นางสมพร ขำนิ่ม อายุ 61 ปี
อ. เมือง จ. พิษณุโลก
24 กรกฏาคม 2554
สวัสดีค่ะ อ. อุบล ที่เคารพ
ดิฉันชื่อนางสมพร ขำนิ่ม ดูรายการคุยไปแจกไปของ อ. อุบล ดิฉันชอบมากค่ะ รายการของ อ. อุบล ไม่เหมือนใคร มีแต่คอยช่วยเหลือให้คนพ้นทุกข์ และสอนให้ทุกคนสร้างแต่สิ่งดีงาม พอดิฉันดูรายการไปได้หลายสิบตอนแล้ว ดิฉันตั้งใจไว้ว่า ขอให้ดิฉันมีโอกาสได้ไปสร้างบุญที่บ้านสวนฯกับเขาด้วย และก็มาถึงวันนี้ได้มาเข้าค่ายรุ่น 9 ในวันนี้ดิฉันดีใจมาก นับทุกวันว่าเมื่อไรจะถึงสักที ออ ลืมบอก อ. อุบลว่า เมื่อครั้งที่แล้วจะไป แต่คุณเอก ไม่ให้ไป เขาบอกต้องดูรายการครบ 9 ตอนก่อนถึงไปได้ และต้องแจ้งล่วงหน้าก่อนถึงไปได้ ดิฉันก็เลยฝากคุณเอกไปสร้างบุญด้วยค่ะ
ดิฉันขอมาสร้างบุญที่บ้านสวนฯ ของ อ. อุบล ด้วยนะคะ และก็ขอมาสารภาพบาป ดังนี้
- เคยว่าพ่อกินแต่เหล้า
- และว่าแม่ด้วยว่า แม่รักแต่น้องของตัวเอง ไม่เคยรักลูก มีอะไรก็ให้แต่น้องตัวเอง จนทะเลาะกับพ่อเป็นประจำ ในเรื่องน้อง
- ตอนเป็นเด็กขโมยเงินของตา จำไม่ได้ว่าเท่าไร
- เคยขับรถชนไก่ตาย ที่ถนนหน้าศาลพ่อนเรศวร หลายปีแล้ว
- ฆ่า งู หนู จิ้งจก ปลา ยุง และอีกหลายอย่างจำไม่ได้
- เคยโกรธพวกป้าพี่สาวพ่อ ที่เขาทำกับพ่อเรื่องที่อยู่ และมาตอนหลัง ก็มาคิดดู เป็นกรรมของพ่อเองที่ไม่มีที่อยู่อาศัย ถึงต้องพาลูกย้ายไปทั่ว
ดิ ฉันแต่งงานกับแฟนอยู่ด้วยกันได้ไม่กี่ปี ก็มาตายจากกัน มีลูกด้วยกันสามคน ท้องแรกแฝดสอง เหลือหนึ่งคน และก็มีอีกหนึ่ง รวมเป็นสองคน เลี้ยงลูกมาจนโต ตอนนี้ลูกสาวสองคนมีงานทำแล้วค่ะ ลูกสาวคนแรกแต่งงานแล้วและมีหลานหนึ่งคน อยู่มาวันหนึ่ง ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นในครอบครัวของดิฉัน บอกไม่ถูก ดิฉันเสียใจมาก ดิฉันเคยพูดกับลูกว่า ครอบครัวถ้าไม่ซื่อตรงต่อกันก็ไม่เจริญ และทุกวันนี้ลูกเป็นหนี้สินมาก ดิฉันเลี้ยงลูกมาไม่เคยทำอย่างนี้
และก็มีอีกเรื่องหนึ่ง คือ มีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาในครอบครัวของดิฉัน ไม่รู้เหมือนกันว่าดีหรือร้าย บางครั้งเขาต้องการเงินเท่าไร ลูกสาวของดิฉันก็ต้องให้ ถ้าไม่ให้เขา ก็จะว่าแต่สิ่งไม่ดีเหมือนเป็นการแช่ง เอาแต่ละครั้งไม่ใช่น้อย แล้วเขาจะพูดว่าหลวงพ่อให้ซื้อของ ทุกวันนี้พอเงินเดือนออกต้องรีบส่งให้ ลูกเป็นทั้งสองคนเลย ดิฉันเคยถามเขาทำไมต้องให้ ทุกวันนี้ไม่มีความสุขในครอบครัว มันเพราะกรรมหรืออะไรค่ะ ดิฉันขอความกรุณา อ. อุบล ช่วยด้วยค่ะ จนทุกวันนี้รวมไปถึงน้องสาวดิฉัน พอน้องบอกว่าไม่มีให้ เขาก็จะพูดแต่สิ่งไม่ดีทั้งนั้น จนน้องสาวบอกว่า พี่ หนูไม่เคยเจอมันจะเกิดอะไรขึ้นก็ช่างมัน
อยู่มาวันหนึ่ง น้องสาวดิฉันก็ได้เจอกับพระอาจารย์องค์หนึ่ง ก็ได้พูดกับพระอาจารย์องค์นั้น ว่าเรื่องอย่างนี้ทีไหม พระอาจารย์บอกว่าไม่มี หลวงพ่อไม่พูดและไม่มีใครทำกัน เรื่องนี้จะไม่ขอพูดในจดหมายนะคะ ไว้เจอกับ อ. อุบล ก่อนค่ะ
แล้วก็ยังมีอีกหลายเรื่องค่ะ มาวันหนึ่งดิฉันไปดูเขาถมดินที่นา และวันนั้นก็มีรถแบ็คโฮตักดินอยู่ ดิฉันตกใจมากที่รถหมุนตัวตักมาหาดิฉัน ดิฉันเลยกระโดดหลบเจ็บตัวไปหลายวัน และดิฉันก็ไปให้หมอตรวขดูว่าเป็นอะไรหรือเปล่า หมอบอกว่าไม่เป็นอะไร ทุกวันนี้มันเริ่มเจ็บหลังลงไปขาข้างซ้ายลงล่าง แล้วไปหาหมออีก หมอบอกว่าไม่เป็นอะไร ให้ยามากินเหมือนเดิมทุกครั้ง เป็นมา 10 กว่าปีแล้ว ตอนนี้เริ่มมีอาการถี่ขึ้น ไม่รู้ว่าทำกรรมอะไรไว้มาก ก่อนจะไปบ้านสวนฯ ก็คอเคล็ดอยู่หลายวัน
ขอจบ จดหมายแค่นี้นะคะ และต้องขอโทษด้วยคะ บางตอนเขียนหนังสือไม่ถูก อ่านยากหน่อยนะคะ อ. อุบล
ด้วยความเคารพอย่างสูง
สมพร ขำนิ่ม อายุ 61 ปี
ขออนุโมทนากับคุณตาล ผู้พิมพ์บทความนี้ค่ะ