คำสารภาพกรรมที่เป็นการละเมิดกฎสวรรค์บ้านสวนพีระมิด ของ ครูนก คือ
1. ชักชวนคนไป บ้านสวนพีระมิด โดยไม่ทำตามกติกา คือ เขาไม่ได้ดูรายการ 3-9 ครั้ง ก่อนไป
2. เมื่อไปถึง คนที่ไปด้วย ได้นำอาหารซึ่งมีเจ้าภาพนำมาเลี้ยง ไปทั้งหมด ( 1 ถุงใหญ่) ทั้งๆ ที่เจ้าภาพต้องการนำไปเลี้ยงทุกคน แต่บุคคลที่ ครูนกพามา ยกไปทั้งหมด เจ้าภาพ เรียก วิ่งตาม ว่า อย่าเอาไป ไม่ได้เอามาให้คุณ เจ้าภาพโกรธมากแต่บุคคลดังกล่าวก็วิ่งขึ้นรถตู้หนีไป และ คนที่มากับครูนก ตอบเจ้าภาพที่วิ่งตามว่า ในรถมีหลายคน
3. ครูนกเห็นบุคคลดังกล่าวเอาอาหารขึ้นไปบนรถ แต่ไม่ได้ห้าม หรือ บอกให้นำไปคืน กรรมทั้งหมด ที่ครูนกทำมาในอดีต รวมตัวกัน ประกอบกับกรรมใหญ่ที่ไปทำในเขตบุญ บ้านสวนพีระมิด จึงเป็นตัวเร่งให้กรรมทุกกรรมรวมตัวกันตามส่งผล
ครูนก เป็นบุคคลที่ควรสรรเสริญ และ จะได้รับเมตตาจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพราะปรารถนาจะบอกเล่าเรื่องของตนเป็นธรรมทาน และตั้งใจไปเข้าค่าย เพื่อสารภาพบาปเรื่องนี้โดยเฉพาะ และ เหตุที่จะได้รับเมตตาจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เป็นพิเศษเพราะ ทำผิด แล้วรู้ตัวว่าผิด และ กล้าสารภาพ ต้องการสารภาพ ให้ผู้อื่นได้รับรู้
ในวันที่ครูนก สารภาพ มีคนถามครูนกว่า แล้วคนที่ครูนกพามา ที่เป็นคนเอาอาหารไป เป็นอย่างไรบ้าง ครูนกบอกไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย และ ครูนกได้เล่าว่าตนเองต้องประสบเคราะห์กรรมมากมายนับจากนั้นมา (รายละเอียดครูนกเคยสารภาพออก ที.วี.ไปแล้ว ) แต่โอกาสหน้า จะนำคำสารภาพครั้งล่าสุด มาออกอากาศอีก
เหตุการณ์ ผิดกฎสวรรค์ พาคนที่ไม่ได้ดูรายการไปบ้านสวนพีระมิด เกิดขึ้นกับทุกคนที่ผ่าฝืนไม่ว่า คุณนิด อ.ฉลอง คุณวี ป้าเจริญ ป้าแดง ฯลฯ และคนอื่นๆ อีกมากมาย และละเมิด ผิดสัจจะปรามาส ล่วงเกิน ไม่ศรัทธาด้วยใจจริง ต้องการแต่ประโยชน์ ต่อหน้าอย่าง ลับหลังพูดอีกอย่าง จึงต้องประสบเคราะห์กรรม
มีบางคนสงสัยว่า ทำไมสิ่งศักดิ์สิทธิ์ บ้านสวนพีระมิด จึงเล่นงานคนพามา ทำไมไม่ไปเล่นงานคนที่ถูกพามา อ.อุบล ขอตอบว่า
1.ครั้งแรก ท่านเล่นงาน อ.อุบล คนเดียว ที่รู้กฎสวรรค์ดีกว่าใคร แต่ยังฝ่าฝืน แม้จะอ้างว่าสงสาร เกรงใจ / ท่านลงโทษ อ.อุบล ให้เจ็บปวดทั้งตัว อุทิศบุญ ขอโทษอย่างไรก็ไม่หายจนในที่สุด จึงขอยอมถวายชีวิต ท่านจึงบอกว่า คนที่บอกว่าเคารพพระพุทธเจ้า เคารพสิ่งศักดิ์สิทธิ์แต่ไฉนเลย จึงฝ่าฝืนคำสั่งท่าน รู้ทั้งรู้ก็ยังทำ เจ้าเป็นใคร จึงมาทำตัวยิ่งใหญ่เหนือพระพุทธเจ้าพระพุทธเจ้าเป็นจอมอรหันต์ เป็นยอดสัพพัณญุ มีฤทธิ์อันประเสริฐ ยังไม่สามารถช่วยผู้ที่มีบาปหนาไม่เคารพศรัทธาในพระองค์ได้เลย (แม้แต่คาถาเงินล้าน ท่านก็บอกว่า ผู้ไม่เคารพท่านด้วยความจริงใจ แม้ท่องได้ก็ไม่มีผล) เจ้าบอกว่าเจ้าเคารพพระพุทธองค์ มอบกายถวายชีวิต แต่คำสั่งอันน้อยนิดยังฝ่าฝืน ท่านบอกว่า ท่านยังไม่ต้องการ ให้ อ.อุบล ตายตอนนี้ แต่ต้องไถ่บาปด้วยการสงเคราะห์เพื่อนมนุษย์ ผู้เป็นเครือพันธุ์ของพระพุทธองค์ ให้ถึงฝั่งพระนิพพานตามที่ได้รับภารกิจมาให้เสร็จสิ้น การขอชดใช้ด้วยชีวิต ถือเป็นการหนีหน้าที่ เอาตัวรอด มักง่าย
อ.อุบล จึงขอเมตตาบารมีจากพระพุทธองค์ ว่า พระพุทธองค์เจ้าขา มนุษย์มีความทุกข์จนลืมนึกถึงความควรไม่ควร ลูกห้ามปรามประกาศแล้ว แต่เขาคิดว่าลูกพูดเอง บางคนเขามองไม่เห็นพระพุทธองค์ เขาจึงไม่เกรงใจลูก บางคนก็ไม่เชื่อว่าพระพุทธองค์ประทับอยู่เหนือศีรษะของลูก เวลาบำบัดก็พูดจาต่อปากต่อคำ ตีสนิทเหมือนเพื่อน บางคนก็เถียง บางคนก็เข้ามาพูดแทรกระหว่างบำบัด ลูกจะทำอย่างไรที่จะช่วยไม่ให้เขาบาป และมีเคราะห์กรรม พระพุทธองค์ตรัสว่า
ผู้มีปัญญา เขาเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาก็จะรู้ได้เอง แต่สำหรับบัวใต้น้ำ ไม่ว่าเห็นเหตุการณ์ใด หรืออธิบายอย่างไร ก็ไร้ผล ดังนั้น ต่อไปนี้ เมื่อเจ้าเตือนแล้วก็ถือว่าหมดหน้าที่ของเจ้า
2.ท่านท้าวเวสสุวรรณ ซึ่งเป็นผู้ที่ให้ความช่วยเหลือและติดตาม อ.อุบล ตลอดเวลา ท่านได้เข้าเฝ้าพระพุทธองค์ และ ขอรับหน้าที่ ในการจัดการกับผู้ฝ่าฝืนกฏสวรรค์เอง ท่านบอกว่า ต่อไปนี้เป็นเรื่องของข้า ไม่ใช่หน้าที่ของเจ้าในการจัดการกับมนุษย์ผู้ ละเมิดกฎสวรรค์ คนที่ล่วงเกินผู้ที่ทำหน้าที่ ที่พระพุทธองค์มอบหมาย ผู้ที่ต้องการแต่ประโยชน์ แต่ขาดความเคารพด้วยความจริงใจ
3.สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ออกคำสั่งกับ อ.อุบล ว่า ต่อไปนี้ พวกข้าจะไม่เล่นงานเจ้า เพราะเจ้ามันดื้อด้านจะยอมตายท่าเดียว คอยแต่จะหนีหน้าที่ พวกข้าจะเล่นงานคนที่พามา หนักเบาตามน้ำหนักกรรม อ.อุบล ขอร้องท่านว่า จะเล่นงานแบบไหน ขออย่าให้รุนแรง ท่านบอกว่า เจ้าก็ยังโง่เหมือนเดิมก็คอยดูเอาก็แล้วกัน ที่ผ่านมายังไม่เห็นหรืออย่างไร ดูพระปราโมทย์เป็นตัวอย่าง และไอ้พวกที่รู้ทั้งรู้ยังทำ ถ้าความทุกข์เกิดกับเอ็ง มันไม่สนใจหรอก ต้องให้เกิดกับพวกมัน และ ไอ้คนที่คิดว่าการฝ่าฝืนกฎสวรรค์ เป็นเรื่องเล็กน้อย ยิ่งพวกไม่เคยมองความผิดตัวเอง คอยโทษคนอื่น จะได้รู้
4.อ.อุบล ขอร้องท่าน ว่า เอาแค่สั่งสอนนิดหน่อยก็พอ นะเจ้าคะ ท่านบอกว่า เอ็งไม่ต้องมาสั่งสอนข้า เอ็งรู้ไหมว่า ไอ้พวกที่มาหาเอ็งเนี่ย มันมีทุกรูปแบบ ทุกรสชาติ ทำดีต่อหน้านินทาลับหลัง พวกนี้มันต้องเจอข้า ให้มันไปรักษาทั่วโลก ก็ไม่หาย ยิ่งมันล่วงเกินมากเท่าไหร่มันต้องเจอข้าเร็วเท่านั้น มันทำผิด มันยังคิดจะโยนบาปให้คนอื่น มันเป็นคนพามา มันต้องรับผิดชอบ ส่วนคนที่พวกมันพามา ข้ายังให้โอกาส เพราะถือว่า เขาไม่รู้กฎสวรรค์ บ้านสวนพีระมิดแต่ถ้ามาจาบจ้วงล่วงเกิน มันก็ต้องเจอเหมือนกัน แต่ไอ้พวกที่รู้ทั้งรู้ยังทำ ต้องเจอดี
ไอ้พวกที่มา แล้วจะเอาแต่หาย จะเอาแต่สุข จะเอาแต่โชค แต่ไม่ยอมแก้ไขตัวเอง ปิดบังความชั่วของตัวเอง ยังผิดศีล บอกให้มันไปที่อื่น ไปที่ชอบ ไม่ต้องเสนอหน้ามา บ้านสวนพีระมิด
5.ท่านบอกว่า หน้าที่เตือนเป็นหน้าที่ของเจ้า หน้าที่แสดงหลักฐานเป็นหน้าที่ของข้า และต่อไปเอ็งไม่ต้องเตือน เพราะถ้าเกิดเป็นคนแล้ว ยังไม่รู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร ก็ไม่ต้องเป็นคนอีกต่อไป ข้าจะให้บริวารของข้า คอยดูแลความประพฤติคนที่มา และ คนที่กลับไปเอง
6.คนที่มีความจริงใจ แก้ไขตัวเอง สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะให้โอกาส พบทางหลุดพ้น พบความสุข แต่สำหรับผู้ที่มาบ้านสวนพีระมิด แล้ว ทำบุญ เพื่อเอาบุญคุณ เอาเงินมาซื้อ บาปกรรม ซื้อบุญตอนที่หาย ก็ว่าดี แต่พอต้องใช้กรรม ไม่เคยยอมรับ มีแต่โทษคนอื่น ท่านบอกว่า ให้อยู่ห่างๆบ้านสวนพีระมิด เราหมดวาสนาต่อกันแล้ว ถ้าไม่เคารพพระพุทธองค์ ล้าน อ.อุบล ก็ช่วยไม่ได้ | 
วันที่ตอบ 2011-06-03 20:43:58