คุณนนทพรนี่นะ

นางสาววินิตา สุทธิวรา (ก้อย)  อายุ 32 ปี อาชีพพนักงานบริษัทเอกชน ตำแหน่ง Sales Executive  ขอเล่าธรรมทานผลกรรมจากการผิดศีลข้อ 2 การลักขโมย จนทำให้ชีวิตยากจน ขาดสภาพคล่องทางการเงิน หนี้สินมากมาย ส่งผลให้จิตใจเศร้าหมองไปด้วย และผิดศีลข้อ 4 โกหก นินทา ปลิ้นปล้อน กระล่อน ตอแหลสารพัด ทำให้รูปปากและฟันไม่สวย

ชีวิตใหม่ที่ได้รับจากบ้านสวนพีระมิดค่ะ

ครั้งแรกที่รู้จักบ้านสวน เมื่อเดือน กุมภาพันธ์ 2554 เนื่องจากสามีติดจานดำหวังจะดูบอลแต่ดันดูไม่ได้

เลยลองไล่ดูรายการในจานดำ ก็แปลกใจช่องรายการมันเยอะมาก เนื่องจากไม่เคยมีเป็นของใหม่

ลองเปิดไปเรื่อย ๆ ไปเจอรายการคุยไปแจกไป เห็นช่วงที่คนสารภาพปาบ คุณลุงท่านหนึ่งไมสบายแล้วสารภาพปาบแล้วหาย

ก็แปลกดี และมาเจอคำสอนอาจารย์ อาจารย์สอนง่าย ๆ เข้าใจง่าย

และอาจารย์ก็สอนเรื่องศาสดาที่ใคร ๆ ทักท้วงไม่ได้  และอาจารย์ก็บอกว่าตามพระไตรปิฏกหน้า

เท่าไหร่จำไม่ได้ และอาจารย์ก็บอกให้คนลองเปิดดูมันตรงตามอาจารย์บอกก็สุดยอด จดเลขที่หน้าที่ว่าไว้

เลยลองซื้อพระไตรปิฏกฉลับที่ทำให้ง่ายมาดูบ้าง โอ้มันตรงตามอาจารย์บอกเลย

แสดงว่าอาจารย์อุบลท่านแจ๋งจริง ก็ดูรายการมาเรื่อย

และช่วงนั้นชีวิตมีทุกข์หนัก

เนื่องจากสอบเลื่อนระดับต้องย้ายไปรับตำแหน่งไหม่ที่กรุงเทพ

และก็มีเริ่มท้องด้วย อยากรับตำแหน่งก็อยาก ไป

แต่มีท้องก็สงสารลูกคนโต และกลัวแม่จะลำบาก

แต่ความยากมันมากกว่าเหตุผลใด ๆ ก็เลยไปรับตำแหน่ง

และเดินทางไปกลับกาญจนบุรี -กรุงเทพทุกวัน 

เพราะไม่อยากบ้านแตกแยกบ้าน

ค่าใช้จ่ายก็สูงและการเงินก็มีปัญหา เงิไม่ค่อยพอใช้

แม่ก็สุขภาพไม่ดี สามีก็หงุดหงิดทะเลาะกันบ่อย

และสามีบอกให้ลาออกทุกวัน (ก็คิดในใจว่าถ้าลาออกเผื่อวันไหนคุณทิ้งเราแล้วเราจะเอาอะไรเลี้ยงลูกกับแม่)

ก็ทนแรงกดดันทุกวัน เหนื่อยการเดินทางก็เหนื่อยเหนื่อยใจก็เหนื่อย

ไปขอความเห็นใจจากผู้ใหญ่ในกรมก็ไม่มีใครเห็นใจ

แถมแนะนำให้ลาเลี้ยงลูกโดยไม่ต้องรับเงินเดือน

ก็ทำตามลาคลอดบวกลาเลี้้ยงลูก 9 เดือนปีนั้นทั้งปี โดนแป๊คขั้น

คนในสำนักงานก็เขี่ยไปไว้งานนั้นงานนี้ มีแต่คนรังเกิยจ

เพราะเค้ามองว่าเป็นคนมีปัญหาโดนแป๊กขั้น

จนคลอดลูก ก็ไม่ได้ย้าย

เวลานั่งสมาธิก็จะนั่งไปร้องให้ไปทุกวันจิตใจไม่เคยสงบเลยค่ะ

จนมาดูรายการอาจาย์และมีช่วงหนี่งที่คุณพี่ท่านหนึ่งเป็นข้าราชการบำนาญบอกว่าใช้รหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วยทุกวันก่อนเปิดร้านขายของจะขายดีมากเลย

อาจารย์ก็บอกว่าให้ใช้ได้ทุกเรื่อง

ก็เอาบ้างค่ะมองเห็นแสงสว่างในชีวิตทันทีค่ะ

คราวนี้ขอทั้งวันทั้งคืนค่ะขออาจารย์อุบลช่วยด้วยขอให้ลูกได้ย้าย

ไม่นานค่ะคำสั่งย้ายมีชื่อตัวเองได้ย้ายมาจังหวัดนครปฐมก็ ระยะทางก็ย่นลงค่ะ

พอย้ายมานครปฐมได้ 1 เดือน ได้ขอแลกตำแหน่งกับเพื่อน และเพื่อนก็ย้ายมาอยู่ที่นครปฐมแทน

ก็อัศจรรย์เหลือเกินรหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วย พอตัวเองเจอปาฏิหาริย์รีบ

แนะนำคนในบ้านคุณแม่ และสามี ซึ่งปกติเชื่ออะไรยากมาก

แต่ด้วยเหตุการณ์นี้ทำให้เชื่อและลองใช้ดู

และก็ดูรายการอาจารย์ ดูด้วยความศรัทธา

และมีอยู่คลิบวีดีโอช่วงหนึ่งที่มีน้องมาสารภาพปาบค่ะว่าชอบคิดหมกหมุ่น

และคลิบนั้นไม่รู้กรรมเวรอะไร ค่ะ ดันไปดูเป้ากางเกงอาจารย์

และเกิดจิตแวบลางมกขึ้นมาทันทีและไม่ยอมออกไป

ไปคิดกับใครไม่คิดคิดกับอาจารย์อุบลเกิดเรื่องค่ะ

นอนไม่หลับ อกแทบระเบิด จิตมันสู้กันเอง ทำอย่างไรก็ไม่หาย

ร้อนรนมากค่ะทนไม่ได้เร่งให้สามีดูให้ครบ 9 ตอนต้องอาศัยให้สามีพามาบ้านสวน

ก็ได้สมัครมาครั้งแรกรุ่นค่าย 10 ตอนเดือนตุลาคม 2554 แหวกว่ายน้ำมาค่ะ

และก็ได้กราบอาจารย์ขอขมาท่านอาจารย์

และท่านอาจารย์ได้เมตตาสอนว่าคนที่มีจิตแวบลามก

เคยเป็นสาวกพระเทวทัตสัญญาเดิมมี

และให้อุทิศบุญให้พระเทวทัตและขอลาออกจากการเป็นสาวกพระเทวทัต

ก็เริ่มทำตามทันทีค่ะ ก็ได้ผลทันทีค่ะ อาการจิตแวบค่อย ๆ หายไปจนไม่มีค่ะ

ตั้งแต่ไปเข้าค่ายครั้งนั้นครอบครัวหนูมีความสุขมากค่ะ

ได้รับความอุ่นจากท่านอาจารย์และครอบครัว

และพี่น้องบ้านสวนทุกท่านโดยเฉพาะพี่แมวและหนูแหวนค่ะ

ถ้าวันนั้นไม่ได้รับกำลังใจจากพี่แมวและหนูแหวนคงไม่ได้มาบ้านสวนค่ะ

หลังจากกลับจากเข้าค่ายรู้สึกว่าชีวิตครอบครัวอบอุ่นขึนค่ะมีความสุขและก็คิดว่าบ้านสวนพีระมิดใช่เลยคือสิ่งที่เราตามหา

เพราะเคยอธิฐานจิตว่าขอให้ลุกเจอครูบาอาจารย์ที่สอนได้ง่าน ตรงและลัดที่สุดค่ะ

หลังจากที่ตัวเองมีความสุขก็อยากให้คุณแม่มีความสุขบ้างเพราะคุณแม่เป็นโรครูมาตอยด์มา 30 ปี รักษาไม่หายมือหงิกงอและปวดทรมาณ

ก็ขออาจารย์อุบลช่วยด้วยขอให้คุณแม่ตั้งใจดูรายการ และอย่าได้ปรามาสอาจารย์

ก็ได้ผลค่่ะคุณแม่ตั้งใจดูจนเกิน 9 ตอน ก็มาบ้านสวนพีระมิดค่ะ

แต่คุณแม่ไม่ดาดหวังอยากหายค่ะแต่อยากมาทำบุญสร้างพระค่ะ

ช่วงนั้นอาจารย์ให้ลูกหลานทำบุญสร้างพระเทฐานองค์พระปฐมคุณแม่อยากทำบุญสร้างพระเพราะเป็นบุญใหญ่

ก็เกินคาดค่ะ อาจารย์ได้บอกคุณแม่ว่า คุณยายเป็นมือฆ่า เลยทำให้มือหงิกงอและปวดด้วยค่ะ

คุณแม่ก็ยอมรับค่ะ ว่าเคยฆ่าตั้งแต่คนคือทำแท้งลูก และสัตว์จำนวนมากมาย และเป็นมือลักขโมยผลไม้ตามรั้วสวนของคนอื่น เอาของวัดกลับบ้านค่ะ

และอาจารย์ได้จับนิ้วแม่ที่หงิกงอมันยืดได้อย่างอัศจรรย์ค่ะ

และอาจารย์ก็ถามว่ายายอยากหายปวด หรือหยากนิ้วตรงแต่ปวด

คุณแม่บอกว่าอยากหายปวดค่ะ ตั้งแต่ครั้งนั้นแม่ไม่ปวดมือเลยค่ะ

และก็ไม่ต้องทานยาอีกเลย และก็ขอรหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วยตลอดเวลาค่ะ

และคุณแม่เคยมีการช็อค ต้องนำส่งโรงพยาบาลเข้าห้องไอซียู คุณแม่บอกว่าคราวนี้ต้องตายแน่ ก็ทำใจและบอกแม่ว่าแม่ทำใจดี ๆ นะคะ

คิดถึงบุญที่เคยสร้างพระที่บ้านสวน และนึกถึงอาจารย์อุบล และขออาจารย์อุบลช่วยด้วย และถอดจี้องค์เทพสฟิ้งซ์สวมใส่คอให้แม่

ไม่ถึง 1 นาที่คุณแม่มีอาการดีขึ้นหมอให้ออกจากห้องไอซียูและให้กลับบ้านได้โดยไม่ต้องนอนโรงพยาบาลค่ะ

บ่อยครั้งที่ชีวิตเฉียดตาย ก็อาจารย์อุบลช่วยด้วย จี้องค์เทพสฟิ้งช่วยไว้ทุกครั้ง

บ่อยครั้งที่มีปัญหาคลี่คลายไม่ได้ก็อาจารย์อุบลช่วยด้วย ก็ผ่านตลอด

ยิ่งตอนที่พาคุณแม่มาร่วมพิธีส่งวิญณาณแค้น

คุณแม่บอกว่ารู้สึกโล่งมากเลยเหมือนมีอะไรหลุดออกจากตัว

และคุณแม่บอกว่าเกิดมาไม่เคยเห็นที่ไหนที่ทำให้เราได้สัมผัสผลบุญผลและสำนึกบาปกรรมได้อย่างนี้

รู้สึกตายก็ไม่เสียดายแล้วแม่บอกว่าแม่โล่งมาก

สิ่งที่ลูกได้รับจากบ้านสวนมากมายเหลือเกินค่ะ

ท่านอาจารย์อุบลได้ให้ชีวิตใหม่แก่ลูก ให้แสงสว่างนำทางชีวิตลูก ทำให้ลูกไม่หลงทาง

ทำให้ลูกเข้าใจศิล 5 สอนให้เห็นโทษของการไม่รักษาศิล

อาจารย์ทำให้ลูกทั้งครอบครัวหยุดซื้อหวยซื้อรัฐเตอรี่ ได้แบบเฉียบขาดค่ะปกติหมดค่าหวยเดือนละ 3 พันค่ะ

อาจารย์ทำให้ลูกเลิกทานเนื้อสัตว์ได้โดยไม่รู้สึกอึกอัดเพราะมันเกิดจากใจที่ไม่อยากเบียดเบียน

ไม่ใช่กินเจตามแฟร์ชั่นหรือเห็นชาวบ้านกินก็กินมั่ง

และอาจารย์สอนให้ลูกละวางความโกรธแค้น 

พอทำได้มันมีความสุขจริง ๆ ค่ะความสุขที่แท้จริงมันเป็นอย่างนี้นี่เอง

และอาจารย์สอนให้เป็นผู้ให้ ปกติจะทำอะไรกลัวแต่ตัวเองจะขาดทุนจะเสียเปรียบ

 พอทำตามทานอาจารย์มันมีความสุขจริง ๆ ค่ะ

มันมีความสุขที่เห็นคนอื่นมีความสุข มันมีความสุขแบบสุด ๆ ค่่ะ

และที่สำคัญอาจารย์ทำให้หนูรู้ว่าคนเราเกิดมาเพื่ออะไร

และให้รู้จุดมุ่งหมายของชีวิตค่ะ

กราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ค่ะที่ทำให้ลูกได้รู้จักอาจารย์อุบลและครอบครัว

กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบลและครอบครัวค่ะที่ได้เมตตาเปิดบ้าน สละแรงกาย แรงใจ แรงทรัพย์เพื่่อพวกเราทุกคนค่ะ

ขอเล่าเรื่องชีวิตจริงที่เกิดขึ้น ก่อนและหลัง ที่ได้มารู้จักบ้านสวนพีระมิด

ข้าพเจ้า ชื่อ อร นามสกุล อุ่นศรี  อาชีพ ค้าขายเสื้อผ้า 

ได้รู้จักบ้านสวนพีรมิดทาง เวปไซต์ เปิดเจอรายการคุยไปแจกไป เป็นตอนหนึ่ง ซึ่งมีสิ่งศักดิสิทธิ์ สื่อสาร บอกเกี่ยวกับเรื่องภัยพิบัติ ทําให้เชื่อเดี๊ยวนั้นเลย เพราะที่ผ่านมาจะสนใจเรื่องภัยพิบัติอยู่แล้ว เคยได้รับการสื่อสารทางความฝันอยู่บ่อยๆ+กับมี ครูบาอาจารย์ ที่สําเร็จแล้ว หลายสถานที่ หลายสํานักพูดถึงเรื่องนี้ และเคยจัดพิมพ์เผยแพร่เรื่องพุทธทํานาย และเรื่องที่เกี่ยวกับภัยพิบัติแจกอย่างต่อเนื่อง มาตลอด พอมาเจอเวปบ้านสวน ยิ่งทําให้เชื่อมากขึ้น จึงดูรายการมาเรื่อยๆ จนพบ ธรรมะพระพุทธเจ้า ที่ท่านอาจารย์ อุบล ถ่ายทอดนั้น ถูกจริตกับตัวเอง ท่านอาจารย์ สอนได้ตรงตัวมากๆ โดนใจสุดๆ มีคําถามกับตัวเองที่คาใจมามากมาย ได้คําตอบเบ็ดเสร็จหมด จากรายการคุยไปแจกไป ในแต่ละตอน ดูมาวันที่สาม มีตอนหนึ่ง ท่านอาจารย์ บอกว่า คนที่ดูรายการอยู่ทางบ้าน อนุโมทนาหน้าจอได้ ให้ลองดู จิตที่พลอยยินดีมีเต็มหัวใจอยู่แล้ว ตอนนั้น ก็สาธุด้วย ปรากฎว่า วันนั้นเลย ขายของได้ กว่า 3 แสนบาท นึกในใจว่า อาจารย์อุบล บ้านสวนพีระมิด ศักดิสิทธิ์มากๆ ซึ่งก่อนหน้านั้น ตัวเองมีความทุกข์ หนักหนาสาหัส ในเรื่องการค้าอาชีพ เพราะตั้งแต่ ปฎิวัติ มีผลต่อเศรษกิจมากๆทําให้ขายไม่ดี บางวันก็แทบไม่ได้ขาย ติดลบต่อเนื่องมาตลอด มีหนี้สิน กว่าสิบล้าน หลังจากนั้นมาก็ขายได้ทุกวัน ยอดก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนทนไม่ไหว ต้องมาทําบุญ มาขอบคุณให้ได้+ กับ ได้อ่านคู่มือหนีกรรมผิวพรรณ และก็ต้องการใช้เครื่องสําอางพาเมล่าด้วย ตัวเองก็มีปัญหาเรื่องเป็นฝ้ามานาน เรียกว่าปัญหา ความทุกข์ทุกอย่าง ตอบโจทย์ได้หมดเลย พอได้พบท่านอาจารย์ อุบลครั้งแรก ท่านพูดว่า

อย่าห่างบุญนะลูก เข้ามาใช้แรงกายที่บ้านสวนยิ่งได้รับอานิสงค์ มากขึ้นการค้าดีขึ้นตามลําดับ ได้ฟังธรรมะ จากท่านอาจารย์อุบล ที่ละเอียดมาก ทั้งเรื่องศีล มี 3ระดับ

คือจุลศีล มัฌฉิมศีล มหาศีล ทุกคนที่ต้องเจ็บป่วย ทุกข์ จน ก็เพราะผิดศีลมาทุกข้อ ไม่รักษาศีล ท่านอาจารย์สอนให้รู้ เหตุแห่งทุกข์ เมื่อดับเหตุได้ ผลก็ดับ จึงทําให้รู้ที่มาของทุกข์ทั้งปวง ว่าเราผิดศีลมาทุกข้อเลย จึงเกิดทุกข์ เกิดโทษ อยู่จนทุกวันนี้    และพอได้รับ รหัส จักวาล อ. อุบลช่วยด้วย ยิ่งทําให้เกิดอัศจรรย์ ชนิดที่เอาไม่อยู่ ขายของดีมากก ในเดือนเดียวขายได้ 9 ล้าน ค้าขาย มาสิบกว่าปี ไม่เคยได้ ยอดขนาดนี้มาก่อน แถมมีออเดอร์ ล่วงหน้าอีก 3 เดือนเต็ม แล้วก็มีเข้ามาอีกเรื่อยๆจนรับไม่ทัน วันหนึ่งมีโอกาส มาขอบคุณสิ่งศักดิสิทธิ์ แล้วด้วยความประมาท ขาดปัญญา โง่เชลาเป็นที่สุด ได้สิ่งที่มีค่าประมาณมิได้อยู่กับตัว แต่กลับมองไม่เห็น บุญมีแต่กรรมบังจริงๆ ทําให้บอกว่า ตอนนี้รับงานไม่ไหว จนต้องหยุดใช้ รหัส จึงได้รับผลเดี๋ยวนั้นทันทีค่ะ กลับมาขายไม่ได้ สักบาท ทุกอย่างถูกปิดเลย ลูกค้าไม่เข้า ออเดอร์ที่ล่วงหน้าไว้ก็ไม่เอา กลายเป็นหนี้ 30 ล้าน หนักกว่าเดิมอีก ทั้งเครียด จิตตก เศร้า ท้อแท้ สิ้นหวัง ไม่มีทางออก ทําบุญทุกอย่างครบสูตร สวดมนต์ใหว้พระ

ใส่บาตรวิระทะโย ท่องคาถาเงินล้านทุกวัน สร้าง บุญแรงกาย ปัจจัย สิ่งของ ก็ยังไม่ดีขึ้น ก็เริ่มสงสัย ว่า ต้องมีอะไรสักอย่าง เมื่อก่อนที่เข้ามาบ้านสวน ได้รับผลมากมาย แต่ตอนนี้ยิ่งทํายิ่งแย่ ต้องทําอะไรผิดแน่ พี่เหมี่ยวเคยพูดว่า อร ไม่น่าไปบอกหยุดใช้ รหัสเลย ก็นึกอยู่เหมือนกัน แต่ไม่เฉลียวใจ เกือบจะถอดใจแล้ว แต่คิดได้ก่อนว่า จะสร้างบุญให้ถึงที่สุดนั้นแหละ เป็นไง เป็นกัน

จนมาวันหนึ่ง เมื่อฟ้าประธาน สวรรค์เมตตา

พระศรีอาริย์เสด็จ ทรงโปรดเมตตา เหลือประมาณ หาที่สุดมิได้ พระองค์ท่าน ทรงแลเห็นความทุกข์ ของลูกมีอยู่ ท่านเมตตาทรงบอกเหตุ ให้รู้ว่า เพราะ อร ขอหยุดใช้ รหัส อ. อุบลช่วยด้วย จึงขายของไม่ได้ พระองค์ทรงบอก เหตุผลว่า ตอนที่ขายได้เพราะ อรใช้ รหัส เมื่อขอหยุดใช้ รหัส การค้าขายก็ไม่มีผล เพราะเหตุนี้เอง  วิธีดับเหตุ คือเมตตาให้ อร ขออนุญาต เปิดใช้ รหัส อ. อุบลช่วยด้วยใหม่ กับท่านอาจารย์อุบล ซึ่งเป็นเจ้าของ เซิฟเวอร์ ท่านอาจารย์ก็เมตตาให้ อรใช้ รหัสได้อีกครั้ง หลังจากนั้น อรก็ขายของได้ทันที อาทิตย์นั้นเลย ขายได้เกือบล้านบาท มหัศจรรย์มากและก็ขายได้ทุกวันดีขึ้นเรื่อยๆ

ตามลําดับจนถึงทุกวันนี้ ด้วยความเมตตาจากพระศรีอาริย์ จากท่านอาจารย์อุบลโดยแท้ที่เดียว

 ความชั่ว ที่ทํามาทั้งหมดที่ เกิดจากการผิดศีลทุกข้อ

เคยทําแท้ง ฆ่าเอง และสั่งฆ่าสัตว์ ทุกชนิดที่เป็นอาหาร และสัตว์เล็ก สัตว์น้อยทุกชนิดมากมาย เคยให้ยืมเงิน และรู้เห็นในการทําแท้ง เคยสมนํ้าหน้า เวลาเห็นคนที่เราไม่ชอบตาย เคยแช่งให้สามีตาย เพื่อตนเองจะได้หมดกรรม 

เคยลักทรัพย์ ผู้อื่น ขโมย เงิน ทอง ผลใม้ต่างๆในสวน ชอบของฟรี

ก๊อปสินค้า เลียนแบบลิขสิทธิ ยัดใส้ของให้ลูกค้า แต่งบัญชีเลี่ยงภาษี

ตัดไม้ทําลายป่า ขายของให้ลูกค้า ไม่สมราคาของ

เคยมีสัมพันธ์ กับผู้หญิงด้วยกัน ร่วมด้วยกับสามี เพื่อหลอกที่จะเอาเงินเค้า ดูหนังโป๊ ดูการเล่น เที่ยวกลางคืน เล่นการพนัน เล่นหวย

เคยโกหก ปลิ้นปล้อน กระล้อน พูดคําหยาบคาย พูดส่อเสียดให้ผู้อื่นเสียหาย เสี่ยมให้เค้าทะเลาะกัน พูดทิ่มแทงให้ผู้อื่นรู้สึกเจ็บปวด เสียใจ รู้เรื่องอะไรที่ไม่ดี จะบอกต่อทันที เรื่องดีๆ ไม่กล้าพูด ชอบใช้สายตาจิก ด่าคน มองค้อน โกรธง่าย โมโหร้าย ใจน้อย อิจฉา ริษยา เมื่อเห็นคนที่รู้จัก หรือไกล้ตัว ดีกว่า รวยกว่า สวยกว่า น่าด้านด้วย

เคยดื่มสุรา ของมึนเมาทุกชนิด เกียจคร้านการงาน คบคนชั่วเป็นมิตร

เมื่อกรรมจากการผิดศีลทั้งหมดรวมตัวผลที่ได้รับคือ

สุขภาพ ปวดหัว มึน ขี้หลง ขี้ลืม ความจําสั้น คิดอะไรไม่ค่อยออก  เกิดจากการผิดศีลข้อ5ดื่มสุราของมึนเมา ปวดคอ หลัง ไหล่ บ่า ขา ย้ายที่ปวดไปเรื่อยๆ เป็นริดสีดวงทวาร ถ่ายเป็นเหลือด เกิดจาก การทําแท้งฆ่าสัตว์ ทุกชนิด สายตาพล่ามัว เกิดจากการดูหนังโป๊ ใช้สายตาจิก ด่าคน เป็นฝ้าบนใบหน้ามานาน เพราะเป็นคนมักโกรธ ใจน้อย คิดแช่งผู้อื่น อคติ กับผู้อื่น อัตตาตัวตนสูง อิจฉาเมื่อเห็นคนไกล้ตัว หรือคนรู้ที่จัก ได้ดีกว่า รวยกว่า สวยกว่า จิตใจจะรุ่มร้อน นอนไม่หลับ อยากเป็นเหมือนเค้า หรือดีกว่าเค้า ปากคอเหม็น ฟันหัก เพราะพูดแต่สิ่งไม่ดี พูดคําหยาบ นินทา ว่าร้ายผู้อื่น

ความรัก ชีวิตครอบครัวไม่มีความสุข ไม่รักกกัน คุยกันไม่รู้เรื่อง  ลูกดื้อ สามีดื้อ บริวารไม่เชื่อฟัง กระด้าง กระ่ดื่อง เกิดจาก ผิดศีลข้อ3 และกรรมทําแท้งมารวมตัว ไม่มีใครรักและเห็นใจ ทําความดีไม่มีคนเห็น

การงาน การเงิน มีหนี้สิน ล้นพ้นตัว บางทีดูเหมือนจะมีมาก แต่ไม่นานก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม และหนักกว่าเดิม จนไม่สามารถปลดเปลื่องได้ ทั้งเจ็บ ทั้งจน เกิดจากการผิดศีลข้อ2 เคยลักทรัพย์ ชอบของฟรี ขโมยเงินพ่อแม่ ขโมยทอง ละเมิดลิขสิทธิ ลอกเลียนแบบสินค้า แต่งบัญชีเลี่ยงภาษี ติดหนี้แผ่นดิน ติดหนี้สงฆ์ ของที่ถวายพระแล้ว นํากลับมากินที่บ้าน ได้ยินเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับราชวงค์ แล้วนํามาพูดต่อให้คนอื่นฟังปรามาสในหลวง ไม่สํานึกพระคุณ ไม่รู้ที่ตํ่า ที่สูง ปากบอกว่ารักแต่ ไม่คิดปกป้อง แถมยังเห็นดีเห็นงาม ไปพูดต่อให้คนอื่นฟังทันที เรื่องดีๆไม่กล้าพูด จึงทําให้ ทั้งเจ็บ ทั้งจน ขัดสนเงินทอง มาทั้งชีวิต    

หลังจากได้เข้ามาบ้านสวนไดัรับฟังธรรมะ จากท่านอาจารย์อุบล จึงรู้เหตุแห่งความทุกข์ทั้งปวง ที่เกิดขึ้นกับตนเองและครอบครัว ทําให้เปลี่ยนตัวเองได้ เลิกทานเนื้อสัตว์  มารักษาศีล 5 อย่างเคร่งครัด  มาใช้แรงกาย สร้างบุญ ปัจจัย สิ่งของ

อาการ เจ็บปวดต่างๆทางร่างกาย  ริดสีดวงทวาร ถ่ายเป็นเหลือดหายหมด ยิ่งตอนนี้ ได้รับสัมผัส บารมีพระศรีอาริย์ ที่ท่านอาจารย์อุบล อาราธนาอัญเชิญมา ยิ่งได้รับความสุขมากขึ้นในทุกๆด้าน ตามลําดับ ทั้งทางร่างกาย และจิตใจ คิดว่าตนเองโชคดีมากมายที่พบเจอสิ่งที่ตามหามานาน คือได้พบครูบาอาจารย์ ที่รู้ธรรมะพระพุทธเจ้าอย่างท่องแท้ ที่พิสูจน์ได้ ด้วยการดับเหตุ ผลก็ดับ ได้พบตัวตนที่แท้จริงของตนเอง

กราบขอบพระคุณ สมเด็จองค์ปฐมบรมธรรมบิดา พระศรีอาริย์ สิ่งศักสิทธิ์ทั้งอนันตจักรวาล ท่านอาจารย์ อุบล ที่เมตตาเหลือประมาณหาที่สุดมิได้ ต่อ ลูก อร อุ่นศรี กราบ กราบ กราบ 

นางมยุรฉัตร สุดจิตต์ อายุ 35 ปี อาชีพรับราชการ นักตรวจสอบภาษี สำนักงานสรรพากรพื้นที่กาญจนบุรี จังหวัดกาญจนบุรี

ขอสารภาพความชั่วของตัวเองดังนี้ค่ะ

มโนกรรม

- เคยคิดปรามาสใหหลวงเรื่องการเมือง เคยคิดปรามาส ฟ้าชาย หม่อนศรีรัตน์

-. คิดปรามมาสอาจารย์อุบลเคยมองเป้ากางเกงอาจารย์และคิดลามก

-เคยคิดน้อยใจแม่บ่อยครั้ง และคิดอยากให้แม่โอนที่ดินให้

-เคยคิดไม่ดีกับแม่ของสามี น้อยใจที่คุณแม่ไม่ยอมขายที่ดินให้แต่กลับขายให้คนอื่นที่ไม่ใช่ลูกอุตสาห์กู้เงินธนาคารมาแล้ว

.เคยคิดไม่ดีกับคุณยายตัวเองคิดว่าคุณยายไม่สะอาด

-ชอบมองคนในแง่ไม่ดี คนที่ไม่ถูกชะตาก็จะคิดว่าเค้าไม่ดีไว้ก่อน

ผลกรรมที่ได้รับ มันทุกทรมาณทางใจมากเลยค่ะ มักมีจิตแวบที่ควบคุมไม่ได้ทั้งที่ไม่อยากจะคิด และเป็นโรคปวดหัวบ่อยเครียดง่าย เป็นโรคมืนงงน้ำในหูไม่เท่ากัน

ศิลข้อ 1  กุ้ง หอย ปู ปลา กบ เขียด ลูกอ๊อด แมลงต่าง แย้ กิ่งก่า ซึ่งวิธีการฆ่าโหดร้ายทารุน เช่นลวกน้ำเดือดทั้งเป็น ทุบหัว แหวกท้องทุ้งเป็น  หักขากบขาเขียน บี้ท้องลูกอ๊อดจนใส้แตกตายทั้งเป็น เอาลูกนกมาเล่น เล่นแมลงปอ แมลงทับจนตาย ขับรถทับหมาตัวเองตาย ขับรถชนแมว  เคยกระทืบแมลงสาบ เคยเอาใส้เดือนไปเป็นเหยื่อล่อปลาเวลาตกเบ็ด เคยคั่วแมลงเป็น ๆ ใส่กระทะร้อนๆ เคยทำร้ายรังมดแดงเพื่อเอาไข่มดแดงมากิน เอาหมาแมวมาเลี้ยงแล้วไม่ค่อยดูแล ตบยุง จำนวนมาก ฆ่ามด จำนวนมาก ร่วมกันกับแม่ฆ่างู ฆ่าแมงมุม ฆ่าตะขาม ฆ่าแมงป่อง และแมงป๋องข้าง ตีลูก ตีสามีเพื่อหยอกล้อแต่สามีไม่ชอบ เคยคิดจะให้เงินคนไปทำแท้ง  เคยแช่งให้คนตาย

ผลกรรมที่ได้รับ เป็นโรคภูมิแพ้ เป็นโรคกระเพาะอาหาร เป็นโรคน้ำในหูไม่เท่ากันบ่อย ปวดหัวบ่อย ปวดหลัง ปวดไหล่บ่อย

ศิลข้อ 2  เลี่ยงภาษีหาค่าลดหย่อนมากมายเพื่อจะได้ไม่ต้องชำระภาษี  เคยรับเงินที่ผู้บังคับบัญชาได้จากผู้เสียภาษีแล้วมาแบ่งให้ 2 ครั้งครั้งและ 5,000 บาท ใช้ของที่ทำงานอย่างไม่รู้คุณค่าไม่รู้จักประหยัด เอาของที่ทำงานกลับมาใช้ที่บ้าน เบิกค่าเดินทางเบิกค่าล่วงเกินเวลาเกินความจริง และเบิกเบี้ยเลี้ยงเกินความจิรง   มาทำงานสาย กลับก่อนเวลา ลาบ่อย นินทาหัวหน้า โทรศัพท์ระหว่างงาน ขี้เกียจทำงาน เอาของที่วัด ชอบของฟรี เอาเปรียบคนอื่น เคยโกหกแม่และคุณยายอยากได้เงินไปซื้อของไม่จำเป็น ยืมเงินญาติแล้วไม่ด้ใช้คืน ยืมของเพือนแล้วไม่คืน อยากได้สมบัติของแม่ อยากได้ที่ดินของแม่สามี ยืมเงินคุณแม่สามีบ่อยและคืนช้า ชอบกู้เงินยืมเงิน ทิ้งขยะไม่เป็นที่ไม่รู้จักรักษาความสะอาดในสถานที่ต่างๆ เคยมาใช้บุญแรงกายบ้านสวนแล้วไม่เก็บอุปกรณ์ ไม่เก็บถุงมือ และลูกมาเล่นอิฐบ้านสวนแตก เคยทำพัดลมบ้านสวนพัง (และก็ซื้อพัดลมและอิฐใช้หนี้สงฆ์แล้ว)

ผลกรรมที่ได้รับ มีปัญหาด้านการเงิน เงินไม่พอใช้ มีหนี้้สินเยอะ

ศิลข้อ 3  อยู่กับสามีก่อนแต่งงาน เคยดูหนังโป้กับสามี เคยคิดชอบผู้ชายหลายคนในเวลาเดียว มองเป้ากางเกงอาจารย์และคิดลามก

ผลกรรมที่ได้รับ ลูกซนมากไม่ค่อยเชื่อฟัง มีปัญหาด้านการเงิน สายตาสั้น

ศิลข้อ 4  ชอบนินทา พูดโกหก พูดให้คนเทาะกัน นินทาเพื่อนร่วมงาน  พูดเพ้อเจ้อ พูดเอาดีใส่ตัว  นินทาหัวหน้างาน เวลาเพื่อนร่วมงานนินทาผู้บังคับบบัญชาก็มักจะเข้าร่วมวงสนธนาประจำ ชอบคิดว่าตัวเองฉลาดแท้ที่จริงสุดจะโง่เง่าเบาปัญญา พูดจาทำร้ายจิตใจลูกทำให้ลูกเสียใจ พูดจาก้าวร้าวกับคุณแม่ทำให้แม่เสียใจ พูดจาประชดคุณแม่ พูดจาทำร้ายจิตใจสามีทำให้สามีเสียใจ พูดจากระแทกประชดประชันสามี

ผลกรรมี่ได้รับ ปวดฟันเป็นประจำฝันผุบ่อย ปากเหม็นตัวเหม็น พูดอะไรก็ไม่มีใครเชื่อ มักจะโดนหลอกเป็นประจำ

ศิลข้อ 5  เคยกินเหล้าผสมกับน้ำอัดลม เคยดื่มเบียร์สด เคยดื่มไวน์ เคยดื่มข้าวแช่ ส่งเสริมให้คนอื่นกินเหล้าช่งให้บ้่างหรือซื้อเป็นของขวัญบ้าง

ผลกรรมที่ได้รับ ปวดหัว ขี้หลงขี้ลม เป็นโรคมืนงง น้ำในหูไม่เท่ากัน

อบายมุข  เคยไปเที่ยวกลางคืนไป RCA ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเด็กบ้านนอกเข้ากรุง เล่นหวยซื้อรัฐเตอรี่ ดูละครบ่อยมากและติดงอมแงม

คบคนชั่วเป็นมิตรและค้าก็ชักชวนทำผิดศิล ดื่มน้ำเมา ขี้เกียจทำงาน

ผลกรรมที่ได้รับ ทำให้ชีวิตย่ำแย่ มีปัญหาทั้งการงาน การเงิน และครอบครัวไม่มีความสุข

ตั้งแต่ลูกได้รับความเมตตาจากท่านอาจารย์ได้สอนให้            รูจักปาบเวรกรรมรู้จักกฎของกรรม ให้รู้จักศิล 5 แบบเข้าใจและละเอียดลึกซึ้งถึงก้นบึ้งของหัวใจ รู้จักทำความดีแบบง่ายและทำทันทีไม่รีรอ รู้จักการทำทานทีมีอานิสงฆ์มากและเห็นผลทันที รู้จักคุณสมบัติผุ้ดี ละอัดตาตัวตนได้ รู้จักทำบุญทาน ศิล ภาวนาให้เป็น รู้จักเป็นผู้ให้ รู้จักละวางความโกรธแค้น อภัยทาน  ทำให้ลูกมีชีวิตที่ดีขึ้นมากในเวลาอันรวดเร็วค่ะ ดีขึ้นทุกด้าน การเงินสภาพคล่องขึ้นแต่ก็ยังมีหนี้มากพยามชดใช้ไปเรื่อย ๆ ไม่พยามก่อเพิ่ม และการงานก็อยูในสภาพที่รับได้มีความสุข ครอบครัวก็มีความสุข สุขภาพก็ดีมากตั้งแต่มาทำบุญบ้านสวนรับพระบารมีพระศรีอารี์ไม่มีการเจ็บป่วยอีกเลยไม่มีอาการมึนงงอีกเลย

ลูกขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์ทุกพระองค์

กราบขอบพระคุณทานอาจารย์อุบลและครอบครัวค่ะ

ที่ได้เมตตาให้ทางสวางแก่ชีวิตลูกฉุดลูกขึ้นมาจากขุมนรก

ฉุดลูกให้พ้นทุกข์ค่ะ สาธุ สาธุ

 ขอแนะนำตัวเองนะค่ะ 

ชื่อ นางฉันทนา  ชูนุ่น อายุ 51 ปี ตอนนี้เป็นแม่บ้าน เคยทำงานด้านบัญชี+การเงิน

ผู้ตรวจสอบบัญชีเกษตรและสหกรณ์ และสถานธนานุบาล

ได้เข้ามารู้จักบ้านสวนฯจากพี่สาว หลังจากที่ได้อ่านคู่มือหนีกรรมผิวพรรณแล้ว

ก็พบธรรมะและสาเหตุแห่งการเกิดกรรมจากทำความชั่วที่เป็นตันเหตุแห่งทุกข์

ตัวเองเชื่อในกฎแห่งกรรมจึงได้เข้ามาดูเวปและได้สัมผัสความรู้ใหม่ในบ้านสวนฯ

เริ่มจากค่าย 5 จนบัดนี้  ที่ทำให้รู้สึกว่า ตัวเองมีความสุขดีมากขึ้น ทั้งทางโลก

และทางธรรม ได้ฝึกสมาธิในรูปแบบที่ไม่เหมือนใคร  ยกจิตได้ ทำให้ไม่เครียด

จิตไม่ตกง่าย หายฟุ้งซ่าน สุขภาพดีขึ้น  จากคำสอนของอ.อุบลที่ได้นำธรรมะ

ของพระพุทธเจ้ามาให้เราได้สัมผัส ทำได้ง่าย เข้าใจง่ายโดยเฉพาะเรื่องศีล

ที่เคยคิดทำแต่ก็ไม่สามารถทำได้ซักที่ ได้รู้ความละเอียดของศีลแต่ละขั้นเพื่อ

การพัฒนาจิตใจ  แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ อ.อุบลได้ปฎิบัติให้เห็นเป็นแบบอย่าง

จากคำสอนของพระพุทธองค์และจากอนุสาสนีปาฎิหาริย์ ไม่ว่าโรคที่ร้ายแรง

เช่นมะเร็งทรวงอกของครูแตนที่ได้ผ่าตัดไปข้างหนึ่งแล้ว ต้องรับคีโมตลอด

แต่ด้วยแรงศรัทธาและเชื่อมั่นได้ปฎิบัติตามคำแนะนำของอ.อุบลโดยการสร้าง

บุญขุดตอก็ทำให้อาการมะเร็งหยุดและหายไป หรือ ป้าแดงที่นอน ร.พแล้วใครๆ

ก็พูดว่าไม่รอดแน่ๆ เนื่องจากทำผิดกฎของบ้านสวนฯที่ได้ห้ามพาคนมาโดยพละ

การ แต่ต้องการแค่หายจากโลกภัยไข้เจ็บเท่านั่น ไม่ดูรายการ ไม่ศรัทธา  ผู้พา

มาก็ต้องรับโรคจากผู้ที่ได้พามา  แต่สำหรับตัวเองอยากทำบุญแรงกาย ทำบุญ

ไปเรื่อยๆ เป็นบุญที่บริสุทธิ์เจ้ากรรมฯเขาคงจะพอใจรับจากเราที่เราได้สำนึกใน

ความผิด  จึงได้เข้ามาร่วมบุญ สร้างไว้ให้มากๆก่อน

**********************************************

ขอสารภาพความชั่วของตัวเอง

ศีลข้อที่1    ได้ฆ่าสัตว์เล็ก สัตว์น้อย ยุ่ง แมลงสาป แมลงวัน แมงมุม

เยอะมาก ทั้งตี ทั้งบี้ ใช้ไปซ๊อตบ้าง ใช้ยาฉีดฆ่า เผาไฟ จับเห็บ หมัด

ถ้าไม่เผาไฟก็จับใส่ขวด แช่น้ำมันก๊าดไว้ ฆ่าปลาโดยไม่เจตนา ซื้อปลา

จะเอาไปปล่อย วางไว้ในรถที่จอดไว้อากาศร้อนจนปลาตาย เอาน้ำกรอก

รูจิ้งหรีดและใช้ยางไม้จับนำไปทอดเพราะเพื่อนบอกว่าอร่อย ตลอดจน กุ้ง

หอย ปู ปลาที่ได้สั่งทำเป็นอาหาร โดยเฉพาะหอยที่ยังเป็นๆอยุ่ และตอนยัง

เด็กอยู่ได้เคยสับก้นหอยขมเพื่อให้แม่ทำเป็นอาหาร ขับรถทับงู แมว และ นก

ที่ผ่านมาด้วยขับรถเร็ว ทำร้ายหมาโดยไม่ตั้งใจ นำกระดูกมาให้หมาแทะ ปรากว่า

หมากินเข้าไปติดอยู่ที่คอ และได้อาบน้ำหมา ใช้น้ำยาราดบนตัวหมาแต่ถูกสะบัด

หลุดหนีไปจนบ่ายกว่าจะได้นำมาอาบน้ำ ทำให้น้ำยากัดตัวหมา

ผลกรรม เป็นริดสีดวงทวาร ปวดบ่า ตึงคอ เป็นภูมิแพ้ ตาและผิวหนัง คัดจมูก

(บวมในจมูก) แพ้แสงแดด ทำให้คันตา มีขี้ตาทำให้ขยี้ตาบ่อยๆ เป็นต้อลมที่ตา

ทำให้สายตาเอียง พร่ามัวเวลาใช้สายตาเยอะ  คันตามเนื้อตัว เหมือนมีไร มีมด

มาไต่อยู่ตามตัว ผิวพรรณไม่สวย เป็นฝ้า กระ ที่หน้าและแขน ปวดประจำเดือน

เคยฉีดเชื้อเพื่อให้มีลูก 3 ครั้ง แต่ก็หลุดทั้ง 3 ครั้ง

โรคที่เป็นอยุ่นั้น ก็ยังเกิดจากการเป็นคนใจร้อน ขี้โกรธ ขี้งอน ฉุนเฉียวง่าย ขี้

หงุดหงิด อาฆาตแค้น รวมถึงการใช้สายตามองค้อน ใช้สายตาพูด จิก เวลาไม่

พอใจ  ดูหนังโป๊ รูปโป๊ หมกมุ่นในกาม จึงทำให้เกิดความเจ็บปวด หลังจากได้

อ่านคู่มือหนีกรรมก็รู้สาเหตุ เกิดสำนีกที่จะพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง ครั้งแรก

ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง โดยเฉพาะความโกรธ  พยายามเตือนใจตัวเองและจากค

สอนแนะนำจากอ.อุบลในหลาย ๆเหตุการณ์ ทำให้รู้สึกตัวเองได้ใจเย็นขึ้น ไม่

กระวนกระวายใจไม่ทุกข์ใจไปกับเหตุการณ์ที่พบเห็น ได้มาสร้างบุญ ออกแรง

ทำงานหนัก ทำงานให้เต็มที่  อาการเจ็บป่วยก็คลายไปโดยไม่รู้ตัว  แต่บางครั้ง

อาการก็ได้กลับมาอีกก็คงจะเกิดจากการรักษาศีลยังไม่ดีพอ จะมีอาการคัน เป็น

ผื่น เป็นๆ หายๆ เพราะขาดสมาธิจีงยังมีการเบียดเบียนอยู่ อย่างเช่น มด ปลวก

มากันเยอะๆทีไร ก็เผลอทุกที่ โดยไม่เจตนา เมื่อมีรหัส มีตัวช่วยในการสมาทาน

ศีล และขอบารมีจากจี้ของอาจารย์ก็สามารถช่วยให้หายทุกข์ได้

ธรรมทานคำสารภาพบาป

      นางนพวรรณ์   ใจตรง  อายุ 41 ปี จบครุศาสตร์  อดีตทำงานอาชีพครูเอกชน ปัจจุบันอาชีพเกษตรกร จำความได้ว่าตั้งแต่เด็กจนอายุปูนนี้ ได้สร้างเรื่องวีรกรรมความชั่วๆไว้จนจำแทบไม่หมด

ผิดศีลข้อ1.เว้นจากการทำลายชีวิต

-     ใช้ยาฆ่าแมลง  ใช้ไม้ช็อตไฟฟ้า ไม้ตบแมลง ใช้ไฟเผา น้ำมันเครื่อง น้ำผงซักฟอก ฆ่า มด ปลวก ยุง แมลงสาบ แมลงวัน แมลงหวี่ เหลือบ ลิ้น ไร เห็บ หมัด แมงมุม ผึ้ง ต่อ แตน ปู หนู หอย

-     เดินไม่ระวังเหยียบหอยทาก ไส้เดือน หนอน กิ้งกือ สัตว์เล็กสัตว์น้อย คางคก กบ เขียด

-     กินกุ้งเต้น นึ่งปูเป็นๆ ทุบหัวปลา ตกปลา

-     ใช้เท้าเตะ ลูบหมาแมว เขี่ย หยิบของ เปิดปิดพัดลม

-     ปิดประตู หน้าต่างหนีบ ขังจิ้งจก

-     พาหมาไปทำหมัน

-     ตีนักเรียน

-     ขับรถชนแมวโดยไม่ตั้งใจ

-     ใช้หนังสติกยิงไล่หมาขณะหมาผสมพันธุ์

-     ตีงู ตะขาบ แมงป่อง

-     เล่นขว้างซัดทรายใส่ไก่ที่ขังในสุ่ม

-     ใช้มือตีขาพ่อ

-     ให้เท้ากั้นประตูไม่ให้ยายเข้าประตู

ผลกรรมที่ได้รับ  ปวดแขนขา หัว หลัง มีผดผื่นคัน เคืองตา แพ้แดด เป็นสิวด่างขาว หน้ามัน เป็นหวัดคัดจมูก จามน้ำมูกไหล

ผิดศีลข้อ 2. ลักทรัพย์

-     ขโมยตุ๊กตาน้องข้างบ้าน

-     หยิบดินสอ ปากกา ยางลบ ไม้บรรทัด ของเพื่อนกลับบ้าน

-     อยากได้หยิบถุงกระดาษร้านขายผ้า

-     แอบหยิบเงินพ่อแม่เอง

-     กดเงินATM ของพ่อโดยไม่ขอ

-     ซื้อตำราเรียนแต่ทำเฉยไม่จ่ายเงินให้อาจารย์

-     อาสาขายเสื้อยืดให้อาจารย์แต่ไม่ส่งเงินที่ขายได้ 100 บาท

-     เก็บเงินค่าหนังสือเรียนแต่ตัวเองผิดพลาดทำให้นักเรียนที่จ่ายเงินแล้วต้องจ่ายซ้ำ

-     ชอบของฟรี  

-     ทำงานไม่เต็มเวลา

-     ใช้ไฟฟ้า กระดาษ วัสดุอุปกรณ์สำนักงาน สิ้นเปลืองไม่ประหยัด

-     ปิดบังอำพลางความผิดที่ตัวเองทำไว้

ผลกรรมที่ได้รับ ขาดสภาพคล่องทางการเงิน มีหนี้สิน มีอุปสรรคในการทำงาน ไม่มีผู้สนับสนุนการงาน

ผิดศีลข้อ 3.ผิดในกาม

              - ดูรูป ดูหนังโป๊

              - คิด ลงมือแย่งแฟนผู้อื่น

ผลกรรมที่ได้รับ  สายตายาว ปวดประจำเดือน ความคิดเห็นไม่ตรงกันกับสามี

ผิดศีลข้อ 4.พูดเท็จ

-     พูดโกหกให้ตัวเองรอดความผิด

-     พูดให้เพื่อนเสียทรัพย์

-     ด่าว่า ส่อเสียดให้เสียใจ

-     นินทาเพื่อน คนในครอบครัว

-     ร่วมวงปรามาสพระบรมวงศานุวงศ์ ถึงจะแค่ฟังแต่ไม่ห้ามปราม

ผลกรรมที่ได้รับ   ปากเหม็น ฟันผุ แผลในปาก

ผิดศีลข้อที่ 5.ดื่มน้ำเมา

-     ดื่มเหล้าเที่ยวผับกลับเช้า

-     ชวนคนกินเหล้า

-     ให้เงิน ไปซื้อเหล้า เบียร์

-     ให้เหล้า เบียร์เป็นของขวัญ

-     ไปซื้อหาเหล้าเบียร์มาให้

ผลของกรรมที่ได้รับ  ขาดปัญญา มึน โง่ พูดฟังอะไรไม่ค่อยจะเข้าใจง่ายๆ ไม่มีไหวพริบ เอ๋อบ่อยๆ ได้หน้าลืมหลัง

อบายมุข    - เล่นหวย ใบ้หวย  ดูหนังฟังเพลง ขี้เกียจตัวเป็นขน นอนตื่นสาย งานดินพอกหางหมู ไม่กตัญญูต่อผู้มีพระคุณ

ผลของกรรมที่ได้รับ ขาดสภาพคล่องทางการเงิน ไม่เจริญในหน้าที่การงาน ไม่ผู้สนับสนุนในหน้าที่การงาน   

กราบขอบพระคุณท่านอ.อุบลค่ะ ที่นำหนทางให้ลูกลงมือเร่งสร้างบุญธรรมทานค่ะ

                                                                      ธรรมทานชีวิตติดกรรม

      ดิฉันชื่อ นางจารุวรรณ จินดา อายุ 41 ปี   

       การศึกษา   ปริญญาตรีคณะบริหารธุรกิจ การตลาด มหาวิทยาลัยรังสิต 

       อาชีพค้าขายอุปกรณ์รีดนมโค บริษัท แพลทตินั่ม เอ็นริช จำกัด

       จ.ปทุมธานี

       รู้จักบ้านสวนพีระมิดผ่านทางเว็ปไซด์ของวัดท่าซุง ผ่านเรื่อง รหัสจักรวาล อาจารย์อุบล ช่วยด้วย  เมื่อต้นปี 2555 นี้เองค่ะ

       ก่อนรู้จักบ้านสวนก็เข้าวัดทำบุญมาตั้งแต่เด็ก ครอบครัวและคนรู้จักพากันชวนตะเวนเที่ยวทำบุญตลอดไปเหนือ อีสาน กลาง  แม้แต่สอบ นั่งรถก็ต้องเอาหนังสือไปอ่านด้วย ไม่ไปก็ไม่ได้ (จะได้ไม่โดนว่า)  วัดท่าซุงเนี่ย ไปบ่อยมากที่สุดตั้งแต่หลวงพ่อฤาษีลิงดำยังอยู่ มีงานก็พากันไป ทุกอย่างเป็นความเคยชินหมด รู้แต่ว่าวัดนั้นวัดนี้พระปฎิบัติก็ถูกพาไปทำบุญ (ด้วยปัจจัยและสิ่งของ) ค่ำมืดแทนที่จะพักโรงแรมก็พักที่วัดนั่นแหละ พระเณรชี ต้องเป็นธุระจัดหาที่พัก อาหารการกิน เครื่องนอนให้ เคยท้วง ก็บอกว่าดีกว่าเอาเงินไปให้โรงแรม เอามาทำบุญกับวัดดีกว่า

      ชีวิตที่ถูกเดินทางตะเวนทำบุญกับพระปฎิบัติ มาตั้งแต่เด็กๆ ก็ไม่ได้ช่วยให้ได้ธรรมะ รักษาศีลได้เลย เพราะรู้แต่ว่าต้องทำบุญกับพระปฎิบัติถึงจะได้บุญ  บางทีก็ไม่อยากไปทำบุญเลย อยากเที่ยวบ้างตามประสาวัยรุ่น ชมธรรมชาติก็ยังดี แต่น้อยมาก อยากไปไหนก็ไม่ได้ไป กว่าจะขอไปได้ แทบแย่  วันหยุดก็พาไปแต่วัด คิดไหมว่าเข้าวัดมาตั้งแต่เด็ก ปฎิบัติธรรม 8 วัน 7 คืนก็ไปมา กลางคืนก็ถูกพาไปนั่งปฎิบัติธรรมแทบทุกคืน (นั่งบ้างหลับบ้าง ได้บ้าง)

     คนภายนอกรู้แต่ว่าเข้าวัดทำบุญ ออกจะดูเรียบร้อย...เรียบร้อย  ในสายตา 

     โถ! สร้างภาพ   

     ศีลห้าข้อ ไม่เคยถือ  ถือแต่ศีลหก...หก มันหมดทุกข้อ   

ผิดศีลข้อที่ 1  ฆ่าสัตว์เล็กสัตว์น้อย ตบยุง ฆ่ามด ฆ่าปลวก โดยเฉพาะฉีดยาฆ่าปลวกให้ตายเป็นจำนวนมาก ใช้เท้ากระทืบให้ตายด้วยความสนุก  เคยขายยาฆ่าแมลงทั้งที่ๆแม่ห้าม เคยคิดฆ่าย่าด้วยความเข้าใจผิด แต่ไม่ได้คิดจะลงมือทำจริง แค่โกรธ โมโห แต่ก็รู้สึกผิดชั่วชีวิตติดอยู่ในใจ  เคยคิดทำร้ายตัวเองและฆ่าตัวตาย  ฆ่าตะขาบ  เมื่อเจองู ก็บอกคนให้มาช่วยจับ พอเขาจับและฆ่างูก็ทำนิ่งเฉย ไม่รู้สึกผิด ก็ไม่ได้ทำเอง...นี่        

ผลกรรมตามติด  ถ้าเป็นหวัด จะคัดจมูก ภูมิแพ้ ลุกลามเป็นไซนัส เป็นโรคไวรัสตับอักเสบ บี เรื้อรัง ไม่หาย  เหนื่อย เพลีย อยากนอน ไม่อยากทำงาน

ผิดศีลข้อที่ 2  เคยขโมยเงินแม่  ใช้อุบายเอาธุรกิจมาทำเองเพื่อครอบครัวเพราะคิดว่าถูกโดนเอาเปรียบ เหนื่อยมากทำไม่คุ้มกับที่เสีย ติดต่อเองดีกว่า  เลว อกตัญญูชัดๆ  โดนแช่งด้วยแหละ  สมัยเรียน แอบเอาเงินที่แม่ให้มาใช้ช่วยเหลือแฟน  จ่ายเงินติดสินบนเพื่อให้ลูกค้าซื้อสินค้า หลอกตัวเองว่าจ่ายค่าคอมมิชชั่นให้แต่ไม่ได้เต็มใจจ่ายเลย ชอบของฟรี  เคยฉวยโอกาสซื้อของเวลาที่แม่ค้าบอกราคาผิด  โกงภาษี  หยิบของที่ไม่ได้รับอนุญาต มีหนี้ไม่ใช้คืน

ผลกรรมตามติด  มีปัญหาการเงิน ขาดสภาพคล่อง เป็นหนี้ไม่มีความสามารถในการชำระหนี้ได้  ได้เงินมา ก็เหมือนไม่ได้ใช้ ทั้งๆที่ทำงานเหนื่อยแทบตาย เก็บเงินไม่อยู่มีเหตุต้องใช้เงิน  ถูกลูกค้าเอาเปรียบขอเงิน ขอของเพื่ออุดหนุนช่วยเหลือเสมอ  ไม่ให้ก็ไม่ได้กลัวว่าเขาจะไม่ซื้อของและโดนแย่งลูกค้า

ผิดศีลข้อที่ 3  ชิงสุกก่อนห่าม  เคยคิดแอบนอกใจสามี  ทำหมันสุนัขและแมวหลายตัว  ดูรูปโป๊  หนังโป๊  คลิปวีดีโอหลุด

ผลกรรมตามติด  สายตาสั้น  สามีไม่เชื่อฟัง มีความคิดเห็นไม่ตรงกัน ทำให้มีปากเสียง

ผิดศีลข้อที่ 4   โกหกพ่อแม่เพื่อรักษาน้ำใจ ไม่อยากร่วมทำบุญก็ทำไปจะได้ไม่โดนว่า  โกหกสามี โกหกลูกค้า ของที่ไม่ดีก็บอกว่าดี  ไม่ยอมรับความจริงเวลาโดนต่อว่า  นินทาเพื่อน นินทาบ่นด่าเถียงสามี นินทาพ่อแม่  ว่าพ่อแม่  เถียงพ่อแม่ ขาดความเคารพต่อผู้มีคุณ นินทาครอบครัว พูดคำหยาบเป็นนิสัย  คึกคะนองปากบอกสถานที่ทำแท้งทั้งๆที่ไม่รู้จริง พูดจาไม่ดีใช้คำหยาบคาย มึง กู จนติดเป็นนิสัย

ผลกรรมตามติด ทำให้มีกลิ่นปาก พูดให้ใครฟังเขามักจะไม่เชื่อถือ ถูกนินทาลับหลัง

ผิดศีลข้อที่ 5   เคยดื่มเหล้าขาว ดื่มไวน์ กินข้าวหมาก  จ่ายเงินให้ลูกค้าไปซื้อเหล้ากิน  ให้เหล้าเป็นของขวัญ  ชวนเพื่อนดื่ม

ผลกรรมตามติด  เป็นคนขี้หลงขี้ลืม  ได้หน้าลืมหลัง  โง่ในเรื่องไม่น่าโง่ ความจำสั้น

       นอกจากนี้ ยังขี้เกียจทำงาน หมกงานเป็นดินพอกหางหมู โยนความผิดให้ผู้อื่น  เล่นหวยใต้ดิน ใบ้หวย ซื้อล็อตเตอร์รี่ เป็นคนขี้โกรธ โมโหง่าย ไม่ยอมรับความจริงชอบเถียง 

ผลกรรมตามติด  ไม่เจริญก้าวหน้าในอาชีพการงาน การเงินขาดสภาพคล่อง เพราะขาดความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ ขาดสภาพคล่องทางการเงิน การงานและชีวิต ทำให้คิดหาทางทำอะไรก็มืดบอดไปหมดทุกด้าน ขาดปัญญา โดนดูถูก โดนว่าสารพัดทั้งต่อหน้าและลับหลัง ทำผิดเป็นถูกทำถูกเป็นผิด

       เคยเอารูปในหลวงที่มีเหงื่อหยดออก เพราะคิดว่าตัวเองติดรูปนี้ทำให้ทำงานทั้งหนักและเหนื่อยและเอารูปในหลวงที่กระดาษยับ ทิ้งขยะเพราะไม่รู้จะเอาไปเก็บไว้ที่ไหน   ทำให้ชีวิตเหนื่อยตลอด ทำอะไรก็ไม่ว่าง แทบไม่ได้หยุดพัก การงานคั่งค้าง

ผลกรรมจากการผิดศีลทุกข้อ ส่งผลให้ชีวิตติดขัด ไม่มีใครช่วยเหลือ เห็นแต่ประโยชน์ไม่เห็นหัว เพราะขาดความกตัญญูต่อผู้มีคุณมีแต่คนจ้องจะใช้ประโยชน์ ใช้งาน พี่น้องแตกแยกไม่พูดคุยกันทำให้พ่อแม่เสียใจ ทำให้โรคไวรัสตับเสบ บี เรื้อรังไม่หาย  ใบหน้ามีแต่สิว ฝ้า หน้าหมองคล้ำ  มีกลิ่นปากเหม็น  ขาดสภาพคล่องทางการเงิน มีหนี้สิน  ชักหน้าไม่ถึงหลัง เงินพอจะได้มาก็ถูกใช้ไป

       เมื่อมารู้จักบ้านสวน อาจารย์อุบล สอนว่า ทุกสิ่งเกิดแต่เหตุ เมื่อเหตุดับผลก็ดับ

เริ่มสำรวจความไม่ดีของตนเองที่ผิดศีลทุกข้อมาทั้งชีวิต  ไม่ได้คิดแก้ไข เข้าใจอย่างผิดๆ เข้าวัดทำบุญฟังธรรมมาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่ได้เอาธรรมะของพระพุทธเจ้ามาขัดเกลาหล่อหลอมตนเอง  เข้าขั้นบรมโง่แล้วยังอวดฉลาดอีก มองเห็นแต่ความเลวของคนอื่นแต่ลืมดูความเลวของตนเอง   ไม่เคยรู้วิธีสร้างบุญอย่างๆง่ายด้วยแรงกาย และธรรมทาน   อาย  อายที่จะประกาศความเลวและความชั่วของตนเองผ่านธรรมทาน หนังหนา หน้าด้าน จิตทราม จนสุดบรรยาย  เปลี่ยนมาทานมังสวิรัติ์ตลอดชีวิต ชีวิตแม้จะติดขัดมีปัญหาก็จะพบทางออก โดยใช้ปัญญา  มีความสุขมากขึ้น

      กราบขอบพระคุณในความเมตตาของท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล และคุณท็อป ผู้เป็นเจ้าของบ้านสวนพีระมิดและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วอนันตจักรวาลที่สถิตย์อยู่ในบ้านสวนพีระมิดแห่งนี้ที่ทำให้ดิฉันได้ค้นพบชีวิตที่ติดกรรมนี้มานานและไม่สามารถหาทางออกได้ ได้พบทางสว่างของชีวิต

      ขออานิสงค์ของธรรมทานนี้จะมีเพียงใด ขอให้ผู้อ่านพึงได้รับอานิสงค์นั้นเช่นเดียวกันกับดิฉันค่ะ 

                                                                     จารุวรรณ จินดา

                                                                      089-8012387

 ศีลข้อ 2   หยิบเงินแม่และของพี่ชายโดยไม่บอกแต่ของพี่ชายได้

เขียนบอกไว้ว่าหยิบเงินไปโดยไม่ได้ขอก่อน ทำบัญชีเท็จ รู้เห็นการ

ปลอมลายเซ้น  โกงหลวง เอาของหลวงกลับบ้าน  ทำเอกสารเท็จ

เพื่อเบิกเงิน  ไปใช้น้ำ-ไฟของวัดแต่ไม่ได้ชำระหนี้สงฒ์ หนี้แผ่นดิน

เคยออกเงินกู้  หยิบของคนอื่นโดยไม่ได้บอกกล่าว

ผลกรรม   มีเหตุให้ใช้จ่ายเงินก้อนโต ถูกยืมแล้วไม่ใช้ ถูกโกง 

มีปัญหาเรื่องบ้าน

ศีลข้อ 3   แอบมีใจให้คนอื่นที่ไม่ใช่แฟน เจ้าชู้  ทำผิดต่อบุพการีที่

ปล่อยตัวเกินขอบเขต ดูหนังโป๊ รูปโป๊

ผลกรรม   มีปัญหาทางสายตา ตาเอียง พร่ามัว ลูกดื้อ

ศีลข้อ 4   นินทาปรามาสพระสงฆ์ และศาสนาอื่นว่าพุทธดีกว่า  

นินทาเจ้านาย ลูกน้อง เพื่อนร่วมงาน  ชอบพูดเสียดสี กระทบกระ

เทียบให้คนอื่น พ่อแม่เสียใจ โกหก เถียงแม่่

ผลกรรม   พูดจาไม่น่าเชื่อถือ มีกลิ่นปาก

ศีลข้อ5   ดื่มสุรา เบียร์ เที่ยวกลางคืน คบเพื่อนไม่ดี ขี้เกียจ

ลางานบ่อย  ซ์้อหวย ล๊อตตารี่ 

ผลกรรม   ทำให้เป้นคนขี้หลงขี้ลืม ความจำไม่ดี ปวดหัว ปวดคอ

ปวดหลัง 

หลังจากที่ได้เข้ามบ้านสวน ได้สร้างบุญ ทั้งศีล ทาน ภาวนา

ได้รวมกิจกรรมออกแรง  ปัจจัยและสิ่งของ ได้รับความสุข

สอนให้การรักษาศีลทำได้ง่าย สามารถเลิกทานเนื่อสัตว์ได้

ฝึกการละอัตตา และได้รับความเมตตาจาก รหัส " อ.อุบลช่วยด้วย"

ได้รับบารมีพระศรีอาริย์ และบารมีจากจี้ 3 ร่มโพธ์ศรี เพื่อให้ทุกคน

พ้นทุกข์ มีความสุข รู้จักการเป็นผู้ให้ 

ลูกขอกราบสมเด็จองค์ปฐมบรมธรรมบิดา พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ทุกพระองค์ พระศรีอาริย์และสิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งอนันตจักรวาล

และท่านอ.อุบลและครอบครัวที่ได้เมตตา เสียสละเพื่อช่วยทุกๆคน

ให้พ้นทุกข์ค่ะ

อนุโมทนากับธรรมทาน

จากทุกๆท่านด้วยนะคะ

แค่ตามอ่านเรื่องราว

อันหลากหลายจากทุกๆท่าน

ชนิดาว่าให้ข้อคิดได้หมดเลยนะ

หรือแค่เล่าถึงความทุกข์

หรือสาระพัดปัญหาต่างๆ

ในชีวิตของตนให้คนอื่นได้รับรู้

ก็เป็น"ธรรมทาน"ที่ดีมากๆแล้วนะคะ

เพราะชนิดาจำความรู้สึกประมาณนี้ได้

ตอนที่เคยไปทำสมาธิที่วัด

ที่มีแม่ชีชื่อดังท่านหนึ่งอยู่

คือทั้งเสาร์และอาทิตย์

ก็จะมีผู้คนมาเล่าเรื่องราวชีวิตอันรันทด

เช่น ลูกติดยารังแกทำร้ายตบตี

ผู้เป็นแม่ครั้งแล้วครั้งเล่า

บางคนสามีมีหญิงอื่น พาเข้าบ้าน

มาทำร้ายจิตใจกันต่อหน้าต่อตา

หรือบางคนพ่อแม่ป่วยหนัก หนี้สินรุงรัง

โอ๊ย..มันมากมายจริงๆค่ะ

คือไม่เคยคิดว่าชีวิตคนๆนึง

จะเจอกับความทุกข์ได้มากมาย

ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

จำได้ว่านั่งฟังสองวันเต็ม

กลับบ้าน ตัวเบาเลย

พร้อมกับถามตัวเองดังๆเลยว่า

"แล้วแก มีทุกข์เรื่องอะไร๊ ชนิดาเอ๊ย"

เพราะ พอได้มานั่งคิดดีๆแล้ว

หาและจับตัวทุกข์ที่เป็นเรื่องเป็นราว

อย่างที่คนอื่นเค้าเป็นไม่ได้เล๊ย

แต่"จิต"มันไม่สุข เลย

คงเพราะมัวแต่อยากให้คนนี้เป็นอย่างนั้น

ตามที่ใจเราต้องการทุกอย่าง

ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้

แต่ ตอนนั้นก็ไม่ได้พิจารณา

อะไรลึกซึ้งหรอกนะคะ

แค่ประณามตัวเองไปบ้างว่า

จะกระแดะทุกข์อะไรนักหนา

แค่นั้นเอง... อิอิ

แต่ธรรมทานจากลูกบ้านสวนฯ เจ๋งสุดๆ

เพราะสาธยายทั้งความทุกข์

แถมยังบอกได้ถึงสาเหตุ

ของทุกข์เหล่านั้นด้วย

และที่สำคัญ หลายๆท่าน

ก็แนะนำหนทาง"พ้นทุกข์"ให้ด้วย

ขอบคุณทุกๆธรรมทานเลยค่ะ

อ่า่นแล้ว ก็ต้องไปรวบรวม

เรื่องราวของตัวเองใหม่อีกที

เดี๋ยวจะ"ตกขบวน"

เพราะพี่น้องแต่ละคน

ไม่มีใครยอม เดินรั้งท้าย..เลยซักคน

ถ้าเมื่อไหร่ที่ ธรรมทานเหล่านี้

ผ่านการอนุมัติจากท่านอาจารย์แล้ว

ชนิดาขออนุญาตไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ

จะขอก็อปเรื่องราวของทุกๆท่าน

ไปฟอร์เวิร์ดเมลให้เพื่อนได้อ่านและส่งต่อบ้าง

เผื่อคนอ่านคนไหน...ที่ทุกข์อยู่

จะได้รู้ว่า You"re not alone!!!!

และจะได้รู้ว่า ทุกปัญหา และ ความทุกข์

มีทางออกเสมอ...

แต่ถ้าใครไม่สะดวกก็แจ้งด้วยนะคะ

เพราะมีชื่อและนามสกุลจริงของทุกท่านอยู่

(แต่ท่านอาจารย์ก็เน้นให้เปิดเผย..นะคะ)

วันนี้จะขอเล่าประสบการณ์การรักษาตัวเอง

*********************************

รู้สึกปวดกระดูกหลัง ตั้งแต่กินเจปีนี้มา

ก็คิดว่าเดี๋ยวคงหายเพราะตอนทำอาหารเจ

ต้องทำเองคนเดียว คงเป็นเพราะนั่งล้างจาน

แต่หลังจากออกเจมา อาการก็ยังไม่หาย

และรู้สึกว่าอาการจะหนักขึ้นเรื่อย ๆ

ก็เรียกอ.อุบลช่วยด้วยขอบารมีพระศรีอาริย์

ก็ไม่หาย เลยคิดว่าเสาร์-อาทิตย์นี้ต้องไปนอน

รพ.เพราะเมื่อ 3 ปีที่แล้วไปนอนรพ.จึงหาย

แต่พอวันพุธ พี่เหลา(วิชภา)เข้ามาที่บริษัท

เพื่อขอให้เขียนธรรมทานลงเวปให้หน่อย

จึงขอให้พี่เหลาเอาจี้องค์เทพสฟิ้งซ์รวมกัน

3 องค์ รุ่นแรก 1 องค์ รุ่น 3 ร่มโพธิ์ศรี 2 องค์

จี้ไปตรงกระดูกที่ปวด เรียกอ.อุบลช่วยด้วยและ

ขอบารมีพระศรีอาริย์ที่อ.อุบลได้อัญเชิญมา

อาการดีขึ้นประมาณ50-60% พอกลับไปบ้าน

อาบน้ำเสร็จก็ให้สามีนำจี้วางตรงที่ปวด อาการ

ดีขึ้นประมาณ 90-95% พอวันพฤหัสมาทำงาน

ก็คิดว่าวันนี้พอมีเวลาว่างจะต้องเขียนธรรมทาน

ของพี่เหลาให้ได้เดี๋ยวจะหลายวันไป ตอนบ่าย

พอว่างก็รีบเขียน บังเอิญวันนี้(พฤที่1/11/55)

ผู้ใหญ่จากสนญ.มาดูเรื่องที่ดินที่จะสร้างสนง.

กำลังเขียนอยู่ก็นึกว่าขอให้ผู้ใหญ่อย่าเพิ่งมา

ตอนนี้เพราะยังเขียนไม่เสร็จ พอเขียนส่งเสร็จ

ผู้ใหญ่มาถึงก็ลุกจากเก้าอี้เสียงกระดูกหลังลั่น

ดังกร๊อก โอ้!!!!!อ.อุบลเจ้าขาหลังหาย 100%

เลยเจ้าค่ะ และอีกเรื่องคือคิดว่าตัวเองมีกลิ่น

ปากมากก็พยายามรักษาความสะอาดตลอด

แปลงฟันวันนึงไม่ต่ำกว่า 4 ครั้ง แต่ก็รู้สึกว่า

ช่วยได้เพียงเบาบาง ก็เลยลองนำจี้องค์สฟิงซ์

อมก่อนนอนและอธิษฐานขออ.อุบลช่วยด้วย

บารมีพระศรีอาริย์ ขอให้กลิ่นปากลดลง

หรือว่าหมดไปพอจะหลับก็เอาออกมาไว้หัวนอน

ตื่นเช้ามาแปรงฟันรู้สึกว่ากลิ่นปากลดลงมาก

พอขับรถมาทำงานก็เลยอมตลอดทาง

และท่องคาถาพระศรีอาริย์ตลอดจนถึงที่ทำงาน

ณ ขนะนี้ก็คิดว่ากลิ่นปากน่าจะน้อยลงไปมาก

ลูกขอกราบสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุก ๆพระองค์แห่ง

บ้านสวนพีระมิด อ.อุบล-อ.มงคลและคุณท๊อป

และขอน้อมบุญของลูกที่มีทั้งหมดถวายแด่

เทวดาผู้รักษาตัวอ.อุบล-อ.มงคลและคุณท๊อป

พร้อมทั้งเทวดาผู้รักษาบ้านสวนพีระมิด

สาธุ สาธุ สาธุ

คุณนนทพรนี่นะ

ทั้งดำ ทั้งเตี้ย ทั้งอ้วน

ทั้งหน้าตาขี้เหร่

เลยนะ

ท่านคิดว่า

คุณปิ่นพูดจาเช่นนี้

เพราะคุณปิ่น คิดอะไร

พูดเพื่ออะไร

****************

เพราะคุณปิ่นคิดว่า

1.สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนไม่มีจริงพูดแค่เรา 2 คน

ไม่มีใครได้ยิน

2.หวังผลเมื่อล/คหลงตามจะได้ขายของได้

3.เป็นคนเห็นแก่ตัวไม่คิดว่าผู้ฟังจะเสียความรู้สึก

4.ไม่ได้ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาตัวเอง

*************

แล้วพวกเราคิดว่า

ชีวิตคุณนนทพร กับ ชีวิตคุณปิ่น

ก็ต้องเป็นชีวิตคุณนนทพรที่มีความสุขมากกว่า

เพราะคุณนนทพรไม่ได้ยี่หระกับคำพูดคุณปิ่น

คุณปิ่นเท่านั้นที่จะต้องทุกข์ใจว่าเอ....

ทำไมเราพูดขนาดนี้แล้วคุณนนทพร จึงไม่

ตอบโต้.... อาการของคุณนนทพรก็จะทำให้

คุณปิ่นจะต้องอาย แต่รึไม่อายก็ไม่รู้เนาะ???

ได้อ่านเรื่องของแต่ละท่านแล้ว  ก็รู้ได้ว่าเราไม่ได้ชั่วคนเดียวในโลก เรามีเพื่อนแล้ว เรารู้ว่าเราชั่ว และก็กลับจิตกลับใจแล้วว่าจะไม่กลับไปทำในสิ่งที่ทำมาแล้วอีก กุหลาบก็โคตรชั่วเหมือนกันค่ะ  แต่ตอนนี้ขอไปเรียบเรียงก่อนนะคะ  ไม่ได้เข้าเว็ปหลายวัน สัญญาณเน็ตขาดหลายวันแล้ว  วันนี้มาที่บ้านไร่เลยดูได้ เพราะใช้สัญญาณเน็ตของนาย  ขอก่อนใช้ค่ะ กลัวบาปแล้ว ไม่กล้าใช้โดยพละการ  เพราะท่านอ.อุบลนั่นแหละที่ทำให้กลัวบาป  ขอตัวไปเขียนเรื่องตัวเองก่อนค่ะ

กราบเรียนท่านอาจารย์อุบลค่ะ

ลูกนางมยุรฉัตร สุดจิตต์

ขออนุญาติคัดลอกธรรมทาน ของตัวเอง

คำสอนท่่านอาจารย์ และคัดลอกของคนอื่น

เพื่อนำไปถ่ายเอกสารแจกค่ะ

กราบขอบพระคุณค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านนะคะ

กระผมนายผดุง สุดจิตต์ อายุ 50 ปี อาชีพ รับราชการ เจ้าหน้าที่สาธารณสุข  เทศบาลตำบลวังโพธิ์ จังหวัดกาญจนบุรี  

กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบลครับที่ได้เมตตาสอนให้ลูกหลานเร่งสร้างธรรมทานต้านภัยพิบัติครับ

สำหรับผมรู้จักอาจารย์อุบล และบ้านสวนพีระมิด จากการแนะนำของภรรยาผมครับเค้าแนะนำให้ผมใช้รหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วย

ทำให้ผมประทับใจและศรัทธาท่านอาจารย์อุบล

จากการติดตามรายการคุยไป แจกไป และได้มาเข้าค่ายครั้งแรกค่าย 10 เดือนตุลาคม 2554  ท่านอาจารย์ได้สอนให้ผมได้รู้จักศิล 5 มากขึ้นและเข้าใจมากขึ้น และทำให้ผมรู้โทษของการไม่รักษาศิล และสอนให้ผมรู้จักละอายกับการทำปาบ ปกติผมจะรักษาศิลไม่ครบและไม่รู้ละเอียดเหมือนท่านอาจารย์สอน  ท่านอาจารย์ได้สอนให้ผมรู้จักการอุทิศบุญโดยเฉพาะอุทิศบุญให้เทวดาที่รักษาท่านอาจารย์อุบล เหมือนเราได้ฝากบุญที่มั่นคง   ท่านอาจารย์ได้สอนให้ผมรู้จักการทำบุญ ศิล ทานภาวนา และอาจารย์ได้สอนให้ผมรู้จักการทำทานที่มีอานิสงฆ์มาก และสอนให้ผมรู้จักการทำอภัยทาน และสอนให้ผมรู้จักโทษของความโกรธแค้น ปกติผมไม่ค่อยเข้าใจครับ  และที่สำคัญท่าน            อาจารย์อุบลได้สอนให้ผมมีสภาพจิตใจที่สงบขึ้น จิตใจเข้มแข็งขึ้น ปกติผมเป็นคนที่จิตใจไม่เข็มแข็ง ทำอะไรไม่มีสติ เราสามารถใช้รหสำหรับความชั่วของผมนะครับ 

สำหรับความชั่วของผมครับ

ตอนเป็นวัยรุ่น ผมเคยเหยียบเงินเหรียญ ผมเคยคิดปรามาสในหลวง ปรามาสรัชกาลที่ 8 และปรามาสพลเอกเปรม

ด้วยความโง่เขลาเบาปัญญาครับไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ

กระผมขอกราบแทบพระบาทขอขมากรรมต่อในหลวง

รัชกาลที่ 8 และผลเอกเปรมครับ

ผลกรรมที่ผมได้รับครับ ผมไม่เจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน มีปัญหาด้านการเงิน

ศิลข้อ 1 ผมเคยนำลูกนกมาเล่น และทำให้แม่นกบินหนีจากลูกนกไป ตอนเล็ก ๆ กระผมซนมากเล่นดินระเบิด และระเบิดใส่ตัวเองทำให้ไม่สบายทำให้แม่ต้องลำบากคอยดูแลผม 3-6 เดือน แม่ไม่เคยได้นอน เคยฆ่าไก่จำนวนมาก เลี้ยงเป็ดและฆ่าเป็ดจำนวนมาก และเลี้ยงหมู ฆ่าปลาจำนวนมาก ฆ่าใส้เดือนเพื่อเป็นเหยือสำหรับตกเบ็ด เคยมีการเทาะเลาะวิวาทและตบตีกันกับผู้หญิง

ผมไล่ยิงจิ้งจก ทำร้ายจิ้งจกจนตาย ผมทำร้ายหมาแมว และชอบโยนแมวขึ้นและลงจนมันหอบและเหนื่อย และผมชอบยิงนก และไก่ป่าเพื่อความสนุก ยิงแย้ ล่าสัตว์ ชอบแกล้งครู กระผมชอบทะเลาะวิวาทกับเพื่อนและชกต่อยกัน กระผมฆ่างู ตีงูหลายตัว และเอางูไปเผาในเตาแก๊ส ตีงูเหลือมใหญ่ ยิงตะกวด เคยใช้ปืนยิงคนเกือบตาย ร่วมรับรูในฆ่าหมาจำนวนมาก (ร่วมงานกับศูนย์ควบคุมโรคสุนัขบ้า) และฉีดยาคุมทำหมั่นหมาแมว ตบยุงโดยใช้ไม้ช็อตยุง ฆ่าแมลงจำนวนมากมาย แตะหมา และตีลูกบ่อย ขับรถทับหมาตัวเองตาย ขับรถชนแมว ทำร้ายรับปลวก ใช้ยาฆ่าแมลง มด ยุง เผาป่า เคยพูดจาให้ภรรยาไม่สบายใจ และยืมเงินแม่บ่อยทำให้แม่ไม่สบายใจ ใช้ไฟเผารังแตน และรังต่อ เคยล่าสัตว์ป่าหลายตัว จับลูกแมวทำให้แม่มันไม่สนใจลูกและลูกแมวตาย ตัดต้นไม้ใหญ่เกิน 5,000 ต้น กวาดหยากใย่ทำร้ายรังแมลงมุม ภรรยาคนแรกเคยแท้งลูกและก็เลิกร้างกันไป คิดไม่ดีกับแม่ และแม่ยาย เคยดักหนูด้วยกาวยาง ยิงนกเหยี่ยวตาย เคยทำลายจอมปลวกจำนวนมาก

ศิลข้อ 2 ไปทำงานสาย นินทานาย กลับก่อนเวลา ยืมเงินแม่บ่อยและคืนช้า เคยขโมยเงินแม่ตอนที่เป็นเด็กเก็บปืนของคนข้างบ้านได้แล้วไม่คืน เพื่อนเคยวางแผนลักทรัพย์ (เป็นโจร) และเห็นดีเห็นงามด้วย เคยเบิกเงินเท็จ และเบิกเงินหลวงเกินความจริง หาทางลีกเหลี่ยงภาษี

ศิลข้อ 3 สมัยวัยรุ่นเคยเที่ยวผู้หญิงประมาณ 400-500 คน หลอกลวงผู้หญิง อยู่กับภรรยาก่อนแต่งงาน เคยดูหนังโป้ ดูรูปโป้ ตอนวัยรุ่นชอบแกล้งผู้หญิงให้เค้าอับอาย ลวนลามผู้หญิงหลายคน พูดจาหยาบคายพูดเรื่องลามก พูดสองแง่สองง่าม เคยลวนลามผู้หญิงด้วยสายตาและความคิด

ศิลข้อ 4 พูดจาไม่ดีกับแม่ พูดให้แม่เสียใจ นินทาหัวหน้า เพื่อนร่วมงาน พูดโกหก ไม่รักษาคำพูด เคยบนกับเจ้าพ่อโคดมว่าจะบวช 3 เดือน พอสำเร็จตามปรารถนาแล้วก็ไม่บวชตามที่เคยบนไว้

ศิล 5 ผมเคยดื่มเหล้าตั้งแต่เช้าจนเย็นแบบหัวราน้ำ เล่นไพ่ทั้งวันทั้งคืน เคยสูบบุหรี่วันละซอง เที่ยวกลางคืน เล่นหวยใต้ดินและรัฐบาล บรรพบุรุษเคยต้มเหล้าขาย ตอนเป็นวัยรุ่น เคยทดลองเสบยาบ้า เคยสูบกัญชา เคยเคี้ยวใบกระท่อม เคยฉีดเฮโลอีน และฝิ่นให้คนอื่น(เค้าร้องขอแต่ไม่ได้ห้ามกลับให้การสนับสนุนและอำนวยความสะดวกให้พวกติดยาโดยให้เข็มและอุปกรณ์ในการฉีด) ชอบเอาเหล้าเป็นของขวัญให้ผู้ใหญ่ที่นับถือเป็นประจำ

สำหรับผลกรรมที่ผมได้รับครับ

ด้านสุขภาพ เป็นโรคกระเพาะอาหาร ปวดขา เคยโดนรถสิบล้อเหยียบขา 2 ข้างหัก และเป็นโรคไซนัสอักเสบ ความรู้สึกช้าปลายประสาทมีปัญหา มีปัญหาเรื่องที่ดินของแม่และถูกลอบยิง หงุดหงิดบ่อย ฝันผุบ่อย

ด้านการงาน การงานไม่ก้าวหน้า ทำธุรกิจไม่ประสบผลสำเร็จ

ด้านการเงิน มีปัญหาด้านการเงินขาดสภาพคล่อง มีหนี้สินเยอะ

ด้านครอบครัว ลูกดื้อไม่ค่อยเชื่อฟัง

กราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านสวนทุกพระองค์ และท่านอาจารย์อุบลครับที่ได้เมตตาให้ผมรู้จักบ้านสวน ทำให้ผม

รู้จักและสำนึกในปาบกรรมทำให้รู้ว่ากรรมเวรมีจริง ปาบกรรมมีจริง และไม่กลับไปทำความชั่วแบบนั้นอีก และทำให้ชีวิตผมดีขึ้นมีความสุขขึ้นครับ

ผดุง สุดจิตต์

กระผมเด็กชายพอเจตน์ สุดจิตต์ (บิ๊กซัน) อายุ 10 ขวบครับ เรียนโรงเรียนชัยจิตต์วิทยาครับ

ผมเคยคิดปรามาสท่านอาจารย์อุบลคิดว่าทำไมท่านอาจารย์ถึงได้กางร่ม

ผลกรรมที่ได้รับไม่สบายครับพอมากราบขอขมาท่านอาจารย์แล้วก็หายครับ

ผมเคยคิดปรามาสพี่ธนา สงสัยว่าทำไมพี่ธนาชอบเป็นพิธีกร (สงสัยโดยไม่ใช้ปัญญาครับท่านอาจารย์อุบลบอกครับ)

เคยคิดปรามาสป้าแมวว่าป้าแมวดุจังเลย ทั้งที่ตัวผมเองซนมากและจะขโมยขนมในโรงทานแต่ป้าแมวได้ห้ามไว้

เคยคิดไม่ดีกับพ่อแม่คิดว่าพ่อแม่ดุ ไม่รัก คิดว่าพ่อแม่เก็บมาเลี้ยงเพราะจะโดนดุทุกวันครับ

เคยคิดไม่ดีกับคุณยาย คุณยายดุ 

เคยคิดไม่ดีกับคุณย่าคิดว่าทำไมคุณย่าขี้เหนียวจังเลย

คิดไม่ดีกับน้องคิดไม่อยากมีน้อง

ผลกรรมครับ ผมจะปวดหัวบ่อยครับ

ผลกรรมที่ได้รับ กลับบ้านไปผมตัวร้อนและปวดหัวมากพอสารภาพปาบอาการดีขึ้้นครับ ผมคิดว่าถ้าป้าแมวไม่เตือนผมคงจะปวดมากว่านี้หรืออาจเป็นมากกว่านี้ครับ ผมขอขอบคุณป้าแมวครับผมเข้าใจแล้วทำไมป้าแมวถึงได้คอยดุผมครับ (เพราะป้าแมวไม่อยากให้ผมไม่สบายครับ)

ศิลข้อ 1 ครับ

ผมเคยแกล้งแมวเอาแมวใส่น้ำในถัง จนแมวสำลักน้ำ แกล้งแมว ตีหมา ตีน้อง  กระทืบเท้าใส่พ่อแม่ เคยตีเพื่อน คิดอยากให้เพื่อนตายคิดแช่งเพื่อนเนื่องจากเพื่อนชอบแกล้งผม เคยฆ่ามด ฆ่าปลวก ฆ่าแมงมุม และหลายชนิดครับ เคยชอบกินไข่นกทาครับ และแต่ก่อนผมเคยทานเนื่้อสัตว์ครับแต่พอท่านอาจารย์อุบลบอกว่า ให้สงสารเค้าผมก็ไม่อยากทานเนื้อสัตว์อีกเลยครับ

ศิลข้อ 2

เคยโขมยเงินของพ่อ ของแม่ ของยาย ของย่า หยิบของคนอื่นโดยไม่ได้ขอนุญาตเช่นกล้องของพ่อ โทรศัพท์ ดินสอ ปากกา เคยดิดอยากกินของคนอื่นแบบของฟรีครับ หรือของที่คนเค้าเอามาแจกครับ ไม่ช่วยพ่อแม่ประหยัดครับ ใช้ของแล้วไม่ค่อยเก็บไม่ทะนุถนอมของใช้ ครับ เคยเล่นอิฐบ้านสวนแตก เคยเอาร้องเท้าไปล้างในห้องน้ำบ้านสวนทำให้ห้องน้าสกปรกครับ เคยเด็ดข้าวโพดในไร่คุณป้าครับ

ศิลข้อ 3 ผมคิดว่าผมไม่เคยผิดศิลข้อ 3 แต่ไม่แน่ใจว่าผมเคยเห็นอวัยยะของน้อง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรครับ มันบังเอิญเห็น แต่ก็ไม่ได้อยากดูครับ ไม่แน่ใจว่าผมจะผิดไหมครับ

ศิลข้อ 4  ผมพูดโกหกพ่อแม่บ่อยเพราะกลัวพ่อแม่ดุ หรือทำโทษครับ พูดไม่ดีเถียงพ่อแม่ เถียงคุณยาย  พูดไม่ดีกับน้อง พูดไม่ดีกับคุณยาย พูดไม่ดีกับเพื่อน

ศิลข้อ 5 ครับ ผมไม่เคยทำผิดศิลข้อนี้ครับ

อบายมุข ชอบเล่นเกมครับ และชอบดูการ์ตูนครับ เวลาแม่บอกให้ช่วยงานจะขี้เกียจครับ

ผลกรรมที่ผมได้รับครับ  ผมเป็นโรคภูมิแพ้ และไซนัสครับ แพ้อาหารทะเล แพ้อากาศ  ผมจะปวดหัวบ่อย ปวดท้องบ่อย หอบหายใจเร็ว            และจะโกรธง่ายและไม่สบายใจมากเลยครับเวลาที่โดนพ่อแม่ดุ

ผมขอสัญญาครับผมจะไม่กลับไปทำแบบนั้นอีก

ผมรักอาจารย์อุบลครับ ผมรักบ้านสวนครับ เวลาที่ผมมาบ้านสวนผมมีความสุขมากเลยครับไม่อยากจะกลับบ้านเลยครับ

เวลาผมไม่สบายผมขอรหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วยก็จะหายครับ และเวลาผมสอบผมใช้รหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วยทำให้ผมสอบได้คะแนนดี

และและทำให้ผมสอบอัจรยภาพทางคณิตย์ศาสตร์ และวิทยาศาสต์ผ่านและได้รับใบประกาศผมดีใจมากเลยครับทั้งที่ผมทำไม่ค่อยได้ แต่ผมคิดว่าการสอบครั้งนี้เป็นเพราะอาจารย์อุบลช่วยด้วยครับ

ผมขอกราบขอบพระคุณเทวดาที่รักษาท่านอาจารย์อุบล พระศรีอารีย์ครับ ท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล และพี่ท็อปครับ ป้าแมว พี่ธนาครับ  

 แล้วพวกเราคิดว่า

ชีวิตคุณนนทพร กับ ชีวิตคุณปิ่น

ใครมีความสุข ใครมีความทุกข์

มากกว่ากันจ๊ะ

333333333333333333333333333333333333333333333333

คุณนนทุพรค่ะ ที่มีความสุขที่สุด

คือได้มาสร้างบุญที่บ้านสวน

ฐานะการงาน การเงิน ก็ดีขึ้นทุกด้าน

ยิ่งเรื่องกรรมผิวพรรณ พี่นนทพร

ได้ทำ workshop หน้าตาแกก็สดใสขึ้นมาก

เรียกว่ามีความสุขทุกด้าน 

ถ้าเทียบกับคุณปิ่น

ที่ชีวิตทุกด้านเรียกว่าเจ๊ง

ทั้งการคิดทำธุรกิจในบ้านสวน

ความอิจฉาริษยาของตัวแกเอง

การคิดไม่ดี ขาดเมตตา ไม่ว่าเรื่องใดๆ

รวมแล้วทำให้ชีวิตของแก

เทียบอะไรไม่ได้เลยกับคุณนนทพรค่ะ

 ว่าแล้วก็มาเหลาเรื่องของตัวเองบ้างค่ะ

ก่อนหน้านี้ตัวหญิงเองก็เหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไปค่ะ ชอบเที่ยว ชอบสนุก

ชอบอยู่กับเพื่อนๆ แต่ก็เที่ยว ก็สนุกได้ไม่นาน เพราะต้องมาอยู่กับแม่ที่สวีเดน

ช่วงที่มาแรกๆพูดภาษาสวีดิชก็ไม่เก่ง เพื่อนก็ไม่มี อยู่แต่บ้าน

เพราะไม่รู้จะไปไหน ไม่รู้จักใคร ความรู้สึกตอนนั้นบอกตรงๆค่ะ

ว่าเหมือนคน ติดคุกทั้งเป็น น่าเบื่อมากๆ วันๆไม่ได้ไปไหน

เริ่มมีความรู้สึกอยากมีเพื่อน อยากไปเที่ยวเหมือนตอนอยู่ไทย

แต่ก็ได้แค่คิด หลังจากนั้นก็เข้า ร.ร. แต่เข้าได้ไม่นานด้วยความที่เป็นคนเกเร

ก็ไม่ยอมไปร.ร.ค่ะ เพราะเบื่อมาก ไม่สนิทกับเพื่อนๆ

จริงๆก็เป็นเพราะตัวเองด้วย ที่ไม่ค่อยเข้าหาใคร อยู่แค่ไหนก็แค่นั้น 

จากนั้นพอไม่ไป ร.ร. แล้วก็กินๆนอนๆอยู่แต่บ้าน ทำให้แม่ต้องทุกข์ใจ

และรู้สึกไม่ดีเหมือนกันค่ะที่ต้องมาทำตัวให้เป็นภาระแม่กับพ่อเลี้ยง

ปัญหาตามมาก็คือ ไม่มีเงินใช้ค่ะ เลยเริ่มคิดอยากทำงาน แต่ก็คงได้แค่คิด

เพราะแค่เรียนยังเรียนไม่จบเลย งานที่ไหนเค้าจะรับ

ก็เลยคิดแต่ว่างั้นขอลองไปฝึกดูก่อนละกัน เผื่อมีโอกาสได้งาน ช่วงนั้นก็ไป

ตระเวนฝึกมาแทบทุกที่ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นงานดูแลคนชรา

แคชเชียร์, เป็นคนดูแลเด็กๆอายุประมาณ1-3 ขวบ, และอีกมากมายหลายอย่าง

แต่ก็ไม่มีหวังว่าจะได้งานเลย หลังจากนั้นก็หยุดฝึกงานไปพักนึงก็อยู่แต่บ้าน

เหงามากค่ะ แต่เริ่มชินกับความเหงาแล้ว และเริ่มชอบที่จะอยู่คนเดียว

เริ่มเปลี่ยนความคิด และคิดว่าเราไม่ต้องมีเพื่อนเราก็อยู่ได้

เพราะที่ผ่านมาก็ยังไม่เห็นเป็นไร และเริ่มคิดได้ว่าเวลาอยู่กับเพื่อนก็ไม่เห็นมี

ใครจริงใจสักคนรวมทั้งตัวเราเองด้วย ลับหลังก็มีแต่นินทา ไปไหนก็ต้องรอ

เพื่อน เพราะปกติจะไม่ชอบรอใครนานๆ อยากไปไหนก็ไป

ช่วงที่อยู่บ้านก็เล่นเนตทั้งวัน จนมาเจอเวปบ้านสวนนี่แหละค่ะ เจอจากเวป

พลังจิตก็เลยตามมา และเริ่มดูรายการคุยไปแจกไป

ดูไปดูมาก็ชอบ และเริ่มเข้าใจสัจธรรมของชีวิตมากขึ้น

ว่ามันต้องมีทุกข์ มีสุข เบื่อ เหงา เศร้า เซง เริ่มปฎิบัติตาม

คำสั่งสอนของอ.แม่ เริ่มรู้สึกว่าเราเจอสิ่งที่คิดว่าใช่จริงๆแล้ว(ธรรมะจากอ.)

และช่วงนั้นมันเหมือนมีความสุขค่ะ จิตใจเบิกบาน

แล้วช่วงนั้นก็เป็นช่วงที่ฝึกงานที่ใหม่พอดีแต่ในใจก็คิดอยู่แล้วว่า

เราคงไม่มีหวังแน่ๆ เพราะที่นี่เค้ารับพนักงานค่อนข้างยาก

ถ้าไม่ใช้เส้นหรือเก่งจริงก็อย่าหวังเลย บวกกับอีกอย่าง

เราก็เป็นคนต่างชาติด้วย คงหมดสิทธิ์แน่ๆ แต่ก็ฝึกเพื่อฆ่าเวลาไปงั้นๆ

เพราะไม่อยากอยู่บ้านเฉยๆ แต่ตอนนั้นก็ได้ใช้ รหัส อ.อุบล ช่วยด้วย  

ในเรื่องงาน เพราะอยากทำงานที่นี่มากๆ เพราะคิดว่าอยู่ใกล้บ้าน

และงานค่อนข้างสบาย(สำหรับเรา) และปาฎิหาริย์รหัส อ.อุบล ช่วยด้วยก็มีจริง

เพราะหลังจากฝึกงานเสร็จเค้าก็ให้ทำงานต่อ แต่ยังไม่บรรจุ

แค่นี้ก็แทบกรี๊ดบ้านแตกแล้วค่ะ

จะได้ไม่ต้องเป็นภาระให้กับคนในบ้านอีกต่อไป ทุกคนทั้งพี่ป้าน้าอา

ก็ยินดีและดีใจมากๆค่ะ ที่เราได้ทำงานที่นี่ 

และเงินเดือนก็ค่อนข้างเยอะ(สำหรับหญิง) เพราะเรียนก็ไม่จบ

แค่ได้งานก็ถือว่าเป็นอะไรที่โชคดีสุดๆแล้ว แถมเงินเดือนเค้าสตาร์ทให้ตามปกติ

ไม่ได้กดเงิน และเค้าไม่ซักถามประวัติอะไรสักอย่างว่าเรียนจบไหนมา มีวุฒิไหม

ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้(ก่อนใช้รหัสสวรรค์)เคยถามสมัครงานเค้ายังบอกไม่มีตำแหน่ง

ว่างเลย แล้วก็ได้ทำมาตลอด ขนาดลากลับไทยเมื่อปีที่แล้ว 2 เดือน เค้ายังรอ

ให้เรากลับไปทำงานเลย พอกลับมาเค้าก็บรรจุให้ค่ะ

ดีใจจนไม่รู้จะพูดยังไงเลยค่ะ เพราะประเทศนี้หางานยากจริงๆค่ะ

ถ้าไม่ได้ทำธุระกิจส่วนตัว

ต้องกราบขอบพระคุณอ.แม่ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์จริงๆค่ะ

ที่ทำให้หนูมีชีวิตที่ดีขึ้น 

เมื่อชีวิตดีทุกอย่างก็ไปได้สวยค่ะ รู้สึกเหมือนตัวเองโตเป็นผู้ใหญ่

มีงานทำตั้งแต่ยังเด็ก อิอิ อยากได้อะไรเราก็ได้

ไม่เหมือนเมื่อก่อนอยากได้อะไรแต่ละอย่าง เก็บเงินตั้งนาน

แบบเหงื่อไม่ไหลไม่ได้เงินอะไรประมาณนี้อะค่ะ

เรื่องนี้เป็น 1 ในหลายๆเรื่องที่หนูได้รับความเมตตาจากอ.แม่และสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ทุกพระองค์ ที่หนูไม่เคยลืมเลยค่ะ

หนูกราบขอบพระคุณจริงๆค่ะ ทุกอย่างในชีวิตหนูตอนนี้ก็ค่อนข้างสมหวังและดี

ขึ้นเรื่อยๆตั้งแต่รู้จักบ้านสวน

วันนี้เป็นอีก 1 วันที่หนูมีความสุขมากๆเลยค่ะ 

    คุณนนทพรนี่นะ

คุณนนทพรนี่นะ

 ขอเล่าธรรมทานที่ได้ไปสร้างบุญบ้านสวน 9 + 2 วันค่ะ

ได้สร้างบุญและได้พบเห็นเหตุการณ์ที่ตื่นเต้นหลายอย่างเลยค่ะ

เหตุการณ์แรกก็คือ

    ในคืนวันอาทิตย์มิ้มได้ไปจัดเก็บสิ่งของและรื้อพรมที่อับชื้นทั้งหมดที่วิหารไม้ไผ่โดยเริ่มทำตั้งแต่ตอนเย็นๆ และในช่วงเวลากลางคืนพี่หมี (พี่ผู้ชายมาจากยะลา) ก็ได้มาช่วยรื้อพรมค่ะ ซึ่งพื้นที่วางพรมก็ทรุดไปหลายบริเวณ เหตุการณ์ตื่นเต้นที่สุดก็คือ พี่หมีเดินไปดึงพรมบริเวณกลางวิหารไม้ไผ่ แต่ด้วยพรมมันชื้นและหนักมากก็เลยดึงแล้ววิ่ง มิ้มก็หันไปดูแล้วก็อึ้งที่สุดค่ะ

     เพราะใต้พรมเป็นงูสีทองอร่ามตัวใหญ่เท่าต้นแขนมิ้มหรือใหญ่กว่าไม่แน่ใจ ยาวประมาณ 2 เมตรถึง 2 เมตรครึ่ง ชูคอสง่างามหันมามองมิ้มด้วยความเมตตาที่บริเวณศรีษะของท่านเป็นลายขวางสีเหมือนว่าเป็นลายขาวดำ สง่ามาก ท่านมองมิ้มแล้วก็ค่อยเลื้อยลงพื้นล่าง มิ้มตกใจ ตื่นเต้น บอกพี่หมีว่างู พี่หมีก็หันไปดูตอนที่ท่านกำลังเลื้อย อึ้งไปทั้งคู่ เพราะดูอย่างไรก็ไม่ใช่งูค่ะ  แต่น่าจะเป็นพญานาคตระกูลสีทองมากกว่า

     จริงๆแล้วมิ้มเห็นท่านมาตั้งแต่เช้าตอนที่รื้อเอกสารธรรมที่โดนปลวกกินแต่ตอนนั้นเห็นแต่หาง แต่กลางคืนน่าจะ สีทุ่มกว่าๆ คือ เห็นทั้งตัวเลยค่ะ

     มิ้มคิดว่าท่านคงจะอยู่ที่นี่นานแล้ว เพราะเวลาคุณบิ๊กตามมิ้มมาจัดเอกสารก็จะดมกลิ่น แล้วเห่า ส่วนเลดี้แมวแม่ลูกอ่อนก็เคยคาบลูกมานอนใต้บันไดวิหารไม้ไผ่แต่งูก็ไม่กินลูกแมวนะคะ  แต่เลดี้คงได้กลิ่นก็เลยคาบลูกหนีไปอยู่บริเวณอื่น

     ที่มิ้มคิดว่าไม่ใช่งูก็เพราะว่า สีของท่านทองอร่ามทั้งตัวที่หัวก็มีลายขวางเหมือนลายพญานาค งูตัวใหญ่ขนาดนั้นจะอยู่ใต้พรมได้อย่างไรมิ้มกับพี่หมีเดินเหยียบพรมไปมาก็ไม่เหยียบท่าน

       ท่านกินอะไร ไม่มีอะไรให้กิน นอกจากอิ่มทิพย์

มิ้มคิดว่าท่านคงมาร่วมโมทนาบุญ หรือ ไม่ก็อาจะมาเตือนว่าน้ำกำลังจะมามหาศาล

เหตุการณ์ที่สอง ก็คือ

     ในคืนวันพุธ ท่านอาจารย์ชวนลุงเบิ้ม น้องบูม น้องเบส พี่บุญตา มิ้ม ปิ้งบาบีคิวมัน ที่ลานบริเวณก่อสร้าง  คืนนี้พระจันทร์สวยมากๆๆๆๆ สว่างจ้าเหมือนหลอดไฟ ทรงกลดเป็นบริเวณกว้าง ในตอนแรกเมื่อกลุ่มเมฆลอยผ่านก็บดบังพระจันทร์  แต่เมื่อท่านอาจารย์ให้ลองอธิษฐานให้พระจันทร์ต่ำลง ลงมาใกล้ ท่านก็ต่ำลง ลงมาใกล้มากๆๆ หลักฐานที่ทำให้เรารู้ก็คือ เมื่อเมฆลอยผ่านมากลับผ่านอยู่หลังพระจันทร์ทั้งหมด แสงจันทร์สว่างเหมือนเป็นลำแสงส่องมาที่บ้านสวน เหมือนเบื้องบนได้ประทานอะไรมาให้ท่านอาจารย์ซักอย่างเลยค่ะ อัศจรรย์จริงๆ

และในช่วงเวลานั้น UFO ก็บินผ่านมาเยอะมากๆ ประมาณ 30 ลำ บางลำมาทั้งเสียง แสง UFO บางลำมาแต่เสียงดัง วู้ๆๆๆๆ

ตื่นเต้นจังค่ะคืนนี้ 

 เหตุการณ์ที่ 3 คือ

    วันพุธลุงเบิ้มได้ตัดต้นมะม่วงและใช้รถแทรกเตอร์ขุดต้นมะม่วงไปปลูกบริเวณด้านหลัง ท่านอาจารย์ ลุงบุญ มิ้ม น้องเบส ช่วยกันขนกิ่งใบมะม่วงไปทิ้งที่บ่อพีระมิดเป็นกิ่งใบมะม่วงสด  แต่อัศจรรย์มากคือ เมื่อท่านอาจารย์ไปบริเวณบ่อพีระมิดไฟก็กลับลุกเผากิ่งใบมะม่วงสดเมื่อเผากระดาษ  ท่านอาจารย์ให้มิ้มดู และเห็นความอัศจรรย์ของกสินไฟ  ที่รู้แล้วว่าวันเกิดภัยพิบัติ ทุกอย่างเปียกชื้น แต่กสินไฟจะทำให้ไฟติดได้ การใช้รหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วยช่วยให้ไฟติดก็เป็นการนำกสินไฟของท่านอาจารย์อุบลไปใช้ ถ้าไม่ได้เห็นกับตา คนภายนอกคงไม่มีใครเชื่อ สุดยอดๆๆๆๆๆจริงๆค่ะ

เหตุการณ์ที่ 4 คือ

      ในวันศุกร์พี่นนทพร ได้นำมิ้ม น้องเบส ร่วมกันล้างรถก๊อฟให้ท่านอาจารย์ พวกเราใช้แชมพูล้างรถก๊อฟ พี่นนทพรกับมิ้มคุยกันว่าถ้าใช้น้ำยาล้างรถ ล้างรถให้ท่านรถจะเงาๆๆๆๆๆๆๆกว่านี้ มิ้มบอกพี่นนทพรว่า ตอนที่จัดบริเวณที่จอดรถที่หน้าท่านอาจารย์มิ้มเห็นว่ามีน้ำยาล้างรถอยู่ด้วย และมิ้มก็เดินไปหยิบมาอ่านให้พี่นนทพรและน้องเบสฟัง แต่ก็ยังไม่ตัดสินใจใช้เพราะเห็นว่าเป็นน้ำยาขจัดคราบ แต่ก็เขียนว่าใช้กับสีรถยนต์ได้ มิ้มกลับมาใช้แชมพูล้างรถอีกคัน

      ส่วนพี่นนทพรก็นำน้ำยาไปลองใช้โดยไม่ได้ผสมน้ำในถังก่อน  ผลปรากกฎว่ารถก๊อฟคันเขียว บริเวณที่พี่นนทพรถูเป็นสีด้าน มีลอยเป็นด่างดวง พวกเราคนตกใจกันมากรู้สึกผิดว่าอยากจะให้สวยทำไมเป็นแบบนี้ ฮือๆๆ   ตอนนำรถก๊อฟไปเก็บพี่นนทพรก็เลยนำโฟมทำความสะอาดรถมาถูวนบริเวณเดิมเรียกอาจารย์อุบลช่วยด้วย แล้วก็พบความอัศจรรย์อย่างที่สุดค่ะ คือ จากสีด้าน รอยด่างหายไปหมดเลยและกลับเงางามกว่าอีกด้านที่ไม่ได้ถูอีกด้วย  ลูกกราบขอบพระคุณเทวดาที่รักษาท่านอาจารย์อุบลทุกพระองค์ค่ะ ที่ทำให้สี รอยของรถกลับมาสวย เงางามยิ่งกว่าเดิม กราบขอบพระคุณค่ะ

     เหตุการณ์ความอัศจรรย์ครั้งนี้พี่ที่บ้านสวนบอกว่า  ก็เคยเกิดมาเหมือนค่ะ ตอนที่รถท่านอาจารย์เป็นรอย เพียงท่านอาจารย์รูปที่รอย รอยก็หายไปค่ะ สาธุ

เหตุการณ์ที่ 5 คือ

         เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าจากพี่นนทพรค่ะ  พี่นอนนี่เล่าว่า วันที่พี่นอนนี่ มาร่วมหล่อท่านมเหสักขา ในตอนกลางคืนได้เดินไปด้านหล้ง คือ บริเวณสมเด็จพระบรมธรรมบิดา ก็ได้พบความอัศจรรย์คือ ธงธรรมจักรพลิ้วสะบัดไหวไปมาเหมือนต้องลมแรง ทั้งที่ไม่มีลม และธงชาติที่ถัดกันไปกลับนิ่งไม่มีการสบัดไหวแต่อย่างใด  เป็นเสมือนสิ่งที่บอกให้พวกเราได้รู้ชัดและแน่ใจว่าสมเด็จพระบรมธรรมบิดาพระองค์ประทับอยู่บริเวณนี้แล้ว สาธุ

เหตุการณ์ที่ 6 คือ    เรื่องไก่สีขาวที่บ้านสวน

     ในวันเช้าวันพฤหัสบดีที่มิ้มไปถึง ลงจากรถตุ๊กๆ กำลังจะยกกระเป๋าเข้าบ้านสวน ไก่สีขาวซึ่งยืนอยู่บริเวณนั้นก็จะมาจิกมิ้ม แต่ก็จิกแบบค้าง เข้าถึงตัวไม่ได้เพราะมิ้มเรียกอาจารย์อุบลช่วยด้วย และคงจะเป็นด้วยอานุภาพจี้

    แต่ด้วยความที่มิ้มเป็นคนที่กลัวไก่ กลัวมากๆๆ เพราะเมื่อในตอนเด็กมิ้มเคยโดนไก่จิกเพราะไปเอาลูกเจี๊ยบน้อยมาเล่น ทำให้ขวัญเสียไม่ค่อยเรียกอาจารย์อุบลช่วยด้วย อาจารย์อุบลช่วยด้วยตัวจริงก็เลยขับรถมาช่วยไล่ไก่ให้แทนค่ะ กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบลเจ้าค่ะ

ตอนที่ท่านอาจารย์มาช่วย มิ้มนึกถึงเรื่องลูกควาย ที่กำลังจะถูกเสือกิน  แล้วเพราะความเมตตา กล้าหาญของจ่าฝูง ที่เข้ามาช่วยลูกควาย ทำให้ลูกควายรอด ลูกกราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ

และในบางวันไก่ตัวเดิม บางทีก็จะมาจิกมิ้มอีก มิ้มก็ชูจี้ 3 ร่มโพธิ์ศรีออกมา  ก็เหมือนมีวงล้อมรอบตัวมิ้ม ไก่ก็จิกค้างที่อากาศแล้วก็ไป

    มิ้มเล่าให้พี่เอิ้นฟัง ทำให้ได้ข้อคิดว่า การที่ไก่จะมาจิกมิ้มก็คงเพราะมิ้มไม่เมตตากับไก่ เคยกินไก่มาก่อน ก็จริงค่ะ เมื่อก่อนมิ้มเป็นคนที่ชอบกินไก่มากๆๆๆ ทั้งที่กลัวและไม่ชอบไก่เลย เป็นคนที่ไม่มีความเมตตากับไก่เลย ไก่เค้าคงสัมผัสความรู้สึกของมิ้มได้เค้าถึงได้มาจิก วันที่มิติเปิด เนื้อสัตว์ที่เรากินเค้าวันนั้นเค้าก็คงบุกเราอย่างนี้ และเราจะรอดได้ก็ด้วยอาจารย์อุบลช่วยด้วย กับวัตถุมงคลบ้านสวน

      ขอบคุณพี่เอิ้นมากนะคะที่พูดเตือนสติ และขอโทษพี่เอิ้นด้วยที่ตอนต้นมิ้มมีความรู้สึกไม่พอใจที่พี่เอิ้นบอกว่ามิ้มไม่เมตตาไก่ เพราะอัตตาตัวตนที่ยังยึดถือ ทำให้ดับเหตุแห่งกรรมผิวพรรณไม่ได้ซักที มิ้มต้องตัดความโกรธ ความไม่พอใจ ใช้ปัญญาให้มาก รวมทั้งความรู้สึกอิจฉาที่บางครั้งยังมีเกิดขึ้นต้องดับให้ได้  รวมทั้งต่อไปมิ้มจะเมตตากับไก่ให้มากให้มากขึ้นค่ะ ไก่เค้าก็คงจะสัมผัสได้และไม่มาทำร้ายมิ้ม ขอบคุณค่ะ

ขอฝากอีก 1 เรื่องค่ะ

       ในวันศุกร์ลุงบุญมาบอกมิ้มว่า โดนเข็มหมุดจำนวนมากทิ่มที่เท้าและเรียกมิ้มไปดูปรากฎว่าเป็นดอกไม้บานไม่รู้โรยบวงสรวงสมเด็จองค์พระบรมธรรมบิดาที่เค้ามาเก็บที่บริเวณที่เก็บอุปกรณ์เครื่องมือที่บ้านไม้ไผ่ วางกับพื้นที่ชื้นคนเหยียบไปมา ดอกไม้มีเชื้อราขึ้น ดอกไม้เหล่านี้นำไปสร้างมวลสารซึ่งเราไปบูชา วางไว้ที่สูงบนหิ้งพระ เพราะเป็นดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์มีบารมีสมเด็จพระบรมธรรมบิดา คนที่เก็บไม่เป็นที่ก็ย่อมได้รับบาปกลับไป มาทำบุญแทนที่จะได้บุญกลับได้บาปเพราะความไม่ระมัดระวัง ไม่มีสติ ค่ะ

    ลูกกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล คุณท๊อป อาศัยอยู่ในบ้านสวนซึ่งเป็นบ้านส่วนตัวของท่านถึง 11 วัน เพื่อได้สร้างบุญใหญ่ในครั้งนี้  กราบขอบพระคุณค่ะ

     ลูกขออาราธนาบารมีพระพุทธเจ้าขอเบิกบุญตั้งแต่อดีต ถึงปัจจุบัน น้อมถวายเทวดาที่คุ้มครองรักษาท่านอาจารย์อุบล เทวดาที่คุ้มครองรักษาท่านอาจารย์มงคล และเทวดาที่รักษาคุณท๊อปค่ะ สาธุ 

 คุณนนทพรนี่นะ

ทั้งดำ ทั้งเตี้ย ทั้งอ้วน

ทั้งหน้าตาขี้เหร่

เลยนะ

ท่านคิดว่า

คุณปิ่นพูดจาเช่นนี้

เพราะคุณปิ่น คิดอะไร

พูดเพื่ออะไร

แล้วพวกเราคิดว่า

ชีวิตคุณนนทพร กับ ชีวิตคุณปิ่น

ใครมีความสุข ใครมีความทุกข์

   ช่วงที่กระชากหน้ากากเห็นความชั่วร้ายของป้าอุ๊เป็นช่วงที่มิ้มอยู่บ้านสวนก็เลยไม่ได้มาร่วมเปิดโปงความร้ายกาจที่ป้าอุ๊ก็เคยมาหลอกล่อลูกควายอย่างมิ้มเหมือนกันค่ะ

        ขอเล่าการพบหน้าแม่มดมนต์ดำป้าอุ๊เป็นครั้งแรกก่อนนะคะ มิ้มจำได้ว่ามิ้มเห็นหน้าป้าอุ๊ครั้งแรก  ป้าอุ๊ใส่ชุดสีดำมาทั้งชุด ผมยาวดูรุ่มร่ามเกือบปกหน้า ใส่แว่นตาดำ ตอนป้าอุ๊ถอดแว่นตา มิ้มรู้สึกว่าเค้าหน้าตาอย่างกับแม่มดเลย แต่เราก็เห็นทุกคนบอกว่าสวย เราก็เลยว่าสายตาของมิ้มคงจะไม่ได้มาตรฐานก็เลยพยายามมองว่าสวย

       และสิ่งทำให้มิ้มรู้สึกแปลกใจมากๆๆเลยก็คือ  การวางตัวของป้าอุ๊ที่ทำตัวเสมอท่านอาจารย์  โดยวิ่งเข้ามากอดอาจารย์ทางด้านหลัง ทำตัวตีสนิทมากไม่รู้ที่สูงที่ต่ำ เราก็แปลกใจว่า  ถ้ารู้ว่าท่านอาจารย์เป็นใครจริง  ทำไมถึงทำตัวเหมือนท่านเป็นเพื่อนเล่นขนาดนี้ คนดีๆที่เค้ามีคุณธรรม และรู้จักท่านอาจารย์จริงๆเค้าไม่ทำอย่างป้าอุ๊กันหรอก

      นี่พยายามทำตัวเสมอท่านอาจารย์  เพื่อให้คนยำเกรงคิดว่าตัวเองบุญบารมีไม่ต่างท่าน ช่างไม่เคยส่องกระจกดูตัวเองเลยจริงๆ กิริยามารยาทความเป็นผู้ดี สำรวม มีปัญญาก็ช่างแตกต่างจากท่านอาจารย์เวลาเค้าให้แสดงความคิดเห็นภายในกลุ่มปัญญาก็ไม่มี  แต่แอ็กท่าบอกว่าให้ทุกคนแสดงให้หมดก่อนเดี๋ยวป้าอุ๊จะปิดท้าย 

      ความงามของหน้าตาของเทียบท่านอาจารย์ไม่ได้  ท่านอาจารย์ล้างหน้าสวยอย่างไร สวยอย่างนั้น เพราะท่านงามจากภายในส่งมาภายนอก  แต่กับป้าอุ๊ล้างหน้าออกมามีแต่ฝ้าดำเพราะจิตใจข้างในมันไม่ดี ขี้โกรธ อาฆาต อิจฉาริษยา  ก็เลยส่งให้หน้าภายนอกเป็นอย่างนั้น  ( ถึงมิ้มหน้าจะเป็นสิว เพราะยังเป็นโกรธ อิจฉา แต่ก็ดีกว่าป้าอุ๊เยอะค่ะ เพราะอย่างน้อยมิ้มก็ยังมีคุณธรรมรู้ที่ต่ำที่สูงค่ะ )

          ตอนที่ท่านอาจารย์กำลังบรรยายธรรมอยู่  อยู่ดีๆก็ยืนขึ้นบอกได้รับการสื่อสารจากเบื้องบนทำตัวเองยิ่งใหญ่ให้คนสนใจ ทำตัวเหนือท่านอาจารย์จนลืมมารยาทพื้นฐานของผู้ดีว่าตอนที่ผู้พูดพูดอยู่  อยู่ดีๆพูดแทรกเพื่อให้คนสนใจนี่ใช่ผู้ดีหรือเปล่า มิ้มไม่เคยเห็นท่านอาจารย์ทำกิริยามารยาทอย่างนี้ ท่านอาจารย์มีแต่ให้เกียรติให้ผู้พูดพูดจบก่อน ถ่อมตนไม่โอ้อวดทั้งที่มีดีให้อวด

          ตอนฟังบรรยาย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นก็ไม่ปิดเสียงโทรศัพท์ เพื่อให้ได้ยินเสียงว่ามีข้อความมา และบอกให้คนอื่นรู้ว่ามีแฟนคลับเยอะ แฟนคลับส่งมา คนที่เค้าไม่มีดี เค้าก็ต้องพยายามหาทางทำทุกอย่างเพื่อยกตัวเองโฆษณาตัวเอง

      และตอนที่มิ้มเกือบจะตกเป็นลูกควายก็มาถึงค่ะตอนมารอแต่งหน้าป้าอุ๊ก็พูดกับมิ้มว่า  ถ้ามิ้มคุยกับป้าอุ๊บ่อยๆมิ้มจะได้รับพลังงานบวก  จะทำให้มิ้มหายจากสิว หน้าสวย มิ้มฟังแล้วก็รู้สึกแปลกใจ สงสัยในใจว่าการทำให้จิตใจผ่องใสที่มิ้มพยายามฝึกตามคำสอนของท่านอาจารย์ก็คือฝึกที่จิตของตัวเองด้วยการทรงพรหมวิหาร 4 มีเมตตา มีความรัก ไม่ส่งจิตออกนอก  และการได้เข้าเว็บบ้านสวนได้ธรรมของท่านอาจารย์ก็ทำให้มิ้มจิตใจผ่องใสอยู่แล้ว  ทำไมต้องคุยกับป้าอุ๊บ่อยๆ

      จริงๆ เวลาท่านอาจารย์สอนเรื่องจิตท่านจะให้ธรรมไปคิดพิจารณา แล้วก็ไปปฏิบัติเอง  มัวแต่คุยรับพลังงานบวกเมื่อไหร่จะเกิดปัญญาด้วยตัวเอง ตอนที่ฟังก็รู้สึกขัดที่ใจ  แต่ด้วยความว่าเป็นลูกควายก็เลยไม่ได้ติดใจสงสัยหรือคิดไม่ดีอะไรกับป้าอุ๊ 

    ลูกต้องขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ที่ดลใจให้ลูกรู้สึกไม่อยากจะคุยกับป้าอุ๊ ก็เลยเดินไปทางอื่นค่ะ ไม่อย่างนั้นคงจะกลายเป็นลูกควาย  เพราะความโง่  เชื่อคนง่าย เชื่อโดยไม่ใช้ปัญญาไตร่ตรอง เชื่อโดยไม่ได้ใช้หลักกาลามสูตร

      คิดแล้วยังสยองเลยค่ะ  ที่วันนั้นโดนป้าอุ๊กอดไม่รู้ส่งอะไรไม่ดีให้หรือเปล่า นึกถึงทีไรเห็นแต่ความมืด  โชคดีนะคะว่าที่ช่วงกลับจากค่าย 13 มิ้มก็เกาะติดเว็บบ้านสวน เขียนธรรมทาน  เลยหนีได้ไกลจากสิ่งชั่วร้ายของป้าอุ๊ค่ะ

     เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ทำให้มิ้มรู้ว่า  มิ้มสอบไม่ผ่านค่ะ เพราะในตอนเเรก ก็เชื่อว่าป๊าอุ๊ดี เชื่อทุกอย่างที่ป้าอุ๊พูด เเต่เพราะความเมตตาของสิ่งศักดิ์ที่มาดลจิตใจมิ้มให้ไม่อยากที่จะอยู่คุยกับป้าอุ๊

     ต่อไปมิ้มจะใช้หลักกาลามสูตรให้มากขึ้นค่ะ เพราะถ้าเพียงเท่านี้ยังใช้หลักกาลามสูตรไม่ได้ มิ้มก็คงไม่สามารถตามหาและพบพระศรีอาริย์ได้ค่ะ

 คุณนนทพรนี่นะ

ทั้งดำ ทั้งเตี้ย ทั้งอ้วน

ทั้งหน้าตาขี้เหร่

เลยนะ

ท่านคิดว่า

คุณปิ่นพูดจาเช่นนี้

เพราะคุณปิ่น คิดอะไร

พูดเพื่ออะไร

แล้วพวกเราคิดว่า

ชีวิตคุณนนทพร กับ ชีวิตคุณปิ่น

ใครมีความสุข ใครมีความทุกข์

มากกว่ากันจ๊ะ

+++++

มิ้มคิดว่า ที่คุณปิ่นพูดเพราะอิจฉาคุณนนทพร

ที่มีชีวิตที่ดีกว่า คุณปิ่นในทุกด้าน

ก็เลยพยายามที่จะทำให้ตัวเอง ดูเหนือกว่า

ด้วยการพูดให้คุณนนทพรรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อย อาย

ขาดความมั่นใจในตัวเอง และไม่อยากมาบ้านสวน

คุณปิ่นต้องการให้คุณนนทพรออกจากบ้านสวน ไม่มาอีก

เพราะความอิจฉาริษยาที่มีอยู่ในใจของคุณปิ่น ความคิดไม่ดี

ก็ส่งผลให้การกระทำออกมาไม่ดี สร้างแต่บาป

                            ชีวิตของคุณปิ่น             

ถึงได้ต้องพบกับปัญหาความทุกข์ทั้งเรื่องการเงิน การงาน

เรื่องลูก และในที่สุดก็ต้องเป็นคนออกจากบ้านสวนไปเอง

ส่วนคุณนนทพร เป็นคนจิตใจดี ไม่อิจฉาริษยาใคร จริงใจ

ชอบสร้างบุญกุศล ทำให้ชีวิตพบแต่ความสุข ความสำเร็จ

มีสามีดี ลูกดี ร่ำรวยมีเงินใช้ มีความสุข

ได้สร้างบุญในบ้านสวนเพื่อพบความสุขยิ่งๆขึ้นไปค่ะ

 ความงามของหน้าตาของเทียบท่านอาจารย์ไม่ได้ ท่านอาจารย์ล้างหน้าสวยอย่างไร สวยอย่างนั้น เพราะท่านงามจากภายในส่งมาภายนอก แต่กับป้าอุ๊ล้างหน้าออกมามีแต่ฝ้าดำ

ความเห็นคุณประภาสิริ

--------------------------------------------

อันนี้ผมจำแม่นยำฮับว่าท่านอาจารย์สอนว่า คนที่เป็นกรรมผิวพรรณ ไม่ว่าจะสิว ฝ้า กระ ล้วนจากการกรรมโทสะ เป็นคนโกรธง่าย จิตใจอาฆาตแค้น อิจฉา ริษยา และอื่นๆ

แต่หากเรารู้ตัวก็ดีเน๊าะ จะได้ดับที่เหตุ กลัวอย่างเดียวว่าเรากดมันไว้จนคิดว่าตัวเองดี ไม่โกรธใคร ไม่ด่าใคร ไม่อิจฉา ไม่ริษยาใคร แล้วดันนึกว่าตัวเองดีจริงๆอันนี้น่ากลุ้มแทนนะครับ

โชคดีนะครับที่ธรรมชาติมีกลไกให้เราได้รู้ความจริง ไม่ว่าจะซ่อนอยู่ลึกเพียงไรก็ตามแต่ก็หนีไม่พ้นกฏสัจธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบดอกเด้อ

คนที่มีแต่พลังบวก ใบหน้าก็จะงาม ไร้สิวฝ้า กระ เด้อพี่น้องเด้ออ  

 ข้าพเจ้าน.ส.เบ็ญจากาญจน์  ศุภศิริวัฒนา อายุ 42 ปี มีพี่น้อง 9 คน

ข้าพเจ้าเป็นคนสุดท้อง แต่งงานมา 10 ปี (อยู่ด้วยกันก่อนแต่ง รวม

แล้วเกือบ 20 ปี )แต่ยังไม่มีบุตร จบพยาบาล รับราชการ 4 ปี ลาออก

มาทำงานรพ.เอกชน เพราะได้เงินมากกว่า ปัจจุบันทำงาน ที่มูลนิธิ

โรคตับ ให้คำปรึกษาด้านสุขภาพ(ตับ)

บาปกรรมที่เคยทำ

ทำผิดศีลทั้ง 5 ข้อ

ผิดศีลข้อ 1 ฆ่าคน เคยกินยาขับเลือด ให้คำแนะนำ รู้เห็นในการทำ

แท้ง ฆ่าสัตว์

- ที่บ้านเคยเลี้ยงหมูไว้ขาย

- ฆ่าไก่ ลงมือเอง  1 ครั้งแต่ไม่ตาย ร่วมมือฆ่าอีกหลายสิบตัว(ไหว้

ทุกเทศกาล

- ฆ่า+ทุบห้วปลาเกือบทุกชนิด (ปลาซิว ปลากระดี่ ปลาสลิด ปลา

ฉลาด ปลานิล ปลาตะเพียน ปลาดุก ปลาช่อนฯลฯ)

- จับหนูถ่วงน้ำ วางกับดักหนู วางยาเบื่อ กาวดัก

- ตะขาบ(บอกให้คนอื่นฆ่า+ฆ่าเอง)

- จิ้งจกเดินมาติดกาวที่ดักหนูตาย ประตูหนีบตาย

- มด ปลวก แมลงสาบ ยุง ( ฉีดยาฆ่า ) 

-  เคยฉีดยา+จ่ายยาเม็ด คุมกำเนิดให้คนไข้ ซึ่งไม่ได้มีการ

ตรวจสอบก่อนว่ามีการตั้งครรภ์หรือเปล่า ดูจากบัตรนัดว่าครบ

กำหนดและ คำบอกเล่าของคนไข้

- เคยฉีดยาคุมกำเนิดให้หมา แมว (ทั้งเจ้าของและคนฉีดไม่มีใครรูว่า

แมวหรือหมาตัวนั้นท้องอยู่หรือเปล่า)

ผิดศีลข้อ 2 ลักขโมย

- ขโมยเงินของพ่อ แม่ และพี่ๆ

- ขโมยของในชาวบ้านเวลาเดินไปเรียนหนังสือ(สอยมะขาม

เทศระหว่างทาง)  

-  เคยเอาของสงฆ์กลับบ้าน อาหารที่ถวายวัดแล้ว

-  หยิบของที่ทำงานมาใช้ส่วนตัว (กระดาษ ปากกา แม็ก

 กระบอก-เข็ม ฉีดยา ใบมีดผ้าตัด น้ำยาล้างแผล)

-  คุยโทรศัพท์ในเวลาทำงาน เดินช็อปปิ้ง  มาสาย กลับก่อน ลาบ่อย

ผิดศีล ข้อ 3  เมื่อเรียนจบเริ่มทำงาน เจ้าชู้  อยู่ด้วยกันก่อนแต่งงาน

หักอกผู้ชาย มีกิ๊ก(ใช้คำพูด สายตา คิดในใจ ) มีชู้ ทานข้าวกับสามี

ชาวบ้าน                                                                                        

ผิดศีลข้อ 4  ร่วมวงนินทา(พระ ราชวงศ์ เจ้านาย พี่น้อง เพื่อน)

โกหกทุกวัน ที่ทำจนเคยชินคือตอนที่ทำงานแล้ว เข้าทำงานปุ๊ป ก็เริ่ม

โกหก( คนไข้จะแวะเวียนมาถามว่าคุณหมอมาหรือยังคะ รอสักครู่นะ

คะใกล้ถึงแล้ว) 

ผิดศีลข้อ 5

  -  เคยดื่มแอลกอฮอล์หลังจบทำงานใหม่ๆ เกือบทุกวัน

  -  เล่นการพนัน (หวย) ทั้งบนดิน ใต้ดิน

  -  เล่นแชร์

บาปกรรมอื่นๆ

- ทำงานโดยขาดความเมตตา สักแต่ว่าทำไปให้หมดเวลาทำงาน ไม่

ค่อยได้คำนึงถึงความเจ็บปวดของผู้ป่วย เช่น การล้างแผล ใส่สาย

ยางให้อาหาร ใส่สายยางล้างท้อง(ทางจมูก ทางปาก) ช่วยแพทย์ใส่

ท่อช่วยหายใจ ฯลฯ ทุกหัตการสร้างความเจ็บปวดให้กับคนไข้อย่าง

เลี่ยงไม่ได้ ผลกรรมก็เกิดกับตัวเองอย่างเล่ยงไม่ได้เหมือกัน

- เคยปรามาสพระพุทธเจ้า(คิดในใจ) จากบทสวดมนต์ฟังแรกๆค้าน

ในใจ ทำไมต้องเป็นทาสของพระพุทธเจ้าตลอดไป

- ทำไมพระพุทธเจ้าทิ้งครอบครัวให้ลำบาก

- เคยหันเท้าไปทางหิ้งพระ

- เคยปรามาสราชวงศ์ทุกพระองค์

- เคยเหยียบเหรียญ

- เคยฉีกทำลายภาพในหลวงและราชวงศ์(ปฎิทินที่ใช้แล้ว)

-  ผิดคำสาบาน

ปัญหาชีวิตและสุขภาพ

ปัญหาในที่ทำงาน ความเห็นขัดแย้งกัน

มีปัญหาเรื่องการเงิน ไม่พอใช้ ( 4-5 ปี ) ที่ผ่านมา

ปัญหาครอบครัว คุยกันคนละเรื่องเดียวกัน(ความเห็นต่าง)

มีปัญหาสุขภาพ : มีเสียงดังในหู(เสียงเหมือนจิ้งหรีดร้อง เป็นมา 4 ปี

มีอาการปวดหัวสัปดาห์ละ 1 ครั้ง( ช่วงหลังเที่ยง) เป็นมาหลายปี 

เวลาที่เจอแสงแดดจัด ก็จะปวดหัวเช่นกัน ผมหงอกร่วงง่าย บาง

สายตายาว หลงลืม เป็นสิวเรื้อรัง (ประมาณ 5 ปี) กระเพาะปัสสาวะ

อักเสบบ่อย เวลาถ่ายจะมีเลือดปน ( ท้องผูก )

        หลังจากได้พบกับความทุกข์มามาก เรื่องความรัก การงาน

การเงิน ปัญหาสุขภาพ จึงได้แสวงหาหนทางของการหลุดพ้น จาก

ปัญหาทั้งหมด วัดไม่ค่อยได้เข้า บุญก็ทำอยู่บ้าง คิดว่าชีวิตเราไม่

เคยทำให้ใครเดือดร้อน ทำไมถึงต้องเจอปัญหามากมายขนาดนี้

ทำอะไรก็ไม่ค่อยสำเร็จ จนมาเมื่อ ต้นปี 2554 ได้รู้จักเว็บบ้านสวนฯ

จากเว็บพลังจิต หลังจากนั้นก็ติดตามอ่านธรรมมะ ของท่านอาจารย์

อุบล อ่านไปอ่านมาก็เริ่มมองเห็นความชั่วของตัวเอง ยิ่งอ่านมากยิ่ง

เห็นความชั่วมาก แต่ก่อนศีล 5 ข้อ ยังจำไม่ได้เลยค่ะว่ามีอะไรบ้าง

ยิ่งอ่านยิ่งละอายใจ และกลัวในผลกรรมที่เราได้ทำมา จึงได้พยายาม

หยุดกรรมชั่วที่ผ่านมา เลิกคบชู้ เลิกเล่นหวย เลิกฆ่าสัตว์ พยายาม

รักษาศีล 5 ทำใจให้เบิกบาน ทุกวันนี้ชีวิตมีความสุขมากขึ้น เพราะมี

ท่านอาจารย์อยู่ใกล้ๆ อยู่ในใจตลอดเวลา และหายจากอาการปวดหัว

เรื้อรัง หายจากอาการเวียนหัว ละวางความอยากลงได้มาก

        ลูกกราบขอบคุณท่านอาจารย์อุบล ศุภาเดชาภรณ์และ

ครอบครัวเป็นอย่างสูงที่เมตตาทำให้ลูกได้รับรู้และเข้าใจเรื่องกฎแห่ง

กรรมมากขึ้น และที่สำคัญคือเมตตาให้ลูกหลานทุกคนแคล้วคลาด

ปลอดภัยจากอันตรายทั้งปวง ด้วยรหัส... อาจารย์อุบลช่วยด้วย,เสื้อ

บ้านสวนฯ, แหวนเทพสฟิงซ์, จี้รุ่นต่างๆ, อุปกรณ์สารภาพบาปฯลฯ

ถึงแม้วันนี้ลูกยังไม่สามารถปลดล็อคกรรมได้ทั้งหมด แต่ก็ดีใจ

ที่สามารถนำธรรมมะที่ท่านอาจารย์สอน ไปบอกให้คนอื่นๆเขารับรู้

และปฏิบัติตามจนเขาหายจากโรค และรู้สึกภูมิใจที่ได้พบอาจารย์ที่

ประเสริฐที่สุด

ลูกกราบขอบคุณสมเด็จองค์ปฐมบรมธรรมบิดา พระสัมมาสัมพุทธ

เจ้าทุกพระองค์ พระศรีอาริย์ พระเจ้าอยู่หัว ท้าวเวสสุวรรณ ท้าว

มหาราชทั้ง 4 และสิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งอนันตจักรวาลและท่านอ.อุบลและ

ครอบครัวที่ได้เมตตา เสียสละเพื่อช่วยลูกหลานทุกคนให้พ้นทุกข์

 คุณนนทพรนี่นะ

ทั้งดำ ทั้งเตี้ย ทั้งอ้วน

ทั้งหน้าตาขี้เหร่

เลยนะ

ท่านคิดว่า

คุณปิ่นพูดจาเช่นนี้

เพราะคุณปิ่น คิดอะไร

พูดเพื่ออะไร

*****************

อดนึกถึงคำว่า “อวกิเลส” ที่ท่านอาจารย์เคยเมตตาให้ความรู้ในธรรมทานเกี่ยวกับการแทรกแซงกรรมที่มีคนแนะนำคุณเจนไม่ให้ช่วยงานดร.พี่จิ๋มไม่ได้คะ

การที่คุณปิ่นได้ทำร้ายคุณนันทพรทางคำพูด ด้วยการนำข้อด้อยของคุณนันทพรมาพูดนั้น คงจะมาจากจิตอิจฉาริษยา , คุณปิ่นอิจฉาที่คุณนันทพรแม้จะมีรูปลักษณ์ไม่ดีเท่าคุณปิ่น แต่คุณนันทพรกลับมีความสุขในชีวิต มีความสะดวกสบายในชีวิตมากกว่า ซึ่งก็ไม่แน่แปลกใจเพราะจากคำพูดที่แสดงความในใจของคุณปิ่นก็ทำให้รู้ว่าทำไมคุณปิ่นถึงหาความสงบสุขในชีวิตไม่ได้

 อันนี้ผมจำแม่นยำฮับว่าท่านอาจารย์สอนว่า คนที่เป็นกรรมผิวพรรณ ไม่ว่าจะสิว ฝ้า กระ ล้วนจากการกรรมโทสะ เป็นคนโกรธง่าย จิตใจอาฆาตแค้น อิจฉา ริษยา และอื่นๆ

แต่หากเรารู้ตัวก็ดีเน๊าะ จะได้ดับที่เหตุ กลัวอย่างเดียวว่าเรากดมันไว้จนคิดว่าตัวเองดี ไม่โกรธใคร ไม่ด่าใคร ไม่อิจฉา ไม่ริษยาใคร แล้วดันนึกว่าตัวเองดีจริงๆอันนี้น่ากลุ้มแทนนะครับ

รู้สึกว่าตรงใจตัวเองจังเลย 

 ขอบคุณธรรมทานของน้องมิ้มนะคะ

 เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆกับตัวเหมียวเอง ผลกรรมนั้นมันก็ทำให้เหมียวรับมาเต็มๆเป็นปีเรื่องก็มีอยู่ว่าได้ชวนเพื่อนไปเที่ยวทะเลกันและได้มีเผาหอยแครงกินกันโดยหอยแครงตัวเป็นๆนำมาเผากินกันด้วยความสนุกสนานกับเพื่อนๆอีกอย่างก็เกรงใจเพื่อน แต่หารู้ไม่ว่าตัวเราเองนี้แหละที่ไม่เกรงกลัวต่อบาปกรรมเอาเสียเลย ทั้งๆที่ตอนนั้นเหมียวเองก็รู้จักเรื่องบาปกรรมจากที่บ้านสวนพีระมิดแล้ว ขั้นตอนการเผาหอยแครงก็***มโหดมากเหลือเกิน ไม่รู้ว่าทำลงไปได้ยังไงเนี้ย โดยเอาหอยแครงไปแช่น้ำทะเลให้หอยคายทรายออกมา จากนั้นก็จัดการโยนเอาเข้ากองไฟเผาทีละตัวสองตัวจบหมด แล้วนำมากินกันกับเพื่อนๆโดยตอนนั้นตัวเองไม่คำนึงเลยว่า หนึ่งชีวิตของหอยก็มีค่า หอยก็รักชีวิตของเค้าเช่นเดียวกับคน เอาเค้าไปโยนเข้ากองไฟเค้าก็ร้อนเค้าก็ทรมานก่อนตาย ถ้ามีใครทำแบบนี้กับเราบ้างเราก็โกรธเราก็แค้นเหมือนกัน จำนวนหอยก็หลายตัวเกือบร้อยตัวเห็นจะได้ที่ถูกโยนเข้ากองไฟ ผลกรรมที่ได้รับทำให้เหมียวแสบร้อนบริเวณขาทั้งสองข้างและตัวร้อนคอร้อน โดยไม่รู้สาเหตุ ทั้งๆที่เราก็สบายดีไม่ได้เจ็บไข้แต่อย่างใด ใครที่มาจับตัวเราตอนนั้นก็คิดว่าไม่สบายแต่จะร้อนเป็นช่วงๆค่ะได้ร้อนตลอดเวลาสรุปว่าตัวร้อนอยู่เป็นปีก็ต้องโบกมือลาก่อนที่บ้านสวนพีระมิด ด้วยการสร้างบุญด้วยแรงกายและอุทิศให้วิญญาณหอยเหล่านั้น ด้วยการขุดดินปลูกต้นโมก ทำให้อาการตัวร้อนหายไปทันที อย่างคำที่พระพุทธเจ้าได้สอนเอาไว้ว่า ทุกสิ่งเกิดจากเหตุ เหตุดับผลก็ดับ เรื่องนี้เหตุก็คือ ตัวเหมียวได้เอาหอยเป็นๆไปเผาไฟ ผลคือทำให้เหมียวมีอาการตัวร้อนค่ะ เพราะฉะนั้นทำกรรมอะไรเอาไว้กรรมนั้นจะส่งผลไม่ช้าก็เร็วค่ะ สุดท้ายนี้ขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ ละท่านอาจารย์อุบลค่ะ    ส่วนเรื่องชั่วๆของตัวเองเด่วจะมาเล่าให้ฟังค่ะ

ก่อนอื่นต้องขออนุโมทนาบุญกับคุณครูมิ้ม

ที่ไปสร้างบุญที่บ้านสวนฯ11วัน

แถมแต่ละวันก็ได้พบเหตุมหัศจรรย์

มากมายซะด้วย โดยเฉพาะเรื่องงูสีทอง

ฟังแล้วก็ชวนตะลึงจริงๆค่ะ

และคิดว่า

ท่านมาปรากฏกายเพื่ออนุโมทนาบุญ

มากกว่ามาทำให้ผู้พบเห็น

ตื่นกลัวแต่อย่างใด

ส่วนครูมิ้มเห็นแล้วก็ไม่กลัวซะงั้น

แต่กลับสัมผัสได้ถึงความเมตตา

ของท่านงูสีทองแทน...

ส่วนเรื่องราวการกระชากหน้ากาก

เจ้าแม่พลังบวกอย่างป้าอุ๊

ในมุมมองของครูมิ้ม ก็น่าสนใจนะคะ

เพราะเราเห็นแต่รูปก็เห็นว่า

ดูดีและ อ่อนวัย

แต่ที่ไหนได้ เป็นเพราะ

พลังโบ๊ะของแป้งที่หนาเตอะ นี่เอง

ถึงได้ดูสวย

แต่พอล้างหน้าออกมา

ผิวพรรณก็สะท้อน"จิตใจ"

ของคนๆนั้นได้เต็มๆ

แล้วก็ขอบคุณธรรมทาน

จากทุกๆท่านด้วยนะคะ

ยิ่งอ่านยิ่งได้รับรู้ว่า

ต่างคน ต่างประสบการณ์

และต่างก็ได้รับความทุกข์

ที่หลากหลายมาก่อน

เพราะต่างก็สร้างเหตุกันมา

อย่างแตกต่างกัน

แต่สุดท้ายพวกเราก็มาบรรจบพบกัน

และได้พบทางสว่าง

ที่ท่านอ.อุบลและครอบครัว

เป็นผู้หยิบยื่นให้ ที่บ้านสวนฯ นี่เอง

                            คูณนนทพรนี่นะ

            ทั้งดำ ทั้งเตี้ย ทั้งอ้วน

                และหน้าตาขี้เหร่  เลยนะ

       ท่านคิดว่าคูณปี่น คิดอะไร พูดเพื่ออะไร

                    ดิฉันไม่เคยเห็นคูณปี่นเลยไม่ทราบว่า

           เธอมีหน้าตาสะสวยแค่ใหน แต่น่าจะเข้าข่าย

                                 คนสวยใจดำเป็นแน่

          แต่ได้เจอพูดคูยและนอนห้องเดียวกับคูณ นนทพร 

   เมื่อสัปดาห์ก่อน สัมผัสได้ว่าคูณนนทพรเป็นคนมีธรรมะในใจ

           รักเคารพท่านอาจารย์ไม่เปลี่ยนแปลง จากที่เธอเล่าประสบการ

  ให้ฟัง ในหลายเรื่อง เพราะเธอรู้จักบ้านสวนก่อนดิฉัน

                คนมีธรรมะในใจจะสวยงามที่ใจ

          คนจะงามงามน้ำใจ ไช่ใบหน้า คนจะสวยสวยจรรยา

                ไช่ตาหวาน  คนจะแก่ แก่ความรู้ไช่อยู่นาน

            คนจะรวยรวยศลิทาน ไช่บ้านโต

                  การที่คูณปี่นพูดเช่นนั้น คงเป็นเพราะคูณปี่นริษยา

          คูณนนทพร ที่มีความสูขกว่าตน ต้องการให้คูณนนทพร

                จิตตก ว่ามีปมด้อย ไม่สวยเท่าตน คนที่น่าสงสาร

         คือคูณปี่น เธอชั่งไม่มีความสูขเลยทั้งที่มีโอกาส อยู่ไกล้ชิด

                    ท่านอาจารย์  เพราะเธอมีแต่ความริษยาคนอื่น

                 แต่เอ  น้องหนึ่งจ๋า ที่จั่วหัวข้อ  อวกิเลส เรื่องที่มีคนแนะนำไม่ให้

พี่ไปช่วยงาน ดร.จี๋มนะ เค้าไม่ได้แนะนำค่ะ บังเอินวันนั้นฝนตกสฐานที่แฉะและลื่น

            พี่ไดบอกไปสองคนคือน้องที่โดนคูนไสผมเปียกน้ำมัน และดร.จี๋ม

ว่าให้รอตรงนี้นะมันแฉะเด๋วลื่น พี่ไส่บูธไม่ลื่นเด๋วไปเอง

                        พอพี่บอก ดร.จี๋มไป ได้ยินเสียง ว่าให้ทำหน้าที่ของเราไป

        อย่าไปก้าวก่ายคนอื่นเค้า ดูจิตเราไว้ จำได้วันนั้นทำงานมีความสูขม๊าาก

            พี่ไม่รู้ว่าเสียงมาจากใครจริงๆ เพราะว่ากำลังมีความสูขที่ได้ทำงาน

 ถวายพระพุทธเจ้าและในหลวง เลยไม่ได้จำคำพูด แต่ความหมานประมานนี้

              ขออภัยทุกท่านที่ทำให้ได้ยีนเรื่องระคายใจ

                          อาจเป็นจิตมารไม่ต้องการเห็นพี่มีความสูขก็เป็นได้

       เพราะในวันนั้นจำได้แต่ว่าได้ที้ง ตัวอัตตาออกไปหมดสึ้นมีความสูขที่สุด

               ขอบคุณธรรมะที่ท่านอาจารย์เมตตาสั่งสอนค่ะ

ชีวิตที่เปลี่ยนไปหลังรู้จักธรรมะ

ของพระพุทธองค์

และท่านอ.อุบล แห่งบ้านสวนพีระมิด

******************************

ข้าพเจ้านางสาวเจิดหทัย สุวรรณากาศ ปัจจุบันอายุ 34 ปี ขอเล่าถึงความทุกข์จากกรรมต่างๆที่ได้กระทำและความเปลี่ยนแปลงในชีวิตหลังจากได้รับธรรมะของพระพุทธองค์เข้ามาในดวงใจ

 เมื่อก่อนข้าพเจ้าไม่เข้าใจมา "ทำไมชีวิตคนเราถึงเกิดมาแล้วต้องเจอความทุกข์และความสุข" คิดแค่ว่าเป็นธรรมดาของสัตว์โลก และเป็นเรื่องที่ทุกๆคนจะต้องพบเจอเท่านั้น "ไม่ได้มีความคิดหรือใช้ปัญญาที่จะค้นหาทางสาเหตุของความทุกข์และปัจจัยที่ส่งผลให้เรามีความสุขแต่อย่างไร"

 ในเวลาที่มีความสุขก็ตักตวงความสุขนั้นไว้อย่างเต็มที่ ไม่เคยคิดที่จะแบ่งปันความสุขที่ได้รับให้ผู้อื่นด้วยจิตบริสุทธิ์หรือบางครั้งการแบ่งปันของข้าพเจ้ามักจะต้องมีสิ่งตอบแทนกลับมาเสมอ เช่น ไปทำบุญบริจาคเงินและสิ่งของที่บ้านเด็กอ่อน, ไปทำบุญตักบาตรตามประเพณีหรือไปทำบุญถวายสังฆทาน  "ข้าพเจ้ามักจะคิดว่าสิ่งที่เราจะต้องได้รับจากการทำความดีกลับมาเสมอคือบุญ"

 ขณะเดียวกันในเวลาที่ข้าพเจ้าต้องพบเจอความทุกอย่างแสนสาหัสนั้น "ข้าพเจ้าก็รู้แต่เพียงว่าบุญเท่านั้นที่ช่วยให้ข้าพเจ้าหลุดพ้นจากความทุกข์ จึงมุ่งทำบุญเพื่อหวังผลตอบแทนเช่นกัน" แต่ทุกๆครั้งที่ไปทำบุญที่วัดข้าพเจ้ากับได้รับความไม่สบายใจกลับมาแทบทุกครั้ง เพราะมักจะไปเจอกับพระที่เป็นเพียงสมมุติสงฆ์เท่านั้นและ "ทำได้เพียงแต่รู้สึกเศร้าใจกับความเสื่อมถอยของพระพุทธศาสนาโดยที่ไม่ได้คิดว่าตนเองจะช่วยธำรงพระศาสนาอย่างไร" ดังนั้นข้าพเจ้าจึงหันหลังจากธรรมะของพระพุทธองค์และแสวงหาทางแก้ไขทุกข์ด้วยการดูดวง และแก้กรรมด้วยพิธีกรรมต่างๆ

 จนกระทั่งวันหนึ่งข้าพเจ้าได้รู้จักกับบ้านสวนพีระมิดอันเป็นบ้านพักส่วนตัวของ "ท่านอ.อุบล และท่านอ.มงคล ศุภาเดชาภรณ์" ตั้งอยู่ที่อ.บ้านนา จ.นครนายกผ่าน  www.baansuanpyramid.com   ข้าพเจ้าไม่แน่ใจว่าอะไรดลบันดาลใจหรือชักนำให้ข้าพเจ้าเจอเว็ปไซด์อันนี้ จึงขอเรียก "ธรรมะจัดสรร" 

 ท่านอาจารย์อุบลได้ฉุดข้าพเจ้าขึ้นมาจากความทุกข์และขุมนรกในใจด้วยการนำธรรมะที่ง่ายๆ สั้นๆและกระชับและศีล 5 มาแสดงธรรมะบำบัดคนกิเลสหนา และมอบปัญญาให้ข้าพเจ้ารู้จักคิดไตร่ตรอง เพื่อมองหา “เหตุแห่งทุกข์” โดยให้ข้าพเจ้ามองหาสาเหตุของความทุกข์จากการกระทำของข้าพเจ้า ทำให้ข้าพเจ้าต้องหยุดคิดและหันมามองการกระทำและจิตของตนเอง และเลิกที่จะมองหาเหตุและกล่าวโทษผู้อื่นท่านอาจารย์อุบล ซึ่งเป็นฆราวาสยังทำให้ข้าพเจ้าเห็นว่าธรรมะของพระพุทธองค์นั้น ปุถุชนทั่วไปก็สามารถนำมาปฏิบัติได้ขอเพียงแค่กำลังใจ (บารมี) ที่เต็มเปี่ยม เชื่อมั่นศรัทธาในคุณงามความดีและหลักคำสอนของพระพุทธองค์  เมื่อนั้นต่อให้มีมารหรือกิเลสอะไรมายั่วยุเรา ความศรัทธานี้จะเป็นเสมือนเกราะคุ้มครองเราจากความชั่วร้ายทั้งปวง

  นอกจากนี้ท่านอาจารย์อุบลยังทำให้ข้าพเจ้าเข้าใจความหมายของการทำบุญอย่างแท้จริง คือการทำความดีนั้นเราไม่ควรจะมีความอยากหรือหวังสิ่งตอบแทนเช่นที่ข้าพเจ้าหวังบุญที่จะได้รับกลับคืนมา “แต่เราควรจะทำความดีด้วยจิตบริสุทธิ์คือจิตที่คิดจะเป็นผู้ให้ ทำความดีเพราะรู้ว่าสิ่งๆนั้นเป็นความดี นี้คือแก่นแท้ของการทำบุญ”เพราะยิ่งเราทำความดีหรือเป็นผู้ให้มากเท่านั้น ก็เสมือนหนึ่งเรากำลังให้ตนเองคือ ให้การลดละอัตตา ลดละในขันธ์ห้าของตนเอง

  หลักปฏิบัติของบ้านสวนนั้นจะเน้นในบุญแรงกายเพราะเป็นสิ่งที่บริสุทธิ์ไม่ได้เบียดเบียนผู้ใด และบุญธรรมทานคือการสมาทานศีลเพื่อนำตนเองเป็นแบบอย่างให้ผู้อื่นได้เห็นถึงกฏแห่งกรรม ผลของการทำความชั่วนั้นเป็นอย่างไรเพื่อให้ผู้อื่นที่ได้รับรู้นึกถึงบาปกรรมของตนเองเอง ดังนั้นข้าพเจ้าจะขอลดละอัตตา ขอนำส่วนหนึ่งของชีวิตซึ่งเป็นบาปกรรมที่ติดแน่นอยู่ในใจ ที่ทำให้ข้าพเจ้าต้องตกนรกทั้งเป็นมาบอกเล่าแก่ผู้อื่น

 เรื่อง : ละครชีวิตจริงน้ำเน่ายิ่งกว่านิยาย (สมาทานศีลข้อ2-3-4)

ปัจจุบันข้าพเจ้ากับสามีแต่งงานกันมาได้ 3 ปีเดิมที่นั้นสามีมีแฟนอยู่แล้ว อันเป็นจุดเริ่มต้นให้ข้าพเจ้าทำผิดศีลข้อ 2-3-4 คือ การที่เราไปแอบชอบแฟนชาวบ้าน แล้วก็ไปยุ่งกับแฟนชาวบ้านเขาและ “ท้ายที่สุดเราก็คือผู้ชนะในเกมส์แต่เป็นผู้ที่แพ้ใจตนเองอย่างยับเยินนั้น”

ระหว่างนั้นที่ข้าพเจ้าก็ได้ทำผิดศีลข้อ 4คือคอยพูดจายุยงส่งเสริมให้สามีกับแฟนเก่าของเขาทะเลาะกันรวมทั้งกิ๊กอีกคนของสามี โดยการใส่ไฟต่างๆนานาพูดง่ายๆว่าโกหกปริ้นปร้อนกระล่อนตอแหล แต่การที่เราจะใส่ไฟใครสักคนเราก็จำเป็นต้องรู้ข้อมูลของอีกฝ่ายด้วย...จึงเป็นที่มาให้หนึ่งทำผิดศีลข้อที่2 เพิ่มขึ้น (นอกเหนือจากการแย่งของๆผู้อื่น)

ข้าพเจ้าได้ใช้คอมพิวเตอร์ของสามีและก็แอบขโมยดูข้อมูลต่างๆที่อยู่ในคอมพิวเตอร์ ทำให้เจอข้อมูลต่างๆของแฟนเก่าและกิ๊กของสามี ไม่ว่าจะเป็นข้อมูลการทำงาน, รูปภาพ รายงานต่างๆและที่สำคัญก็เจอว่าแฟนเก่าของสามีได้มีการ login email ที่คอมพิวเตอร์ด้วย จึงได้หาโปรแกรมแฮกข้อมูล password เพื่อจะขโมย password email ซึ่งก็ทำสำเร็จคือได้รหัสผ่านของทั้งคู่และก็ได้ล็อคอินเพื่ออ่านเมลของทั้งสองคนเพื่อนำข้อมูลมาใส่ไข่ให้ทั้งคู่ทะเลาะกัน

ทำให้ทั้งคู่หวาดระแวงกันมากขึ้นว่าทำไมข้าพเจ้าถึงรู้ข้อมูลของทั้งสองคน ทางแฟนเก่าของสามีก็คิดว่าสามีเอาเรื่องของเขามาเล่าให้ข้าพเจ้าฟัง ในขณะที่ทางสามีก็คิดว่าทางแฟนเก่าของเขาโทรมาหามาคุยกับข้าพเจ้า  ซึ่งเรื่องราวต่างๆก็ยังคงยืดยื้อมาเกือบปีและเป็นช่วงเวลาที่ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนกับตกนรกทั้งเป็นแต่ละวันหาความสุขในชีวิตไม่ได้ เพราะต้องคอยระแวงหาเวลาแอบlogin เพื่ออ่านemail รวมถึงแอบลบ email ที่ทั้งคู่ส่งหากัน. 

จนกระทั่งข้าพเจ้าตัดสินที่จะยุติการกระทำของตนเองเพราะรู้สึกว่ายิ่งตนเองต้องมาพยายามมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกว่าคุณค่าของตนเองมันน้อยลงมากเท่านั้นและก็ตัดสินยื่นคำขาดกับสามีตนเองและสุดท้ายเขาก็ตัดสินใจเลือกข้าพเจ้าและเลิกติดต่อกับแฟนเก่าของเขา แต่ชีวิตหลังจากนั้นข้าพเจ้ากลับไม่มีความสุขเลย และก็จะหงุดหงิดโมโหแฟนมาก บางครั้งแค่เห็นหน้าก็ของขึ้นอารมณ์ทั้งรักทั้งเกลียด และก็เริ่มไม่แน่ใจตนเองว่าเรารักคนนี้จริงๆหรือเพียงแค่ต้องการจะเอาชนะแฟนเก่าของสามีกันแน่ 

ลึกๆเริ่มกลัวบาปกรรมจึงได้คิดโยนความผิดในสิ่งที่ตนเองได้กระทำลงไปให้สามีเช่น ถ้าเขาไม่เข้ามายุ่งวุ่นวายกับเราชีวิตเราคงจะดีกว่านี้, เราคงไม่ต้องทำบาปทำกรรมมากมายขนาดนี้ “แต่ไม่เคยมองหรือส่องกระจกดูตนเองเลยว่าถ้าเรามั่นคงในศีลเราจะไม่คล้อยตามต่อสิ่งที่ยั่วยุแต่อย่างไร” และยิ่งรู้ว่าสิ่งที่เราได้กระทำลงไปนั้นตนเองไม่สามารถที่จะย้อนกลับมาแก้ไขมันได้อีกก็ยิ่งทุกข์ใจมากยิ่งขึ้น

เมื่อกรรมจากการกระทำในครั้งนั้นรวมตัวกันก็ทำให้ข้าพเจ้ามักจะโดนทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้องในที่ทำงานใส่ร้ายอยู่เสมอๆและเขาก็ไปยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นไม่ชอบเราไปด้วยแม้กระทั่งลูกน้องที่เพิ่งจะเข้ามาทำงานได้แค่วันเดียวก็พลอยโดนยุไปด้วย แต่สิ่งที่ทำให้ข้าพเจ้าสามารถยืนหยัดอยู่ในโลกปัจจุบันได้และก็ไม่ได้สนใจว่าคนอื่นเขาจะคิดกับตนเองอย่างไรก็คือคำสอนต่างๆของท่านอ.ทำให้ตนเองไม่เอาเรื่องราวเล่านั้นเก็บมาคิดหรือเอามาเป็นอารมณ์และสามารถทำงานอย่างมีความสุข

สิ่งที่ข้าพเจ้าได้รับจากบ้านสวนพีระมิด : ข้าพเจ้าเข้าใจความหมายของการใช้ชีวิตมากขึ้น รู้จักคิดที่ช่วยเหลือผู้อื่นให้เขาได้รับโอกาสที่ดีและหลุดพ้นจากกองทุกข์ดังเช่นที่ข้าพเจ้าเคยเจอมาก่อน “สิ่งที่มีค่ายิ่งคือความสุขทางใจ ที่มิอาจหาซื้อได้ด้วยเงินทอง” และผลพล่อยได้คือ สุขภาพร่างกายแข็งแรงขึ้น มีสติ มีปัญญารู้จักคิดตรึงตรองและสร้างบาปกรรมน้อยลงและคนรอบข้างก็มีความสุขมากขึ้น รวมถึงสถานะทางการเงินของสามีก็ดีขึ้นมาก

 ถ้าธรรมทานของข้าพเจ้าพอจะมีประโยชน์และความดีทำให้ท่านผู้อ่านได้ตระหนักถึงกฏแห่งกรรม ข้าพเจ้าขอถวายบุญนี้ให้กับผู้มีพระคุณที่ช่วยกับชุบชีวิตใหม่ให้ข้าพเจ้าโดยเฉพาะท่านเจ้าของบ้านสวนพีระมิด : ขอถวายบุญนี้ให้กับเทวดาที่ปกปักรักษาท่านเจ้าของบ้านสวนพีระมิดคือ อาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคลและคุณท็อป (ครอบครัวศุภาเดชาภรณ์) อันได้แก่สมเด็จองค์ปฐม พระศรีอาริย์ เสด็จพ่อเวสสุวรรณและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วทั้งอนันตจักรวาล รวมถึงพระเทวทัตและพระเจ้าอชาตศัตรู พร้อมถึง เทวดาที่ปกป้องรักษา“หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม วัดอัมพวัน” ผู้ซึ่งเป็นเสมือนหนึ่งครูสอนกรรมฐานคนแรกของข้าพเจ้าและ องค์เทพมหิทธาและหลวงปู่โต ที่ได้เมตตาคุ้มครองข้าพเจ้าตลอดมา พร้อมถึงเทวดาที่คุ้มครองข้าพเจ้า มารดาบิดาคู่ครองและบุตร ขอให้ท่านมีรัศมีกายที่สว่างไสวและอุทิศบุญนี้ให้กับเจ้ากรรมนายเวรที่ตามติดข้าพเจ้าและครอบครัวขอให้ไปสู่ภพภูมิที่สูงยิ่งๆขึ้น สาธุ สาธุ สาธุ

โอ้โหน้องมิ้ม หมอก็เห็นแม่มด

แต่ไม่กล้าพูด เพราะไม่ค่อยแน่ใจ ความรู้สึกของตัวเอง

รออยู่ว่าจะมีใครเห็นบ้าง อิ อิ

กลัวตัวเองจะเพี้ยนเหมือนกัลล์

โอ้โห มาทำไรกันที่กระทู้เนี้ย อ่านไม่ทันเรยครับ มา...งั้น ผมขอเล่าเรื่อง ชีวิตการทำผิดศีล5 ของผมบ้างน่ะครับ แต่ครั้งนี้ ผมขอเริ่มจากศีลข้อ3 ก่อนน่ะครับ น่าจะเหมาะกับตัวมากที่สวด เอาโดยย่อพอเนอะ 55+ เขิ้น..

ผม ด.ช.ศักดิ์ดา วนะมณีเทศ ชื่อเล่น บูม อายุ13ปี เพศ ชาย เกิดวัน

ที่13 เดื่อน พฤศจิกายน พ.ศ. 2542 ต่อด้วยธรรมทาน

มีวันหนึ่งแต่ผมจำวันไม่ได้นะครับ ตอนเย็นประมาณบ่าย3ผมไปกินน้ำ

เรียบร้อยแล้วกำลังจะเดินออกมาอยู่ดีๆก็ล้มลงไปนอนอยู่กลับพื้นแล้ว

ก็ปวดท้องอย่างรุณแรงแล้วก็จะลุกออกจากพื้น

พอลุกออกจากพื้นได้ผมก็วิ้งไปหาพ่อแล้วก็ร้องไห้แล้วก็บอกพ่อว่าปวดท้อง

แล้วพ่อก็ร้องบอก อ.อุบล ค๊าปน้องบูมปวดท้องค๊าปแล้ว อ.อุบล ก็ออกมา

จากบ้าน แล้ว อ.อุบล ก็บอกว่า ขอบารมีองค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์

ปฐมขอให้น้องบูมหายจากอาการปวดท้องด้วยอย่างรุณแรงด้วยเถิดแตก็ไม่หาย

แล้ว อ.อุบล ก็พาไปหา เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ แล้วถามผมว่าเคยเอา

อะไรแหรมๆไปแทงมันมั้ยผมก็บอกว่าจำไม่ได้ค๊าปผม แล้วพอถึง เสด็จพ่อ

ท้าวเวสสุวรรณ แล้วก็คิดได้ ว้าเอาธนูไปยิงกิ้งก่าติดท้องมันแล้วก็ไปทำเป้งกำ

ข้าวอย่างอร่อย มากแล้วก็หายปวดท้องในทันที แล้ว อ.อุบล ก็พาขอบคุณ

ท้าวเวสสุวรรณ ผมจำไม่ค่อยได้เอาเป็นว่าจบแล้วนะค๊าปผม

นี่คือธรรมทานของบูม  ด.ช.ศักดิ์ดา วนะมณีเทศ นะคะ

เรื่องของตัวเองจะเขียนลำบากหน่อยหละคะ

เพราะที่แย่ๆ ก็ไม่อยากให้ใครรู้ แต่พอเรื่องไม่ดีของคนอื่นเราชอบเล่า น่าไม่อายเนาะ

เมื่อก่อนมารู้จักบ้านสวนพีระมิด หมอเป็นโรคคันหูทั้งสองข้างจนขนลุก เป็นอยู่นานหลายเดือน หูเริ่มมีกลิ่นไม่ค่อยจะดีนัก ได้ไปตรวจกับหมอหู ก็ว่าเป็นเพราะใช้ cotton bud เช็ดหูบ่อยเกินไป พอได้ยามาใส่ก็ดีอยู่ไม่กี่วันก็มีอาการคันอย่างเดิมอีก เป็นทุกข์อยู่นาน

โชคดี ที่ได้มาเข้าค่ายที่บ้านสวนพีระมิด อาจารย์อุบล บอกว่าเป็นกรรมจากการที่ชอบฟังเรื่องนินทาเกี่ยวกับพระราชวงค์ หลังจากได้ขออโหสิกรรมต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระราชีนีนาถ และพระราชวงค์ แล้วอาการก็ค่อยๆดีขึ้นจนแทบจะหายไปเลย

แล้วจู่ๆเมื่อไม่นานมานี้ ก็มีอาการคันหูอีก ก็คิดว่าน่าจะเป็นกรรมที่เอาเรื่องเชื้อพระวงค์มานินทาอีกแล้ว

พอสำนึกได้ อาการก็หายไปทันที

 สาธุ สาธุ ขอบคุณอาจารย์อุบลที่บอกให้รู้เหตุแห่งทุกข์  ต่อไปนี้จะต้องระมัดระวังศีล ข้อ 4 ให้ดีกว่านี้

วันนี้ขอเล่าเรื่อง ผมชอบเอาเปรียบภรรยา

ผมกับภรรยาได้แต่งงานกันปี 49 ก่อนแต่งงานผมก็มี

ผู้หญิงหลายคน แต่ผมก็ไม่ได้จริงใจกับเขา พูดง่ายๆ

คือหลอกฟัน ตอนนั้นก็ยังโสด ผู้หญิงเขาก็ถามว่า มีเมียยัง

ผมก็ตอบตรงๆ  ยัง  เพราะตอนนั้นยังไม่ได้แต่งงานจริงๆ

แต่ก็ยังคบภรรยาคนนี้อยู่ หมั้นแล้ว แต่ยังไม่ได้แต่ง

อาศัยช่องโหว่ของกฎหมาย พลิกแพลงไปเรื่อยเปื่อย

ทำให้ผู้หญิงเขามีความหวัง ว่าผมยังโสด

แต่สุดท้ายผมก็ฟันแล้วทิ้ง แต่ผมทิ้งแบบนุ่มนวล หาเหตุผล

สารพัดมาอ้าง จนเขาทิ้งผมไปเอง  จนผมได้มาเจอ

นักศึกษาฝึกงานคนหนึ่ง ถูกสเป็ค ขาว อวบ น่ารัก

อาศัยความคุ้นเคย

เจอกันทุกวัน นานๆเข้าพัฒนาจากคนรู้จักมาเป็นคนรู้ใจ

สุดท้ายก็เรียบร้อย แต่คนนี้ผมก็มีความรู้สึกจริงใจกับเขา

ไม่อยากทำให้เขาต้องเสียใจ ตัดสินใจไม่ถูกว่าเลือกใคร

คืออยากเก็บเธอใว้ทั้ง 2 คน

และในที่สุดผมเลยตัดสินใจบอกความจริงกับทั้งสองคน

ให้เขา 2 คน ตัดสินใจกันเอง 

ถึงหน้าตาผมจะสู้คุณธนาไม่ได้ แต่ให้ดูจากผลงานเด้ออ้าย

ขอแวะนิดนึง

จนในที่สุดเรื่องราวก็เดือดร้อนถึงพ่อแม่ ต้องมาเคลียร์

พ่อบอกอย่าทำให้พ่อแม่ต้องเดือดร้อนเลย แค่นี้ก็ขายหน้าเขา

มากพอแล้ว หมั้นกันแล้วก็แต่งกันเถอะ

ในที่สุดผมก็ได้แต่งกับภรรยา

แล้วน้องคนนั้นเมื่อเขารู้ผมแต่งงานแล้วเขาก็หายเงียบไปเลย

ที่เล่าความชั่วของตัวเองมาทั้งหมด

ก็เพื่อจะให้เห็นสาเหตุว่าทำไม

ผมจึง ต้องโกหก เอาเปรียบภรรยา

สาเหตุคือต้องเอาเงินไปเที่ยว กิน เลี้ยงผู้หญิง

ถ้าเงินตัวเองหมด ก็โกหกเอาเงินจากภรรยา

โดยยกเอาเรื่องต่างๆมาเป็นข้ออ้างเพื่อให้ได้เงินมา

เพื่อสนองกิเลสตันหาของตัวเอง

จนผมได้มารู้จักบ้านสวนฯก็เลิกทุกอย่าง ทำตามที่อาจารย์

สอน ไม่เอาของที่ทำงานไปใช้ส่วนตัว

ไม่ผิดลูดผิดเมียคนอื่น ไม่กินเหล้า ไม่ซื้อหวย

คือทำได้เกือบทุกข้อ แต่เรื่องโกหกภรรยาเรื่องเงินเดือน