(อาการปวดฟัน)

วันพฤหัสบดีตอนเย็นน้อยกลับจากที่ทำงานแม่บอกว่าแม่

ปวดฟันมากไม่สบายตัวอึดอัดตัวมาก

เดิมทีแม่ไม่กล้าสารภาพบาป

เช่นเคยปวดเอว ตัวบวม น้อยอยากให้แม่บอกว่าเคยทำแท้ง

แต่แม่ยังไปบอกไม่ถูกถึงเหตุที่แท้จริง

แม่กลับตอบว่าเพราะหกล้มที่ห้องน้ำ

น้อยจะช่วยยังงัยดีหนอ

น้อยก็เล้ยบอกแม่ว่าแม่ต้องกล้าสารภาพบาปน่ะเพราะขนาด

ป่วยหนักๆเป็นไข้ทับประจำเดือนยังหาดขาดได้ทันที

น้อยเล้ยให้แม่จ้องมองที่จี้พร้อมเรียกท่านอ.อุบลช่วยด้วย

โปรดช่วยให้หายปวดฟันด้วยเทอญ

แต่อาการของแม่ยังอยู่เฉยๆ

น้อยเล้ยนำรูปภาพท่านอ.อุบลที่อยู่ในกระเป๋าตังค์ออกมา

ให้แม่กราบ 3 ครั้ง แล้วพร้อมเรียกท่านอ.อุบลช่วยด้วย

ให้หายปวดฟันด้วยเทอญ

แม่บอกแม่มีอาการดีขึ้น 30% น่าจะได้

แล้วน้อยก็เล้ยให้แม่สารภาพบาปกับจี้ของน้อยที่ห้อยที่คอ

แต่แม่ก็พูดไปไม่เป็นว่าจะสารภาพบาปยังงั้ย

น้อยก็เล้ยได้กล่าวนำ

ว่าเคยด่าสามี ด่าลูก ด่าหลาน พูดไร้สาระ พูดเพ้อเจอ

ผลปรากฎว่า

อาการปวดฟันดีขึ้นและก็สบายตัวขึ้นมาก

แต่ที่แม่ยังไม่ได้ 100% น้อยก็เล้ยบอกแม่ว่า

เพราะแม่ไม่ได้สำนึกถึงบาปกรรมที่แม่ทำผิดพลาดได้เอง

เพราะน้อยให้แม่สารภาพบาปแม่พูดไม่ได้เล้ย

แต่กลับเป็นน้อยนึกบาปให้แม่พูดตามเองเหมือนไม่ได้สำนึก

จริงๆแต่ว่าแม่ก็รู้สึกหายปวดสบายตัวขึ้นมากแล้ว

เอาแค่นี้ก่อนเนาะแม่เนาะ

แม่ก็เล้ยOK

สบายตัวดูทีวีต่อได้อย่างสบาย

น้อยขอกราบขอบพระคุณพระบารมีท่านอ.อุบล ท่านอ.มงคล

คุณท๊อปและพระบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดในบ้านสวนพีระมิดค่ะ

ชีวิตก่อนรู้จักบ้านสวนพีระมิด

ชื่อเข้าโรงเรียนนางยุวรัตน์  พันธุวงษ์ ชื่อเล่น น้อย

เป็นชาวจังหวัดอุดรธานีชีวิตก่อนหน้าที่รู้จักบ้านสวนพีระมิดนั้น

ได้ก่อกรรมทำเข็ญไว้มากมายหลายอย่างได้ทำผิดศีลมาทุกข้อ

จนชีวิตย่ำแย่มีปัญหาครอบครัว การงาน การเงิน สุขภาพ

ปัญหาที่ทำงาน ปัญหากับเพื่อนร่วมงาน

เจ็บป่วยเป็นภูมิแพ้(ต้องได้กินยาภูมิแพ้เม็ดสีเหลืองๆเกือบทุกวัน)

แล้วเวลาไปทำงานจะมีอาการเบลอง่วงนอนอยู่บ่อยๆ

เป็นอาการคล้ายๆกับเราไปทำแท้ง

กินยาภูมิแพ้เข้าไปทีไรก็นึกถึงตอนไปทำแท้งทุกที

ว่าลูกก็คงจะทุกข์ทรมานมากกว่าเราอีกหลายร้อยเท่า

มิหน่าเพราะเราชั่ว โง่

ถึงฆ่าลูกตัวเองได้ลงคอ

บาปกรรมถึงได้หนักขนาดนี้

พ่อก็ป่วยหนัก แม่ก็ป่วย น้อยก็ทุกข์ใจม๊ากมานั่งที่ห้องพระชั้นบน

ของบ้านได้นั่งชมรูปหลวงปูุ่ฤาษีลิงดำที่ก่อนหน้าน้อยนึกขึ้น

ในใจเองว่าหลวงปู่ฤาษีลิงดำคือใคร

ก็เล้ยไปค้นหาใน internet ได้รูปหลวงปู่ฤาษีลิงดำมาติดไว้ที่

ห้องพระทันใดนั้นก็มองไปที่รูปเหมือนเห็นหลวงปู่กำลังเทศน์

อยู่ในรูปปากก็ขมุบขมิบแต่น้อยไม่รู้ว่าหลวงปู่พูดอะไร

แต่ชมรูปภาพหลวงปู่แล้วสบายใจ อบอุ่น เหมือนมีคนให้กำลัง

ในความทุกข์ที่น้อยกำลังเผชิญอยู่นี่

วันหยุดน้อยก็เปิดทีวีค้นหารายการไปเรื่อยๆไปเจอรายการคุย

ไปแจกคุยโดยมีท่านอ.อุบลเป็นผู้ดำเนินรายการ

น้อยเห็นครั้งแรกเกิดความศรัทธาทันที

ท่านอ.อุบลพูดอะไรก็น่าฟัง น่าติดตามไปหม๊ด

ความทุกข์ที่น้อยมีเมื่อได้มาดูรายการท่านอ.อุบลแล้ว

มีกำลังใจขึ้นมาต่อสู้กับชีวิต มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

เหมือนเราได้ชาร์ตแบตเตอรี่มีพลังงานมาที่ตัวเอง

ความทุกข์ที่มีเหมือนเบาบางลง

ท่านอ.อุบลไม่ใช่พระแต่ทำไม

ถึงพูดธรรมะของพุทธเจ้า

ได้เข้าใจง่ายใช้ภาษาง่ายๆ คนบ้านๆ ลูกอีสานอย่างน้อย

ฟังแล้วรู้สึกเข้าใจได้ทันที

ทำให้น้อยได้เข้าใจถึงการรักษาศีล

และธรรมะอย่างอื่นที่ท่านอ.อุบล

ได้กล่าวถึงมีความเข้าใจมากขึ้นชวนติดตามเรื่อยๆ

อาทิตย์ไหนไม่ได้ดูรายการเหมือนชีวิตแย่มาก

อาทิตย์ไหนได้ดูรายการอาจารย์เหมือนมีกำลังใจ

ต่อสู้กับอุปสรรคต่างๆที่ตัวเองต้องเจอ

น้อยก็ตั้งใจฝึกหัดปฏิบัติตามท่านอ.อุบลค่ะว่า

1.ให้ตั้งใจรักษาศีลห้าตลอดชีวิต

2. ตั้งใจทานมังสวิรัติตลอดชีวิต

ฝึกกินใหม่ๆก็เก๋ๆ กังๆ กินอะไรดีละเรา

มีมะเขือต้นหนึ่งที่ปลูกไว้ที่บ้านมีลูกให้กินได้ตลอดก็เลย

ได้นำมาดัดแปลงเป็นเมนูอาหารตลอดเวลา

แต่แปลกตรงที่มะเขือต้นนี้เลี้ยงคนในบ้านมานานลูกยังดก

และรสชาติอร่อยมาพักหลังเมนูจากมะเขือต้นนี้ก็เล้ยกลายเป็น

เมนูเด็ดประจำบ้านไปแล้วไม่ว่าจะนำมาป่น นำมาผัด

นำมาอ่อม    ก็สุดย๊อดค่ะ

น้อยขอกราบขอบพระคุณท่านอ.อุบล อ.มงคล

คุณท๊อป สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ในบ้านสวนพีระมิดค่ะ

ที่น้อยมีวันนี้ได้ก็เพราะบารมีทุกท่านจริงๆค่ะ

กราบ กราบ กราบ

 ผลที่ได้รับในปัจจุบัน

ชีวิตเห็นข้อแตกต่างจากเมื่อก่อนมากค่ะไม่ต้องได้กินยาภูมิแพ้

แล้วค่ะไปทำงานก็ไม่ได้ไปนั่งเบลอแล้วแอบไปนอนแล้วค่ะ

ร่างกายถึงแม้ได้นอนไม่มากก็รู้สึกสดชื่น ร่างการแข็งแรงขึ้น

ถึงงานที่ทำงานจะมากหรือยาก

ในจิตของเราก็พร้อมที่จะทำ

ซึ่งเห็นข้อแตกต่างจากเมื่อก่อนมาก

เมื่อก่อนถ้าเจองานเยอะหรืออยากจะท้อแท้

ที่เห็นชัดๆร่างกายจะสู้ไม่ไหวจะเหนื่อยง่าย

มีปัญญามากขึ้น ความโกรธลดน้อยลง

มีสภาพคล่องทางการเงินมากขึ้นค่ะ

บ่อชุบกาย

ของบ้านสวนพีระมิด

น้อยคิดว่าจากที่ร่างกายเราแข็งแรงขึ้น มีจิตใจที่เข้มแข็งขึ้น

เพราะการที่เราได้มาชุบกาย

ที่บ้านสวนพีระมิด

นี่เป็นแน่แท้

โอโห้

น้อยว่าพื้นที่ให้ชุบกาย

ก็คือพื้นที่ทั้งหมดของบ้านสวนพีระมิดนั้นแหละค่ะ

ไม่ว่าจะเป็นงานก่อสร้าง งานทำความสะอาดตกแต่งทุกที

งานเก็บใบ้ไม้ งานเกษตร งานถอนหญ้า ดายหญ้า ขุดคลอง

งานทำความสะอาดห้องครัว งานซ่อมแซมรั้ว

น้อยว่านี่แหละคือบ่อชุบกายเป็นแน่แท้

ฮิ ฮิ ฮิ เดาเอาค่ะ

คุณก๊อต คุณพจน์

คุณแมว

น้องจตุพล ไปทุกวันเลยค่ะ

ช่วยทุกอย่าง

ไม่เลือกงาน ทั้งจัดเก้าอี้

เสริฟน้ำ เสริฟอาหารว่าง

ส่วนแม่ครัวอัม

ก็ทำอาหารมังให้คน

ติดอกติดใจ

กันไปแล้ว

อนุโมทนา

ขอคุณความดีนี้

ส่งผล

ให้ทุกคนมีแต่ความสุข

ตราบเข้านิพพานนะคะ

...........................

อนุโมทนากับทุกๆท่านด้วยเช่นกันค่ะ

คงจะเป็นเพราะพวกเรา

มีต้นแบบที่ดีอย่างท่านอาจารย์

เพราะท่านอาจารย์ทำให้เห็น

และเป็นให้"ดู"อยู่เป็นประจำ

ฉะนั้น  ลูกศิษย์ทุกคน

จึงทำทุกอย่างที่เป็นความดีได้

ด้วยใจที่บริสุทธิ์

และอย่างเป็นอัตโนมัติเช่นนี้ นี่เอง

 คุณก๊อต คุณพจน์

คุณแมว

น้องจตุพล ไปทุกวันเลยค่ะ 

ช่วยทุกอย่าง

ไม่เลือกงาน ทั้งจัดเก้าอี้

เสริฟน้ำ เสริฟอาหารว่าง 

ส่วนแม่ครัวอัม

ก็ทำอาหารมังให้คน

ติดอกติดใจ

กันไปแล้ว 

อนุโมทนา

ขอคุณความดีนี้

ส่งผล

ให้ทุกคนมีแต่ความสุข

ตราบเข้านิพพานนะคะ

...........................

น้อยเองก็ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านที่ได้เสียสละ

แรงกาย แรงทรัพย์ กำลังใจ ช่วยงานท่านอ.อุบล

ในครั้งนี้เช่นกันนะค่ะ

เลือดนักบุญก็คงเข้าในเส้นเลือดกันทุกท่านแล้ว

น้อยก็ขอส่งกำลังแรงใจไปช่วยอีกแรงค่ะ

ผลบุญใดที่น้อยทำมาขออุทิศให้เทวดารักษาท่านอ.อุบล

และเทวดารักษาทุกๆท่านที่ได้ไปช่วยงานท่านอาจารย์

ขอให้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงช่วยงานท่านอาจารย์

จนงานแล้วเสร็จสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีนะค่ะ

และน้อยขอส่งคุณตาสำเภาไปพระนิพพานด้วยคนค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

 ท่านอ.อุบลได้เมตตาให้ธรรมทานไว้หลายเรื่อง

แต่สิ่งสำคัญที่ทุกคน

ต้องฝึกฝนตนเอง

เพื่อให้ปัญหาทุกอย่างแก้ไขได้ด้วยคือ

การให้ทาน รักษาศีล 5 เจริญภาวนา

ต้องทำอย่างตั้งใจและทำดียิ่งๆขึ้นไป

สาธุ สาธุ สาธุ

 ที่ท่านอ.อุบลเมตตากล่าวบอกว่า

จี้องค์เทพสฟิงซ์เป็นอุปกรณ์ช่วยให้เรา

  รักษาศีล 5 ได้บริสุทธิ์

ทำให้เราเกรงกลัวต่อบาปกรรม

ไม่กล้าทำผิดศีล

น้อยเจอกับตัวเองเต็มๆเล้ยค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่าน้อยขับรถเข้าในเมืองกับเพื่อนเพื่อนก็ทุกข์

ใจจากหัวหน้างานบ้าง ผู้บริหารบ้าง ลูกน้องบ้าง

เขาก็ระบายเต็มที

เราก็เม้าท์กับเขาเต็มทีเช่นกัน

แต่ในใจเราน่าจะบอกเพื่อนให้หยุดพูดน่ะ

แต่เราก็ไม่กล้าบอกเพื่อนกลับร่วมเม้าท์

ค่ะน้อยกลับถึงบ้านโดนจัดให้เต็มๆเล้ยค่ะ

เหมือนมีใครมาเผาพริกเม็ดเล็กๆ

แล้วกลิ่นเผาพริกเข้าไปที่คอ

อึดอัดคอไม่สบายม๊ากค่ะ

ทำให้น้อยกลัวม๊าก

นึกได้ว่า

เอ้าอีกแล้วไปกับเพื่อนคนนี้ทีไรได้เรื่องทุกที

น้อยก็เล้ยขอขมาพระพุทธเจ้าน้อย

น้อยพลาดไม่เท่าทันกิเลสอีกแล้วเจ้าค่ะ

ทันใดนั้น

อาการเหมือนกลิ่นพริกเผาก็หายไปทันที

และทำให้มีความกลัวที่ต้องโดนพริกมาเผาทีคอ

อีกแล้วค่ะ

กิเลสหนาอย่างน้อยท่านก็จัดหนักอย่างนี้แหละ

ถ้างั้นก็ไม่เข็ดก็เพราะพระเมตตาจริงๆค่ะ

น้อยขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ท่าน

กราบขอบพระคุณท่านอ.อุบลเจ้าค่ะ

กราบ กราบ กราบ

 ขอเชิญชวนทุกท่านมาฝึกทาน

มังสวิรัตนะค่ะ

ถ้ามาฝึกทานจริงๆแล้วจะอร่อยมากเลยค่ะ

อาหารเหล่านั้นจะซึมซาบเข้าไปในจิตใจ ในกาย เราเล้ยค่ะ

เพราะสังเกตุจากการที่น้อยเข้าไปในตลาด

เดินผ่านร้านเนื้อวัว ร้านขายปลา

จะคาวมากจนไม่อยากเข้าใกล้

จนบอกตัวเองว่าอะไรจะเปลี่ยนได้ขนาดนี้

ที่นี่เราเล้ยไม่นึกอยากกินอาหารเหล่านั้นค่ะ

เพราะมันคาวมาก

ขนาดก่อนหน้ากินแสนจะอร่อย

พอนึกถึงมะเขือต้นที่บ้านโอ้ยค่อยยังชัวหน่อย

ป่น อ่อม ผัด แกงเผ็ด อร่อยสุดย๊อดจนต้องบอกใครๆค่ะ

อาหารมังสวิรัติ

เป็นอาหารที่เราไม่ต้องไปเบียดเบียน

ชีวิตสัตว์อื่น

ใครที่ยังทานเนื้อสัตว์อยู่ต้องรีบตั้งใจเลิกทันทีนะค่ะเพราะ

เวลาเหลือน้อยแล้วถ้ายังไม่เลิกทานเนื้อสัตว์

เมื่อถึงวันที่ภัยพิบัติใหญ่มาถึง

สัตว์เหล่านั้นก็จะมาทวงหนี้กับเรา

และก็สายเกินไปนะค่ะ

มะละกอ ส้ม กล้วย กล้วย ๆๆๆๆๆๆ

รับรองอร่อยทุกอย่างค่ะ

สรุปวิธีปฏิบัติของท่านอ.อุบล

เมื่อตื่นนอนอย่าเพิ่งลุกจากเตียงนอนให้สวดมนต์ก่อน

1.นะโมตัสสะ3จบ 2.คาถาปะโตเมตัง 3.คาถาบูชาพระศรีอาริย์

4.คาถาบูชาท่านท้าวเวสสุวรรณ 5.คาถาเงินล้าน

จากนั้นให้วางแผนว่าในวันนี้เราจะทำอะไรบ้าง

วางแผนการทำงานให้เป็นระเบียบ

ทำงานอย่างเต็มที่

ด้วยความสุข

นำมาฝากทุกคนจ๋า

ขอลงชื่อชุบกายด้วย 1 คน ค่ะ

1.น.ส.วีรดา  อยู่นวล

คุณก๊อต คุณพจน์ คุณแมว น้องจตุพล ไปทุกวันเลยค่ะ  ช่วยทุกอย่าง ไม่เลือกงาน ทั้งจัดเก้าอี้ เสริฟน้ำ เสริฟอาหารว่าง  ส่วนแม่ครัวอัม ก็ทำอาหารมังให้คน ติดอกติดใจ กันไปแล้ว  อนุโมทนา ขอคุณความดีนี้ ส่งผล ให้ทุกคนมีแต่ความสุข ตราบเข้านิพพานนะคะ ........................... ลูกขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านที่ได้ไป ช่วยงาน เพื่อตอบแทนผู้มีพระคุณ ผู้ให้กำเหนิด ท่าน อ.อุบล ในครั้งนี้   เพราะนี้คือสิ่งที่แสดงถึงความรัก ความกตัญญูที่มีต่อครูบาอาจารย์ ผู้มีพระคุณได้ดีที่สุด ซึ่งมาจากใจ    ซึ่งหากไม่มีคุณพ่อก็คงไม่มี อ.อุบล ในวันนี้  ซึ่งเป็นผู้ที่ให้ธรรมมะ ให้ชีวิตใหม่  ทำให้ลูกบ้านสวน เหมือนเกิดใหม่ มีชีวิตใหม่ที่เบิกบานสดใส เหมือนดอกบัว   ชีวิตที่เต็มไปด้วยความรัก ความเมตตา ความเสียสละ ความเห็นอกเห็นใจ  ได้ดวงตาเห็นธรรม ได้รู้คุณค่าชีวิต สัจจธรรมชีวิต ได้รู้ว่าศีล 5 ไม่ได้มีแค่ตัวอักษร แค่ 5 บรรทัด แต่มีรายละเอียดปลีกย่อยที่ละเอียดอ่อน ที่ตัวเองไม่เคยรู้มาก่อน ที่ทำให้ให้เพลินรู้จักศีล 5 ได้ละเอียดที่สุด เข้าใจง่าย ทำให้มีกำลังใจ ที่จะทำความดี เพื่อตอบแทนในความเมตตาของท่านอาจารย์  และตั้งใจว่าจะรักษาศีล 5 ให้ได้ตลอดชีวิต ********* แม้จะมีอุปสรรคในอีกหลาย ๆ ด้าน ทั้งระยะทาง ปัจจัยต่าง ๆ ครอบครัว  หนูเพลิน ขอส่งกำลังใจไปร่วมงานของคุณตาสำเภาอีกแรงน่ะค่ะ และขอส่งปัจจัยร่วมทำบุญในบัญชีบุญบ้านสวนด้วยค่ะ  สาธุ สาธุ สาธุ

คุณก๊อต คุณพจน์

คุณแมว

น้องจตุพล ไปทุกวันเลยค่ะ 

ช่วยทุกอย่าง

ไม่เลือกงาน ทั้งจัดเก้าอี้

เสริฟน้ำ เสริฟอาหารว่าง 

ส่วนแม่ครัวอัม

ก็ทำอาหารมังให้คน

ติดอกติดใจ

กันไปแล้ว 

อนุโมทนา

ขอคุณความดีนี้

ส่งผล

ให้ทุกคนมีแต่ความสุข

ตราบเข้านิพพานนะคะ

...........................

ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้ช่วยงาน

คุณตา ผู้มีพระคุณยิ่ง ผู้ให้กำเหนิดท่านอาจารย์อุบล

อย่างเต็มกำลังค่ะ สาธุ สาธุ ค่ะ

คุณก๊อต คุณพจน์

คุณแมว

น้องจตุพล ไปทุกวันเลยค่ะ

ช่วยทุกอย่าง

ไม่เลือกงาน ทั้งจัดเก้าอี้

เสริฟน้ำ เสริฟอาหารว่าง

ส่วนแม่ครัวอัม

ก็ทำอาหารมังให้คน

ติดอกติดใจ

กันไปแล้ว

อนุโมทนา

ขอคุณความดีนี้

ส่งผล

ให้ทุกคนมีแต่ความสุข

ตราบเข้านิพพานนะคะ

...........................

ขอน้อมกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ค่ะ

จริงๆแล้วหนูอยากทำอะไรให้ได้มากกว่านี้

 เพราะที่ผ่านมาหนูเป็นผู้รับความสุข

จากท่านอาจารย์มาโดยตลอด

จนไม่รู้ว่าจะตอบแทนพระคุณของท่านอาจารย์

ได้อย่างไร ครั้งนี้มีโอกาส หนูขอมีส่วนร่วม

ช่วยงานท่านอาจารย์ทุกอย่างเท่าที่จะทำได้

อย่างเต็มกำลังความสามารถเจ้าค่ะ สาธุ

ขอร่วมไว้อาลัยคุณตาสำเภา แม้ว่าดิฉันจะไม่รู้จักท่านและไม่มีโอกาสไปร่วมในงานของท่าน ก็ขอร่วมน้อมจิตส่งคุณตาสำเภาขึ้นสู่พระนิพพาน  ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้ไปร่วมงานและช่วยงานค่ะ

ดิฉันไม่มีโอกาสไปร่วมในงานชุบกาย ในวันเสาร์อาทิตย์นี้ จึงขอน้อมจิตรับบุญกุศลจากอาจารย์อุบล ด้วยค่ะ 

ขอย้ำนะครับ สำหรับท่านที่จะเข้าร่วมกิจกรรมในสัปดาห์นี้

หากท่านใดที่ประสงค์ที่จะไปร่วมงานพระราชทานเพลิงศพคุณตาสำเภาในวันอาทิตย์ ก็ขอให้เตรียมเสื้อผ้าให้เหมาะสม โดยข้าราชการใส่ชุดขาว บุคคลทั่วไปก็ใส่ชุดสูท หรือชุดสุภาพนะครับ

 กราบขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับท่านอาจารย์อุบล อ.มงคลและคุณทอปจากการจากไปของคุณตาสำเภาคะ

บุญกุศลที่แนนและนุ๊กได้ทำมาตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาตินี้ขอมอบให้คุณตาสำเภาคะ

แนนและนุ๊กขออนุโมทนาบุญทุกบุญกับทุกท่านที่ได้มีโอกาศช่วยงานของคุณตาคะ

และขอโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้ร่วมพิธีชุบกายคะ

สาธุ สาธุ สาธุ คะ

ขอกราบแสดงความเสียใจกับท่านอาจารย์อุบลและครอบครัว

ในการจากไปของคุณตาสำเภาอันเป็นที่รักของลูกหลานด้วยค่ะ

..............................

พอดีคุณพ่อป่วยและเข้ารับการรักษาตัวที่ รพ.ตั้งแต่วันที่ 3 พ.ย.ต้องไปดูแลท่านสลับกับทำงาน  เลยไม่ได้ไปร่วมงานสวดพระอภิธรรมศพคุณตาสำเภา  ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ไปร่วมงานและร่วมกิจกรรมบุญในวันที่ 10-11 พ.ย.นี้ด้วยค่ะ 

ตั้งใจไว้จะไปร่วมงานพระราชทานเพลิงศพคุณตาสำเภาในวันอาทิตย์นี้ค่ะ

โมทนาบุญกับคุณอัม แม่ครัวอาหารมังสาวิรัติ และทีมงาน  น้องก๊อต  +  น้องพจน์ คุณจตุพลค่ะ  และทุกท่านค่ะ   สาธุอนุโทมิ สาธุๆๆ

 ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้ช่วยงานคุณตา

ผู้ที่ให้กำเนิดท่านอ.อุบล ผู้มีพระคุณอันยิ่งใหญ๋ของลูกหลานค่ะ

และร่วมโมทนาบุญกับทุกท่านทีได้ร่วมพิธีชุบกายด้วยค่ะ

อยากไปใจแทบขาด แต่ก็ไปไม่ได้  พูดไปแล้วเหมือนเป็นการแก้ตัว  เห็นข้อความของท่านอ.อุบลแล้ว ซึ้งในความเมตตานักหนา  ขนาดไปไม่ได้ท่านก็ยังจะแผ่บุญไปให้  ศรัทธาพระพุทธเจ้าเกิน 100 และทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นบ้านสวนพีระมิด และศรัทธาในตัวท่านอ.อุบลเป็นที่สุด  ลูกขอน้อมรับบุญกุศลที่ท่านอาจารย์จะแผ่มาให้ด้วยด้วยความเคารพยิ่ง  และหนูขอกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์เป็นอย่างสูงค่ะ

อนุโมทนากับทุกท่านที่ได้เข้าร่วมกิจกรรมชุบกายที่บ้านสวนพีระมิดค่ะ

และอนุโมทนากับทุกท่านที่ได้ช่วยแบ่งเบาภาระของท่านอาจารย์อุบล

ด้วยการไปช่วยงานศพคุณตาสำเภา คุณพ่อของท่านอาจารย์อุบล

ไม่ว่าจะด้วยแรงกาย แรงใจ หรือปัจจัยก็ตามค่ะ

ลูกเชื่อว่าแม้คุณตาท่านจะจากไปแล้วแต่ท่านยังอยู่ในใจลูกบ้านสวนพีระมิดทุกคน

ลูกขอเป็นคนหนึ่งที่ให้กำลังใจท่านอาจารย์อุบลทำสิ่งที่ท่านตั้งใจให้สำเร็จในทุก ๆ เรื่อง ค่ะ

ขออนุโมทนากับเพื่อนๆทุกท่าน

ที่ได้ช่วยแบ่งเบาภาระของท่านอาจารย์

ทุกอย่าง

ทั้งแจ้งข่าวสาร จัดทำอาหารมังฯ จัดเก้าอี้ เสิร์ฟน้ำและอาหาร

ฯลฯ

และ

ทุกท่านที่เข้าร่วมงานพิธีพระราชทานเพลิงศพ

"คุณตาสำเภา วาระนุ่น"

เพื่อส่งคุณตากลับบ้านแดนนิพพานด้วยค่ะ

สาธุ

**********

ที่จะขาดเสียไม่ได้

ขอแสดงความยินดีกับทุกท่านที่ได้เตรียมพร้อม

เข้าร่วมกิจกรรม "ชุบกาย"

ชาวเกาะแดนไกล

ขอส่งใจมาร่วมกิจกรรมด้วยคนค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับพี่น้องบ้านสวนทุกท่านค่ะ ที่ได้ช่วยงานท่านอาจารย์ น้อมนำส่งคุณตาสำเภา กลับบ้านพระนิพพาน

ขอร่วมส่งใจมาช่วยค่ะ

 ตัวอย่างกิจกรรมสัญจร...เอามาเรียกน้ำจิ้มก่อนนะคะ

(แม้แต่หลวงพี่ยังสงสัย จึงได้สอบถามอ.อภิชัย เกี่ยวกับจี้และองค์เทพสฟิงซ์)

********************

 เนื่องจากกิจกรรมคราวนี้ตรงกับงานพระราชพิธีเพลิงศพของคุณตาสำเภา รูปแบบกิจกรรมงานนี้จึงเป็นกิจกรรมสัญจร ที่เต็มไปด้วยสีสัน มีทั้งความท้าทาย และบททดสอบของจริงที่หลากหลายรูปแบบให้เราได้ใช้ปัญญาและแสดงพลังสามัคคีกันอย่างเต็มที่ และได้เปิดโอกาสให้ลูกบ้านสวนได้ลงพื้นที่บำบัดชาวบ้านหรือแม้แต่พระให้หายเจ็บหายป่วยแบบเห็นผลฉับพลันทันที

ธรรมะบำบัดสัญจรนอกพื้นที่ของลูกบ้านสวน

โดยแม่หมอเหมียว บ้านสวนพีระมิด

จากเดิมที่หลวงพี่มีอาการเจ็บมือด้านขวา (กำมือไม่ได้)

หายได้ หายจริงต่อหน้าพยาน ทำให้เกิดกระแสปากต่อปาก

"^___^"

จนทำให้ชาวบ้านที่ผ่านไปมาหรือแม้แต่พ่อค้าแม่ค้า แถวนั้นแห่กันมาขอ

เอกสารมุทิตาจิตงานคุณตาและรับการบำบัดจากลูกบ้านสวน

ลูกบ้านสวน ตัวจริงเสียงจริงลงพื้นที่ยิ่งกว่าหาเสียง

ทั้งคุณหมอโฆษิต คุณหมออาจารย์พันธ์ คุณหมอชิม แม่หมอวิ...

ถ้าบรรดาผู้หาเสียงมาเห็นภาพ...คงจะมีอายแน่ๆ

สาธุ สาธุ สาธุ กับทุกบุญนะคะ

โอ้วววว แค่ได้เห็นภาพงานก็ชื่นใจแล้วค่ะ

ขอบคุณพี่หนึ่งมากๆนะคะ

และงานนี้ก็คงจะเป็นแผนมาจากเบื้องบนแน่ๆเลยค่ะ

ไม่ว่าลูกบ้านสวนจะไปไหน จะอยู่ในสถานณการณ์แบบใด

แต่เราก็จะต้องเป็น "ผู้ให้" ให้ได้ตลอดเวลา

ได้เห็นรูปพี่ๆออกช่วยผู้คนเหมือนท่านอ.แม่แต่ก่อน

แล้วมีความสุขจังค่ะ

งานนี้คุณตาคงยิ้มแก้มปริแน่ๆเลยค่ะ

ที่ลูกหลานของท่านไม่ได้มาเพราะแค่เป็น "งานฌาปณกิจ"

แต่มาพร้อมกับความเป็น "ผู้ให้ และใจที่เกินร้อย"

น่าภูมิอกภูมิใจจริงๆค่ะ อิอิ 

อนุโมทนากับพี่ๆน้องๆทุกๆท่านด้วยนะคะ

ปล. ท่าทางคนจะเยอะนะคะ

ดูจากเก้าอี้น่ะค่ะ อิอิ

ขอบคุณทุกๆภาพแห่งบุญ

ที่คุณหนึ่งนำมาฝากด้วยนะค๊า

ว่าแต่ เวลาทุกคนใส่ชุดดำ

แล้วห้อยจี้หลายๆองค์แบบนี้

ดูเท่ห์ๆ ภูมิฐาน

และออกแนวจอมขมังเวทย์จริงๆแหล่ะ

ลืมภาพเดิมไปเลยว่า เป็นหนุ่มวิดวะ

เป็นอาจารย์มหา"ลัย

หรือเป็นอะไรๆทางโลกก็แล้วแต่

ไม่เหลือเคล้าเดิมเลย อิอิ

อนุโมทนากับพี่น้องทุกๆท่านด้วยนะคะ

เพราะเป็นภาพที่สุดแสนประทับใจจริงๆค่ะ

ที่เห็นทุกคนทำหน้าที่ของตนอย่างตั้งใจ

และร่วมแรงร่วมใจกันเต็มที่เลย

ทั้งๆที่เป็นงานพระราชทานเพลิงศพ

แต่ผู้ที่ไปร่วมงาน กลับได้รับความสุข

และพ้นทุกข์กันมากมายเลย ... สาธุ

คุณตาสำเภา คงจะภาคภูมิใจและชื่นชม

ในคุณความดีของทุกๆคน

แน่ๆเลยค่ะ

ได้ไปร่วมกิจกรรมในอาทิตย์นี้

รู้สึกว่าไม่ได้มาบ้านสวนประมาณ 3 อาทิตย์ค่ะ

พอมาอีกครั้งพี่น้องบ้านวนแทบทุกคน

หน้าตาสวยใสทุกคนเลยค่ะ

พลังบุญบ้านสวนทำให้คนสวยหล่อได้จริง ๆ เลยค่ะ

สำหรับวันเสาร์ มาถึงเกือบ  9 โมง

ก็วิ่งเข้ากลุ่ม ทำความสะอาดพีระมิดองค์เล็ก

ได้พาลูก ๆ น้องบิ๊กซัน และจี้จ้า

แคะปลวกออกจากพีระมิดและก็เก็บกวาดให้เรียบร้อย

เวลา 45 นาที ทำได้ 2 หลัง

 ก่อนทำมีอาการเพลี่ยเพราะนอนดึกและตื่นเช้า

ร่วมกิจกรรมไป 1 ชั่วโมงรู้สึกกระปรี้กระเป่าขึ้นไม่เพลีย

พอหมดเวลาก็ย้ายฐาน ไปเกลี่ยดินและขนดินที่เตรียมสร้างวิหาร

รู้สึกช่วงนี้แดดร้อนมาก เราก็ไม่หวั่นแสงแดดจะแผดเผาแค่ไหน

รู้สึกมันร้อนจริง ๆ ค่ะ ในนรกจะร้อนกว่่านี้เป็นร้อยเท่าพันทวี

เหงื่อออกเยอะมาก ดื่มน้ำไปเป็นลิตรเลยค่ะ

พอเหงื่อออกเยอะ ก็รู้สึกดีเหมือนกันค่ะ

และได้ยกเสา 3 ต้น ช่วยกันยกไปสาธุ สาธุไป

คุณพี่ท่านหนึ่งบอกว่าดีใจจังได้ยกเสาชีวิตจะได้มั่นคง

และก็ได้ปรับดินด้านหน้าให้เสมอกัน  สักครู่

หัวหน้ากลุ่มก็บอกให้หยุดครบ 1 ฃั่วโมง

และให้อาบน้ำเตรียมตัวไปวัด ช่วยงานคุณตา

พวกเราก็ได้ออกเดินทางขับรถตาม ๆ กัน

แวะเติมน้ำมัน ประมาณ 3 นาที

คราวนี้มองไม่เห็นรถลูกบ้านสวนเลยค่ะ

ถามสมาชิกในกลุ่ม ไม่มีใครรู้ทาง

เอาเป็นว่าพวกเราหลงทางคับ

สอบถามชาวบ้านมาเรื่อย ก็มาถึงจนได้แต่ถึงช้ามากๆ ค่ะ

จากเหตุการณ์ครั้งนี้

ได้บทเรียนค่ะว่าเราจะไปไหนจะทำอะไรคควรจะศึกษาข้อมูลให้ดี

ไม่ใช่คิดแต่จะคอยพึ่งคนอื่น คอยตามคนอื่่น ค่ะ

 และสามาชิกในรถ เราก็พากันคิดว่าสงสัยเราเป็นลูกควายลงฝูง เราจะต้องรีบเข้าฝูง

พวกเราได้ช่วยกันคนละไม้ละมือ ตัวเองก็ได้ล้างห้องน้ำ กวาดลานวัด

และก็ได้ทานบะหมี่แสนอร่อยฝีมือคุณอัม ค่ะ

พอฟังสวด พวกเราทุกคนก็ได้ถ่ายรูปหมู่ และเดินทางกลับบ้านสวน

คราวนี้ เห็นคุณพี่ตุ๊กบุญภิบาลตาม

เราก็ตามติดรถคุณพี่ตุ๊กบุญภิบาล สนุกค่ะ สมาชิกในรถก็ลุ้นกันใหญ่

เพราะปกติสามีจะขับรถไม่เกิน 90 คราวนี้เหยีบ 120 ค่ะ

เพราะรถเราเป็นกระบะยกสูงจะไม่ขับเร็ว เหมือนรถเก๋ง

ก็ถึงบ้านสวนอย่างปลอดภัยค่ะ

วันอาทิตย์ พวกเราก็ได้ออกจากบ้านสวนตอนเช้า มุ่งหน้าไปวัด

พวกเราไปถึงวัดก็ช่วยกันคนละไม้ละมือ

ส่วนตัวเองก็เช็ดเก้าอี้ ทำความสะอาด

รู้สึกชาวบ้านเค้าจะแปลกใจกับพวกเรามากค่ะว่า ทำงาน เก็บกวาด

กินข้าวก็ล้างจานกันเอง

คุณป้าท่านหนึ่งบอกว่าไม่ต้องล้างจานหรอกเดี๋ยวป้าล้างเอง

ก็บอกว่าป้า ช่วยกันคนละไม้ละมือป้าจะได้ไม่ต้องล้างเยอะ

และพวกหนูถูกฝึกมากอย่างนี้

ค่ะลูกบ้านสวนจะทำอย่างนี้ทุกคน

พอช่วงบ่าย พวกเราก็ได้บำบัดสรรจร ค่ะ ตัวเองก็ได้ช่วยคุณยายท่านหนึ่ง

อายุ 80 เพลียไม่มีแรง พอบำบัดแล้วคุณยายประทับใจมาก

และก็ช่วงแห่ร่างคุณตารอบ ๆ เมรุ 3 รอบ

ท่านอาจารย์อุบลได้ถือรูปคุณตานำหน้าขบวน

ส่วนสามีบอกว่าเดินตามหลังท่านอาจารย์

รู้สึกเหมือน ได้รับพลังจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เกิดอาการปิติ

และพอเสร็จพิธีพระราชทานเพลิงศพคุณตา

ก็ได้กราบลาท่านอาจารย์กลับบ้าน

ใจจริงก็ยังไม่อยากกลับค่ะอยากอยู่จนเสร็จงาน

แต่เด็ก ๆเริ่มมอมแมม เหงื่อไหลไคลย้อย

ตอนออกจากวัด ลูกชายน้องบิ๊กซันบอกว่า แม่เมื่อเช้านี้ตอนช่้วงเช้า ๆ

ประมาณ 6 โมงเช้า หนูเห็นคุณตาที่บ้านสวนท่านยืนยิ้มให้พวกเราก่อนออกมา

หนูคิดว่าคุณตาท่านอยู่พระนิพพาน

และท่านจะมาสถิตที่บ้านสวนคอยเป็นกำลังใจ

ให้ลูกหลานที่มาปฏิบัติธรรมค่ะ

หนูรู้สึกตัวเองว่าหลังจากได้เข้ากิจกรรมครั้งนี้แล้ว

เบาสบายตัว ได้เห็นพลังความรัก

ความสามัคคีของพวกเราลูกบ้านสวน

ไม่ว่าจะในหรือนอกบ้านสวนพวกเราก็รักและสามัคคี

และพร้อมจะแบ่งปันให้คนอืน ๆ และคนทั่วไปที่พวกเราพบเจอค่ะ

กราบขอบพระคุณคุณตาสำเภา

กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล

และคุณท็อปค่ะ

ที่ได้เมตตาให้ลูกและครอบครัวได้มาเข้าร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ค่ะ

โมทนาบุญกับน้องหนึ่ง ที่ได้นำภาพธรรมมะสัญจร  ที่ลูกหลานบ้านสวนฯ ได้บำบัดพระ  และคนที่ป่วยในขณะรวมทั้งจิตของคนนั้เปิดและพร้อมที่จะให้เราบำบัด น้องตุ๊ก   ด้วยนะค่ะ สำหรับพี่สลบเพราะไม่เคยขับรถทางไกลขนาดแต่ก็ทำได้

ออ  น้องวิเราก้ไม่ย่อยนะเป็นแม่หมอกันทุกคน

และกิจกรรมที่ทำวันที่ 10 พ.ย. 2555  พวกเราได้รับการอาคารสถานที่ เช่น  แซะดิน  ปลวก กวาดใบไม้ที่องค์พีระมิด  ก่อนจะร่วมกิจกรรมพวกเราจะขอบารมีพระศรีอาริย์  พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ ท่านท้าวมหาราชทั้งสี่  ท้าวเวสสุวรรณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนฯ   และสิ่งศักดิ์ทั่วทั้งอนันตตจักวาล อุทิศบุญนี้ให้กับสัตว์ที่เราทำความสะอาดแล้วต้อง  เช่น ปลวก  มด ฯลฯ  ภูมิเทวดา รุขเทวดา ให้ย้ายวิมานไปอยู่ที่อื่นก่อนให้เราทำความสะอาดให้เสร็จก่อน  และให้อยู่ตรงไหนๆที่บ้านสวนฯ  ให้อยู่ที่บ้านสวนฯ จัดไว้ให้ด้วยเถิด  ทำความสะอาดไปให้ท่องอ.อุบล ช่วยด้วยให้โรคที่เราหายด้วยเถิด  สาธุๆๆ  หนูบำบัดสายตายาวเวลาขับรถเจอแดด ขับรถทางไกลมองไม่ชัด แต่พอได้บำบัดตอนนี้ได้ 80% และสามารถอ่านแผ่นผับได้โดยไม่ต้องใช้แว่นตา   บ่าสองข้าง ได้ 80%   ผื่นคันได้ 50%  สภาพการเงินไม่คล่องต้องรอการติดตามผลอีกต่อไปค่ะ  ปัญญาต้องปรับปรุงและต้องปิดวาจาให้มากๆ

หนูเบิกบุญศีล ทาน ภาวนา  ที่ได้สั่งสมมาทุกภพทุกชาติ บวกกับบุญที่ได้ทำกับบ้านสวนฯ  ทุกบุญขอให้บุญรวมตัวกันอุทิศบุญให้กับเทวดาที่รักษาตัวอ.อุบล  อ.มงคล  และคุณท้อป

กราบขอบพระคุณในความเมตตาพระพุทธค่ะ

สาธุๆๆ  กราบ  กราบ  กราบ

  ปล. ท่าทางคนจะเยอะนะคะ

ดูจากเก้าอี้น่ะค่ะ อิอิ

ผู้แสดงความคิดเห็น นันทนา แหกาวี 

 *************

น้องหญิงจ๊ะ : เก้าอี้ประมาณ 500 ตัวจ้า

แต่งานนี้นะ มองไปทางไหนก็เห็นแต่คนสวมสร้อยห้อยจี้องค์เทพสฟิงซ์

จนเป็นกระแสให้แขกที่เดินทางมาร่วมงานและชาวบ้านแถวนั้นแปลกใจ

 นึกว่าเป็นแฟชั่นยุคใหม่จนต้องเดินมาถามว่าแขวนอะไรกันเลยล่ะ

งานนี้กระแสตอบรับของบ้านสวนดีมากๆๆ

เอกสารมุฑิตาจิต  ที่เตรียมแจก 500 ชุด 

และยังไม่รวมธรรมทานของลูกบ้านสวนอีกเพียบ 

หมดไปภายในพริบตา

งานนี้มีแขกมาขอจองเอกสารกันเลยทีเดียว แม้แต่เด็กๆก็ให้ความสนใจนะ

(ฟ้องด้วยภาพ)

-------------------------------------------------------------

 ลืมภาพเดิมไปเลยว่า เป็นหนุ่มวิดวะ

เป็นอาจารย์มหา"ลัย

หรือเป็นอะไรๆทางโลกก็แล้วแต่

ไม่เหลือเคล้าเดิมเลย อิอิ

ผู้แสดงความคิดเห็น ชนิดา เชิงสะอาด

*************   

งานนี้ลูกบ้านสวนลงพื้นที่ทำกิจกรรมทุกๆอย่าง เหมือนกับยกบ้านสวนพีระมิดมาอยู่ที่วัดกันเลยทีเดียว

ชาวบ้าน เขาก็คงจะงง ว่าเรามาเป็นแขกจริงหรือเปล่า

ยิ่งตอนที่ชาวบ้านเขารู้ว่าแต่ละคนเป็นใคร...

คุณอัมนางก้นครัวผู้เป็นเจ้าภาพอาหาร : ที่แท้คือคุณนายเมืองสุพรรณ

ดร.พี่จุ๋ม-พี่จิ๋ม : เดินแบกกล่องแจกเอกสารธรรมทานและมุฑิตาจิต อยู่ดีๆก็เป็นดร.แถมมีตำแหน่งทางวิชาการระดับ ผศ ก็ยิ่ง งงกันเป็นแถบๆ

อ.อภิชัย : ผู้ช่วยแม่ครัวเตรียมทำน้ำซุปอาหารเดินเหงื่อแตกท่วมตัว ที่แท้ก็เป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาลัยศิลปกร

ที่ไหนได้แต่ละคนธรรมดาซะที่ไหน..."ผ้าขี้ริ้วห่อทอง" กันทั้งนั้น ฮิฮิฮิ

ธรรมสัญจรวัดพัฒนาราม

ในรูปแบบใหม่

โดยลูกหลานบ้านสวนล้วน ๆ

ซึ่งปฏิบัติหน้าที่แทนท่านอาจารย์

โดยท่านอาจารย์ได้เคยบอกไว้แล้วว่า

ต่อไปลูกหลานบ้านสวนจะหน้าที่

แทนท่านอาจารย์ได้

ตัวเองยังนึกสงสัยว่าลูกหลานบ้านสวน

จะทำได้อย่างไรเพราะพวกเราไม่สามารถ

สื่อกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้โดยตรง

แต่ตอนนี้ประจักษ์แล้ววิธีการอันแยบคาย

ของพระพุทธองค์และความตั้งใจ

อันเป็นกุศลของท่านอาจารย์อุบล

ที่ต้องการช่วยผู้ที่ยังทุกข์ยาก เจ็บป่วย

ให้ได้จำนวนมาก ๆ เพราะเวลาที่เหลือน้อย

ทำให้พระบารมีของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่ว

อนันตจักรวาล  และอัสนีปาฏิหารย์

ฉัพพรรณรังสีของพระพุทธองค์

ผสานกับพระบารมีของ

สมเด็จพระศรีอริยเมตไตย

จึงทำเกิดสิ่งมหัศจรรย์ผู้คนที่เจ็บป่วย

หายจากอาการเจ็บป่วย ดีขึ้น ทุเลาลง

หลังจากตั้งจิตอธิษฐานพร้อมมองรับพลัง

จากจี้สามร่มโพธิ์ศรี

หลังจากนั้นแสดงความกตัญญูด้วยการ

กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบล

ผู้อาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์มา

กราบ กราบ กราบ ค่ะ

กราบน้อมบุญที่พวกเราลูกบ้านสวน

ได้กระทำมาทั้งในวัดพัฒนารามและที่

บ้านสวนพีระมิด แด่ดวงจิต

คุณตาสำเภา  วาระนุช

ขอเป็นพลังแห่งรัศมีกายของ

คุณตาตลอดนานแสนนาน ค่ะ

    อนุโมทนาบุญกับทุกธรรมทานด้วยนะคะ

ยิ่งมีภาพประกอบจากคุณหนึ่ง  ทำให้เราเห็นภาพการทำงาน

ของลูกบ้านสวนได้ชัดเจนขึ้น  และแล้วทุกคนก็สามารถ

เป็นผู้ช่วยท่าน อ. อุบล ได้อย่างสง่างาม

เหมือนที่ท่าน ดร. อาจอง ได้พูดไว้ว่า

ต่อไป ท่าน อ. อุบล จะมีผู้ช่วยเอง

คราวนี้ได้เห็นแล้วค่ะว่า ท่าน อ. อุบล มีผู้ช่วยแล้วจริง ๆ

      จะมีงานไหนเป็นแบบนี้บ้างน้อ

"จนทำให้ชาวบ้านที่ผ่านไปมาหรือแม้แต่พ่อค้าแม่ค้า แถวนั้นแห่กันมาขอ

เอกสารมุทิตาจิตงานคุณตาและรับการบำบัดจากลูกบ้านสวน"

     อ่านแล้วปลื้มปิติไปด้วยค่ะ สาธุ กับทุกท่านทั้งผู้ให้

และผู้รับด้วยค่ะ

     ขอมาเหลา กิจกรรม ธรรมสัญจร เนื่องในงานฌาปนกิจ คุณตา่่สำเภา ด้วยครับ เห็นบรรยากาศ หลายๆคน ได้ช่วยบำบัด ให้กับแขกในงาน งานนี้ไม่มีใครยอมใครเลย แต่ล่ะึคนได้ทำหน้าที่กันอย่างครึกครื้น เพราะแต่ละคนก็มีจี้กันหมด บางส่วนก็จัดเตรียมของชำร่วย แต่ละคนมีจิตอาสาสูงจริงๆ

     การบำบัดในงานก็มีทั้งคนที่ หาย ดีขึ้น หรือ ไม่หาย ก็มี อีกภาพที่น่าประทับใจก็ึคือลูกบ้านสวน ช่วยบำบัดกันเอง หลายๆคนเลย แต่ล่ะคนก็ส่งเสียงเชียร์ นับเลข ยกตัวอย่างพี่ธนา มีอาการขาแพลง แต่ก็ได้หมอเหมี่ยว เป็นคนบำบัดจนหาย 100 เปอร์เซนต์ มีอีกหลายเคสเลยครับ เป็นภาพที่น่ารักจริงๆ แถม

    อีกภาพที่เห็นได้ถึงความแตกต่าง หลังจากที่พวกเราได้ มาบ้านสวนทำให้ อย่างเรื่องบางเรื่องที่ คนทั่วไปมองข้าม อย่าง แก้วน้ำ ขยะ ที่แขกผู้มาร่วมงาน วางทิ้งไว้ ไม่นำไปทิ้งถึงขยะ ลูกบ้านสวนเราก็ มีจิตอาสา ช่วยกันเดินเก็บ ทำให้พื้นที่วัดสะอาด เห็นได้เลยว่า หลายๆคนที่ไม่ได้มาบ้านสวน มองข้าม สิ่งเล็กๆ แต่ไม่เล็ก แต่เป็น"กรรมหนักเลยที่มาทำให้เขตบุญสกปรก"

     มานั่งคิดถึงคำว่า "ชุบกาย" คงเป็นหลายๆสิ่งที่พวกเราได้ถูกขัดเกลา จากก้อนกรวด จนบริสุทธิ์ เป็น พลอย เป็น เพชร ถว่าจะมาได้ขนาดนี้ เีัรียกได้ว่า ท่านอาจารย์อุบล ทั้งเข็น ทั้งขัด ทั้งเจียระนัย จนหลายๆคน มีจิตที่พัฒนามากขึ้น ละเอียดขึ้น ด้วยการขัดเกลา สิ่งสกปรก คือบาป กิเลส ความชั่วต่าง ให้มีจิตที่สะอาดและเข็มแข็ง ต่อสู้กับความชั่ว ทั้งในใจตัวเองต่าง ๆ และสิ่งรอบด้าน

     ผมคิดว่า กายนอก ชุบยังไงก็ยังเป็นแค่เปลือกจริงๆ ส่วนกายใน ผ่านงานนี้ไป หลายๆคน จะมีกายในที่ สว่าง มากขึ้นด้วยความดีที่ทุกๆคนทำแหม แบบนี้เขาต้องเรียก สวยจากภายใน

     ผมคิดว่าคนที่สอบผ่านการชุบกาย (ใน) ต้องเป็นคนที่ สะอาดและ แกร่ง เหมือนเพชรแน่ๆเพราะแต่ละคนที่ได้พบเจอความทุกข์ในชีวิต มันก็เป็นบททดสอบให้เราแกร่ง เข้า Concept บอบบาง หนังหนา หน้าด้าน

    และสุดท้ายพวกเราก็ร่วมส่งคุณตาเป็นครั้งสุดท้าย เพื่อแสดงความกตัญญูและขอผลบุญที่ได้มาร่วมงานในครั้งนี้ ให้ผลบุญนี้ ส่งถึงคุณตาสำเภาด้วยครับ

อนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านที่มาเหลาบรรยากาศร่วมงาน

พระราชทานเพลิงศพ

คุณตา สำเภา วาระนุช

โดยเฉพาะคุณหนึ่งที่นำภาพกิจกรรม

ของลูกบ้านสวนฯมาลง

กิจกรรมชุบกายสัญจร ของพวกเราในครั้งนี้

อ้อยได้เห็นพัฒนาการ

ของลูกๆบ้านสวนฯได้ชัดเจน

เหมือนเป็นภาคปฎิบัติ

หลังจากที่เราเรียนรู้ทฤษฎีในบ้านสวนฯ

จริงๆก็ไม่เชิงทฤษฎีหรอก

เพราะเราก็ลงมือทำงานทุกอย่างด้วยจิตอาสา

แต่เรายังไม่แน่ใจว่า

พวกเราจะขยันขันแข็ง มีจิตอาสา

เวลาอยู่นอกบ้านสวนฯ

รึเปล่า

หรือเราจะทำดีแค่

ในบ้านสวนฯเท่านั้น

แต่ภาพที่เห็นคือทุกคนมีความสามัคคี

แยกกระจายงานออกไป

เช่นทำความสะอาดบริเวณ ดูแลของชำร่วย

ก็คือธรรมทานต่างๆ ซีดี 

ช่วยคุณอัมทำอาหาร 

คอยเสิร์ฟอาหาร 

อีกส่วนอยู่ใกล้ๆท่าน อาจารย์ 

อีกส่วนออกบำบัดผู้คน

เท่าที่สังเกตุ

กลุ่มแฟนคลับพวกเรา

ที่ดูสนใจจี้องค์เทพสฟริงซ์

และสนใจการบำบัดมากเป็นพิเศษ 

จะเป็นพระสงฆ์ทั้งนั้น

อ้อยเห็นพี่เหมี่ยวกำลังบำบัดพระรูปหนึ่ง

ตอนเข้าไปทุกคนกำลังเฮ

ตื่นเต้น

 ถามดูพบว่าท่านกำมือขวาไม่ได้

ใส่จีวรเองแทบไม่ได้ 

แต่พอพี่เหมี่ยวช่วยบำบัด

ท่านสามารถกำมือได้

สาเหตุที่ระลึกได้คือ

ท่านเคยใช้มือขวาใช้มีดแทงคนตาย 

ท่านได้แต่นั่งพูดว่า 

เป็นไปได้ยังไงๆๆๆๆๆ

พระอีกรูปที่นั่งข้างๆดูเป็นพระนักปฎิบัติ

ก็สงสัยในปรากฎการณ์นี้ 

และพยายามถามพวกเราว่า 

พวกเราปฎิบัติได้อะไรกันบ้างรึเปล่า  

หรือสัมผัสอะไรได้รึเปล่า 

คงอยากรู้ว่า

ปฎิบัติได้ขั้นไหน

ถึงทำเรื่องมหัศจรรย์ได้ขนาดนี้ 

เพราะพวกเราแต่ละคนก็ดูธรรมดา 

ไม่ได้ดูเป็นนักปฎิบัติ  ไม่มีพิธีกรรมอะไรเลย

พวกเราก็บอกว่า

ที่เกิดปรากฎการณ์นี้เนื่องจาก

ท่าน อ.อุบล

ซึ่งเป็นผู้ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบ 

ท่านสามารถสื่อสารกับพระพุทธองค์

และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในอนัตจักรวาล

  แล้วทุกๆพระองค์ก็เมตตาคอยช่วยเหลือท่าน อ.อุบลในการช่วยคนให้พ้นทุกข์  

ตอนนี้เชข้าสู่ยุคพระศรีอาริย์แล้ว 

เป็นยุคอภิญญาใหญ่  

พวกเราสามารถสื่อถึงทุกๆพระองค์

ได้โดยผ่านญาณท่าน อ.อุบล 

โดย รหัส อ.อุบลช่วยด้วย 

หรือวัตถุมงคลทุกอย่างของบ้านสวนพีระมิด

พระท่านก็บอกว่า

  จะได้อภิญญาใหญ่มันต้อง

ใช้เวลาฝึกนานมากนะ 

เหมือนครูบาอาจารย์ของท่าน 

  พวกเราเลยบอกว่า

ยุคพระศรีอาริย์ไม่ต้องใช้เวลานานแล้ว

กราบขอบพระคุณท่าน อ.อุบล

และเทวดาที่ดูแลรักษาท่าน อ.อุบล

ที่เมตตาพาลูกหลานเข้าสู่ยุคอภิญญาใหญ่

ยุคพระศรีอาริย์

ยุคที่มีแต่ความสุข ไม่มีคนจน คนเจ็บ

กราบขอบพระคุณ

คุณตาสำเภา วาระนุช 

ถ้าไม่มีคุณตา ก็ไม่มีท่าน อ.อุบล

คุณตาคงภาคภูมิใจกับลูกสาวของท่านมาก

  ที่เกิดมาเพื่อทำภารกิจที่ยิ่งใหญ่มาก

กอบกู้ ชาติ ศาสานา พระมหากษัตริย์

สัปดาห์ที่ผ่านมานี้ ลูกบ้านสวนฯได้ร่วมกิจกรรม "ชุบกาย" กันอย่างเข้มข้น เรียกว่านี่แหละ "คนยุคศิวิไลซ์"ตัวจริง

วันเสาร์ 10พฤศจิกายน2555

วันนี้ตื่นเช้ามา พี่น้องที่มาจากทั่วสารทิศก็เริ่มทะยอยมาถึงและลงทะเบียนกันอย่างคึกครื้น

บางส่วนที่มาตั้งแต่วันศุกร์ก็เริ่มบุญแรงกายกันแบบไม่ปล่อยให้เวลาเสียไปเลยแม้แต่นาทีเดียว

เราเริ่มปฐมนิเทศและแบ่งกลุ่มกันทำกิจกรรม ซึ่งสัปดาห์นี้มีสองฐานใหญ่ๆ คือ วิหารทาน เช่น ก่อสร้างวิหาร3ชั้น สร้างบ้านเคลื่อนที่ และอีกกลุ่มคือซ่อมอุปกรณ์ ทำความสะอาดตกแต่งสถานที่

ก็เริ่มลุยงานไปก่อนสักพัก พอได้ยินสัญญาณนกหวีดเชิญทานอาหาร ก็มาพร้อมหน้าพร้อมตากัน อาหย่อยย..หม่ำๆๆ

ลุยยยย....ม่วนหลาย พี่น้องทานอาหารเช้าเสร็จ ก็โกยบุญไม่ยั้งเยยย

นี่แหละลูกบ้านสวนฯตัวจริง

กิจกรรมบุญแรงกายช่วงเช้าเสร็จ ทุกคนก็ได้รับความเมตตาจากท่านอาจารย์ที่อนุญาติให้ทุกท่านที่ตั้งใจจะมาร่วมงานพิธีพระราชทานเพลิงศพคุณตา ไปร่วมงานที่วัดพัฒนารามกัน

ทุกคนตั้งใจมาอย่างดีจากบ้านแล้ว พากันรีบอาบน้ำแต่งตัว ทานอาหารกลางวันกัน บ่ายโมงก็เคลื่อนทัพสู่วัดพัฒนารามกันทันที

พอผมไปถึงก็ต้องตะลึงกับสิ่งที่เห็น เพราะนี่คือการ "ชุบกาย" ของแท้ เป็นภาคสนาม ภาคปฏิบัติการที่ไม่ต้องรอให้มีใครบอก แต่เป็นสนามสอบของลูกบ้านสวนฯตัวจริง

ลูกบ้านสวนฯทุกคน ไม่ได้มาในฐานะแขกร่วมงาน แต่ทุกคนกลับช่วยกันทำความสะอาดวัด สถานที่ จัดแจง ตกแต่ง เป็นภาพที่หลายๆคนเห็นแล้วเขาคงอึ้ง สงสัยเหมือนกันว่า คนเหล่านี้มาจากไหนกันนะ ทำไมพากันทำความดีขนาดนี้ ไม่นิ่งดูดาย

บ้างก็แบ่งทีม ช่วยกันบริการแขกเหรื่อท่านอื่นๆ บ้างก็ไปช่วยงานในครัว ช่วยคุณอัมสาวสวย รวยบุญ ที่มาทำอาหารมังฯทุกวัน

ที่สำคัญเด็ดสุดๆก็คือ พี่น้องเราก็เริ่มออกทำงานของชอบ ของมั่กก ฮ่าๆๆ ใครที่มีปัญหาเจ็บป่วย ก็ไม่รั้งรอ หาโอกาสเข้าช่วยเหลือทันที ว้าววว 

ทุกคนตั้งใจร่วมงานพิธีสวดศพคุณตาสำเภา โดยทำตัวเป็นลูกหลานที่ดี สร้างบุญใหญ่อยู่ตลอดเวลาเพื่ออุทิศบุญแด่คุณตาที่นั่งดูลูกหลานอยู่บนพระนิพพานแล้ว

ไฮไลท์ของงานในคืนนี้ก็คือ การเปิดวีซีดีภาพยนต์ชื่อชุดว่า "คิดถึงพ่อ ก็มาดูพ่อที่นี่นะลูก"

เป็นภาพความทรงจำ ที่สะกดสายตาแขกเหรื่อในงานได้สุดๆ เพราะหลายๆท่านไม่เคยรู้มาก่อนว่า คุณตาสำเภาเคยมาพักที่บ้านสวนฯ และไม่รู้ว่า บ้านสวนพีระมิดคือที่ไหน ใครเป็นเจ้าของ และคุณตาไปทำอารายยง่ะ

แขกเหรื่อที่นั่งดู ผมสังเกตเห็นว่านั่งดูกันแบบไม่จบไม่กลับ หลายคนในพื้นที่ที่รู้จักคุณตา คงต้องอมยิ้ม คิดถึงอย่างแน่นอน เพราะภาพที่เห็นนั้น คุณตามีความสุขมากกที่สุด ท่านยิ้มกว้าง พูดจาฉะฉาน ความจำดีเลิศ คุณตาแข็งแรงสุดยอด สวดมนต์ยาวๆได้แบบพวกเราอายม้วนกันไปเลย

ในภาพยนต์นั้น คุณตาบอกว่า

"มีความสุขมาก"

"อากาศดีมาก"

"90%แล้วผมจะมาอยู่ที่นี่"

บางคนก็ถามว่า "คุณตามาอยู่นี่ตลอดเลยนะ" ท่านก็ตอบว่า "ครับๆ" สุดท้ายคุณตาก็สรุปว่า "ไว้เจอกันปีหน้า" 5555 เล่นเอาพวกเราฮาตรึมกันเลย

ทุกภาพล้วนแสดงให้เห็นว่า บ้านสวนฯคือสถานที่ทำให้คุณตามีความสุขที่สุด จึงเป็นบทสรุปที่สมบูรณ์ตามชื่อเรื่องที่ว่า "คิดถึงพ่อ ก็มาดูพ่อที่นี่นะลูก"

งานวันเสาร์นั้นเสร็จก็ประมาณ 3ทุ่มครึ่งโดยประมาณ จากนั้นพวกเราก็พากันกลับบ้านสวนฯกัน

อะจ๊ากกก พวกเรามีงานบุญใหญ่รอกันอยู่นี่ ยังหลับบ่ได้เด้อ กลับไปถึงบ้านสวนฯก็ประมาณน่าจะเกือบๆเที่ยงคืนได้ ก็พากันลุยเข้ารูปเล่มธรรมทาน บุญใหญ่ซึ่งเป็นไฮไลท์ของงาน ซึ่งมีหลากหลาย เช่น หนังสือรวมธรรมทานของลูกบ้านสวนฯ หนังสือแสดงความอาลัยรักต่อคุณตาสำเภา และมีที่เด็ดสุดๆที่จะทำให้ทุกคนคิดถึงคุณตาก็คือ วีซีดีภาพยนต์รำลึกความหลังตอนที่คุณตามาพักที่บ้านสวนฯซึ่งจะแจกในวันอาทิตย์ เรียกว่า งานนี้ท่านอาจารย์อุบลพาลูกหลานทำบุญใหญ่ ไม่อั้น ทำง่ายๆแต่ดูดี จนลูกบ้านสวนฯจ้องตาเป็นมัน อยากได้ อยากได้ 5555

ไชโย ช่วยกันจนเสร็จแว้วว รีบไปนอนเด้อพี่น้อง พรุ่งนี้เราต้องเดินทางกันแต่เช้าเพื่อไปร่วมงานพิธีพระราชทานเพลิงศพกัลล์ วันเสาร์นี้ขอราตรีสลบก่อนน คร่อกกก...

ค่อยมาเหลาต่อเน้ออ

ขอขอบคุณน้องหนึ่งที่นำภาพบรรยากาศในงาน คุณตามาฝาก

รู้สึกปลื้ม ยินดีกับทุกท่านที่ใด้ช่วยงาน อย่างเต็มกำลัง  และช่วยเหลือผู้คนให้หายเจ็บ หายไข้

โดยเฉพาะพี่เหมี่ยวเรานี่สุดยอดเลยนะค่ะ ช่วยบำบัดพระสงฆ์ ให้หายจากอาการกำมือขวาไม่ใด้ ด้วยกรรมที่เคยแทงคนตายมาก่อน

ขอโมทนากับทุกๆๆธรรมทานนะค่ะ สาธุ

ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่าน ที่ได้ร่วมกันแสดงมุทิตาจิต

แสดงความกตัญญูกับคุณตา สำเภา วาระนุช 

เพื่ออุทิศบุญทั้งหมด ส่งคุณตา กลับบ้านนิพพาน

กิจกรรมชุบกายสัปดาห์ที่ผ่านมา

ต้องขอยกนิ้วให้พวกเราลูกบ้านสวน ฯ ทุกๆ คนจริง ๆ 

ที่ได้ทำให้ชาวบ้านและคนทั่ว ๆ ที่อยู่ในงาน ของคุณตา

ได้รับรู้ว่า พวกเราลูกบ้านสวน  คือ

กลุ่มคนยุคใหม่ ที่ทุกคนมีจิตอาสา

พร้อมเพรียงกัน ช่วยกันทำงานต่าง ๆ ภายในวัด

โดยไม่ยอมนิ่งดูดาย มีความรักสามัคคี  กล้าทำในสิ่งที่ถูกต้อง 

ขนาดพวกเราเป็นเพียงกลุ่มเล็ก ๆ

ยังสร้างปรากฏการณ์ได้มากขนาดนี้

ถ้าคนทั้งประเทศเป็นอย่างพวกเรา

สังคมจะน่าอยู่ขนาดไหน ทำให้เห็นภาพ

ของการกอบกู้ ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

ได้อย่างเป็นรูปธรรม ขอเพียงมีใจกล้าทำสิ่งที่ถูกต้อง

ออกมาต่อสู้กับมาร กับ ความอยุติธรรม ต่าง ๆ 

ส่วนตัวแล้วคิดว่า "การชุบกาย" สำหรับพวกเรา

ก็คงไม่สำคัญ เท่ากับการที่พวกเรา ๆ ทุกคน

ได้ ถูก ท่าน อ.อุบล  "ชุมจิต"

สร้างให้เรามี "จิตเหนือสำนึก" ของความเป็นมนุษย์

อย่างเต็มภาคภูมิ เรียกว่า ไม่เสียชาติเกิด

และภูมิใจอย่างยิ่งที่ได้อยู่ในยุคของพระศรีอาริย์

อนุโมทนากับภาพสวย ๆ จากคุณหนึ่งด้วยนะคะ

ต่อนะครับ

วันอาทิตย์ที่11พฤศจิกายน2555

พวกเราตื่นกันแต่เช้ามืด เรียกว่าทุกคนสวดดยอดด มีวินัยในตนเองสูงมาก รีบทานอาหารเช้า เป็นข้าวผัดไข่โดยแม่ครัวใจบุญคนเก่งอย่างพี่แมวเจ้าเก่า แซ่บเวอร์ ขอบอก

จากนั้นทีมที่พร้อมแล้วก็เริ่มออกเดินทางล่วงหน้าไปที่วัดทันที วันนี้ทุกคนรู้หน้าที่ตนเอง โดยถือว่าวันนี้เป็นการสอบวันที่2

มีอีกไหม เอาอีก เอาอีก

ป๊าดดด นี่มันเกิดอารายขึ้น แฟนคลับใครมาเรียกร้องไรเนี่ยย

อ๋อ ที่แท้ก็เกิดปรากฏการณ์บุญใหญ่ ที่ลูกบ้านสวนฯพากันแจกธรรมทานหนังสือ

1.ธรรมทานชีวิตจริงลูกบ้านสวนฯ

2.ด้วยรัก...อาลัย แด่คุณตาสำเภา

3.วีซีดีภาพยนต์ "คิดถึงพ่อ ก็มาดูพ่อที่นี่นะลูก"

4.ชีทเอกสารธรรมทานของลูกบ้านสวนฯอีกจำนวนมากที่นำมาสมทบ

ผู้ที่มาร่วมงานก็ต่างพากันเดินมาหาที่โต๊ะแจกธรรมทานไม่ขาดสาย ตั้งแต่ช่วงเช้าเลย แจกไปแจกมาเกิดอาการ "ธรรมทานบ้านสวนฯฟีเวอร์" แขกเหรื่อต่างกรูกันเข้ามาสอบถามขอธรรมทานกันเองก็มี เราเดินแจกก็มี จนเรียกว่า ธรรมทานที่เตรียมมามากมายหมดเกลี้ยงอย่างรวดเร็ว

ป๊าดดด ป๊าดดดด บอกแล้วเรื่องจริงที่อ่านแล้พ้นทุกข์ มีแต่ความสุข ใครๆก็อยากอ่าน นี่แหละสุดยอดของสิ่งที่ท่านอาจารย์อุบล เน้นบอกพวกเรามาตลอด เรียกว่ายกแรกทุกคนก็ยิ้มแก้มปริ อิ่มบุญกันไปถ้วนหน้า สาธุ

นี่มันพระเครื่องอะไรหรือโยม

5555 บักจ่อยวันนี้โชว์จี้ฯ 3ร่มโพธิ์ศรีภายนอกแค่3องค์ ส่วนอีกจำนวนมากโขอยู่ข้างใน แต่กระนั้นเวลาเดินไปไหนมาไหน ก็มีแต่คนมอง จนเราอดหวั่นไหวไม่ได้ว่า "เขามองเพราะเราหน้าตาดี หรือว่ามองจี้กันแน่" 5555

มาได้คำตอบตอนที่ ถวายเครื่องดื่มพระสงฆ์ที่มาสวดตอนบ่ายนี่แหละ

ท่านจ้องเขม็งมาที่คอผมทันที ระหว่างที่ผมกำลังประเคนถวายท่าน ท่านก็ถามทันทีว่า

"โยม นี่มันพระเครื่องวัดไหนนี่ เรียกว่าอะไรเหรอ"

"นี่เป็นจี้ของอาจารย์อุบล บ้านสวนพีระมิดครับ"

"อยู่ที่ไหนละ"

"อยู่ที่นครนายกครับ จี้นี้สามารถช่วยคนได้แค่จ้องมองที่จี้ อาการเจ็บป่วยต่างๆก็หายในทันทีครับ"

"อ๋อ เห็นห้อยๆกัน ดูดีเลยนะ"

ท่านก็ยังคงจ้องมองไม่ละสายตาเช่นเดิม เพราะดูแล้วท่านสนใจมาก แต่ด้วยช่วงเวลาประมาณถึงหนึ่งนาทีระหว่างที่ถวายเครื่องดื่ม ทำให้รู้เลยว่า แม้แต่พระก็อดสงสัย สนใจจนต้องถามผู้สวมใส่ไม่ได้ นี่คือวิธีการช่วยคนอย่างสบายๆ ไม่ต้องบ่นว่าไม่รู้จะบอกใครดีให้เมื่อยเหมือนเมื่อก่อน ชอบมั่กก กดไลค์1000ครั้งเลยฮั๊บ

อาตมาหายแล้วโยมม...

เมื่ออยู่กับพี่น้องบริเวณลานพิธีฯ มีพี่น้องชี้ให้ดูว่าพระกำลังคุยกับอาจารย์อภิชัยอยู่ บักจ่อยก็ไม่รอช้าปรี่เข้าไปสมทบทันทีเลย

จนได้ความว่า หลวงพี่ท่านนี้สนใจมั่กกกกกก ไม่ใช่สนใจธรรมทาน พอยิ่งรู้ถึงอานุภาพของจี้ฯด้วย ก็ยิ่งสนใจใหญ่ อยากบูชา ขอทราบที่อยู่ที่บูชา ถามถึงเวปไซต์เพื่อท่านจะได้ศึกษาเพิ่ม เลยมอบหนังสือรวมธรรมทานท่านไปหนึ่งเล่ม ซึ่งมีทั้งรูปท่านอาจารย์

พอท่านเห็นท่านก็ร้องอ๋อขึ้นมาเลยว่า เคยไปที่วัดหลวงพ่อเสงี่ยม เคยเจอท่านอาจารย์แล้ว และยังคิดๆอยู่ว่าใช่หรือเปล่าหนอ ท่านก็คงสอบถามเรื่องจี้อย่างสนอกสนใจ จนผมเรียนท่านว่า เอางี้ครับ หากหลวงพี่ตอนนี้ไม่มีอาการอะไร งั้นหลวงพี่นิมนต์พระที่มีอาการอยู่ได้ไหมครับ ผมจะพิสูจน์ให้ดูเลย

พอดีผมมองเป้าหมายไว้แล้วครับ เป็นพระรูปหนึ่งที่ผมเห็นเดินกระเผกเจ็บขา และตอนนี้เหมือนธรรมะจัดสรรค์ จู่ๆท่านก็เข้ามานั่งในเต้นท์ใกล้ๆกับที่พวกเราคุยกันพอดีเลย ว้าววว บักจ่อยไม่รอช้า

หลวงพี่ท่านนี้ก็พาพวกเราเข้าไปหาพระรูปนี้ทันที บักจ่อยก็เริ่มจัดให้ทันที ขอโอกาสได้ช่วยท่าน ซึ่งท่านก็แปลกมาก ที่ไม่ปฏิเสธแต่กลับเปิดใจกว้างลองพิสูจน์ทันที

ตอนนี้พี่น้องบางท่านก็เดินมาร่วมสมทบกับผมและอาจารย์อภิชัยบ้างแล้ว บักจ่อยรีบจกเอาจี้ฯในคอออกมาเป็นพวง จนพระก็ตะลึงตาค้าง พี่น้องเราก็อดขำไม่ได้ 555

"หลวงพี่มีอาการที่ไหนครับตอนนี้"

"อาตมาเจ็บเท้าเหลือเกิน เป็นเพราะขับรถมาหลายปี"

"เอ้าไม่เป็นไรครับ ตอนนี้ขอให้หลวงพ่อมองที่จี้ในคอผมนะครับ"

พี่น้องก็พากันนับให้จังหวะท่าน ท่านก็จ้องแบบเขม็งเลย จนต้องบอกท่านว่าเช็คอาการเป็นระยะๆนะครับ หายหรือดีขึ้นรีบบอกผมนะครับ

เมื่อนับครบ60ก็หยุด จากนั้นให้ท่านเช็คอาการใหม่ ท่านยิ้มแฉ่งเลย บอกว่าเบา ดีขึ้นแล้ว มากกว่า 50% ถามไปถามมาท่านก็บอกว่า 90% เกือบหายเลยว่างั้น โอว้วว สาธุ

อาจารย์อภิชัยเลยบอกว่า ลองเดินดูเลยครับ ท่านก็เดินไปยิ้มไป และบอกว่าเบา

อ้าว หลวงพี่ว่าตามผมนะครับ อาจารย์อุบลช่วยด้วย ขอให้อาตมาหายเจ็บที่ขาด้วยเถิดสาธุ

ท่านก็ไม่อิดออกหรือสงสัยแต่ประการใด รีบพูดตามทันที ป๊าดดด นี่แหละความหวังเรืองรองบังเกิดขึ้นแว้วว

คราวนี้ท่านก็ยิ่งยิ้มใหญ่เลย บอกว่าปวดขามาหลายปีแล้วเดินกระเผก เจ็บมาก ลงน้ำหนักไม่ได้ เมื่อกี้ลงจากบันไดมา มันตึงเจ็บๆๆ ตอนนี้เบาเลย

พอถามว่าหายหมดยัง ท่านก็ว่าเหลือนิดหน่อย โอว้วว ผมได้โอกาสทันที คิดว่าเบื้องบนคงอยากให้ท่านรู้กฏแห่งกรรม ก็เลยถามเรื่องบาปกรรมที่ใช้ขาทำบาปมา

สรุปว่า ท่านเคยใช้ขาเหยียบเหรียญ เคยใช้ขาเปิดพัดลม เขี่ยสิ่งของ เคยใช้ขาแกล้งหยอกล้อกับหมา เป็นต้น

จากนั้นก็กล่าวนำให้ท่านพูดตาม ท่านก็พนมมือพูดเพื่อขอบารมีพระพุทธเจ้าขอเบิกบุญทุกชาติ อุทิศบุญให้กับเจ้ากรรมนายเวรที่กล่าวมาแล้วทั้งหมด และขอบคุณพระพุทธองค์ พระศรีอาริย์ ในหลวง ท่านอาจารย์อุบล

พอเช็คอีกที ท่านก็ยิ้มแฉ่งเลย ท่านบอกว่าดีขึ้นๆ พวกเราก็ถามว่า ดีขึ้นหรือว่าหายเลยครับ ท่านก็บอกว่า หายๆๆ มันเบาไปเลย โอ๊ยย...มีความสุขหลายเด้อ ที่ท่านได้พิสูจน์กฏแห่งกรรมด้วยตนเองจะๆแบบนี้ สาธุ

ผู้ให้ตัวจริง

ลูกบ้านสวนฯไม่ใช่อุจาระ อุจาระนะพี่น้อง นอกจากจะช่วยงานที่วัดอย่างเต็มที่แล้ว ยังแบ่งกำลังกันออกไปช่วยบำบัดชาวบ้านรอบๆวัด โดยเรียกว่า ทำดีไม่ต้องกลัวใคร สมศักดิ์ศรีเป็นลูกหลานอาจารย์อุบลแท้ๆ

ได้ข่าวว่าคุณหมอชิมได้ช่วยไปเยอะมากกก และท่านอื่นๆก็ไม่น้อยหน้ากัน การบำบัดช่วยคนของลูกบ้านสวนฯในงานฯครั้งนี้จะต้องกลายเป็น Talk of the town แน่นอน

ฮิ้วว ฮิ้ววๆๆ ซวดๆๆ แหน่พี่น้อง งานนี้พวกเราได้กลายเป็นผู้ให้อย่างสมบูรณ์แบบ ภาคภูมิใจกับรอยยิ้มของคนที่หายป่วย และทำให้เขารู้เรื่องกฏแห่งกรรมตามคำสอนของพระพุทธเจ้า

โอ๊ยย...งานนี้เรียกว่าเป็นการ "ชุบกาย" ของแท้จริงๆเด้อพี่น้อง ข้อสอบจริงที่ออกจริง ทำจริง และพิสูจน์ว่า ลูกบ้านสวนฯภายใต้การนำของท่านอาจารย์อุบลนี่แหละ จะเป็นผู้นำ และความหวังของการช่วยโลกใบนี้ให้กลับสู่สันติสุขอย่างแท้จริง พิสูจน์ได้ ทำดีไม่กลัวใคร และ ของจริง ไม่เคยกลัวการพิสูจน์

กราบแทบพระบาทพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระศรีอาริยเมตไตรย์ ท่านท้าวเวสสุวรรณ เทวดาที่รักษาท่านอาจารย์อุบลทุกพระองค์ และที่สำคัญที่สุดคือท่านอาจารย์อุบลและครอบครัว ที่ได้มอบโอกาสสุดวิเศษนี้ให้แก่ผมและทุกๆคน ได้รู้ถึงความสุข ของการเป็นผู้ให้ และได้แสดงความกตัญญู มุทิตาจิต ต่อคุณตาสำเภา

หากไม่มีคุณตา ก็ไม่มีท่านอาจารย์อุบลในวันนี้ พวกผมก็คงเป็นคนที่หลอกตัวเองไปวันๆว่ารู้ธรรมะ เที่ยวไปสอนคนอื่น โดยคนที่ไม่รู้อะไรเลย สุดท้ายก็คือ ตัวเราเอง

แต่วันนี้ผมภาคภูมิใจที่สุดที่มีครูบาอาจารย์ที่ดีเลิศสุดๆเช่นท่านอาจารย์อุบล กราบ กราบ กราบ

ขออนุโมทนาบุญทุกท่านที่เขียนธรรมทาน

อ่านไปยิ้มไปที่

นี่มันพระเครื่องอะไรหรือโยม

5555 บักจ่อยวันนี้โชว์จี้ฯ 3ร่มโพธิ์ศรีภายนอกแค่3องค์ ส่วนอีกจำนวนมากโขอยู่ข้างใน แต่กระนั้นเวลาเดินไปไหนมาไหน ก็มีแต่คนมอง จนเราอดหวั่นไหวไม่ได้ว่า "เขามองเพราะเราหน้าตาดี หรือว่ามองจี้กันแน่" 5555

จงมั่นใจเถอะของเราดี สามารถช่วยเหลือคนอื่นได้ เห็นบางคนคร้อง เป็น10ๆองค์ยังไม่สามารถช่วยเหลือคนอื่นได้เลย

ร่วมกันส่งบุญแด่... คุณตาสำเภา สู่...นิพพาน

งานพระราชทานเพลิงศพคุณตาสำเภา วาระนุช

เสาร์-อาทิตย์นี้ลูกบ้านสวนบุกโคกสำโรง ลพบุรี 

เพื่อร่วมงานบุญส่งคุณตาสำเภาสู่นิพาน

ผมและครอบครัวเดินทางไปถึงวัดพัฒนาราม

พวกเราขึ้นไปกราบคุณตา

พอกราบเสร็จ น้องบัว บอกว่าเมื่อตะกี้ดูรูปคุณตา  

แล้วคุณตายิ้มให้ด้วย

แสดงให้เห็นว่าคุณตามีความสุขมาก

ถึงแม้ร่างกายของคุณตาจะละสังขารจากโลกแล้ว

ผมเชื่อว่าจิตวิญญาณของคุณตาได้พบความสุข

ความสงบที่แท้จริง  หลุดพ้นจาก

ความวุ่นวาย การแก่งแย่ง ดิ้นรนทางโลก

ไปสู่นิพานแล้วเพราะคุณตาท่าน

เป็นผู้ให้และเป็นผู้สร้างบุญไว้มากมาย

ท่านมีทุนเป็นบุญที่สร้างไว้มากมายให้กับผู้คน ชุมชน

สังคมและศาสนสถาน

ถ้าท่านมองลงมาก็คงจะเห็นลูกหลานบ้านสวนฯ

ที่ยังอยู่นี่แหละที่ง่วนอยู่ตามโรงครัว  ตามศาลา

ตามลานวัด ช่วยงานกันอย่างกุลีกุจอ

บ้างก็ช่วยกันทำอาหาร จัดสถานที่ จัดของชำร่วย

เสริพน้ำ กวาดลานวัด  เสร็จจากงานแล้วก็ช่วยบำบัด

ผู้คนในงานให้พ้นทุกข์ไม่เว้นแม้กระทั่งพระสงฆ์องค์เจ้า 

คุณตาคงจะบอกว่า

จงหมั่นทำความดี  สร้างบุญสร้างกุศลไว้ให้มากๆ นะ

ตายไปแล้วเอาอะไรติดตัวไปไม่ได้ 

ไม่ว่าจะเป็นยศฐาบันดาศักดิ์ ตำแหน่งใหญ่โต

ข้าวของเงินทอง   มีแต่บุญและบาปที่เราสร้างไว้นี่แหละ

ที่จะติดตัวเราไป

ลูกหลานก็เลือกเอาเองแล้วกันว่าจะเอาอะไรไป

พวกเราเลือกที่จะเจริญรอยตามคุณตาผู้มีแต่ให้

และปฏิบัติตามคำแนะนำอาจารย์อุบลลูกสาวคนเดียว

ที่เป็นผู้สืบทอดวิถีปฏิบัติจากคุณตา

และได้รับพุทธธรรมเป็นพินัยกรรม

ไว้ค้ำจุนชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

และช่วยเหลือผู้คนให้พ้นจากความทุกข์ทั้งปวง

 ก่อนอื่นขอร่วมอนุโมทนาบุญกับธรรมะบำบัด

สัญจรกับ ทุกท่านด้วยในงานศพ

ของ คุณตาสำเภา วาระนุช ลูกบ้านสวนฯทุกท่าน

ถึงแม้ว่าจะเสียใจกับการจากไปของคุณตา

แต่ทุกคนก็ดีใจที่ได้มาร่วมสร้างบุญ

กับคุณตาและส่งคุณตากลับสู่  พระนิพพาน

 จากการที่ตัวเองและเพื่อนๆ ได้ช่วยกัน

เตรียมงาน  เก็บกวาด เตรียมจัดสถานที่และ

แจกธรรมทานรหัส อ.อุบล  ช่วยด้วย

พร้อมทั้งอธิบายเน้นย้ำ

เรื่องการใช้รหัส และการถือศิล 5 ร่วมด้วย

ซึ่งพวกเขาควรกระทำ  เพื่อการรอด

ปลอดภัย

จากภัยพิบัติซึ่งใกล้จะเกิดขึ้นแล้ว

 ซึ่งทุกท่านที่ได้รับไปต่างก็ให้

                ความสนใจกันมากจริงๆ....... สาธุ.

ชุบกาย – ชุบใจ

กิจกรรมชุบกายที่วัดพัฒนารามถือเป็น

การสอบเก็บคะแนน ของพวกเราลูกบ้านสวนพีระมิด

ไม่มีใครยอมใครหรือปล่อยเวลาให้ผ่านไปเฉยๆ

โดยไม่ทำอะไรแทบจะเรียกได้ว่า

ใบไม้สักใบหนึ่งก็อย่าให้เห็นตกอยู่ตามพื้นเชียวหละ

การฝึกฝนตนเองจากหลายๆ ด้าน

ผ่านการทดสอบมาหลายๆด่าน

จากห้องเรียนในบ้านสวน

ได้ถูกนำมาปฏิบัติและใช้จริงภาคสนาม

ในการช่วยเหลือผู้คนและสังคม

เป็นการสะสมบุญและเพิ่มพลังศรัทธา บารมี

และเสริมความมั่นใจ

พวกเรามองหางานโดยไม่ต้องมีใครมาบอก 

เป็นที่แปลกใจของผู้คนที่มาในงาน

มี จิตอาสา เป็นตัวกระตุ้นให้ กายอาสา ไปทำโน่นนี่นั่น

กวาดลานวัด จัดสถานที่  ดูแลเครื่องดื่ม 

ล้างห้องน้ำ  ทำอาหาร  ช่วยกันแจกธรรมทาน ซีดี

และใช้จี้บำบัดพ่อแม่พี่น้องชาวบ้านโคกสำโรง

ให้หมดทุกข์จากอาการต่างๆ 

แม้แต่พระสงฆ์งานนี้ก็ได้รับการบำบัดด้วยครับ

สิ่งที่ได้ฝึกฝนกันมาย่อมไม่สูญเปล่าแล้วครับ

นี่แหละ ลูกบ้านสวนฯ ตัวจริง  ต้องอย่างนี้

ในคราวนี้นอกจากจะทำกิจกรรม ชุบกาย กันแล้ว

แต่สิ่งที่ได้แถมมา คือ การชุบจิต  ด้วยครับ

จิตที่ละตัวตน  ไม่ยึดติดอยู่กับตำแหน่ง ชื่อเสียง เงินทอง

คนบางคนแม้กระทั่งโต๊ะก็ยังยึดติด

โดยที่ไม่ยอมลุกไปไหนไม่รู้อะไรจะยุ่งขนาดนั้น

แขกไปใครมาก็ไม่สนใจ 

เป็นโรคติดโต๊ะและติดกระเป๋าตุงๆอยู่ใบหนึ่ง

เป็นที่น่าสงสัยยิ่งนัก ว่าในกระเป๋ามีอะไร

ชุบตัวในโรงครัว 

สำหรับผมวันเสาร์ตอนช่วงเช้าติดจักรและปั้นมื้อ

ท่านท้าวเวสสุวรรณยังไม่ทันเสร็จ

ช่วงบ่ายก็เดินทางไปวัดพัฒนาราม

วันนี้ช่วยงานที่โรงครัวเป็นผู้ช่วยคุณอัม

แม่ครัวกิตติมาศักดิ์มาทำเมนูบะหมี่หมูแดงให้พวกเรา

มีน้องขิงเป็นพ่อครัวช่วยคุณแม่ด้วย

ต้มน้ำร้อนลวกผักกวางตุ้งแช่ในน้ำผสมน้ำแข็ง

เพื่อให้ผักกรอบและเขียวน่าทาน

ช่วยกันหั่นหมูแดงอบน้ำผึ้ง  คุณอัมลวกเส้นหมี่

และนำให้น้องบัวคลุกกระเทียมเจียวหอมกรุ่น

หลายๆคนช่วยกันนำมาแบ่งใส่ถ้วยใส่ผัก

ใส่เต้าหู้ทอด ใส่หมูแดง 

เตรียมพร้อมเสริฟพร้อมน้ำซุป

กินไปดูวีดีทัศน์คุณตาสำเภาไป 

ดูแล้วคุณตาอารมณ์ดีมีความสุข ความจำดี สายตาดี 

สวดมนต์เก่งมาก  ผมยังเรียกท่านมากินบะหมี่ด้วยเลย

อร่อยจนต้องเรียกคุณตามาชิม

ปิดท้ายด้วยน้ำเต้าหู้เข้มข้นและปาท๋องโก๋อีกคนละถ้วย

ก็อิ่มสบายท้องสำหรับมือเย็นครับ

เสร็จพิธีสวดตอนสามทุ่มกว่าขับรถกลับมาบ้านสวน

มาช่วยกันเย็บเล่มเอกสารสำหรับแจกในงานจนเที่ยงคืน

ต้องขอตัวไปนอนก่อนครับเพราะต้องขับรถ

พรุ่งนี้เช้านัดกันไว้ตอนเจ็ดโมง

เหมือนไม่ได้นอนเลยครับเอนหลังปุ๊บหลับปั๊บ  

รู้สึกตัวอีกทีเช้าแล้ว

ปลา อะไรตัวใหญ่กว่า ปลาวาฬ

ปลาวาฬชุปแป้งทอด

กำลังนึกถึงปัญหาของเด็กๆ เค้าเล่นทายกัน

นึกถึงตัวเองว่า ถ้าเป็นตัวเราเอาไปชุปแป้งทอด

จะตัวใหญ่ขนาดไหนหนอ  นี่ก็ตัวใหญ่แล้ว

กิจกรรมคราวนี้เป็นการชุปกาย 

ว๊าว...จะมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้าง

ตัวจะเล็กและพุงจะยุบลงบ้างมั๊ย

หรือจะพองโตเท่าปลาวาฬ

แต่ไม่เป็นไรรูปกายภายนอก

คงจะสูงและหล่อไม่เท่าคุณธนาเป็นแน่แท้

กำลังคิดดูว่าคนเราถ้ามีความอยากอยู่

อยากได้โน่นนี่ ก็คงจะไม่สมหวัง 

ต่างจากกับการที่เราทุ่มแทแรงกายให้กับการทำงาน

โดยไม่สนใจรูปลักษณ์ภายนอกไม่สนในอิมเมจ

มีจิตที่อาสาไม่เกี่ยงงาน  มีสมาธิ

จิตเราก็ได้รับการฝึกฝนไปด้วย

กิจกรรมคราวนี้มีของแถมให้เป็นทุน

ในการสร้างบุญด้วย

เราเตรียมชุบกายให้แข็งแรง

และได้จิตที่มีความพร้อมที่จะเป็นผู้ให้

ด้วยความเต็มใจ ไม่เกี่ยงงาน ไม่ห่วงหล่อ ห่วงสวย

เราก็รวยน้ำใจ

ตราบใดที่จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว

และเรามุ่งมั่นที่จะสร้างความดีโดยไม่หวังผลตอบแทน

แค่นี้เราก็มีความสุขมากแล้วครับ

      กิจกรรมชุบกายในอาทิตย์ที่ผ่านมานี้   ถือว่าเป็นการชุบกายที่สุดยอดมากๆ เพราะจากการที่เราได้ฝึกปฏิบัติทำกิจกรรมบุญจากบ้านสวนมานับครั้งไม่ถ้วน แต่เมื่อได้ออกไปทำกิจกรรมบุญนอกบ้านสวน ซึ่งถือเป็นประสบการณ์ของจริงๆ โดยมีงานศพของคุณตาสำเภา     เป็นบททดสอบ  กาย-จิต ของพวกเราว่าได้ผ่านการขัดเกลามาจนถึงเวลาที่จะใสพอคุ้มค่าแก่การชุบตัวหรือไม่ งานนี้เรียกได้ว่าทดสอบทั้ง กาย - จิตใจ ของพวกเราเป็นอย่างมาก  ว่าจะสามารถทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อ บุคคล สถานที่ ได้อย่างไรบ้าง แก้สถานการณ์เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นได้อย่างไรบ้าง

     เห็นภาพแล้ว   อัญต้องขอชื่นชมกองทัพมดลูกบ้านสวน ที่มีความสามัคคีรวมพลัง ช่วยเหลือกันอย่างไม่มีกั๊ก มีเม้ม  เสร็จจากการเตรียมงานศพพอว่างปุ๊บเป็นไม่ได้     ลูกบ้านสวนก็สอดส่ายสายตาที่จะช่วยเหลือผู้คน  เห็นใครมีอาการต้องสงสัยว่าเจ็บป่วยต้องปรี่เข้าไปทีเดียว  และได้ผลซะด้วยซี   ที่ชาวบ้านต่างยอมรับดูจากกระแสแล้ว ตะลึงกันเชียวเป็นไปได้งาย    ไม่เว้นแม่แต่พระสงฆ์องค์เจ้า  คราวนี้หล่ะพี่น้องต้องเป็นที่กล่าวขานตำนานบ้านสวนพีระมิด  ให้แก่ผู้ที่สนใจ และมีบุญสัมพันธ์จะใฝ่หาไปบ้านสวน ยิ่งคนที่ได้ดูแผ่นซีดีของคุณตาสำเภาแล้ว คงอยากไปดู อยากไปสร้างบุญแน่ๆ เพราะคุณตาท่านยิ้มอย่างมีความสุข  สีหน้าอิ่มเอิบ  และเชื่อว่าหลายท่านๆ  จะสามารถสัมผัสพลังแห่งบุญผ่านแผ่นซีดีนี้ได้อย่างแน่นอน       ถึงกับอยากไปพิสูจน์ อยากไปสัมผัส ไปสร้างบุญบ้างจะได้ สวย รวย เก่ง รักษาคนได้ อย่างพวกเรา

     การที่ลูกบ้านสวนไปรวมพลังกันที่วัด    คิดว่านอกจากได้รวมพลังบริสุทธิ์แห่งรักที่ปรารถนาให้ผู้คนพ้นทุกข์แล้ว     พวกเรายังได้รับบททดสอบในเรื่องของ

     - อากาศที่ค่อนข้างร้อน  แต่ก็ไม่ทำให้พวกเราใจร้อนตามอากาศ หรือหงุดหงิดแต่อย่างใด  ยิ้มได้ทุกสถานการณ์  ยิ่งเห็นช่องทางที่จะช่วยเหลือผู้คนซึ่งเต็มไปด้วยทุกข์อยู่ตรงหน้า ต้องยิ่งคว้าโอกาสทันที

     - สายตาชาวบ้านบางกลุ่ม ที่ไม่รู้จักพวกเราที่มองมาแบบแปลกๆ   พวกเราก็ทำให้เห็นว่าพวกเราเป็นกลุ่มกองทัพมดอาสางาน  ไม่เกี่ยงงานเลย กุลีกุจอช่วยงานชาวบ้าน แถมพูดได้อย่างเต็มปากว่า พวกเราเป็นศิษย์ของท่าน อ.อุบล มาจากบ้านสวนพีระมิด

     - สุดท้ายเมื่อชาวบ้านเห็นว่าพวกเรามาช่วยงานด้วยใจ  แถมบางท่านก็สวมชุดเงาะมา  พอช่วงพระราชทานเพลิงศพคุณตา  ก็ถอดรูปจากคนธรรมดา แต่งตัวธรรมดา(เสื้อยืดบ้านสวน)   แต่ตำแหน่งหน้าที่บางท่าน ดร. / ผู้บริหาร / เจ้าของกิจการ / ผศ. ฯลฯ ซึ่งท่านเหล่านั้นต่างก็ทำตัวเป็นเด็กเสริฟน้ำ / อาหาร / แจ๋วก้นครัว  เป็นต้น ซึ่งอาจทำให้ชาวบ้านได้รู้สึกว่า พวกเราไม่ได้ติดเจ้ายศเจ้าอย่าง  พวกเราทำด้วยใจที่อยากให้ผู้คนมีความสุข  ไม่แบ่งชั้นวรรณะ  เท่าเทียมกันเป็นพี่น้องร่วมโลกที่มีความทุกข์เหมือนกัน  แต่พวกเราปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุขเหมือนกับที่เราได้รับความเมตตาจาก   พระพุทธองค์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วอนันตจักรวาล     โดยมีท่าน อ.อุบลและครอบครัวเป็นผู้นำสะพานบุญให้พวกเราได้รับอย่างไม่มีประมาณ ไม่มีเงื่อนไข

      สุดท้ายที่ขาดไม่ได้  ต้องขอกราบขอบพระคุณ คุณตาสำเภา  ที่ทำให้ลูกหลานได้มาพบกับท่าน อ.อุบล   ครูอาจารย์ที่ช่วยทำให้พวกเราได้พบหนทางสว่าง  สะอาด สงบ  ไม่หลงทางอีกต่อไป  และงานศพนี้เอง ทำให้เราได้ทำแบบทดสอบว่าที่ผ่านๆ มา   เอาวิชาความรู้ที่ท่าน อ.อุบลถ่ายทอดให้  นำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ได้อย่างเต็มที่หรือไม่   พร้อมที่จะออกรบสู้กับอุปสรรคต่าง ๆ หรือ อธรรมในรูปแบบต่างๆ ได้หรือไม่ จิตใจแข็งแกร่งพอหรือยัง  เราได้เป็นผู้ให้อย่างไม่มีเงื่อนไขแล้วหรือยัง  ยังให้ความเมตตาแบบโง่ๆ อยู่หรือไม่     รู้แต่ว่าตัวเองยังสอบไม่ผ่านเลยอะค่ะ  ยังต้วมเตี้ยมอยู่เลย  แต่ก็จะไม่ขอเป็นลูกควายหลงฝูงนะคะ

ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับลูกบ้านสวนทุกท่านด้วยครับ

ที่ช่วยกัยเผยแพร่คำสอนของพระพุทธองค์

ให้ขจรขจายไปทั่วทุกสารทิศ

ได้อ่านแล้วรู้สึกปลื้ม มันเต็มไปด้วยเมตตาบารมี

ขันติ วิริยะ ปัญญา ทาน ศีล เนกขัมมะ สัจจะ อธิษฐาน อุเบกขา

ทุกท่านเต็มครบบริบูรณ์

เป็นเส้นที่ที่ราบรื่นที่ท่านอาจารย์ได้ปูให้เดิน

อาจารย์ อุบล ทำให้โลกนี้เปลี่ยนไป

แม้แต่พงหนามก็ไม่สามารถหยุด

พลังสามัคคีธรรมได้

สุดท้ายเราจะได้ไปพบคุณตา

บนพระนิพพานอย่างแน่นอน

ขอกราบในคุณความดีและอนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ

 ก่อนอื่นบัวขอแสดงความเสียใจกับ ท่านอ.อุบลด้วยนะคะ ที่ต้องเสียคุณตาสำเภาอันผู้เป็นที่รักยิ่งของลูกหลาน

วันเสาร์ อาทิตย์ ที่ผ่านมาบัวก็ได้ไปร่วมงานด้วย บัวรู้สึกตื่นเต้นนิดๆ เพราะว่าไม่เคยเจอคุณตาเลยแต่บัวก็เดาดูว่าคุณตาคงจะน่ารักเหมื่อน อ.อุบล

ตอนช่วงบ่ายหลังจากที่พวกเราทำงานก่อสร้าง และทำความสะอาดพีระมิดกันเสร็จก็เที่ยงพอดีเลยตอนระหว่าง ที่ทานข้าวกันเสร็จ พี่ธนาก็ได้ชี้แจงว่า วันนี้เราจะไปธรรมมะสัญจรกัน ที่วัดพัฒนาราม อ.โคกสำโรง จังหวัด ลพบุรี จะมีงานพระราชทานเพลิงศพของคุณตา สำเภา วาระนุช ซึ่งเป็นคุณพ่อของ อ.อุบล ในวันอาทิตย์

หลังจากนั้นพวกเราก็ไปอาบน้ำกัน พอเสร็จแล้วก็ เตรียมตัวขึ้นรถ แล้วก็ออกเดินทางเป็นขบวน มุ่งหน้าไปลพบุรี ใช้เวลาประมาณ สองชั่วโมงกว่า พอไปถึงที่วัด บัวก็ขึ้นไปกราบ หลังจากกราบเสร็จแล้ว บัวก็นั่งมองรูปคุณตาอยู่สักพัก บัวก็เห็นคุณตายิ้มให้คะ   คุณตาคงเห็นว่า “ยายหนูนี่มองฉันซะ นานเลยยิ้มให้หน่อยละกัน อิอิ”

หลังจากนั้นบัวก็เข้าไปช่วยในครัว มีลูกบ้านสวนฯ เต็มไปหมดเลยพวกเรานี่ดีจริงๆเนอะ ว้าวววๆๆ วันนี้น้าอัมเอาอะไรมาทำหนอ โอ้โห ก๋วยเตี๋ยวหมูแดงน่ากินเชียวน้ำลายหยด แมะแมะ บัวช่วยเอาเส้นบะหมี่มาคลุกกระเทียมเจียว แล้วก็แบ่งจัดเป็นถ้วยๆ เอาไว้รับประทานตอนเย็น ระหว่างที่กำลังช่วยทำอาหารอยู่หนูก็เห็น พวกเราบางส่วนที่อยู่ข้างล่างกำลังกวาดลานวัดกันอยู่ ปลื่มใจจริงๆ กวาดเกลี้ยงเลย

ตอนช่วงค่ำๆ เราก็ฟังพระสวด และทานบะหมี่กัน แล้วก็ดูวีดีโอ คุณตาดูร่าเริงแข็งแรกมากๆ อารมณ์ดี และสวดมนต์เก่งสุดๆไปเลยเพราะคุณตาเคยบวชมาก่อน หนูไม่เคยเจอคุณตามาก่อนแต่ดูจากวีดีโอแล้วคุณตาน่ารักมาก มิน่าหละอ.อุบลถึงน่ารักเหมื่อนเลย พ่อลูกคู่นี้

ตอนหลังจากเสร็จงานครัว บัวได้มีโอกาสมาเจอเพื่อนคุณบื๊ก เป็นสุนัขที่เรียบร้อยน่ารักเหมื่อนกัน ก่อนหน้านั้นบัวเห็นคุณลุงที่เป็นพิธีกร บนศาลา ตีก้นสุนัขตัวนั้น สองครั้งดัง ตุบ เพื่อใล่ให้มันออก จากศาลา แล้วก็มีลุงอีกท่านหนึ่งมาพูดกันกับบัวว่า “เนี่ยหนูหมามันไม่ยอมออกไป สักที่เนอะ ขวางทางเดินคนอื่นเขา เข้าออก” บัวเลยตอบเขาไปว่า “คุณลุงขา อย่าไปใล่มันเลย หมามันก็ชอบมาฟัง พระสวดเหมื่อนกันนะ ” แล้วคุณลุงได้ฟังก็จ๋อยไปเลย

อีกครั้งหนึ้งก็เจอสุนัขตัวเดินก่อนกลับบ้าน มันนอนอยู่ตรงขั้นบันใด บัวและแม่แหล๋นสังเกตุเห็นว่าที่ เท้ามีบาดแผลอยู่ และคิดในใจอยากจะลองบำบัด ดูเลยเข้าไปคุยกับมัน หมาพูดไม่ได้เอ บัวจะทำยังไงดีหว่า… แต่บัวก็ลองให้แม่แหล๋นช่วยบำบัดโดย เอาจี้ออก มาให้เขามอง เรารู้สึกว่าเขามองนิ่งๆ ตาเยิ้มมากเลย ทันใดนั้น! มีผู้ขี้เมา เพราะได้กลิ่นเหล้าเหม็นหึ่ง และในมือก็คีบบุหรี่อยู่ด้วย บัวยังคิดอยู่ว่า กล้าเนอะ บนศาลาวัดยังยังผิดศีลได้เนอะ คนเราอยู่กับวัดแท้ๆ หลังจากนั้นชายคนนี้ก็เหยียบหางหมา ในขณะที่พวกเรากำลังบำบัดอยู่ บัวคาดว่าเขาคงรำคาญ ไม่ก็หมั่นใส้หมาที่ถูกได้รับการดูแล หมาก็เห่าใส่เค้า ดีนะที่ไม่กัดแม่แหล๋น แล้วเขาก็พูดว่า ”คนบ้าอะไรคุยกับหมาได้” แม่แหล๋นก้บอกว่า “คนจิตละเอียดและมีเมตตาจิตไงคะที่พูดกับสัตว และเข้าใจเขาได้” แล้วเขาก็บ่นงึมงำหนูฟังไม่รู้เรื่อง แล้วป้าแมวก็พูดขึ้นมาว่า “อ้าวคุณแหล๋น แล้วถ้าคนหมาหมาหละ” ว่าแล้วป้าแมวก็เงยหน้าไปมองเขาแล้วเราก็เดินออกมาเลย

พอเสร็จงานสวดพวกเราก็กลับมาบ้านสวนฯ ดึกมากแล้วประมาณ ห้าทุ่มกว่า พอมาถึงก็ลงจากรถ คุณบิ๊กก็วิ่งมาต้อนรับพวกเรา พร้อมกันคาบใบไม้ และทำตาหวานและกระดิกหางด้วยความดีใจ

ยังนอนไม่ได้จ๊ะ เราต้องไปช่วยกันเย็บหนังสือสำหรับแจกในงานพรุ่งนี้นะ กว่าจะได้พักพ่อนก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว พอเย็บหนังสือเสร็จก็ไปนอนกันแค่นี้ก่อนนะคะ ง่วงนอนจังพรุ่งนี้ต้องตื่นตีห้าเพื่อจะออกรถเจ็ดโมง ไม่ไหวแล้วค๊า ราตรีสวัสดิ์คะ เดี๋ยวมาเขียนต่อนะคะ    

ประทับใจซีดี ชุด ...คิดถึงพ่อ มาก ๆ คะ

ดูแล้ว คิดถึงคุณตามาก ๆ

ท่านน่ารัก  แข็งแรง พูดชัด

สายตาดี ความจำดี มาก ๆๆ

และเห็นถึงความรักที่อาจารย์อุบลแสดงต่อบุพการี

ท่านรัก คิดถึง  อยากดูแลคุณพ่อ มากแค่ไหน

หนูอ่านข้อความแต่ละข้อความ แล้ว..ซึ้งมาก ๆ

จนบางช่วง บางตอน อยากจะร้องไห้คะ

แต่ตอนนี้ก็ยิ่งยินดีที่คุณตาได้มาอยู่ใกล้ชิด ลูกสาวคนเล็กของท่าน

(เห็นท่านบอกย้ำกับทุกคนอย่างนั้น) ท่านคงภูมิใจในตัวลูกสาวคนนี้มาก ๆ

ตอนนี้คุณตาคงมีความสุขที่สุดเลยนะคะ...

บรรยากาศในงานขอบอกว่า พี่น้องบ้านสวนฯ แต่ละท่าน

อร่าม เรืองรอง เหลือเกิน ลูกศิษย์อ.อุบลนี่ ไม่ธรรมดานะ

ที่สำคัญ พวกเราแต่ละคนต่างใช้โอกาสนี้เผยแพร่บ้านสวน

ธรรมะ และบำบัดผู้คนได้เป็นจำนวนมาก น่ายินดีจริง ๆ คะ

และคนที่นั่น คงได้รู้จัก อ.อุบล ดีขึ้นมาก ว่าท่านมีบารมีแค่ไหน

(ตามภาพคุณหนึ่ง และคำบรรยายจากคุณธนานั่นแหละคะ ได้ฟิลจริง ๆ)

ขออนุโมทนากับทุก ๆ ท่านที่ร่วมแรงร่วมใจด้วยนะคะ

แม้กระทั่งพี่น้องที่อยู่ไกล ๆ

อย่างพี่ชนิดา น้องหญิง คุณธัญญาภรณ์ ก็ได้ร่วมแรงร่วมใจด้วย

ธรรมทานจากทุกท่านมีประโยชน์อย่างยิ่ง

เป็นสิ่งที่กลั่นกรองออกมาจากใจของทุกคน

ที่มีความกตัญญูต่อครูอาจารย์

และมีจิตเมตตาต่อผู้คนทั้งหลาย ให้ได้พบเจอทางพ้นทุกข์

คุณตาคงภูมิใจ..

และรอพวกเราอยู่ที่บ้านสวนพีระมิด แดนนิพพานแน่นอนคะ

ได้มีโอกาสร่วมงานพระราชทานเพลิงศพ คุณตาสำเภา วาระนุช

ส่งคุณตาขึ้นนิพพานลูกหลานที่ได้ร่วมงานนับว่ามีบุญมากๆ

ฟังประวัติคุณตาแล้วปลึ้มแทนลูกๆคุณตาที่มีคุณพ่อเป็นตันบุญต้นแบบที่สร้างบุญตั้งแต่เด็กเริ่มเป็นสัมเณร ตั้งแต่อายุ 12 ปี , เป็นอาจารย์สอนเด็ก,พัฒนาชุมชน, บริจาคทรัพย์สินที่ดินเป็นสาธารณะประโยชน์ส่วนรวม,  เงินทอง ,อุทิศตนเพื่อสังคม และประเทศชาติและอื่นๆอีกหลายอย่างที่ฟัง 16-17 ข้อ (ขอโทษถ้าจำผิด)ประวัติคนส่วนใหญ่ได้แต่มีหน้าที่การงาน แต่จะบริจาคเงินทอง ที่ดินซึ่งเป็นทรัพย์สินที่หามาอยากนั้นจะหวงไว้ให้ลูกหลาน ต่างจากคุณตาสำเภาที่ท่านไม่ได้ยึดติดกับสิ่งนี้จิตใจท่านประเสริฐจริงๆ

ตอนพิธิเสร็จแล้วได้มีโอกาสได้ขึ้นไปดูคุณตาเป็นครั้งสุดท้ายคุณตาหน้าใสเหมือนคนนอนหลับพักผ่อนสบายๆท่านละสังขารจริงๆ

ท่านได้สร้างวิมานแก้วใสของท่านใว้แล้ว เบื้องบนเห็นความดีของท่านเมื่อท่านจากไปจะไม่มีใครมาสืบทอด จึงจัดท่านอาจารย์อุบลมาเป็นตัวแทนสืบทอดพระพุทธศาสนาต่อไป

พวกเราลูกหลานทุกคนควรทำตามท่านถ้ามีลูกหลานก็ควรสอนให้เขาสะสมบุญตั้งแต่เยาว์วัยจะมีบุญเป็นเสบียงไว้ล่วงหน้าไม่ลำบาก

ขอกราบขอบพระคุณคุณตาสำเภา วาระนุช ที่ทำให้ลูกหลานหันมาดูเองว่าได้ทำความดีได้เสี่ยวหนึ่งของท่านหรือยัง

กระผมผดุง สุดจิตต์

กระผมได้มาร่วมกิจกรรมชุมกาย ครั้งนี้

สำหรับกระผมคิดว่า กิจกรรมครั้งนี้

ทำให้ผมได้ฝึกความเข้มแข็งของร่างกายและจิตใจครับ

ทั้งในและนอกบ้านสวน

ในการร่วมกิจกรรม อากาศร้อนอบอ้าวมาก

แต่พวกเราทุกคนก็ยิ้มสู้ครับ

กระผมขอกราบขอบพระคุณ คุณตาสำเภา

และท่านอาจารย์อุบลและครอบครัวครับ

ที่ได้เมตตาให้โอกาสผมและครอบครัวได้สร้างความดี

กระผมได้มีโอกาสบำบัดหลวงพ่อองค์หนึ่ง

ท่านอาการปวดขา ปวดเอว ปวดตามมือ

พอใช้จี้บำบัดแล้วหลวงตา ดีขึ้น 80 เปอร์เซ็นต์

และได้แนะนำรหัสอาจารย์อุบลช่วย ด้วย

หลวงพ่อท่านนี้ปลื้มใจมาก

ผมเห็นพลังความรักความสามัคคีของลูกบ้านสวน

ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นมากเลยครับ

วันนี้เข้ามาช้ากว่าคนอื่น เพราะกลับมาถึง 5 ทุ่มแล้ว แบตเตอรี่หมดตั้งแต่ยังขับรถไม่ถึงบ้าน เลยเขียนไม่ไหวค่ะ

เจี๊ยบไปงานศพคุณตาในวันศุกร์ ได้เห็นพวกเราลูกบ้านสวนมากันเต็มศาลาแล้ว อาจารย์ไม่ทิ้งพวกเรา พวกเราก็เช่นกันค่ะ ไม่ทิ้งอาจารย์         เราจะไม่ทิ้งกัน เราจะเดินไปด้วยกัน

งานศพคุณตามีพวงหรีดที่มาแสดงความเสียใจกับการการจากไปของคุณตานั้นมากมาย นั่นก็เพราะคุณงามความดีของคุณตาที่ได้สร้างสมไว้ตลอดชีวิตของคุณตา กราบขอบพระคุณคุณตาที่เป็นต้นบุญแก่ท่านอาจารย์อุบล ทำให้พวกเราได้มีวันนี้ วันที่พวกเราได้มีโอกาสได้สร้างคุณงามความดี ได้มีโอกาสช่วยเหลือคน ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ให้หายทุกข์ทรมานจากโรคภัยไข้เจ็บ รู้สึกว่าตัวเองเริ่มมีคุณค่าค่่ะ

ตอนเช้าวันเสาร์ คุณธนาเริ่มใ้ห้จัดกลุ่มทำ workshop กันค่ะ มีกลุ่ม 3 กลุ่ม คือกลุ่มทำความสะอาดบริเวณบ้านสวน กลุ่มก่อสร้าง และกลุ่มรวบรวมและเข้าเล่มธรรมทานมุทิตาจิตต่อคุณตา ซึ่งเจี๊ยบอยุ่กล่มหลังนี้ เราทุกคนต่างเร่งการทำงานของแต่ละคน   เพราะมีเวลาแค่ 2 ชั่วโมงกว่าเท่านั้น จากนั้นเราก็จะไปงานศพกันแล้ว ธรรมทานมุทิตาจิตก็หลั่งไหลมาเรื่อยๆ เพราะทุกคนต่างก็อยากจะรำลึกนึกถึงคุณตาเป็นครั้งสุดท้ายกัน คนไหนไม่ได้เอามาก็นั่งเขียนกันสดๆนี้แหละค่ะ แล้ววิ่งไปถ่ายเอกสารกัน เราก็เข้าเล่้มกันไม่หวาดไม่ไหว หนังสือธรรมทานมุทิตาจิตของลูกบ้านสวนจำนวน 500 เล่มหนาเป็นปึก ปกหน้าเป็นรูปคุณตายิ้มหวาน มีความสุข สวยงามมากค่ะ   

เมื่อเราไปถึงวัดต่างก็หางานกันทำ ทั้งกวาดลานวัด เผาขยะ ล้างห้องน้ำ เข้าครัวช่วยคุณอัม เรียงหนังสือธรรมทานและซีดี  กันจ้าละวั่น หลังจากเสร็จงานส่วนนี้ เราต่างก็มองหาเหยื่อเอ๊ยลูกค้า ที่จะให้เราได้บำบัดกัน

เจี๊ยบตักไอติมเลี้ยงแขก ปากก็บอกไป ไอติมคะทานฟรี ทานเสร็จแล้วก็มีบำบัดฟรี เจ็บป่วยอะไรรักษาได้ค่ะ เพื่อเป็นบุญกุศลให้คุณตาค่ะ เรามาช่วยวันนี้วันเดียวนะค่ะ วันหลังไม่เจอกันแล้ว

ตอนแรกๆชาวบ้านก็ไม่แน่ใจว่า พวกนี้จะมาขายของหรือเปล่า เราต้องอธิบายกันว่าไม่เสียเงินเสียเวลาแค่ 2-3 นาที เท่านั้น ชาวบ้านก็เริ่มสนใจให้เรารักษา เมื่อชาวบ้านหาย เขาก็เริ่มเปิดใจให้เรารักษากันมากขึ้น แต่ละคนก็ได้ลูกค้ากันหลายราย และเผยแพร่รหัสได้มากเลยค่ะ 

พวกเราทุกคนสะดุดตาชาวบ้านมาก บางคนเขาก็มองจี้ของพวกเราอย่างสงสัย คงคิดว่า เอ้/พวกนี้อยู่สำนักไหน ห้อยกันเป็นพวงทั้งหญิงทั้งชาย อดรนทนไม่ได้ เวลาเราเดินผ่านก็เลยถาม เสร็จโก๋ละ ตอบคำถามเคลียแล้วมีอาการเจ็บปวดที่ไหนไหมค่ะ  ได้ลูกค้าง่ายๆเลย การที่พระพุทธองค์ท่านทรงให้เราสวมจี้ไว้นอกเสื้อนั้น เพราะพระองค์ทรงมีคำตอบอยู่แล้วนั่นเอง 

เราเดินแจกหนังสือธรรมทานและซีดีให้แขกที่มาร่วมงานคุณตา ส่งยิ้มให้ทุกคน แม้อากาศจะร้อนแต่เราก็ทำงานกันอย่างมีความสุข ดีใจที่ได้ช่วยบำบัดทุกข์ ดีใจที่ได้ไห้ธรรมทานแก่คนอื่น ไม่นานนักธรรมทาน 500 เล่มของเราหมดเกลี้ยงเลยค่ะ ไม่พอแจก เพราะแขกสนใจหนังสือธรรมทานรูปแบบใหม่ของเราที่ไม่เหมือนหนังสือธรรมะทั่วๆไป ซึ่งมีแต่คาถา แต่ธรรมทานของเราเล่าความชั่วของตัวเองค่ะ สุดยอด  

การชุบจิต  ด้วยครับ

ในคราวนี้นอกจากจะทำกิจกรรม ชุบกาย กันแล้ว แต่สิ่งที่ได้แถมมา คือ การชุบจิต ด้วยครับ จิตที่ละตัวตน ไม่ยึดติดอยู่กับตำแหน่ง ชื่อเสียง เงินทอง คนบางคนแม้กระทั่งโต๊ะก็ยังยึดติด โดยที่ไม่ยอมลุกไปไหนไม่รู้อะไรจะยุ่งขนาดนั้น  แขกไปใครมาก็ไม่สนใจ เป็นโรคติดโต๊ะและติดกระเป๋าตุงๆอยู่ใบหนึ่ง เป็นที่น่าสงสัยยิ่งนัก ว่าในกระเป๋ามีอะไร

ข้อความจาก อ.อภิชัย

---------------------------------------------------------

อุเหม่!!!อ่านแล้วงึ๊ดล๊ายหลายย

แสดงว่าสิ่งที่อยู่ในกระเป๋านี่ต้องสำคัญมากจริงๆเลย หรือว่าเป็นสิ่งที่อันตรายต่อคนอื่นนะ ถึงได้กลัวและเฝ้าขนาดนั้น คนที่อาจารย์อภิชัยเห็นจึงไม่ยอมลุกหนีไปไหน ไม่สนใจว่าใครจะไปจะมา แสดงพฤติกรรมเฝ้าโต๊ะ เฝ้ากระเป๋าแบบนี้ อยากบอกว่าน่าสงสารและน่าสมเพชที่สุด

ผมมั่นใจว่าไม่ใช่ลูกบ้านสวนฯแน่นอน เพราะพวกเรา100%ต่างช่วยกันทำงานแบ่งเบาภาระในงานกันอย่างเต็มที่ พวกเรามาที่นี่ เพราะต้องการแสดงความกตัญญูต่อคุณตาสำเภา ผู้ให้กำเนิดท่านอาจารย์อุบล ที่ทำให้พวกเรามีความสุขกันมากมายถึงทุกวันนี้

พฤติกรรมดังกล่าวเรียกว่า เห็นแก่ตัว ทำไมไม่ไปช่วยงานล่ะ คุณมานั่งเกาะ เกาะอะไรอยู่ ไม่มีใครคบ หรือสังคมรังเกียจหรือไง ท่าทางคนที่อาจารย์อภิชัยเห็นน่าจะเป็นเด็กมีปัญหาหรือไม่ก็เฒ่าทารกจริงๆด้วยแหละ เง้ออ

ยิ่งไม่ทำอะไรเลยทั้งวันแสดงว่าจิตใจตกต่ำมาก  ดูตัวอย่างลูกบ้านสวนฯสิเขาไม่นั่งงอมืองอเท้าแบบนี้หรอก งานเล็กงานน้อยเขาช่วยกันทำอย่างเต็มที่ เรื่องแค่นี้คุณยังไม่ช่วยเลย แล้วพ่อแม่คุณที่บ้านคุณจะดูแลท่านหรือ เพราะจิตการเป็นผู้ให้ไม่มีเลย

คนแบบนี้คงหนีไม่พ้น โดนกรรมเล่นงานทุกๆทาง มีที่ไปที่เดียวคือ "มหานรก" เท่านั้น

มันฟ้องด้วยภาพจริงๆเรยครับ กับการปฎิบัติหน้านอกสถานที่ได้อย่างดีเยี่ยมทุกๆท่านเรยครับ นี่สิน่ะที่เรียกว่า ชุบตัว ของแท้ ผมว่านี่มัน ไม่ใช่ชุบกายอย่างเดียวครับ นี่มันชุบใจและกายจริงๆครับ เพราะแต่ละอย่าง แต่ละท่าน ที่พวกเราได้ปฎิบัติหน้าที่กันนั้น ต้องใช้กำลังสูงอย่างยิ่งครับ

ตื่นเช้าวันอาทิตย์เหมือนยังไม่ได้นอน

เอนหลังปุ๊บตื่นมาก็เช้าแล้ว

พวกเราออกเดินทางจากบ้านสวนฯ

ไปวัดพัฒนารามตั้งแต่เช้า ๗ โมงเช้า

พอไปถึงก็มีลูกบ้านสวนฯหลายๆคนไปถึงก่อนแล้ว 

กำลังเตรียมโต๊ะสำหรับวางเอกสาร

และซีดีสำหรับแจกในงาน

งานแรกที่ได้รับมอบหมายจากภรรยา

คือช่วยต้มน้ำสำหรับทำแกงจืดมะระ

รอคุณอัมมาถึงก็จะได้ทำได้ทันที

มีเพียงหนึ่งในห้าสิบ ที่จิตสัมพันธ์

ผมว่างจากงานครัวก็มาช่วยกวาดลานวัดครับ 

จัดสถานที่เตรียมเก้าอี้ สำหรับแขกที่จะมางานตอนเย็น

เตรียมพื้นที่บนศาลาสำหรับพระฉันเพล 

ตอนประเคนอาหารหลวงพ่อ หลวงพี่ท่านสนใจ

จี้ที่ใส่เมื่อฉันเสร็จท่านเดินมาถามอีกที่ข้างล่าง

“ โยมสวมพระอะไรกันเห็นใส่กันทุกคนเลย “

“ ไม่ใช่พระครับหลวงพี่ แต่เป็นจี้สามร่มโพธิ์ศรีครับ “

จึงอธิบายให้ท่านทราบว่าคืออะไร 

มีคุณสมบัติอย่างไรบ้าง 

ยืนอธิบายกันกลางแดด  เลยนิมนต์หลวงพี่ไปคุยต่อ

ในเต้น  แนะนำรหัสจักรวาลให้หลวงพี่ทราบ

แนะนำอาจารย์อุบล  ท่านบอกว่าเคยเห็นอาจารย์อุบล

แล้วที่งานหลวงพ่อเสงี่ยม

และวันนี้ตอนฉันอาหารครั้งแรกท่านอยู่ด้านในแต่มีการ

ขยับขยายพื้นที่ลงมาด้านล่าง

หลวงพี่ท่านบอกว่านั่งตรงกับอาจารย์พอดี 

ผมเลยแจ้งให้ท่านทราบว่าวันนี้เป็นโอกาสดี

ท่านมีบุญสัมพันธ์กับอาจารย์อุบลและบ้านสวนพีระมิด

เนื่องด้วยวันนี้มีพระมาฉันเพลห้าสิบรูปแต่มีท่านรูปเดียว

ที่สนใจไถ่ถามเรื่องจี้และบ้านสวนพีระมิด

อย่างจริงจังถามไถ่ทุกอย่าง  ท่านจะขอเช่าจี้พีระมิดด้วย

ผมเลยแนะนำดูรายละเอียดเพิ่มเติมในเว็ปไซต์

ท่านบอกว่ากลับไปจะดูเว็บไซต์ทันที

คุณธนามาและคนอื่นๆมาร่วมสมทบด้วย

พวกเราอยากให้ท่านพิสูจน์ดูโดยการใช้รหัส

แต่ท่านไม่เป็นอะไรแข็งแรงดี

คุณธนาจึงเรียนถามท่านว่ามีพระรูปใดบ้างที่อาพาธ

ไม่สบายจะได้บำบัดให้ท่าน

หลวงพี่เปิดจิต  ได้ผลฉับพลัน

ท่านแนะนำหลวงพี่ที่มาด้วยกันให้รูปหนึ่ง

ท่านมีปัญหาขาและสะโพกด้านซ้ายเจ็บเดินไม่สะดวก 

ท่านบอกว่าเคยเป็นคนขับรถ พอนั่งขับรถนานๆเข้า

ขาก็มีอาการอย่างที่เห็น

ผมมีจี้ร่มโพธิ์ศรีองค์เดียว  จึงต้องให้คุณธนาบำบัดแทน

คุณธนามีสองเส้น เส้นนอกรู้สึกว่าจะห้าองค์ 

แต่ในเสื้อเมื่อนำมารวมกันก็หลายสิบองค์

ทำเอาหลวงพี่องค์แรกตะลึงเหมือนกันเยอะมาก

จึงบอกหลวงพี่ว่าในการบำบัดผู้ที่มีอาการหรือ

ปัญหาหนักต้องใช้จี้หลายองค์ครับ

เป็นการเพิ่มพลังบารมีในการบำบัด

หลวงพี่ที่ท่านมีปัญหาจิตท่านเปิดมากปฏิบัติตาม

คำแนะนำทุกอย่าง

เริ่มจากมองจี้ ๖๐ วินาที อาการเจ็บของท่านลงทันที

ห้าสิบเปอร์เซ็นต์

และเมื่อให้ท่านใช้รหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วย

ท่านก็หายปวดเหลืออีกเล็กน้อย

เมื่อให้ท่านสารภาพบาปตอนสมัยก่อนบวช

อาการต่างๆหายร้อยเปอร์เซ็นต์

ยังเหลือแต่อาการเดินที่ขาไม่เท่ากัน 

ท่านบอกว่าท่านไม่เจ็บแล้ว

พวกเราตื่นเต้นกันมากที่ท่านหายจากอาการเจ็บ

และเนื่องด้วยเป็นครั้งแรกที่บำบัดพระสงฆ์

ผมเห็นหลวงพี่องค์แรกท่านสนใจมากๆ 

ถามท่านว่าท่านเคยเห็นแบบนี้บ้างมั๊ย

ท่านบอกว่าไม่เคยเห็นมาก่อน 

แต่ท่านก็เห็นกับตาของท่านเองว่าพระที่มาด้วยกัน

หายจากอาการเจ็บภายในเวลาไม่ถึงสองนาที

ตอนนี้เราได้แนวร่วมสายพระสงฆ์แล้ว

อย่างน้อยสองรูปที่ท่านได้พิสูจน์

กฏแห่งกรรมด้วยสายตาตนเอง

จึงเรียนให้ท่านทราบว่าที่ท่านหาย

ก็ด้วยพระบารมีของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์

ที่ท่านอาจารย์อุบลท่านอารธนาพระบารมี

มาไว้ที่จี้สำหรับบำบัด

และหลวงพี่ด้วยที่เปิดจิตรับด้วยความบริสุทธิ์ใจ

โดยไม่มีข้อกังขา

จึงสามารถเห็นผลได้อย่างฉับพลันทันที

หลวงพ่อจิตไม่เปิด

หลังจากนั้นมีหลวงพ่ออีกท่านหนึ่งที่ท่านปวดหัวเข่า

อายุท่านประมาณ ๗๒ ปี

ผมชวนท่านคุยถามไถ่ความเป็นมาถึงอาการเจ็บ

ท่านบอกว่าท่านเจ็บมาหลายปีแล้ว

จึงแนะนำคุณสมบัติของจี้สามร่มโพธิ์ศรี 

ให้ท่านมองจี้ ท่านเหลือบมองนิดหนึ่ง

แล้วก็ไม่มองเมินหน้าไปทางอื่น

พยายามอยู่พักใหญ่ๆท่านก็ไม่ยอมมองจี้ 

ท่านบอกท่านรักษามาเยอะมันก็ยังเจ็บอยู่ไม่หาย

เมื่อให้ท่านลองใช้รหัสท่านก็ไม่ยอมพูด 

พูดแต่เรื่องที่ท่านเจ็บ

ผมจึงถามท่านเรื่องที่ท่านเคยทำผิดศีลอะไรบ้าง

ท่านเล่าให้ฟังว่าเคยฆ่าสัตว์เล็กสัตว์น้อย