กราบ คุณแม่อุบล และ คุณพ่อมงคล

                        และ สวัสดีเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคน ครับ

                        ขอน้อมกราบต่อ ท่านพ่อดตาจินิน พระพุทธองค์ หลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ หลวงพ่อเสงี่ยม ท่านท้าวเวชสุวรรณ องค์สฟิงซ์ และ สิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งบ้านสวนพีระมิด

                        ขอกราบขอบพระคุณ คุณแม่อุบล คุณพ่อมงคล ท่านด๊อกเตอร์อาจอง และ ขอขอบคุณ คุณท๊อป

                        ขอขอบคุณ คุณมาร์ค และ คุณเพชร เวปมาสเตอร์บ้านสวนพีระมิด

                        คืนนี้ ได้ดูคลิป ของวันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2556

       "พระบรมธรรมบิดา ท่านพ่อดตาจินิน รัก เมตตา ให้อภัยทุกคนเสมอ"

        ขอขอบคุณ หนังสือพิมพ์บางกอกโพสต์ ที่ได้มาสัมภาษณ์ คุณแม่อุบล ที่บ้านสวนพีระมิด ในเรื่อง รหัสจักรวาล อาจารย์อุบลช่วยด้วย และ การใช้ จี้ รุ่น 3 ร่มโพธิ์ศรี เห็นผลทันที

        ลูกหลานบ้านสวนฯ ที่ได้มาใช้แรงกาย ปัจจัย สิ่งของ ในการร่วมทำบุญที่บ้านสวนฯ ต่างก็ได้รับความรัก และ ความเมตตา จากท่านพ่อดตาจินิน (พลังดัชนีไฉไล)ในการทำให้หายเจ็บหายปวดทางร่างกาย

              คุณหนึ่ง ที่มีอาการ ปวดบ่า ก็หายจากอาการปวดบ่า

        ท่านอาจารย์นีย์  เจ็บห้วเข่า ก็หายจากอาการเจ็บหัวเข่า

        คุณครูมิ้ม ท่านก็ได้ออกมาบอกกล่าวว่า ครูมิ้ม ได้อธิษฐาน ขอให้พระเมตตา ของ ท่านพ่อดตาจินิน ช่วยดลบันดาลใจคุณแม่ของครูมิ้ม ให้มีจิตใจเข้าถึงธรรมะ เข้าถึงความปรารถนาของครูมิ้ม ที่ปรารถนามาร่วมทำบุญที่บ้านสวนฯ เพราะ คุณแม่ของครูมิ้ม ไม่เข้าใจ และ ขัดขวางการมาทำบุญที่บ้านสวนฯ ของคุณครูมิ้มตลอดมา โดยการปรามาสว่า คุณแม่อุบล และ บ้านสวนฯ อาจจะหลอกลวงคุณครูมิ้ม  ผลของการปรามาสบ้านสวนฯและปรามาสคุณแม่อุบล คุณแม่ครูมิ้ม มีอาการเป็นแผลที่ปาก มีอาการเจ็บคอ ทำให้เสียงหาย ทำให้มีอาการหูอื้อ มีเสียงก้องในหู

                  เมื่อ คุณครูมิ้ม ได้อธิษฐานขอพระเมตตาจากท่านพ่อดตาจินิน คุณแม่ครูมิ้ม ก็มีจิตใจที่อ่อนโยนลง และ เข้าใจถึงความปรารถนาที่จะทำบุญและทำความดีของครูมิ้ม อนุญาตและไม่มีคำพูด หรือ การขัดขวาง ครูมิ้มในการมาทำบุญที่บ้านสวนฯอีก

                   ด๊อกเตอร์จิ๋ม ก็หายจากอาการปวดหลัง

                   คุณตุ๊ดตู่ ที่มีอาการปวดหลัง ปวดเข่า ก็หายปวดเกือบ80%

                   คุณวิรินทร ก็หายจากอาการปวดหลัง

                   คุณเจี๊ยบ อาการหัวเข่าที่เคยดำ ก็ดีขึ้น

                   น้องกระต่าย ก็อธิษฐาน ขอบารมีท่านพ่อดตาจินิน ในเรื่องการเรียน และ ตอนนี้ ก็ไม่เล่น face book บ่อยๆแล้ว

                    คุณชิม ก็หายจากอาการเจ็บคอ แผลที่โดนมีดบาดก็จะหายเป็นปกติแล้ว โดยไม่ต้องเย็บแผล

                     คุณพี่ผู้หญิง ที่เคยมีอาการแสบ เคยเป็นผื่น ก็หายแสบ หายเป็นผื่น อาการนิ้วล๊อค ก็ดีขึ้น

                     แต่ คุณแม่อุบล ท่านได้มีเมตตาบอกกล่าวต่อ คุณพี่ว่า คุณพี่ควรจะพูดอะไรให้ชัดเจน หายแสบ ก็ควรบอกว่าหายไปเท่าไร ไม่ใช่บอกว่า ยังเหลืออาการที่เป็นอยู่เท่าไร

                     เพราะ การที่คนเราพูดว่า เราเหลืออาการเจ็บ อาการปวด เหลืออยู่อีกเท่าไร นั้น แสดงให้เห็นว่า เราไม่เคยสำนึก และ ซาบซึ้ง ต่อพระเมตตาของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยเราเลย เราก็แค่หวังให้เราหายจากการเจ็บ หายจากการปวดเท่านั้น

                     เราต้องพูดว่า เราหายเจ็บหายปวดเท่าไร และ ต้องดีใจ ต้องกล่าวขอขอบคุณ ต่อพระเมตตาของท่านสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่มีความเมตตาต่อเรา   

                      น้องผู้ชาย ที่เคยคิดเรื่องทางเพศ กับ คุณแม่อุบล ก็หายจากอาการปวดหลัง

                      พี่ผู้หญิง (มาจากจังหวัดมหาสารคาม)  ที่เป็นมะเร็งเต้านมมาเกือบ 4 ปี ได้แต่ทานยา ไม่กล้าไปหาแพทย์ เมื่อได้ทานน้ำทิพย์ ไปแค่สองวัน  แผลที่หน้าอกก็ปริแตก ทำให้มีเลือดไหลออกมาเป็นจำนวนมาก ทำให้อาการปวดแผล ก็หายปวดไปได้

                                         คุณพี่จรัล ออกมาบอกกล่าวว่า ได้รับพระเมตตาจากท่านพ่อดตาจินิน ทำให้อาการคันที่อวัยวะเพศหายไปแล้ว และ จิตใจตอนนี้ ก็ไม่อาการหมกมุ่นเรื่องทางเพศอีก และ ได้เห็นหน้าอกของคุณพี่ที่เป็นมะเร็ง ที่มีอาการเป็นแผลเฟะ ก็หมดอารมณ์เลย

                                            คุณลุง ที่มีอาการปวดตา มาเกือบ 30 ปี เมื่อได้รับเมตตาจากท่านพระศรีอาริย์ อาการที่ปวดตาก็หาย

                         โดย คุณพี่ เค้าเรียนสอบถามว่า ถ้าพระศรีอาริย์ ท่านทรงสถิตย์ที่บ้านสวนฯ แห่งนี้ และ ที่แห่งนี้ จะช่วยทำให้ ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ดำรงคงอยู่ต่อไป ขอให้อาการที่ปวดตาของพี่หาย 

                         แต่ คุณลุง ท่านกลับบอกว่า จำไม่ได้ โดยบอกกล่าวว่า พูดไวเกินไป เลยจำไม่ได้ คุณแม่อุบล ท่านก็เลย เมตตาบอกกล่าวว่า ไม่ใช่เรื่อง พูดไวหรอก แต่คุณพี่ มีจิต แค่อยากให้ตนเองหายจากอาการเจ็บปวดเท่านั้น ไม่ได้คิดที่จะดีใจ และ ไม่เอ่ยกล่าวคำขอบคุณต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์  ไม่เกิดความสำนึก ไม่เกิดความซาบซึ้ง ในพระเมตตาของพระองค์ท่านเลย

                                                  คุณแม่อุบล ท่านได้กล่าวถึง ปรากฎการณ์ของจี้ในรุ่นต่างๆ ว่า

                             จี้ในรุ่นแรกๆ นั้น เราต้องสารภาพบาปของเราก่อน ในการช่วยในการบำบัดอาการเจ็บป่วย

                                                    จี้รุ่นพระศรีอาริย์  ช่วยรับแรงกระแทกของพลังที่เราจะได้รับ ช่วยดึงดูดทรัพย์ ช่วยปราบมาร

                               อุปกรณ์คุ้มเกล้า

                                และ จี้รุ่นพระบรมธรรมบิดา(ท่านพ่อดตาจินิน)  มีบารมีของความรัก ความเมตตา ช่วยบำบัดทางมโนกรรม ได้เหมือนน้ำทิพย์  บำบัดทุกข์ทางกายทางใจ  มีพลังดัชนีไฉไล ทำให้สามารถใช้จี้นี้ อธิษฐานขอให้จิตวิญญาณที่อยู่ในจิตใจของผู้ที่ขัดขวางการทำความดีของเรา มีจิตใจที่อ่อนโยนลง เข้าถึงธรรมะได้ง่าย(เราขอในทางที่เป็นบวกได้เท่านั้น)

                                  ด้วยพระเมตตาของท่านพ่อดตาจินิน แค่เราอธิษฐานขอบารมีจากจี้ท่านพ่อดตาจินิน แค่ นึกถึง หรือ เจอคนที่ขัดขวางในการทำความดีของเรา คนๆนั้นก็จะเปลี่ยนแปลง กลับเป็นคนอ่อนโยน และ เข้าถึงธรรมะได้

                                  คุณแม่อุบล ยังมีเมตตาบอกกล่าวว่า ลูกหลานที่มาใช้แรงกาย ปัจจัย สิ่งของ ทุกคนต่างก็ได้รับพระเมตตา และ ได้รับบุญเท่ากัน แม้นว่าจะ ทำงานในตำแหน่งหน้าที่ในการทำอาหาร ทำแปลงเกษตรหรือ ไปติดกระจกท่านพ่อดตาจินิน อยู่ที่กำลังใจ ในการทำงานของแต่ละคน

                                  ขออนุโมทนาบุญ กับเพื่อนๆ พี่ๆ ลูกหลานบ้านสวนฯทุกท่าน ที่ได้ร่วมทำบุญกับบ้านสวนฯ ไม่ว่าด้วยแรงกาย ปัจจัย สิ่งของ ครับ

                                  ขอน้อมกราบต่อธรรมะ ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ในเรื่อง การยึดมั่นถือมั่นในวัตถุธาตุ เพราะ หลวงพ่อท่านกล่าวธรรมะว่า สำหรับผลของการปฏิบัติตามที่พระพุทธองค์ ทรงแนะนำนั้น คือ ต้องการให้เราพ้นทุกข์  ไม่ว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย การพลัดพรากจากสิ่งที่เรารัก การให้ความสนใจในวัตถุธาตุ  เป็นการบูชาทุกข์ ย่อมเป็นทุกข์  ถ้าเราสนใจในร่างกายของเรา ร่างกายของผู้อื่น  ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ทรงตัว มีการทรุดโทรมทุกวินาที ทุกนาที  เราจะเป็นทุกข์ เพราะ เราฝืนความรู้สึก  ฝืนต่ออาการทางร่างกาย อารมณ์ฝืนนั้น เกิดจากความโง่ เป็นอวิชา คือ รู้แบบโง่ๆ ขาดความฉลาด ยึดถือในสิ่งที่จะผุพัง คิดว่า สิ่งที่เรายึดถือนั้นจะดำรงคงอยู่ตลอดไปได้ คิดว่า ร่างกายของเราจะไม่แก่ ไม่ป่วย ทรัพย์ที่หามาได้จะคงอยู่ตลอดไป อารมณ์อย่างนี้ เป็นอารมณ์ชั่วของจิต

                         สาธุ สาธุ สาธุ

อิอิ พ่อหนุ่มกร แชมป์เก่าขาประจำ

มาทำหน้าที่ก่อนใครอีกเช่นเคย.....

ได้ชมเทปนี้แล้วเช่นกันค่ะ

รู้สึกว่าเทปนี้ท่านอาจารย์ต้องการ

จะเ้น้นให้ทุกคนเปลี่ยนวิธีคิด

และมุมมองต่อเรื่องต่างๆใหม่

คือต้องฝึกมอง ฝึกคิดให้เป็นบวกตลอดเวลา

และอย่าให้"ความอยาก"นำ "ความรู้สึก"

จนทำให้ลืม ขอบคุณ

และรู้สึกซาบซึ้งในความเมตตา

แห่งเบื้องบนและท่านอาจารย์อุบล...

อย่างที่หลายๆครั้งที่ผ่านมา

ท่านอาจารย์ก็จะเตือนอยู่บ่อยๆว่า

เวลาที่เราได้รับการบำบัดอาการอะไรก็ตาม

ให้บอก หรือ รายงาน"ผล"การบำบัดอาการแรกก่อน

ว่าอาการเป็นอย่างไร ดีขึ้นหรือไม่

หรือดีขึ้นกี่เปอร์เซ็นต์ แล้วก็"ขอบคุณ" 

มิใช่ว่า จะรีบพุ่งไปที่อาการอื่นทันที 

เพราะการพูดหรือการกระทำแบบนี้

มันสะท้อนให้เห็นถึง"จิตใจ"ของคนๆนั้นว่า

มีเพียงความอยากหายเท่านั้น

ฉะนั้น ไม่ว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์

หรือท่านอาจารย์จะช่วยให้ดีขึ้นสักเพียงใด

ก็จะไม่เคยเพียงพอ

หรือ พอใจกับผลที่ได้ซักที

มีแต่จะอยากนู่น อยากนี่ เพิ่มขึ้นไปอีก 

......................................................

แล้วก็สังเกตุได้ว่า

ช่วงหลังๆนี้ท่านอาจารย์ก็ฝึกให้ทุกคน

ได้ใช้สมองส่วนหน้ากันมากยิ่งขึ้น

โดยให้ฝึกมีความเฉลียวใจ เอะใจ

หรือ สงสัยในเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น

หรือเกี่ยวกับบ้านสวนพีระมิดและท่านอาจารย์อุบล

เพราะการ"เอะใจ" หรือเฉลียวใจ นี้

จะนำเราไปสู่การค้นหาคำตอบที่อยากรู้...

โดยจะทำให้เราไปศึกษาเพิ่มเติม

หรือหัดเป็นคนที่ช่างสังเกตุยิ่งขึ้น

แล้วก็คิดวิเคราะห์เรื่องต่างๆออกมา

เป็นเหตุเป็นผลยิ่งขึ้น......

ซึ่งพ่อใหญ่ธนา

ก็ได้ทำตัวเป็นตัวอย่างให้ดูแล้วว่า

การจะสวมบทบาท เป็นมิสเตอร์ เฉลียว(ใจ) ที่ดี นั้น

ควรจะทำอย่างไร ตั้งคำุถามแบบไหน

แล้วควรจะสรุปคำถามและคำตอบที่ได้แบบใด ...

ซึ่งผู้ถามแต่ละคน

ก็ต้องใส่ใจในคำถาม และ คำตอบที่ได้ด้วยนะคะ 

และที่สำคัญ

อย่าลืมสรุปออกมาให้เห็นอย่างชัดเจนด้วย..... 

....................................................

อึ้ม..แล้วก็มีประเด็นอะไรอีกน๊า

แบบว่าดูไปหลายวันแล้ว

แต่ก็ไม่ได้เข้ามาเขียนซักที

อ้อ..นึกออกแล้ว

อีกประเด็นหนึ่งก็คือ

ท่านอาจารย์เน้นให้เราฝึกมี"สติ"ตลอดเวลา

เพื่อที่จะฝึกแยกให้ออกว่า

อันไหนคือ ความคิด อันไหน คือ ความรู้สึก ......

ซึ่งถ้าสังเกตุดีๆ

ท่านอาจารย์จะใช้คำถามว่า

พวกเรา"รู้สึก"อย่างไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ซึ่งคำตอบที่ได้

ควรจะเป็นคำตอบที่"ปัจจุบัน" ในขณะนั้น

โดยการค้นไปที่"จิต"ของเรา

แล้วก็ฝึกอ่านข้อมูลจากจิตเราเองว่า

"ใจเราตอบว่ายังไง แล้วก็พูดไปตามนั้น"

เช่น ปวดมือมาทั้งวัน

แล้วอยู่ดีๆอาการหายไปเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์นั้น

เรารู้สึกดีใจม๊าก ไม่คิดว่าจะได้รับความเมตตาขนาดนี้

เหมือนได้ยกภูเขาออกจากอกเลย (อิอิ อะไรประมาณนี้)

ซึ่งคำตอบที่ได้ ก็คงจะหลากหลาย

ไม่ซ้ำกันแน่นอน

แต่ถ้า"คำตอบที่ได้" ออกมาคล้ายกัน

หรือ เหมือนๆกัน

แสดงว่า เรา"คิดไว้ก่อน"

โดยใช้สมองคิด ไม่ได้ใช้"จิตสัมผัส" แต่อย่างใด......  

อย่างที่ท่านอาจารย์มักจะ"สอน"เราแบบอ้อมๆ

โดยใช้คำแซวว่า

"ขอโทษนะ ที่อาจารย์

ตั้งคำถามได้ไม่ตรงกับคำตอบ"

เพราะอาจารย์รู้วาระจิตพวกเราทุกคนนั้นแหล่ะ

เพราะพวกเราส่วนใหญ่

ก็จะมีคำพูดอะไรบางอย่างที่คิดไว้แล้วว่า 

อยากจะพูดแบบนี้ๆ (ประมาณว่า ต้องดูดีแน่ๆเลย)

ฉะนั้น จึงไม่ค่อยได้ใส่ใจกับคำถาม

ของท่านอาจารย์มากนัก .............

....................................................

ถ้านึกอะไรได้เพิ่มเติมก็จะมาเขียนอีกนะคะ

แต่ที่แน่ๆ ได้ฟังธรรมทาน

ที่ถ่ายทอดความรู้สึกของคุณครูมิ้มแล้ว

สัมผัสได้ชัดๆเลยว่า

คุณครูมิ้มมีความสุขใจและโล่งใจมากๆจริงๆ

หลังจากที่ท่านอาจารย์เมตตาส่งพลังดัชนีไฉไล

ไปให้คุณแม่คุณครูมิ้ม

ให้เลิกขัดขวางการมาสร้างบุญที่บ้านสวนฯ

เพราะเห็นคุณครูมิ้ม พูดไปหัวเราะไป

ดูแล้ว"สุขใจ"ไปด้วยจริงๆค่ะ

...............................................

กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบล

ท่านอ.มงคล คุณท็อป

และนักแสดงธรรมทานทุกๆท่านด้วยนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ