ้นค้าใช้แล้วส่งไปเปลี่ยนเอวอน

ขโมยกระดุมไม้ร้านขายเสื้อผ้าทางเหนือ

ในงานองค์พระปฐมเจดีย์

เอาของโรงเรียนมาใช้ส่วนตัว

ทำเอกสารการเงินเท็จ

ขอบารมีพระศรีอาริย์ ฯ ว่าลูกมีปัญหาเจ็บปวด

อาการปวดก็ทุเลาลงสามารถทำได้จน

เสร็จในวันเสาร์

3.คืนวันศุกร์นอนไม่หลับเพราะปวดส่วนต่าง ๆมากและปัสสาวะบ่อย

พอคืนวันเสาร์และอาทิตย์นอนท่อง

คาถาบูชาพระศรีอริย์ ฯ ก็หลับได้สบาย

และไม่ลุกปัสสาวะเลย

4.ช่วงเย็นของวันอาทิตย์ท่านอ.อุบล

อาราธนาบารมีของพระศรีอริย์ ฯมาสถิต

ในกาย วาจา ใจ ของท่านอาจารย์

พอได้เดินผ่านอาการเจ็บป่วยที่เหลืออยู่

ก็หายไปหมดสิ้นเลย

ลูกขอกราบพระบาทสมเด็จพระศรีอริย์ฯ

พระพุทธองค์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านสวน

ทุกพระองค์ และเทวดาที่รักษาท่านเจ้าของบ้านสวนทุกท่านค่ะ

กราบ กราบ กราบ เท้าท่านอ.อุบล

สะพานบุญที่มีพระคุณอย่างสูง

ที่ทำให้ลูกได้รับความ มหัศจรรย์

เหลือเกินค่ะ

ธรรมทานจากค่าย 13

ความเปลี่ยนแปลงของสถานที่

     ก้าวแรกที่เข้ามาบ้านสวน ก็ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของสถานที่ ที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างเห็นได้ชัด และออกมาสวยงามร่มรื่น มากๆ คือ บริเวณ หน้าห้องน้ำใหม่ ที่ อาคารที่พวกเราเพิ่งสร้างมานั้น สามารถใช้เป็นที่พัก โดยแบ่งออกเป็น 4 ห้อง มีสวนที่เพิ่งจัดได้ ร่มรื่น สวยงาม มีรูปปั้นสัตว์มากมาย ไม่ว่าจะเป็นกวาง กระรอก กระต่าย ตรงบริเวณนี้ บรรยากาศ เย็นสบายมากๆ ยิ่งเวลากลางคืน เหมือนเปิดแอร์ เลยครับ ส่วนที่ชอบมากๆ ก็คือ ที่นั่งรอบๆ ต้นไม้ ที่ดัดแปลงโดยใช้ท่อซีเมนต์ ที่วางไว้ในหลายๆ จุด ลงตัวมากๆ แล้วก็มีผลไม้ ใส่กระด้ง ที่ห้อยลงมาจากต้นไม้ ไม่รู้ว่าเป็นการจำลอง ยุคศิวิไลซ์ รืเปล่าที่ มีอาหาร จากต้นไม้ สมบูรณ์ ที่แปลกใจอีกอย่างหนึ่งคือ ซุ้มไก่ ก็นำมาดัดแปลง เป็นที่แขวนดอกไม้ ดูครีเอท ดีมากๆ ครับ ได้ทราบภายหลังว่า การตกแต่งสถานที่ให้สวยงามก็เหมือนเป็นสิ่งที่ช่วยดึงดูดพลังงานที่ดีเข้ามา

กิจกรรมบุญแรงกาย วันเสาร์

     วันนี้พวกเราก็ ร่วมกันสร้างบุญวิหารทาน อาคารเอนกประสงค์หลังใหม่ ซึ่งดูๆแล้ว สามารถรองรับคนได้เป็นจำนวนมาก โดยทุกคนก็ ร่วมกัน โกยหิน โกยทราย ขนหิน ส่วนผสมปูนนั้นเราก็มีเครื่องผสมปูนเ้ข้ามาช่วย ทำให้งานดำเนินไปอย่างรวดเร็ว โดยที่โชคดีมากๆ ที่ฝนไม่ตกหนักเหมือน ที่ กรมอุตุทำนายไว้ ว่าจะมีพายุเข้า เห็นได้ชัดเลยว่า เขตบุญ ย่อมได้รับผลกระทบน้อยกว่าที่อื่น สมาชิกอีกส่วนหนึ่งก็ไปช่วยกันผูกเหล็กตอหม้อครับ จนถึงช่วงเย็น ก็มารับชมการแสดงต่อ

 กราบเรียนท่านอาจารย์อุบลที่เคารพรัก

สืบเนื่องจากเวิร์คชอบของค่าย 13 หัวข้อที่ได้รับคือ “ถ้ามีใครมาปรามาส ล่วงเกินบุคคลที่ทำคุณงามความดี และผู้ทรงศีลทรงธรรมตัวอย่างเช่น ท่านอาจารย์ดร. อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา และท่านว.วชิรเมธี ท่านหลวงพ่อฤาษีลิงดำ เราจะทำอย่างไร“

จากการระดมความคิด และพลังสมองจากสมาชิกประมาณ 30 กว่าท่านในกลุ่มสุดท้ายรวมฮิต (กลุ่มที่น้องขวัญกรุณาไปเป็นตัวแทนบนเวทีในหัวข้อของวันอาทิตย์น่ะค่ะ) เราสามารถประมวล และสรุปคำตอบแบ่งเป็น 2 แนวทางเป็นดังต่อไปนี้คือ

ทางเวบไซต์

1.  1. อย่าส่งต่อ อย่าสนใจ แต่ให้ลบทิ้งทันที เพราะจะเข้าทาง และเป็นการตอบสนองถูกต้องตามจุดประสงค์ของผู้ส่ง ไม่ลืมที่จะบอกผู้คนรอบ เพื่อนๆในโซเชียลมีเดียที่เราใช้อยู่ให้เขาได้ทราบจะได้ไม่หลงกลตกเป็นเหยื่อ

2.  2. ถ้าเป็นเฟสบุ้คก็เข้าไปเพื่อจะกด Report page ให้ทางทางแอดมินเพจลบ ซึ่งทำได้ถี่ที่สุดคือทุกๆ 6 ชั่วโมง อย่าหลงไปอ่านอาจทำให้เราจิตตก และเป็นอัปมงคลแก่โสต

3. 3.  ช่วยกันรายงานไปที่ ฝ่ายรับร้องเรียนของกระทรวง ไอซีที ถึงแม้จะดูเหมือนไม่ได้ผล แต่ก็ยังถือเป็นการบันทึกเป็นทางราชการ อาจเป็นผลดีเข้าสักวันหนึ่งที่ถ้าทางราชการปรับปรุงนโยบาย และกลยุทธการทำงาน

4.  4. งดเว้นคำหยาบ ถ้าโอกาสอำนวย อาจตอบแบบเชือดนิ่มๆ แต่ลึกซึ้ง ให้เค้ารู้สึกว่าเค้ากำลังแสดงความโง่เขลาเบาปัญญา ถ้าขอมูลไม่ปึ้ก เค้าตอบโต้ไม่ได้เค้าจะแป้ก และอายหยุดไปเอง เพราะการด่าทอ และคำหยาบไม่ใชแนวทางที่เราถนัดเชี่ยวชาญเราก็อาจเพลี่ยงพล้ำ จนมุมให้เค้าฮึกเหิมเข้าทางเค้าอีก แต่อาจยกตัวอย่างหากเราเคยผิดพลาดมาก่อน และต้องทนทุกข์ทรมานกับผลกรรมนั้น เป็นการบอกล่วงหน้าว่าเค้าก็จะประสบเคราะห็เฉกเข่นเดียวกัน

5.  5. ลองแชร์ข้อมูลความจริงสวนกลับไป แบบตีปิงปอง ให้พวกเค้าลองพิจารณาดู หากเค้าไม่เลวโดยเนื้อแท้ อาจพอแก้ไขได้ คิดซะว่าทำบูญทำทานผู้ยากไร้

6.  6. แผ่เมตตา และ เบิกบุญให้เทวดาที่รักกษาตัวเขากำราบเอง

ในกรณีโดยวาจาปัจจุบันทันด่วน

1.ถามกลับว่าถึงแหล่งของข้อมูล เชื่อถือได้แค่ไหน มีหลักฐานแสดงหรือไม่ ลำเอียงหรือไม่ อย่างไร

2. ถามกลับอีกว่า ด้วยคุณงามความดีที่ปรากฏให้เห็นชัดเจนในสี่อสาธารณะที่มีประโยชน์ต่อสังคมโดยรวมต่างๆนี้คุณคนที่ว่า เคยสร้างได้บ้างหรือไม่ ถ้าได้ เท่าซักครึ่งของท่านนั้นหรือมากกว่าหรือไม่อย่างไร

3. ถ้ามีเวลา อาจลองฟังข้อมูลทั้งหมดที่เค้าทราบ อันไหนที่แก้ไขให้ถูกต้องตามความเป็นจริง ประกอบหลักฐานที่สนับสนุนได้ก็ทำเลย

4. ลองถามเขากลับไปว่า เอ... บุคคลท่านนั้นได้สร้างความเดือดร้อนอะไรให้คุณหรือ (เผื่อมี ) หรือว่าคุณจะอิจฉาในข้อดีเด่นของเขา

5.ใช้ความจริงใจ และด้วยความเมตตา ลองให้ธรรมทาน/ประสปการณ์ตรงที่กรณีใกล้เคียง และเตือนให้ระวังตัวให้ดี ให้เตรียมพร้อมเถิด อีกไม่นานจะไม่ตัวเขาหรือคนที่เค้ารัก และหรือบุพการี ก็จะได้รับผลกรรมใกล้เคียงกันแน่นอน ไม่มีใครใหญ่เกินกรรม ถ้าไม่อยากเจอก็ยุติการกระทำนั้นทันที

7.บอกเค้าว่าเวลาของมนุษย์นั้นมันสั้นนัก อย่ามัวเสียเวลาไปสร้างกรรมใหม่ ลำพังกรรมเก่ายังทุกข์ ยังเจ็บ ยังจน ยังหายนะไม่พอหรือ ลองยกคำที่ท่านอาจารย์อุบลสอน อย่ามัวเสียเวลาสนใจจริยาผู้อื่น อย่ามัวเพ่งโทษผู้อื่น ให้เอาเวลาที่มีอยู่นอนนิด หมั่นสร้างความดี และให้หมั่นจับผิดตัวเองบ่อยๆ เพื่อจะได้ปรับปรุง พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นๆ

พวกเราได้ยกตัวอย่างจริงที่สมาชิกในกลุ่มได้ประสบพบจริงมาลองตอบดังต่อไปนี้ค่ะ

1.  1.  ไปขอ “ของดี” คือชานหมากจากสมมุติสงฆ์ที่มีชื่อเสียงท่านหนึ่ง แล้วท่านไม่ให้ เลยเอาท่านมาด่าประจานลับหลัง

ตอบ ขึ้นชื่อว่าของดี ถ้าคุณอยากได้ก็ต้องพิสูจน์ว่าคุณดีพอ เช่นมีศีลครบไม๊ จริยาดีมั้ย ท่านไม่ให้ ท่านคงรู้ว่าคุณยังไม่ดีพอ คุณก็รีบปรับปรุงตัวเองให้ดีในฉับพลันทันทีสิ เดี๋ยวท่านก็เมตตาคุณเองแหละ เอาท่านมานินทาอย่างนี้ ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ ท่านคงประเมินจริยาคุณออกก็เลยไม่ให้นะสิ

2.  2.  ดร. ท...เนี่ย เยนสติเฟื่อง อ้างว่าติดต่อมนุษย์ต่างดาวได้

ตอบ   รูปถ่ายหลักฐานเค้ามี คุณนี่ไปอยู่หลังเขาไหนมาออกสื่อก็มี รายการวู้ดดี้ ช่องมิราเคิลแชนแนลก็มีเคยดูหรือเปล่า ไปดูซะก่อนแลัวค่อยมาพูด โดนแย้งกลับจะอายเค้าเปล่าๆ อย่าพูดจามั่วๆนะบาปปากตัวเองด้วย ท่านเป็นคุณหมอ เรียนจบจากที่ไหนรู้มั้ย ที่เดียวกับพระชนกของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เคยทำงานที่ไหน มีคุณวุฒิสูงขนาดนี้คงไม่ว่างพอที่จะให้ข้อมูลอะไรที่ ไม่มีมูล ลองเชื่อท่านดูก็ไม่เสียตังค์นี่นา น่าจะคิดขอบคุณที่ท่านมีจิตเมตตาเตือนเรากว่านะ

3.  3.  ดร. ก...คนนี้อีก ทำงานถึงนาซ่า แต่ดันมากล่าวหาเลื่อนลอยว่าเขื่อนเมืองกาญจน์จะแตก เพ้อเจ้อสร้างความแตกตื่นทำไม

ตอบ แล้วคุณแน่ใจได้อย่างไรว่าจะไม่แตก  เคยศึกษาดูแผนที่รอยเลื่อนหลักฐานความเสี่ยงที่กรมธรณีวิทยาทำไว้มั้ย  คุณว่าบุคคลที่มีต้นทุนสังคมสูงๆอย่างนี้ เขาจะได้ทรัพย์ หรือประโยชน์จากใครหรือไม่  รู้มั้ยแม้แต่นาซ่าเองก็เคยออกประกาศคำเตือนภัยพิบัติที่รวมเรื่องแผ่นดินไหว แผ่นดินกลืนกันทั่วโลกรวมทั้งไทยลักษณะนี้ แต่เป็นการภายในเท่านั้น มีทั้งเป็นเอกสาร ทั้งคลิบ ลองไปหาดูเอาบ้างนะจะได้ทันเขา ไม่ตกข่าว และรู้จักเตรียมตัว โชคดีแค่ไหนที่เขามี่จิตเมตตา สงสารมาเตือน น่าจะดีใจขอบคุณเค้ามากกว่านะ

บันทึกโดยคุณตุ้ย ศิริพร โฉมจันทร์

ประมาณนี้ค่ะท่านอาจารย์อุบล โปรดพิจารณาด้วยเจ้าค่ะ

กราบสวัสดี ท่าน อ.อุบล ท่าน อ.มงคล ที่เคารพรัก และศรัทธายิ่งค่ะ

  ขอขอบคุณทุกธรรมทาน ทุกท่านที่เข้าค่าย 13 ได้เขียนธรรมทานละเอียด ทำให้ ได้รับธรรมความรู้ไปด้วย  เพื่อมาพัฒนาตนเอง ทำดี และช่วยเหลือผู้อื่นลูกสวดมนต์ได้เพราะเวปบ้านสวน โดยตั้งใจสวดบูชา 9 จบ ก่อนอ่านธรรมทาน และจะสวดตามที่ท่าน อ.อุบล สอน  ซึ่งปัจจุบันลูกบ้านสวนเขียนธรรมทานได้โดยอัตโนมัติ เพราะเป็นเรื่องของตนเอง ทำมากับมือ และจากการพร่ำสอน กระตุ้นเตือนจากท่าน อ.อุบล โดยท่านเข้ามาสอนธรรมและทักทายกับทุกคนสม่ำเสมอทุกวัน  พร้อมทั้งคุณชนิดา คุณธนา และอีกหลายท่านที่เขียนให้คำแนะนำ ทักทายให้กำลังใจทุกคน ต้องขอขอบพระคุณทุกท่าน ขอบคุณมากค่ะ 

กราบท่านอ.อุบลที่เคารพที่เมตตาให้ลูกได้เข้าค่ายนี้

               กขอรายงานสรุปค่ายที่13  ในส่วนที่ลูกจำความได้นะคะ

            วันที่ 6  ต.ค.55  เวลา 6.30- 7.30  น  ออกกำลังกาย  (เป็นการให้แต่ละคนคิดท่าออกกำลังกาย) โดยมีคุณธนาเป็นหัวหน้าทีม

         เวลาจำไม่ได้             -  ลงแปลงเกษร  /ทานอาหาร

                                      ท่านอ.เปิดค่าย (สาระสำคัญใครจำได้บอกด้วยค่ะ)    หลังจากนั้น ทำบุญด้วยแรงกายโดยการสร้างวิหาร    /ทานข้าว    

            เย็น หลังอาหาร    1) ท่านอ.อุบล จัดกิจกรรมวิธีใหม่

                                         โดยการ กิจกรรมบนเวที

                                   2)รูปแบบใหม่จัด ทำWorkshop  แบ่งเป็นกลุ่มย่อย ประมาณ 15 คนต่อหนึ่งกลุ่มยกเว้นกลุ่มสุดท้ายที่มีมากกว่ากลุ่มอื่น และมีหัวหน้ากลุ่มเพื่อนำเสนอ และทีมงานได้มีการเปิดหนังเกี่ยวกับภัยภิบัติ เช่นหนังเรื่อง 1212  เพื่อทำให้ทุกคนเตรียมพร้อมทั้งกายและใจกับเหตุการณ์เมื่อเกิดกับเราในอนาคต  หลังจากนั้นก็แจกคำถามแต่ละกลุ่มซึ่งก็จะไม่เหมือนกันทั้งนี้ก็จะประกอบไปด้วยลักษณะคำถามวิธีการปกป้อง คุ้มครองร่ม 3  โพธิ์ศรีซึ่งประกอบด้วย ชาติ  ศาสนา และพระมหกษัตริย์ พวกเราจะมีวิธีการอย่างไรปกป้องคุ้มครอง  ร่ม 3  โพธิ์ศรีนี้

              ระหว่าง workshop  ท่านอ.อุบลได้ย้ายที่ workshop สถานที่ไปเป็นสวนซึ่งสวยมากขอเรียกว่าสวยสวรรค์มีอากาศสบายจนถึงเย็นเมื่อเปรียมเทียบกับห้องประชุม  ณ ที่แห่งนี้จะมีการย่างมัน   ย่างฟักทอง และอื่น ๆ ทำให้ทุกคนที่มีส่วนร่วมจะได้ความรู้และท้องอิ่ม....... ที่สุด ท่านอก็.มีเมตตาต่อลูก ๆๆๆเสมอคือมีน้องชาย(ขอโทษจำชื่อไม่ได้)  ได้มีองค์สฟิงส์คล้องที่คอถึง  9  องค์แต่ตัวเองก็เจ็บขา ท่านอ.อุบลก็เมตตาช่วยเหลือให้หาย  และก็บังเอิญมีเหตุการณ์หนึ่งที่ท่าอ.อุบลได้ยินคุณแมวเล่าว่าคุณสมจิตที่อยูจังหวัดชลบุรีได้สั่งซื้อองค์สฟิงค์จากคนแมว 3 องค์แล้วได้นำไปใช้ขณะทำสมาธิและคุณสมจิตได้พบสิ่งอัศจรรย์กับตัวเองว่าในชีวิตนี้ไม่เคยทำสมาธิได้เลยแต่เมื่อมีองค์สฟิงค์แล้วสามารถขอในสิ่งที่ปรารถนาคือขอให้ได้เห็นจักวาลเมื่อนั่งสมาธิคุณสมจิตได้เห็นแสงสว่างและได้เห็นจักวาลตามปราถนา         และแล้วท่านอ.อุบลก็ได้เมตตาให้น้องที่มีองค์สฟิงค์ 9 องค์ทดลองกับผู้ปรารถนาจะหายจากเจ็บป่วยป้าปุ๊จากอ.โพธาราม จ.ราชบุรี ใช้บริการทันที่ซึ่งเห็นเหตุการณ์ที่ทำให้ลูกบ้านสวนนั่งลุ้นกันตลอด   เพราะทุกคนหายจากอาการเจ็บทุกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆได้รับเมตตาตลอดและที่น่าอัศจรรย์ดทำให้ทุกคนทึกก็คือคุณรินลูกสาวท่านอ.พันธ์ซึ่งมีขาบิดทำให้เดินเหมือมคนขาไม่เท่ากัน............เมื่อคุณรินมาสวมสร้อยองค์สฟิงค์ที่มีถึง 9  องค์..............แฮ่...........ลุ้นใช่มั๊ยทุกคนไชโย.....คุณรินเดินได้เป็นปกติ..............ตื้นตันใจแทนคุณริน..........ทุกคนกล่าวคำว่าสาธุ  สาธุ  สาธุ.............ยังไม่พอทุกคนคงรุู้จักป้าพรพี่สาวหรือน้องสาวป้าเตือนจำไม่( ขอโทษค่ะ)  ได้เข้ามาลอง................ลุ้น............ผลป้าพรได้ยินแล้วค่ะ...............ทุกยินดีอนุโมทนากับป้าพรค่ะ          สาธุ  สาธุ  สาธุ    ท้ายสุดท่านอ.อุบลได้เมตตาถ่ายภาพหมู่   ภาพกลุ่ม    และให้ลูกบ้านสวนแสดงความคิดเห็น   ขอจบรายงานวันที่  6                                              

                     ว่าจะจบแต่ขอเกริ่นนิดๆๆ   คือประทับใจมีหนังอยู่สองเรื่องที่ลูกบ้านสวนควรจะได้รู้และ   นำไปพิจารณาว่าเราจะเป็นอะไร

     เรื่องแรกมีสัตว์อยู่ 3  ชนิดคือ ควาย   จรเข้   และสิงห์โต เรื่องมีอยู่ว่าฝูงควายกำลังหากิน     สิงห์โตคอยจ้องลูกควายจนมีควายตัวที่คงอ่อนแอสิงห์โตได้วิ่งไล่ลูกควายตัวหนิ่ึึงจนไปตกน้ำจรเข้ก็เข้างับขาควายจึงเกิดการแย่งชิงกันระหว่างสิงห์โต 6-7 ตัวกับหนึ่งจรเข้จู่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆฝูงควายมากมายก็เข้ามาเพื่อช่วยลูกควายและมีควายอยู่หนึ่งตัวเข้าไปไล่ชนสิงห์โตจนสิงห์โตกระเจิงบางตัวถึงกับถูกควายถีบลอยขึ้นฟ้า............ท่าน.อ..ได้ถามว่า.ในฐานะลูกบ้านสวนใครจะเป็นสัตว์อะไร................ขอตอบขอเป็นควาย .........แล้วท่านจะเป็นควายตัวไหน........แล้วท่านจะมีวิธีการปัญญาปกป้องร่ม 3 โพธิ์ศรีอย่างไหร่........

                    วันนี้ขอจบแค่นี้ก่อนนะคะเพื่อนๆๆๆๆๆๆๆเมื่ออ่านแล้วช่วยเกาหน่อยนะคะขอบคุณค่ะ

                                  กราบท่านอ.อุบลด้วยความเคราพ

                                        ด.ญนิดหน่อย

 เช้าวันเสาร์ที่ ๖ คุลาคม  ค่าย ๑๓

การปรับเปลี่ยนเพื่อการเตรียมรับภัยพิบัติ

ผมให้ชื่อว่าอย่างนี้แหละครับหลังจากการเข้าค่ายได้เสร็จสิ้นลง

เมื่อตอนค่ำของวันอาทิตย์ที่ ๗ ตุลาคม

เลข ๑๓ ในความเชื่อของตะวันตกถือว่าเป็นเลขไม่เป็นมงคล

แต่ของบ้านสวนฯ ผมถือว่าเป็นเลขมงคล

เพื่อการเปลี่ยนแปลงและพัฒนา

มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เห็นได้ชัดถึงการเปลี่ยนแปลง

ท่านอาจารย์อุบลได้ปรับเปลี่ยนรูปแบบของการเข้าค่าย

ให้มีรูปแบบที่แตกต่างจากการเข้าค่ายของบ้านสวนฯที่ผ่านมา

เริ่มจากการสภาพแวดล้อมในบ้านสวนฯ

ได้ถูกปรับเปลี่ยนให้เกิดการใช้งานได้เต็มพื้นที่มากขึ้น

พื้นที่หน้าห้องน้ำถูกปรับเปลี่ยนจากกระท่อมที่นอนของไก่อู

มาเป็นที่พักขนาดสามห้องนอนของคน

แต่ไก่อูเค้าก็ยังมีที่นอนอยู่นะครับ

และกองดินที่กองอยู่หน้าห้องน้ำก็ถูกเคลียร์พื้นที่เป็นลานกิจกรรม

ใต้ต้นไม้ทุกต้นมีการนำรางน้ำซิเมนต์

และฝาครอบมาปรับเปลี่ยนเป็นที่นั่งสำหรับพักผ่อนและพูดคุย

ที่ต้นไม้จะแขวนกระจาดผลไม้หลากหลายชนิดให้หยิบทานได้

เหมือนต้นกัลปพฤกษ์ในยุคพระศรีอาริย์

เมื่อคืนวันเสาร์ก็ใช้เป็นลานบาบีคิว ทำมันเผา

ท่ามกลางบรรยากาศที่ร่มรื่นเย็นสบายไร้ฝน

บริเวณโรงทานเดิมตอนนี้มีการขุดหลุมเพื่อลงฐานรากใหม่

สำหรับสร้างอาคารมีตัวช่วยใหม่คือ

ไดโนเสาร์จอมขุดควบคุมโดยลุงเบิ้ม

ผู้มีประสบการณ์เครื่องจักรหนักทุกชนิด

ตัวช่วยที่สองคือตัวเขมือบ หิน ทรายและปูนตัวจริง 

ถูกรื้อออกมาแล้วเปลี่ยนมอเตอร์เพื่อช่วยในการผสมปูน

คนตักปูนตักกันแทบไม่ทันเลยแหละครับ 

การผสมแต่ละครั้งป้าอุ๊คนสวยเราบอกว่าได้ประมาณครั้งละ ๑๕๒ ถัง

สายพานมนุษย์ก็แทบจะไม่ได้หยุดพักเพราะเครื่องมันไม่ยอมเหนื่อย 

คุณอมรครับขอหยุดพักหายใจหน่อย

ท่องคาถาพระศรีอาริย์ไปไม่รู้กี่จบแล้วจำไม่ได้  หายใจไม่ทัน

อาจารย์อุบลบอกว่าควรจะท่องให้ได้วันละ ๙๙ จบทุกวัน 

หรือจะท่องกันไปจนหลับไปเลยก็ได้นะครับไม่ว่ากัน

แต่ทุกคนก็ขะมักขะเม่นกันไม่มีบ่นสักคำ 

ตั้งหน้าตั้งตาใช้แรงกายสร้างบุญกันจนลืมเหนื่อยลืมหิว

นี่แหละลูกบ้านสวนหละคูโบต้ายังอายเลยครับ

ห้องน้ำเดิมก็เปลี่ยนหลังคาจากหญ้าคา

มาเป็นกระเบื้องที่แข็งแรงทนทานเรียบร้อย

เพื่อความสะดวกและเพิ่มพื้นที่การใช้งานได้มากขึ้น

นอกจากนี้ยังตกแต่งสวยงามด้วยดอกไม้นานาพันธุ์

สิงห์สาราสัตว์ยกขบวนกันมายืนโชว์เต๊ะท่ากัน

มีเสียงน้ำตกมาช่วยสร้างบรรยากาศและขับเคลื่อนพลังศักดิ์สิทธ์

และสร้างความสดชื่นภายในบ้านสวนฯ

เห็มมั๊ยครับว่ามีการปรับเปลี่ยนกันแยะเยอะ

ในส่วนของสภาพแวดล้อมภายในบ้านสวนพีระมิด

เนรมิตให้เป็นสวนทิพย์ที่ร่มรื่นและอบอุ่น

แล้วจะกลับมาเขียนต่อครับ  ขอบรรยายบรรยากาศโดยรวมก่อน

 หลังจากลุ้นอย่างตื่นเต้นในที่สุดก็ได้ไปค่าย 13 ค่ะ 

        การมาบ้านสวนในครั้งนี้รู้สึกตกตะลึงมากๆเลยค่ะ  เพราะบ้านสวนเปลี่ยนแปลงไปเยอะมากๆๆ ตั้งแต่ความสวยงามของสวนน้ำตกทางเข้าที่สวยงามมากๆ ตกแต่งด้วยดอกไม้ และฝูงเหล่าสัตว์ต่างๆ โรงทานเก่าก็รื้อไปแล้ว โรงทานอาคาร 3 ชั้นหลังใหม่ก็เป็นระเบียบสวยงาม  บริเวณหน้าธรรมจักร และหน้าบ้านท่านอาจารย์ก็มีตกแต่งด้วยน้ำตก และกวาง สุนัข สัตว์น้อยใหญ่ที่สวยงามมากๆ 

        ที่ตื่นตาที่สุดก็คือ บริเวณหน้าพีระมิด องค์ใหญ่ ด้านหน้าที่เมื่อก่อนเป็นกองดินสูง  ดูไม่ค่อยเพลิดเพลินสายตา  ตอนนี้ได้กลายเป็นสวรรค์บนดินไปแล้วค่ะ ทั้งม้านั่ง ต้นไม้ ที่ตกแต่งไปด้วยดอกไม้ ลิงน้อยโหนต้นไม้ กล้วยไม้ที่ติดตกแต่งต้นไม้  ซีเมนที่วางไว้เฉยก็เปลี่ยนเป็นม้านั่งล้อมรอบต้นไม้สวยงาม มีกวางน้อยและพืชผักสวนครัวตกแต่งอาคารที่พักหน้าห้องน้ำ พื้นก็ปูด้วยกระเบื้องสีส้มอิฐ  ต้นไม้ก็มีกระเช้าสำหรับใส่อาหารให้เรารับประทานได้  สวยงาม สดชื่น เย็นสบาย ให้ความรู้สึกมีความสุขจริงๆเหมือนได้อยู่นิพพานบนดินจริงๆค่ะ

        ขอกราบอนุโมทนาท่านอาจารย์อุบล และทุกท่านที่ได้เนรมิตบริเวณนี้ให้เป็นนิพพานบนดินด้วยค่ะ สาธุ  มิ้มเห็นท่านอาจารย์ดูแลตกแต่ง  ทุกอย่างด้วยตัวท่านเอง มาตรวจดูอาคารที่ลูกบ้านสวนจะนอนพัก  นำการบูรมาโปรยให้หอม ป้องกันยุงแมลงให้กับลูกๆ  เห็นแล้วรู้สึกซาบซึ้งใจ ให้ความเมตตา ความเอาใจใส่ ให้ความเป็นกันเอง เสมือนแม่ที่ดูแลลูกทุกคนจริงๆค่ะ ทั้งที่ท่านอาจารย์สูงส่งแต่ท่านก็ให้ความรัก ความเมตตาเป็นกันเองเหมือนเราเป็นลูกแท้ของท่านจริงๆๆ กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อีกครั้งค่ะ

        กลางคืนวันศุกร์เข้านอนประมาณตีหนึ่ง นอนไปได้ซักพักหนึ่ง  ก็รู้สึกว่ามีมดเข้ามาในเสื้อผ้าใต่ตามตัว เหมือนมดกัดแต่ก็ไม่ได้กัด มิ้มก็แผ่เมตตาให้ จับเค้าออกแต่ก็ยังมี ก็เลยมองไปด้านนอก ( มิ้มนอนพีระมิดองค์ใหญ่สีเหลืองค่ะ ) ก็เห็นลุงเบิ้ม และผู้คนคึกคัก เหมือนพูดคุยกัน มีความสุข ดูสว่างมาก  มิ้มก็คิดว่าคงเช้าแล้วก็เลยเดินถือสบู่ผ้าขนหนูจะไปอาบน้ำแล้วจะได้ไปร่วมบุญ  ก็ไปเจอพี่แมว  บอกพี่แมวว่าจะมาอาบน้ำเช้าแล้ว  พี่แมวบอกว่านี่ตี 3 มิ้มก็แปลกใจ มิ้มก็เลยหันกลับไปมองที่มิ้มเห็นคนเยอะแยะก็ไม่มีคน  ก็พึ่งจะเข้าใจว่าคงเป็นเหล่าเทวดาที่ท่านมาพูดคุยกัน เพราะบริเวณนี้สวยงาม มีกลิ่นหอม และยังมีพีระมิดองค์ใหญ่จึงดึงดูดพลังงานดีๆต่างๆมามาก

        แค่มาคืนแรกวันศุกร์ก็อัศจรรย์แล้วค่ะ ( เดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ )

 ผมได้เข้าบ้านสวนวันที่ 5 แปลกตาแปลกใจเปลี่ยนแปลงไปมาก

 เห็นลุงบุญกับโป็กลูกชาย กำลังนำรองปูนมาทำที่นั่งรอบต้นไม้

 ลุงบุญขยับรองปูนตัวใหญ่โยกไปมาเพื่อให้เข้าที่ ขยับทีเดียวเข้าเลย

 ผมลองขยับบ้าง แหมนึกว่าง่ายไปตามแรงมือ ที่ใหนได้หนักไม่ใช่เล่น

 มันมีเทคนิคนิดหน่อย ที่ลุงบุญบอก ของหนักแบบนี้ต้องอาศัย

แรงหมุนที่เสียดทานพื้นน้อยที่สุด

คือจังหวะโยกและเลื่อนให้สำพันกัน

 เห็นหลุมที่วางตอหม้อ 20 กว่าหลุม ลุงบุญบอกต้องเทพื้นให้ได้มากที่สุด

ก่อนที่ฝนจะตก

ผมถามว่าเทหนาเท่าไรแกบอกว่าสัก 20 ซ.ม คำนวญกันเลยใช้ปูนกี่ลูกต่อหลุม

รถผสมปูน ผสมครั้งละ ปูน 1ลูก / หิน 10 บุ้งกี๋ / ทราย 8 บุ้งกี๋ / น้ำ 3 ถัง

ลุงเบิ้มบอกว่าถ้าจะเทให้ได้มาก ก็เทใส่บุ้งกี๋รถแบ็คโค ใวมาก สรุปตามนี้

เริ่มเทหินก่อน 5 บุ้งกี๋ ตามด้วย ปูน จ่ายไฟเข้าเครื่อง

เครื่องผสมหมุนดูว่าหินกับปูนเข้ากันดี

ใส่น้ำ 2 ถัง ตามด้วยทราย 8 บุ้งกี๋ และหินอีก 5 บุ้งกี๋ เติมน้ำไปอีกถัง

ปล่อยให้หมุนอีกหน่อย

นำรถแบ็คโคมารับปูนไปเท ได้หลุมละ 3 บุ้งกี๋รถแบ็คโค  7 หลุมใช้เวลา 2 ชั่วโมงเศษ

 ที่เหลือรถยื่นแขนไม่ถึง เลยใช้สายพานคนลำเลียงแทน 

    เหล็กเส้น 4 หุนที่มาผูกทำคาน ซื้อมาเขาจะงอครึ่งเพื่อขนส่งสะดวก

ลุงบุญบอกจะดัดส่วนที่งอให้ง่ายให้นำมาดึงก่อนแบบดึงให้ตึงนะ

แล้วจับเหล็กให้ส่วนที่งอตั้งขึ้น ช่วยกันกดให้เตี้ยลง เพื่อนำเหล็กมาดัดจะง่ายและเร็ว

ส่วนการก่ออิฐบล็อกเพื่อทำเป็นแบบเสาให้ใส่เหล็กดัดตัว C ระหว่างก้อนช่วง

ปลายชนกันเป็นมุมฉาก เพื่อกันล้มหรือเบนออก ทำให้แข็งแรงยิ่งขึ้น

   ข้อมูลเบื้องต้นก่อสร้างในยุคใหม่

 กิจกรรมใช้แรงกายในวันเสาร์

กิจกรรมแรกในเช้าวันเสาร์ เริ่มต้นด้วยการออกกำลังกายเพื่อรับพลังปราณ มโนธาตุ อากาศบริสุทธิ์เข้าสู่ปอด  และพวกเราก็ได้ไปถางหญ้าทำร่องน้ำให้กับต้นเผือก  โดยอาจารย์พันท่านบอกว่านำดินกลบเผือกจะได้หัวใหญ่ๆ  ตอนเช้าแม่ครัวแสนสวยใจบุญคุณอัมและคณะได้ทำก๋วยจั๊บเจให้พวกเราทาน  อร่อยมากๆๆค่ะ สลัดผัก ขนม ผลไม้ ก็เยอะมากที่เหล่าลูกบ้านสวนนำมาร่วมบุญกัน  ขออนุโมทนาทุกท่านด้วยนะคะ สาธุ

ตอนเช้าท่านอาจารย์เปิดงานได้พูดเรื่องอาถรรพ์เลข 13 ซึ่งเป็นเลขแห่งการเปลี่ยนแปลง และพวกเราก็จะมาร่วมสร้างการเปลี่ยนแปลงครั้งใหม่ไปในทางที่ดี  ท่านอาจารย์ให้ต่อไปนี้ให้เราภาวนาคาถาบูชาพระศรีอาริย์ เพื่อเตรียมเข้าสู่ยุคของท่าน  โดยภาวนาได้ทุกเวลาที่เราทำกิจกรรมต่างๆอย่างน้อยวันละ 99 จบ ติดต่อกัน 9 วัน ร่างกายของเราจะมีการขับถ่ายสิ่งไม่ดีออกจากร่างกายด้วยค่ะ

เมตตานะ  ศรีอาริยะเมตโต  พุทธานะมะ

 สันติกาโร  อนาคามิ  สาธุ สาธุ  สาธุ

หลังจากพวกเราก็ได้ร่วมกันใช้แรงกายงานก่อสร้างวิหาร  ก็ภาวนาคาถาบูชาพระศรีอาริย์และทำงานไปด้วยค่ะ  วันนี้อากาศเย็นสบาย ไม่มีแดด มีฝนปรอยลงมาเป็นน้ำมนต์ให้พรเราให้เราสดชื่นในช่วงต้นด้วยค่ะ  พวกเราช่วยกันทำงาน ก่อสร้างเทปูน  มัดเหล็กเพื่อเป็นเสาก่อสร้างกันด้วยความสามัคคี  ทำงานกันไม่ยอมหยุดพักค่ะ  จนพี่ธนาต้องเป่านกหวีดให้หยุดดื่มน้ำ

ในช่วงบ่ายเราก็ร่วมกันก่ออิฐที่หลุมเสาต่างๆ หลังจากนั้นก็ขนเศษกระเบื้องปูน ที่ได้จากการรื้อวิหารหลังเก่ามาถมเสา  โดยน้องบูมลูกชายคนเก่งของลุงเบิ้มเป็นคนควบคุมรถแทรกเตอร์ขนอิฐใส่รถเข็น  ให้ประโยชน์มากมายจากรถแทรกเตอร์ก็วันนี้แหละค่ะ อนุโมทนาก็ความมุ่งมั่น สามัคคีในการร่วมบุญของทุกท่านด้วยนะคะ  สาธุ

เดี๋ยวมาเล่าต่อค่ะ 

อาจารย์อุบลขา มาถึงตรงนี้หนูจึงอยากจะกราบขออนุญาติ เพื่อเขียนเรื่องราวของบ้านสวนพีระมิด ที่หนูได้สัมผัสเป็นหัวข้อการบ้านปิดเทอมด้วยค่ะ  ท่านอาจารย์จะกรุณาอนุญาติไหมคะ คุณครูได้กำหนดความยาวไว้ที่ 50 หน้าค่ะ ถ้าท่านอาจารย์ อนุญาติ หนูจะเขียนให้เสร็จ แล้วส่งให้ท่านพิจารณาก่อนเปิดเทอม แล้วจึงส่งคุณครูค่ะ  หนูขอความกรุณาท่านอาจารย์โปรดพิจารณาด้วยนะคะ  หนูขอขอบพระคุณท่านอาจารย์ และ ขอขอบพระคุณเทวดาทุกๆพระองค์ที่รักษาตัวท่านอาจารย์ด้วยค่ะ กฤตยวรรณ ภิรมย์รักษ์

ผู้แสดงความคิดเห็น กฤตยวรรณ ภิรมย์รักษ์ วันที่ตอบ 2012-10-08 15:38:23

โอ้โห

น้องบัวคนสวย

ลุกขึ้นมาทำหน้าที่ ที่สัญญามาแล้ว

ทำดี ต้องส่งเสริมค่ะ

เมื่อหนูเขียนแล้ว

อ.อุบล จะให้คณะกรรมการบ้านสวน

อ่านเรื่องราวของหนู

เพื่อช่วยหนูกลั่นกรองอีกครั้ง

นะจ๊ะคนดี

ในที่สุด

น้องบัวก็ลุกขึ้นมาเขียนธรรมทาน

ได้แล้ว ยินดีด้วย นะจ๊ะ

 การแสดงในช่วงกลางคืน  ระดมสมองปกป้องเมื่อมีคนปรามาสสามร่มโพธิ์ศรี

        การแสดงในช่วงกลางคืน  การแสดงชุดแรกนำโดยคุณอัมเป็นการแสดงที่สวยงามมากๆเลยค่ะ เนื้อหาของเพลงก็เป็นกล่าวถึงคุณแม่ทางธรรมของพวกเราผู้เป็นผู้ให้ทุกอย่างกับพวกเรา  ต่อด้วยการเต้นชวนมากินผักมิ้มก็ได้แสดงด้วยค่ะ ใช้เวลาซ้อมกันไม่ถึงชั่วโมงเลยค่ะแต่พวกเราก็ตั้งใจทำกันเต็มที่  และสุดท้ายคือรจนาเลือกคู่ที่สอดแทรกธรรมในบ้านสวนพีระมิด  พร้อมความฮาไปในขณะเดียวกันค่ะ ^__^

        หลังจากการแสดงเสร็จพวกเราก็ได้แบ่งกลุ่มร่วมทำ work shop แรก ก็คือร่วมกันเสนอแนวทางปกป้องเมื่อมีคนมาปรามาสสิ่งศักดิ์สิทธ์ ในหลวง ท่านอาจารย์อุบล พระอาริยสงฆ์ ดร.อาจอง และผู้ทรงภูมิธรรมต่างๆ  ขอยกแบบอย่างที่น่าชื่นชมก็คือคุณป้าอุ๊ แสนสวยของพวกเรา  ซึ่งใช้วิธีการโพสต์เรื่องราวดีๆ  เพื่อให้ข้อความไม่ดีเหล่านั้นตกไป 

ขอยกตัวอย่างวิธีการพูดปกป้องนะคะ

-          ท่าน...... ไปทำอะไรให้คุณ

-         คุณไปละเมิดท่าน....ทำไม

-         คุณทำได้ดีกว่าท่าน.....หรือเปล่า

-         คุณได้รับผลกระทบอะไรจากการกระทำของท่าน

การที่มีผู้ให้ร้ายปรามาสในหลวง ท่านอาจารย์อุบล พระอาริยสงฆ์ ดร.อาจอง และผู้ทรงภูมิธรรม  ถ้านิ่งเฉยไม่ตอบโต้ก็ถือว่าได้ร่วมโมทนาบาปร่วมปรามาสไปกับกลุ่มคนนั้นๆด้วยค่ะ

การที่ท่านอาจารย์อุบลและป้าอุ๊  นั้นสวยขึ้น  สาวขึ้น  ก็เพราะเป็นผู้มีความกตัญญูปกป้องครูบาอาจารย์  ปกป้อง 3 สถาบัน  ทำให้ได้รับอานิสงส์นี้ค่ะ สาธุ

เดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ

สำหรับค่าย 13 นี้ 

..พรุ่งนี้จะมาเล่าต่อนะคะ...

เรื่องเล่าจากค่าย 13 (วันที่ 6- 7 ตุลาคม 55)

เดินทางออกจากบ้านเช้าวันเสาร์มีลุ้นนิดหน่อยว่าจะมีพายุฝนตกหนักหรือเปล่าที่จะเป็นอุปสรรคในการเดินทางไปบ้านสวนปรากฎว่ามีฝนตกบ้างปรอยๆแถวๆบ้านเท่านั้นตลอดการเดินทางจนถึงบ้านสวนก็ไม่มีฝนตก อากาศดีมาก(เหมาะแก่การทำงานที่แปลงเกษตรอย่างยิ่ง)

เมื่อลงจากรถ(รับจ้าง)หน้าบ้านสวน โอ้โฮ!(นึกในใจ)อะไรกันเนี่ย จากไปแค่ 5 วัน ทำไมถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ไม่น่าเชื่อแต่ก็เป็นไปแล้ว งามจริงๆงามแท้ๆ เห็นครั้งแรกก็ประทับใจแล้วอยากจะเดินเข้าไปสัมผัสไปอยู่ใกล้ๆเลยแหละ จะเรียกว่าอะไรดีถึงจะสมกับสภาพ สวนเนรมิตร หรือวนอุทยาน เป็นสวรรค์บนดินจริงๆเลย จากพื้นดินบริเวณหน้าห้องน้ำและองค์พีระมิดที่มีบ้านไก่ตั้งอยู่ บัดนี้มีแต่พื้นดินที่เรียบสะอาด ส่วนหนึ่งปูด้วยกระเบื้อง มีดโต๊ะม้าหิน ชิงช้าไม้ ให้นั่ง มีสัตว์น่ารักๆหลายสิบตัวยืนต้อนรับที่โหนอยู่บนต้นไม้ก็มี(ลิงหลายตัว) ดอกไม้หลากหลายสีออกดอกบานสะพรั่ง รอบๆต้นกระท้อนก็มีที่นั่งพักเป็นท่อซีเมนต์ทางระบายน้ำแล้วมีแผ่นปูนวางข้างบนอีกที นั่งแล้วเย็นสบาย แล้วก็มีกระจาดผลไม้เอาไว้หยิบกินได้ด้วย ขออนุโมทนากับทุกท่านที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจ จนเป็นสถานที่(มุม)ที่ประทับใจของทุกคนด้วยคะ

กิจกรรมสร้างบุญด้วยแรงกายของวันเสาร์ก็มีงานเทปูนลงหลุมที่จะก่อเสาสร้างอาคาร งานตัดเหล็ก ผูกเหล็ก ทุกคนช่วยกันทำทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ เริ่มจากผสมปูนด้วยเครื่องผสมปูนกะบะแรกกระป๋องใส่ปูนก็เหมือนจะลอยไปเทลงหลุมด้วยแรงคนที่ยืนลำเลียง ทุกคนทำอย่างมีความสุข ช่วยเทปูนได้กะบะเดียว ก็ไปปลูกต้นมะพร้าวกับพี่แป้น พี่เปลวที่ด้านหลังปลูกบริเวณริมรั้ว เสร็จแล้วก็มาดายหญ้าที่แปลงเกษตร วันนี้อากาศเต็มใจแดดไม่ร้อนทำให้ทำงานอย่างมีความสุขไม่เหนื่อย ตกเย็นหญ้าก็เรียบหมดทุกแปลงด้วยแรงของทุกคนที่ช่วยกันทำ

จบตอนที่ 1

ต่อตอนที่ 2

ช่วงคืนวันเสาร์ได้ดูวีดีโอเกี่ยวกับภัยพิบัติมีทั้งเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นและเหตุการณ์จำลอง ดูแล้วก็ลุ้นระทึกว่าถ้าเราอยู่ในเหตุการณ์อย่างนั้นจะทำอย่างไร จะสติแตกหรือเปล่าเราพร้อมหรือยังที่จะเผชิญ เวลาเหลือน้อยเต็มที คำตอบยังไม่ค่อยพร้อมเท่าไรเลย ยังมีความประมาทและชะล่าใจอยู่บ้าง

ค่ำคืนนี้มีการแสดงเต้นประกอบเพลงจากสาวๆสวยๆโดยเฉพาะป้าอุ๊ที่อายุ 57 กว่าๆแต่ยังสาวและสวยเหมือนอายุ25 กว่าๆนำทีมแสดงโดยคุณอัม(เจ้าภาพเลี้ยงก๋วยจั๊บเจเมื่อตอนเช้า อร่อยมากๆจนต้องบอกต่อ(ชามที่2) ดูแล้วสบายตา สบายใจ มีความสุขเพราะผู้เต้นตั้งใจและมอบสิ่งดีให้กับทุกคน เนื้อเพลงก็มีความหมายได้สาระ

ต่อด้วยชุดการแสดงเรื่องสังข์ทองตอนรจนาเลือกคู่ นำทีมโดยคุณโฆษิตหนุ่ม(ตัว)น้อยผู้มีความสามารถเป็นทั้งผู้กำกับ เขียนบท และพระเอก(เจ้าเงาะ) ดูแล้วสนุกสนานเฮฮาสอดแทรกสาระ ทุกคนแสดงได้ถึงบทประทับใจผู้ชมโดยเฉพาะรจนา(แสดงโดยน้องเบส)สวย หุ่นดี เต้นได้มันส์...มากๆ ขอบอก  ขอบคุณทีมผู้เต้นและแสดงทุกคนนะคะที่มอบความสุขให้แก่ผู้ชม

จากนั้นจะเป็นการแบ่งกลุ่มทำ workshop ในกลุ่มที่ตัวเองอยู่มีอ.อภิชัยเป็นหัวหน้ากลุ่มหัวข้อที่ต้องช่วยกันระดมความคิด ก็คือถ้ามีคนลบหลู่ดูหมิ่นสิ่งศักดิ์สิทธิ์เช่นลบหลู่พระพุทธเจ้า ท่านท้าวเวสสุวรรณ เราจะทำอย่างไร ทุกคนก็แสดงความเห็นหลากหลาย แต่ก็เป็นที่ยอมรับของทุกคน ขณะที่ทำกลุ่มคุณอัญก็นำมันปิ้งร้อนๆมาให้ทุกคนได้กินกัน เสร็จแล้วทุกคนก็ไปรวมกันที่บริเวณสวน(สวรรค์)มุมที่ทุกๆคนชอบ ถ่ายรูปหมู่กับท่านอาจารย์อุบล

 แล้วก็มีธรรมทานเริ่มจากน้องชิม(เจ้าของร้านขายอุปกรณ์เย็บปักถักร้อย)ที่แขวนจี้องค์เทพสฟิ้งช์ 9  องค์ได้เล่าว่าเมื่อได้รับกล่องพัสดุบรรจุจี้ที่สั่งบูชาซึ่งเป็นของเพื่อน 11 องค์ ของตัวเองด้วย 1 องค์มาวางในร้านโดยที่ยังไม่ได้แกะออกมาดู ปรากฎว่ามีลูกค้าเข้ามาซื้อของมากจนผิดปกติจากที่เคยขายได้ขายภายใน 2 ชั่วโมงรายได้เท่ากับที่ขายครึ่งวัน ขายจนลูกน้องไม่มีเวลากินข้าว เรียกว่าขายจนเหนื่อยจนต้องนำกล่องพัสดุไปไว้ที่อื่นเมื่อนำออกไปแล้วเหตุการณ์ก็เป็นปกติเหมือนเดิมคือขายได้เรื่อยๆไม่มากเท่ากับตอนที่มีกล่องบรรจุจี้วางอยู่ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นน้องชิมมั่นใจว่าเป็นเพราะอานุภาพของจี้ในกล่องนั้นแน่นอน

ท่านอาจารย์ให้ทุกคนพิสูจน์ถึงอานุภาพของจี้ที่รวมกัน 9 องค์โดยให้คนที่มีอาการเจ็บป่วยร่างกายอยู่ได้คล้องจี้ ซึ่งปาฏิหารย์ก็เกิดขึ้นทันทีทันใดกับผู้ที่ได้คล้องจี้เริ่มตั้งแต่ป้าปุ๊ที่มีอาการปวดแขน ปวดเข่าและเท้าเมื่อได้คล้องจี้ทั้ง 9 องค์อาการเจ็บปวดที่เป็นอยู่ก็หายทันที และอีกหลายคนที่ได้คล้องจี้ก็หายและมีอาการดีขึ้นมาก รายที่ดีใจแทนด้วยมากๆก็คือป้าพรที่มีอาการหูตึงต้องใช้เครื่องช่วยฟังมาตลอดนั้น ปรากฏว่าได้ยินเสียงท่านอาจารย์ดังชัดขึ้นกว่าเดิมมากป้าพรพูดด้วยความตื่นเต้นดีใจจนคนที่ได้เห็นพลอยตื่นเต้นดีใจไปด้วย

จบตอนที่ 2

 ค่าย 6 + 7 

 เป็นค่ายที่ใส่ตะแกรงร่อนหาผู้นำที่เป็นผู้ให้ ผู้กล้า ผู้นำพา ผู้กอบกู้ ผู้เสียสละ 

 และผู้ที่อาสาตามมาช่วยงานท่านอาจารย์

 จึงถือเอาค่ายนี้ เป็นการสร้างความเปลี่ยนแปลงสร้างผู้ที่ร่วมต่อสู้

 กอบกู้ สามร่มโพธิ์ศรี เพื่อให้แผ่นดินไทยนี้ในอนาคตที่ไม่นานนัก

 เป็นเสาเอกของโลก รองรับความเจริญรุ่งเรืองที่มีแต่ผู้คนที่อยู่ในศีลในธรรม

 ซึ่งกว่าจะถึงวันนั้นได้ เราจะต้องเจอะเจออุปสรรค กับฝ่ายตรงข้าม

 ที่แข็งแรงกว่าเรามากมายนัก อยู่ที่จะใช้ปัญญาความสามัคคี

 ร่วมต่อสู้ใหม ดังที่ท่านอาจารย์ยกเรื่องจริงของฝูงเสือไล่กัดกินลูกควาย

 ซึ่งมีเสือเข้ามาไล่กัดกินพากันวิ่งหนี ลูกควายตัวที่อ่อนแอกว่าทน

 แรงของเสือที่รุมกัดไม่ได้จึงถูกจับกิน อยู่ตัวเดียวก็พยายามสู้ดิ้นรนให้รอด

 ก็กลิ้งตกน้ำ ดังคำโบราณว่า หนีเสือปะจระเข้ ซึ่งทั้งลูกควายและเสือตกน้ำนั้น

 ก็มีจระเข้เข้ามาจะเอาลูกควายไปกินต่อจากเสือ เสือนั้นเองมีกันมากก็พยามดึง

 เหยื่อขึ้นมาไม่ให้จระเข้ เยื้อแย่งอยู่อย่างนั้นจนเสือดึงลูกควายขึ้นมาได้

 เหล่าควายที่วิ่งหนีเสือไปได้ก็ไปตามพวกควายด้วยกันมาฝูงใหญ่

 ทั้งที่มากันมากแต่ก็ไม่กล้าเข้าไปทำร้ายเสือที่กำลังกัดลูกควาย

ุ ทันใดนั้นมีผู้กล้าตัวหนี่งวิ่งเข้าเตะเสือที่กำลังกัดกินอยู่ ส่วนเสืออีก 2-3 ตัว

 ก็ยังคงกัดกินลูกควายอยู่  เหล่าูฝูงควายก็ยังคงล้อมวงอยู่ไม่กล้าที่จะ

 เข้ามาช่วยลูกควายตัวนั้น จนควายตัวผู้กล้าต้องวิ่งเข้าช่วยจนลูกควายนั้นรอด

 ปลอดภัย ท่านอาจารย์ท่านเปรียบให้ฟังขนาดนี้ ก็ขอให้ผู้ที่อาสามาใช้ความกล้า

 ความสามัคคีที่เป็นรูปธรรมที่ชัดเจนให้มาก

ป้า อุ๊ขอเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวันอาทิตย์ที่ 7 ตุลาคม ให้ฟังหน่อยนะคะ ในขณะที่ท่านอาจารย์กำลังบรรยายเรื่องต่าง ๆ เกี่ยวกับภัยพิบัติและการเตรียมการสำหรับลูกบ้านสวนนั้น ป้าก็ได้รับสัญญาณถึงการใช้จี้สฟิงซ์ในเวลาที่เกิดภัยพิบัติขั้นอุกฤต โดยสัญญาณให้ต้องไปบอกเดี๋ยวนี้ ป้าเลยลุกขึ้นจากที่นั่งและก็ได้เดินไปขออนุญาติท่านอาจารย์ แล้วก็บอกกับลูกบ้านสวนถึงการใช้จี้สฟิงส์ (รายละเอียดขอไว้จะเล่าให้ฟังนะคะเรื่องการข้ามมิติเวลา) ป้าอุ๊รู้สึกผิดมากเลยที่ไม่มีกาละเทศะที่เดินไปพูดในขณะที่ท่านกำลังพูด อยู่ ป้าอุ๊กราบขอขมาท่านอาจารย์อุบล และสิ่งศักดิ์สิทธิที่ปกปักรักษาท่านอาจารย์และบ้านสวนปิรามิดมา ณ ที่นี้ ที่ป้าอุ๊กระทำการอันมิสมควรค่ะ

 ขอเล่าต่อนะค่ะ ในช่วงเย็นวันเสาร์ 

ได้ชมการแสดงซึ่งแต่ละชุดนักแสดงสวยๆและหล่อกันทั้งนั้น แสดงได้เก่งแต่ประทัใจทุกชุดเลยค่ะ เต้นประกอบเพลง 2ชุดแรก นั่งชมอยู่รู้เลยว่านักแสดงเต้นออกมาจากใจเต็ม100% ไม่น่าเชื้อนะเนี้ยว่าจะซุ้มซ้อมกันแค่แปบเดียวเอง ส่วนชุดสุดท้ายเป็นละครเรื่องสังข์ทอง นักแสดงทุกคนเก่งมาค่ะ สื่อธรรมทานออกมาได้ชัดจมมากเลยค่ะ 

หลังจากนั้นได้แบ่งกลุ่มกันทำ work shop ให้แต่ละกลุ่มระดมความคิดเกียวกับเรื่องผู้ที่จาบจ้วง3สถาบัน ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ว่าเราจะมีวิธีป้องกันโดยการโต้ตอบผู้ที่กล่าวหา 3 ร่มโพธ์ศรีนี้ได้อย่างไร การทำwork shopเรื่องนี้ทำให้ทราบความคิดเห็นที่สมาชิกในกลุ่มทุกคนได้แลกเปลี่ยนความคิดกัน ทำให้รับรู้ความคิดใหม่ๆที่ดีๆน่าสนใจของแต่ละคนและสามารถนำไปปรับใช้ได้ เสร็จจากการทำ work shop และท่านอาจารย์ได้พาพวกเราไปนั่งคุยกันที่บรรยายกาศสบายๆใต้ต้นไม้ ทานมันเผาและฟักทองไปด้วย แล้วใครที่มีธรรมทานก็ออกมาเล่าธรรมทานของตัวเอง เช่นคุณซิม มีคนฝากบูชาจี้ 11 องค์เมื่อพัสดุมาถึงที่ร้านก็พบความอัศจรรย์ทันที คือลูกค้าเข้าร้านมากผิดปกติ ทำให้ทราบว่าจี้หลายองค์เมื่อมารวมกันและจะมีพลังและอนุภาพมาก ตอนนี้คุณซิมก็ใช้จี้คล้องคออยู่ 9 องค์ค่ะ และท่านอาจารย์อุบล ได้เมตตาว่าท่านที่ยังเจ็บป่วยอยู่ก็ออกมาทดลองคล้องสร้องของคุณซิมดูว่าอาการเป็นอย่างไร ตัวหนูเองก็ออกไปอาการที่คัดจมูกอยู่ก็โล่งเลยค่ะ แต่ที่พิเศษก็คือพี่ลิน จากที่เดินเท้าบิดอยู่น่าจะตั้งแต่เด็กๆเลยนะค่ะ ก็สามารถเดินเท้าตรงปรกติได้ ส่วนป้าพรที่หูตึงอยู่ ก็บอกว่าโล่งได้ยินชัดเจนมากขึ้นกว่าเดิมเลยค่ะ 

วันอาทิตย์

ได้แบ่งกลุ่มกันทำ work shop ช่วงเช้าจำโจทย์ไม่ได้แต่เกียวกับเรื่องจะมีวิธีอย่างไรในการบำบัดช่วยเหลือให้ได้ผล แล้วบำบัดเสร็จแล้วได้ผลอย่างไร  กลุ่มที่หนูอยู่มีกันอยู่9คน ในแต่ละคนระดมความคิดก็ได้สรุปออกมาว่า   ภายในกลุ่มทุกคนต่างก็มีจี้ แล้วเอาจี้ออกมา แล้วให้แต่ละคนในกลุ่มเล่าปัญหาของตัวเองอยากให้อะไรดีขึ้นอย่างไรโดยเล่าเป็นรายคน จากนั้นเมื่อครบทุกคน ก็ อาราธนาบารมีพระศรีอาริย์ที่ท่านอาจารย์อุบล อันเชิญมาสถิตย์ภายในจี้ ขอให้ทุกคนหายจากอาการที่เป็นอยู่ ขอให้ชีวิตดีขึ้นการเงินหนี้สินดีขึ้น จากนั้นก็มาดูผลกัน ปรากฏว่า ตัวหนูเองที่คัดจมูกอยู่ก็หายทันที คุณฉันทนาปวดประจำเดือนอยู่ก็หาย อาจารย์นีที่เสียวขาอยู่ก็หาย ส่วนคนอื่นๆต้องขอโทดด้วยนะค่ะที่จำได้ได้แต่ทุกคนก็ดีขึ้นทุกคนค่ะ ส่วนทางด้านเรื่องการเงินเราก็จะมารายงานผลให้ทราบภายหลังจากนี้1อาทิตย์แล้วจะให้ตัวแทนนำมาเล่าในเวบไชค์ค่ะ   ในความคิดของหนูนะค่ะ จากที่สมาชิกต่างส่งใจที่เปี่ยมล้นด้วยความศรัทธาเต็มร้อย+พลังของจี้ที่รวมกันหลายองค์ ทำให้เกิดพลังมากมาก ทำให้แต่ละคนหายจากอาการเจ็บป่วยที่เป็นอยู่ในตอนนั้นได้ทันทีค่ะ  หลังจากนั้นก็ให้แต่ละกลุ่มออกมารายงานผลบนเวที ซึ่งแต่ละกลุ่มก็มีวิธีที่แตกต่างกันไป แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ได้ผลเป็นอัศจรรย์ทุกกลุ่ม 

work shop ช่วงบ่าย ได้ใช้โจทย์ประมาณว่า จะทราบได้อย่างไรว่าพระศรีอาริย์จะใช้วิธีไหน ในการปราบมาร ซึ่งกลุ่มคนในกลุ่มแต่ละคนก็ระดมความคิดกันต่างๆนานา จะได้ข้อสรุปว่า ท่านจะลงมาปราบโดยท่านจะใช้ทั้งบุญฤทธิ์และอิทธิฤทธิ์ ของท่านมาปราบคนชั่วทังหลาย ค่ะ คำตอบที่ได้มาก็ไม่ค่อยจะตรงประเด็นซะเท่าไหร่ค่ะ

หลังจากนั้นช่วงสุดท้ายของกิจกรรม คือชมบารมีพระศรีอาริย์ ให้ผู้คนที่เจ็บป่วยได้ขึ้นไปบนเวทีและเดินผ่านท่านอาจารย์เพื่อรับบารมีกันอย่างใกล้ชิด และแต่ละท่านก็ต่างได้รับรางวัลกลับบ้านกัน บางท่านก็หายสนิท บ้างก็ยังมีอาการหลงเหลืออยู่บ้าง ท่านอาจารย์เมตตาบอกว่าให้ไปเขียนธรรมทานค่ะ ส่วนตัวหนูเอง อาการตอนนี้คือคัดจมูก เหมือนมีเสมหะอยู่ในลำคอ สายตาสั้น 

อาการคัดจมูกได้หายโล่งตั้งแต่ออกมายืนเข้าแถว    อาการเสมหะอยู่ในลำคอเมื่อยืนใกล้ๆกับเวทียังมีอาการอยู่ประมาณ 50% พอขึ้นไปด้านบนเหลือประมาณ30% พอเดินผ่านท่านอาจารย์อุบลก็ยังมีอาการเหลืออยู่ยังไม่หาย ท่านเมตตาถามว่าชอบเถียงพ่อแม่ ชอบนินทา ใช่มั้ย หนูตอบเต็มคำว่าใช่ค่ะ แล้วเขียนธรรมทานหรือเปล่า หนูตอบว่า เขียนบ้างค่ะแต่ไม่บ่อย ท่านบอกว่าถ้าไม่บ่อยก็จะไม่ได้มาบ้านสวนอีกต่อไป ตอนนั้นก็ยอมรับการกระทำของตัวเองนะค่ะ เพราะเป็นความผิดของตัวเองไม่มีข้อแก้ตัว  ท่านอาจารย์เมตตาถามว่าถ้ากลับไปเขียนธรรมทานหรือเปล่า ถ้าเขียนเขียนอาทิตย์ละกี่ครั้ง หนูตอบว่า เขียนค่ะ ถ้าเป็นไปได้จะเขียนทุกวันค่ะ แต่ถ้าวันที่มาบ้านสวนขอไม่เขียน ท่านอาจารย์บอกว่าถ้ารับสัจจะไปล้วต้องทำให้ได้  ถ้าถามความรู้สึก ณ ตอนนั้นตอนเดินลงมาน้ำตาไหลร้องไห้ค่ะ แต่ไม่ได้ร้องเพราะความเสียใจแต่อย่างใด แต่น้ำตาออกมาเพราะท่านเมตตาไม่สามารถบรรยายออกเป็นคำพูดได้ว่ายังไงมันตื่นตัน ทราบซึ่งในความเมตตาของท่าน ที่สามารถรับรู้ด้วยใจ ท่านให้โอกาสเราขนาดนี้แล้ว หนูขอตอบแทนในความเมตตาของท่านอาจารย์ โดยจะปฎิบัติตามคำสอนของท่าน ตั้งใจช่วยงานแรงกายบ้านสวนอย่างเต็มกำลัง ค่ะ คิดเรื่องนี้ทีไรน้ำตาไหลออกมาทุกครั้ง วันนี้ก็ยังเป็นอยู่เลย  อยากกราบขอบพระคุณในความรักความเมตตาที่ท่านอาจารย์มอบให้อย่างหาที่สุดไม่ได้จริงๆนอกจากที่เคยได้รับจากพ่อกับแม่แล้ว ก็ไม่ทราบว่าจะไปหาความรักแบบนี้แบบที่ท่านอจารย์มอบให้ ลูกบ้านสวนทุกคนแบบนี้จากที่ไหนแล้ว ขอกราบขอบพระคุณที่เปิดโอกาสให้คนที่โง่ที่เดินหลงผิดทางยังชั่วอยุ่เยอะ ได้มีโอกาสเข้ามาสร้างบุญและจะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ รักท่านอาจารย์อุบล  ขอกราบ กราบ กราบค่ะ

 ขอเล่าถึงการเตรียมงานค่าย 13 ของพวกเราก่อนน๊ะค่ะ

               นับว่าเป็นความเมตตาจากท่านอ.อุบลฯ  อย่างมากๆจริงๆที่ได้  มีโอกาส   มาร่วมสร้างบุญ        ในครั้งนี้   โดยเริ่ม ตั้งแต่ วันพฤหัสบดี ตอนเกือบ 3 ทุ่มแล้ว เมื่อไปถึง ก็พบว่า   ท่านอ.อุบลฯยังเตรียม งานกันอยู่เลย   โชคดีที่ท่านอ.อุบลฯ ได้มอบหมายให้  อ.พันธ์ คุณอมร และ อ.นี เป็นผู้ช่วย   ได้ปลูกต้นไทร  ที่ท่านอ.อุบลฯ ซื้อมาเพิ่มอีก 20 ต้น เมื่อปลูกเสร็จเรียบร้อยแล้วก็สวยงามมากและใช้ เป็นที่       บังแดดของพวกเราค่าย 13 ........ .กันไง!

            พอวันศุกร์ตอนเช้าท่านอ.อุบลฯ ก็ได้มาตรวจดูความเรียบร้อยของสวนสัตว์แสนสวย  อีกและมี   คณะร่วมค่าย 13 มาสมทบอีก  จำนวนหนึ่งและได้ช่วยจัดตกแต่งกันไปทำให้ดูงดงามเพิ่มขึ้นไปอีก         จนดูเหมือนแดนสวรรค์เลยทีเดียว ทำให้มีหลายคนได้ไปถ่ายรูปไปเป็นแบบอย่างกัน     (แต่ต้อง          ขอเตือน......... ผู้ที่ต้องการภาพสวยๆต้องขออนุญาตท่านอ.อุบลฯก่อนน๊ะค่ะ)

            หลังจากที่เรารับประทานอาหารกลางวันกันแล้ว  พวกเราก็ได้มีโอกาสสร้างบุญกันเต็มที่เต็ม   กำลังกันเลย   โดยการช่วยเทฐานเสากันได้ทั้งหมด 16 ต้นเรียกว่า    ใช้เวลากันคุ้มมากเลยทีเดียว        หลุมละ15 นาทีจำนวน 3 ถังโม่ปูนต่อ 1หลุม (อ้อ! ลืมบอกไปว่าพวกเรามีที่โม่ปูนแล้วเลยไม่ต้องผสม    ปูนกันเอง)  ได้บุญใหญ่น๊ะนี่ !   โอ๊ยดีใจจังเลยที่ได้มาสร้างบุญ ! แต่   ก็ยังแบ่งบุญเหลือไว้ให้          พี่น้องที่มาค่าย 13 อีกจำนวน 6 หลุม พอถึง วันเสาร์  แทบทุกคนก็ ได้ร่วมสร้างบุญกันและบางท่านที่สร้างบุญ เทฐานกันแล้วก็เลยไปแปลงเกษตร ได้มี การตัดหญ้ากันไปได้มากพอสมควร   ส่วนคุณติ๋ม            (ป้าติ๋ม..เล็ก)ก็ได้นำต้นข่ามาจากบ้านมากพอสมควรมาปลูกไว้ใกล้ๆแปลงเกษตรของพวกเราจ้า!                          (ขออนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ)

            อ้อ! ลืมบอกไปว่า มี คุณหมอวัฒนา ฯ ที่น่ารักก็ได้ไปร่วมถากหญ้าที่แปลงเกษตร  ด้วยน่ะ   ช่วงบ่ายวันเสาร์   วันเข้าค่าย ก็ได้ไปสร้างบุญเรียกว่า ผูกโครงเสาเหล็ก เพื่อการก่อสร้างวิหารทาน      ก็ได้มีสมาชิก  ค่าย13   หลายท่าน  ช่วยกันสร้างบุญมากมาย ซึ่งในการผูกเหล็กในตอนแรก ก็ยาก           พอสมควร เล่นเอาหลายท่านที่ช่วยกันเป็นพี่เลี้ยงต้องปรับแก้กันหลายครั้ง  เฮ้อ!..พอเป็นแล้วนี่ซิ   

ไม่เห็นยากเลย( ขออนุโมทนาบุญกับ น้องเหมี่ยว น้องลิน ป้าเตือนและคุณแหลนด้วยค่ะ!)

(ยังมีต่อค่ะ *****)                    

                                                     สาธุ สาธุ  สาธุ

                     **************

ผู้แสดงความคิดเห็น กันต์สินี อัครวิชนนท์(นี/พันธ์) วันที่ตอบ 2012-10-08 18:47:38

แก้ไข

บรรยากาศค่าย 13

          นับว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่และเซอร์ไพรส์มาก อันดับแรกคือ สถานที่ ต้นไม้ถูกจัดเรียงรายอย่างเป็นระเบียบให้ความเย็นสดชื่น และท่านอาจารย์ได้เนรมิตตกแต่งบริเวณด้านหน้าพีระมิดองค์ใหญ่ได้อย่างสวยสดงดงามพร้อมทั้งตะกร้าผลไม้ห้อยระย้าลงมาจากต้นไม้ด้วยความเมตตาจากพระศรีอาริย์ (ขออาหารจากต้นไม้ได้เห็นๆ) ทำให้บรรยากาศบริเวณนี้รู้สึกได้ถึงความผ่อนคลาย สบายๆชิวๆ แต่แฝงด้วยพลังงานเหมือนกับการชาร์ตแบตทั้งร่างกายและจิตใจ

          ช่วงบ่ายวันเสาร์ พวกเราแบ่งงานกันเป้นกลุ่มๆ บ้างก็ลงหลุมก่ออิฐบล็อกวางเรียงเป็นต้นเสา บ้างก็ผสมปูน ขนดิน หิน เทลงบนหลุมเสา

          กิจกรรมภาคกลางคืน มีการแสดงเต้นเพลงบูชาคุณครู เพื่อแสดงความกตัญญูต่อท่าน อาจารย์อุบล นำแสดงโดยคุณอัม และทีมงานคุณตุ้ย คุณก้อยและการแสดงชุดสังข์ทอง ตอนรจนาเลือกคู่ ที่สอดแทรกความรู้และธรรมะ พร้อมความลับที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะ ว่าที่แท้เจ้าเงาะเค้าใช้รหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วยนี่เอง ถึงได้รจนามาเป็นคู่ครอง แล้วต่อมาท่านอาจารย์พาพวกเราเปลี่ยนบรรยากาศแบบสบายๆเป็นกันเองอย่างอบอุ่นเหมือนพี่น้องแม่ลูก พร้อมเตาบาร์บีคิวปิ้งย่างเผือกมันฟักทองแสนอร่อย เป็นความรู้สึกที่หาซื้อไม่ได้รวมกับธรรมทานที่ตื่นเต้นเร้าใจชนิดที่ว่าแปลกใหม่เข้ากันได้อย่างลงตัว ว่าด้วยเรื่อง

พลังอานุภาพที่องค์เทพสฟิงซ์

                น้องชิมบูชาจี้องค์เทพสฟิงซ์ 12 องค์ วันที่พัสดุถึงร้านของขายดีมาก ลูกค้าเข้าร้านทั้งวันไม่หยุดเป็นที่น่าแปลกใจจนตัวเองนำจี้องค์เทพสฟิงซ์ออกมานอกร้านทั้งหมด ลูกค้าก็ได้หยุดเข้าร้านและคุณสมจิตบูชา 3 องค์ นั่งสมาธิเห็นทั้งจักรวาล คุณน้อยบูชา 3 องค์ สุขภาพดีขึ้นจนเห็นได้ชัด แสดงให้เห็นว่า เมื่อจี้หลายองค์มารวมกัน ทำให้พลังมากขึ้นตามจำนวน แถมเวลาในการบำบัดก็รวดเร็วมากขึ้น ถึงทันที สิ่งมหัศจรรย์ ในบ้านสวนพีระมิดเกืดขึ้นอีกแล้วคะท่านผู้ชม จี้องค์เทพสฟิงซ์หรือวัตถุมงคลทุกอย่างในบ้านสวนคือพลังทั้งหมดจากอนันตจักรวาล

            พระศรีอาริย์ก็จัดสรรให้มีไอเดียใหม่ขึ้นมา คือ นำจี้องค์เทพสฟิงซ์จำนวน 9 องค์ที่คอน้องชิมมาให้คนที่เจ็บปวดตามร่างกายลองใส่ ป้าปุ๊ อาการปวดไหล่ ปวดเข่า และขา หายเป็นปลิดทิ้งในทันที บางคนแค่ถือและขอบารมีศรีอาริย์ที่ท่านอาจารย์อุบลอาราธนาอันเชิญมาทำให้อาการต่างๆ หายโดยฉับพลันทันที โดยที่ไม่ต้องสารภาพบาป แต่ละคนใช้เวลาเพียงนิดเดียว เช่น คุณฉันทนาปวดท้องใช้เวลา 4 วินาที ก็หาย คุณวิปวดเข่าใช้เวลา 21 วินาที หาย!! คุณภาปวดหัว 10 วินาที หาย!! คุณตุ้ยปวดหลัง 6 วินาที หาย!! คุณมิ้มปวดแขน 6 วินาที หาย!! คุณทัศนีปวดคอ 21 วินาที ดีขึ้น 80% น้องมาร์คปวดขา 10 วินาที หาย!! น้องรินเดินขาออกด้านข้างเหมือนเป็ดตั้งแต่เกิดปรากฎว่าเดินได้ตรงเป็นปกติทันทีอย่างน่าอัศจรรย์ใจมาก รวมทั้งป้าพรมาจากเชียงรายอาการหูตึงที่เป็นมานานก็ได้ยินชัดขึ้น ทำให้ทุกคนพลอยยินดีตามไปด้วย

                   เช้าวันอาทิตย์ กิจกรรมเริ่มขึ้นแบบเซอร์ไพรส์จัดเต็ม ท่านอาจารย์ให้พวกเราจับกลุ่มทำเวิร์คช็อป แต่ละกลุ่มจะได้หัวข้อที่ต่างกัน กลุ่มอร มีด็อกเตอร์จิ๋ม เป็นหัวหน้าได้หัวข้อเรื่อง เหตุการณ์เมื่อคืนคุณคิดว่าจะช่วยคนได้อย่างไร ทุกคนในกลุ่มเริ่มด้วยการถามปัญหาที่มีแต่ละคน เสร็จแล้วก็ใช้จี้องค์เทพสฟิงซ์ของทุกคนรวมกัน 9 องค์ บำบัดน้องหนึ่งซึ่งกำลังปวดหัวอยู่ ทุกคนอธิษฐานจิตขอบารมีพระศรีอาริย์ที่ท่านอาจารย์อุบลอันเชิญมาสถิตที่จี้ทุกองค์นี้ ให้อาการปวดหัวของน้องหนึ่งหายในฉับพลันทันทีด้วยเทอญ ปรากฎว่าได้ผลค่ะ อาการดีขึ้น 80% คุณฉันทนาปวดท้องอยู่ ป้าทองดีปวดคอ และมีจิตอนุโมทนาคอยยินดีไปด้วย อาการก็ดีขึ้นตามอย่างเห็นได้ชัด (มีต่ออีกคะ)

โอ้โห ผ่านไปคืนเดียวเท่านั้น พี่น้องบ้านสวนฯเข้ามาช่วยกันเขียนธรรมทานยาวเหยียดเลยค่ะ ต่อนี้ไปคนที่ตั้งตารออ่านธรรมทานคงจะจุใจแน่นอนค่ะ เพราะพวกเราจะปฏิวัติตัวเองใหม่ ให้สมกับที่ทุกคนได้ให้สัญญากับท่านอาจารย์ไว้ ว่าจะเขียนธรรมทานทุกวันค่ะ

เจี๊ยบจะขอเล่าต่อค่ะ

ในวันอาทิตย์ ท่านอาจารย์ให้พวกเราทำ Workshop การบำบัดคนที่เจ็บป่วย มีปัญหาการงาน การเงิน โดยที่ไม่มีอาจารย์อยู่ด้วย ว่าเราจะช่วยเหลือคนได้ยังไง โดยแบ่งกลุ่มละ 10 คน โดยมีหัวหน้ากลุ่มแต่ละกลู่ม เจี๊ยบอยู่ในกลุ่มของพี่เหมี่ยว ซึี่งกลุ่มของเรานั้น เริ่มแรกเราถามปัญหาของทุกคนในกลุ่มว่ามีปัญหาอะไรบ้าง เจ็บป่วยตรงไหน เริ่มแรกเราเอาปัญหาสุขภาพก่อน เพราะสามารถเห็นผลทันทีได้ ส่วนปัญหาการงาน การเงินนั้นไม่สามารถเห็นผลทันที เลยพักไว้ก่อน

จากนั้นเราเริ่มทำการบำบัดคนแรก คือป้าน้อยแม่ของคุณแหวน ซึ่งมีอาการปวดขาโดยคุณแหม่มเป็นผู้บำบัดให้ ป้าน้อยก็สารภาพกรรมที่เคยทำมา อาการดีขึ้น 60 %

ก็ให้นึกกรรมอีก ป้าน้อยก็นึกได้อีกว่าเคยตีหลานที่ขา หันเท้าไปทางพระ เหยียบเหรียญ อาการปวดก็ดีขึ้น เป็น 90% ก็ให้ป้าน้อยใช้รหัส อ.อุบลช่วยด้วย ปรากฏว่าหายหมดเลยค่ะ

ต่อมาคุณนก สุรดา ซึ่วมีอาการปวดคอ ปวดบ่า เอ็นพลิกที่คอ โดยน้องก้อยเป็นผู้บำบัด คุณนกก็สารภาพกรรมที่เคยทำมาแต่รายของคุณนก หายได้สูงสุดที่ 95 % เหลือความเจ็บปวดนิดหน่อย 

รายต่อมาคือคุณอ๋อย เพ็ญศิริ มีอาการปวดแขน ก็ได้นึกสารภาพกรรมที่เคยทำมาหลายอย่าง อาการปวดก็ดีขึ้น 90 % ปรากฏว่่่าระหว่างที่สารภาพ พี่เหมี่ยวก็หายจากอาการปวดด้วย และเมื่อสารภาพกรรมที่เคยตอกบัตรแทนกันให้พนักงานคนอื่น ทำให้คุณแหม่มนึกได้ว่าเคยตอกบัตรให้เพื่อนเหมือนกัน ทำให้อาการปวดต้นแขนของคุณแหม่มหายหมดเลย ส่วนคุณอ๋อยก็หายหมดเลย

รายต่อมาคือน้องก๊อต ซึ่งมีอาการตาแดง เจ็บ ระคายตา ขอบตาล่างบวมแดง พี่เหมี่ยวเสนอว่าเราลองใช้วิธีเดียวกับของคุณชิม คือจี้หลายๆองค์รวมพลังรักษา ต่างคนต่างถอดมารวมกันและคุณสมจิตมีจี้ที่เพิ่งจะบูชามาอีก 4 องค์ รวมทั้งหมด 14 องค์ มาแปะที่ดวงตาของน้องก๊อต เมื่อเงยหน้าขึ้นมาอาการเจ็บตาก็หายไป อาการตาแดงนั้นก็เหลือเพียง 5% หายไป 95 %  ถุงใต้ตาก็ยุบลง เมื่อสารภาพบาปก็หายสนิททันที

รายต่อมาคือเจี๊ยบเอง ซึ่งมีอาการคันที่หัวเข่า  จะเกามันมาก เป็นมาประมาณ 7 ปี หาหมอมาหลายครั้งหมอก็ลงความเห็นว่าไม่ได้เป็นอะไร เพียงแต่คันเฉยๆ จนกระทั่งบริเวณหัวเข่า หน้าแข้ง ผิวหนังจะหยาบหนา แข็ง และดำด้วย เจี๊ยบก็ได้นำพวงสร้อยที่มีจี้ 14 องค์นั้นมาอธิษฐาน ขอบารมีพระศรีอารย์มาช่วยรักษา ปรากฏว่าพลังจี้นั้น ทำให้เจี๊ยบเหงื่อแตก โซมอยู่คนเดียว เมื่อขอบารมีพระองค์ท่านเสร็จ อาการคันก็หายไป

คุณนกก็เลยขอบารมีจากจี้รวมพลังนั้น ขอให้อาการที่เหลืออยู่หายไป สุดท้ายคุณนกก็หายหมดค่ะ

จากนั้นเราก็มาคุยเรื่องปัญหาการงาน การเงิน ซึ่งจะไม่เห็นเห็นผลในเร็ววัน จึงตกลงกันว่า ประมาณ 1 อาทิตย์ เราจะมารายงานผลทางกระทู้

ซึ่งกลุ่มของเราได้แชร์ความคิดกัน และสรุปผลงานว่าวิธีของเราซึ่งรวมพลังจี้นี้จะช่วยเหลือคนได้อย่างปัจจุบันทันด่วน โดยไม่ต้องสารภาพกรรมก็สามารถทำให้อาการดีขึ้นได้ ซึ่งเป็นวิธีการที่จะช่วยเหลือคนตอนเกิดภัยพิบัติ จะได้ช่วยคนอย่างทันท่วงที

ขออนุญาตมาต่อพรุ่งนี้ค่ะ ง่วงแล้วค่ะ

ขอเล่าบรรยากาศที่บ้านสวน ด้วยคนนะค่ะ

เดินทางถึงบ้านสวนประมาณ9.30น ของวันเสาร์ที่6ตุลาคม เห็นความแปลกตาของบ้านสวนทุกครั้งที่มีการจัดกิจกรรม ค่ะ

เห็นสวนที่ท่านอาจารย์พาลูกบ้านสวนจัดใหม่ ตรงพีระมิดองคใหญ่ด้านหน้ามีการปูกระเบื้อง มีโต็ะนั่ง มีตะกร้าผลไม้  บรรยากาศหน้านั่งมากค่ะ

ประกอบกับวันนั้นอากาศเย็นสบายไม่ร้อน พอญาติธรรมทานอาหารเช้าเสร็จทุกท่านก็ร่วมมือกันสร้างบุญในรูปของบ้านสวนนะค่ะ ผสมปูน ส่งปูนเพือสร้างวิหารหลังใหม่ กันอย่างสนุกสนาน  พอเสร็จจากการเทปูน  เราก็ไปแปลงผักกันค่ะ ช่วยกันถางหญ้าที่รกออกจากแปลง

ถึงเวลาอาหารเที่ยง ทานอาหารมือเที่ยงที่แสนอร่อยค่ะ ด้วยแม่ครัวมือดีนำโดยคุณแมว คุณอัง คุณอัม เจ้าภาพอาหารทุกครั้งที่มีกิจกรรมบ้านสวนค่ะ และอีกหลายท่าน มีก๋วยจับ  ขนมจีนน้ำยากะทิ น้ำยาป่า แกงไตปลาขอบอกเผ็ดมากแต่อร่อยสุดๆๆค่่ะ อาหารคาวหวานอีกมากมาย บรรยายไม่หมด อร่อยทุกอย่างเลยนะค่ะ ทานจนพุงกางเลยค่ะ  ขอบคุณแม่ครัวทุกๆๆท่านนะค่ะ

พอช่วงบ่ายเรามาเร่งสร้างบุญกันต่อค่ะ ก่อฐานปูนสร้างเสาขึ้น อันนี้ทำเป็นครั้งเเรก ยอมรับค่ะว่ามันยากแต่ก็พอทำใด้ ให้ลุงบุญเเนะนำค่ะ  ขอบคุณลุงบุญนะค่ะที่แนะนำ 

มีสิ่งหนึ่งที่ประทับใจนะค่ะ ลูกชายลุงเบิ้มค่ะ ขับรถแม็คโคใด้ด้วยน้องเขายังเด็กอยู่ค่ะ  สมาธิน้องเขาดีมากเลยนะค่ะ ตักซากหินที่เราเอาไปกองใว้ที่ต้นมะม่วงให้เราเอามาถ่มหลุมที่กำลังสร้างวิหารใหม่

พอช่วงกลางคืนอาบน้ำเสร็จ ใด้ยินเสียงภาพยนต์ มาระทึกใจมากค่ะ คิดถึงบรรยากาศตอนอยูต่างจังหวัดเลยนะค่ะ เหมือนกำลังมีงาน แล้วมีหนังกลางแปลงมาฉายให้ดู เลยรีบวิ่งไปดู ถึงรู้ว่าเขากำลังฉายหนังค่ะ หนังเรือง เกียวกับภัยพิบัติปี 2012 หลังจากนั้น

มีการแสดงรำอวยพรให้ท่านอาจารย์ นำโดยคุณอัม คนสวยของเรา ดูเเล้วน่าประทับใจมากค่ะ เพราะนางรำทุกท่านตั้งใจเกินร้อย ทุกอย่างออกมาดีมากๆๆเลยค่ะ  ตามด้วยละครของคุณโกษิตเรือง เงาะป่าตอนนางรจนาเลือกคู่ นักแสดงทุกท่านเล่นใด้ดีมากๆๆค่ะ

หลังจากนั้น ท่านอาจารย์มอบหมายให้พวกเรา ทำworkshop  แบ่งเป็นกลุมค่ะ

กลุ่มของเราใด้หัวข้อเรื่อง ถ้ามีใครมาจาบจ้วงล่วงเกิน สิ่งศักดิ์สิทธ์ ท่านท้าวเวสสุวรรณ พระพุทธเจ้า เราจะตอบโต้อย่างไร

นำทีมโดย อาจารย์อภิชัยค่ะ  เราก็ระดมสมองช่วยๆๆกันผิดถูกไม่เป็นไร

หลังจากนั้น ท่านอาจารย์ให้ไปนั่งที่สวน ที่ท่านอาจารย์จัดใหม่มีเต่าบาบีคิว มี่มันย่าง ฝักทองย่าง พิชซา  ขนม ผลใม้เพียบ

ท่านอาจารย์ก็แจกธรรมทาน ให้ทุกคน แบ่งปั่นประสบการการใช้จี้สฟิ้งช่วยเหลือคน

แล้วคุณชิมก็เล่าประสบการให้ฟังตอนสั่งซื้อจี้ 12องค์  พอพัสดุมาถึงบ้าน เท่านั้นแหละลูกค้าเข้าร้านแบบไม่ขาดสาย จนขายของไม่ทันกันเลยทีเดียวค่ะ  พอเอาพัสดุออกจากร้าน คนก็ทยอย บางตาลงค่ะ

อนุภาพของจี้เวลารวมตัวกัน พลังโชค ลาภ ก็หมาศาลเช่นกันค่ะ

แค่นี้ก่อนนะค่ะ 

คุณชิมใด้ให้คนที่มีปัญหา สุขภาพ ลองสวมสร้อยที่มีจี้ทั้งหมด 9องค์

ป้าปุ้ปวดแขน ปวดขา เดินกระเพลกๆ ให้ดู พอใด้สวมจี้ ก็ยกมือขึ้นใด้ แล้วเดินตรง ในพริบตา น้องหลิน มีปัญหาเวลาเดินขาข้างขวาเดินใม่ค่อยตรงมาแตกำเนิดพอใด้สวมจี้ ก็เดินตรงใด้ ส่วนภาเอง ปวดหัวมากพอใด้สวม อาการปวดก็หายในพริบตา และอีกหลายๆๆท่านก็ใด้สัมผัสบารมีพระศรีอาริย์เช่นกันค่ะ ขอจบบรรยากาศของกิจกรรมวันที่6 ตุลาคมเท่านี้นะค่ะ

กราบขอบพระคุณพระศรีอาริย์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆๆพระองค์ ท่านอาจารย์อุบล และครอบครัว อย่างสูงค่ะ

สาธุ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านที่มาเล่าบรรยากาศงานเข้าค่าย 13 รู้สึกอบอุ่นจริงๆ

งานค่าย 13 ในครั้งนี้มีหลายอย่างที่เปลี่ยนไป  จากงานเข้าค่ายอื่นๆ  ซึ่งน่าสนใจมาก  โดยเฉพาะ ท่าน อ.อุบล ได้เมตตาบอกความลับจักรวาลหลายๆอย่างกับเรา  ซึ่งพวกเราได้แต่ร้อง

อู้ฮู้ๆๆๆ   ซึ่งไม่สามารถเปิดเผยในเวปไซค์ได้  รู้สึกเสียดายแทนคนที่ไม่ได้เข้าค่าย

ดังนั้นใครที่ยังประมาท ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง  ไม่ทำตามที่ท่านอาจารย์สั่งสอน  ท่านบอกให้ทำอะไรก็ไม่ทำ เช่น ทำบุญธรรมทาน  การไม่ปฎิบัติตามกฎระเบียบ  ซึ่งงานนี้ไม่มีเด็กเส้น ไม่มีอภิสิทธิ์ชน  ต่อให้คุณเป็นระดับผู้นำ ก็สามารถถูกคัดออกได้

ขอเหล่าบรรยากาศค่าย 13 ดีกว่า

ไปถึงบ้านสวนวันศุกร์เย็น ไปถึงก็เข้าช่วยในครัวเลย ไม่ได้เดินไปที่อื่น  แต่พอพี่แมวจัดที่นอนให้  ที่บ้านหลังใหม่หน้าห้องน้ำ  ซึ่งท่านอาจารย์เมตตาติดมุ้งลวด ปูเสื่อน้ำมัน และลงมือทำความสะอาดด้วยตนเอง ( กราบขอบพระคุณในความเมตตาของท่านอาจารย์ด้วยค่ะ) เดินถึงหลังเวที ก็เกิดอาการชะงักงัน  โอ้แม่เจ้า  นี่เราทะลุมาอีกมิติรึเปล่า   ด้านหลังเวที เดิมมีกองดิน มีป้อมยามซึ่งต่อมากลายเป็นที่นอนของไก่  มีต้นมะม่วง ซึ่งมีข้าวของอุปกรณ์ค่อนข้างรก   แต่ปรากฎว่า กองดินหายไปกลายเป็นพื้นเรียบ  รอบต้นมะม่วงทุกต้น มีเก้าอี้ซึ่งดัดแปลงมาจากที่ระบายน้ำ วางรอบเป็นสี่เหลี่ยม   ไว้สำหรับนั่งเล่น มีการตกแต่งรอบต้นมะม่วงด้วยไม้ประดับ และตุ๊กตาต่างๆ   พื้นส่วนใหญ่ปูด้วยกระเบื้องสีแดง   มองดูแล้วเหมือนสวรรค์  เห็นแล้วน่านั่งเล่น   ดูแล้วสามารถเป็นลานธรรม อันร่มรื่น เย็นสบาย   ซึ่งคืนวันเสาร์ท่านอาจารย์ก็ได้จัดให้มีบาร์บีคิว  มันเทศ  ฟักทอง พิซซ่า แล้วท่านก็สอนธรรมะที่ลานธรรมแห่งนี้  มีความสุขมาก อากาศเย็นสบาย ได้กลิ่นหอมการบูรมาเป็นระยะ  ยุงก็ไม่มี หอมสดชื่น   แถมยังได้ถ่ายรูปหมู่กับท่านอาจารย์อีก 

แค่นี้ก่อนดีกว่า

 เช้าวันเสาร์ผมขับรถเข้ามาบ้านสวนพีระมิดพร้อมกับครอบครัว

เห็นพวกเราลูกบ้านสวนฯต่อแถวยาวเป็นสายพานส่งถังปูน

พร้อมเครื่องโม่ปูนที่ถูกนำมาใช้งานแล้ว

ซึ่งก่อนหน้านี้นอนหลับอยู่ข้างวิหารไม้ไผ่

โถ...นึกว่าจะลืมผมซะแล้ว  ทิ้งให้ตากแดด ตากฝน สนิมจับอยู่ตั้งนาน